Not true!! ฉันกับเขาแค่แฟนปลอมๆ

วันสอบ
เวลาทั้งวันนักเรียนหมกมุ่นอยู่กับการสอบ
สอบเสร็จแล้ว 
ฟาง:เสร็จสักที
แก้ว:ฟาง มีอะไรเกิดขึ้นรึเปล่า บอกฉันมานะ
ฟาง:เรื่องอะไรเหรอ
แก้ว:ก็เห็นท่าทางไม่สบายใจ
ฟาง:ไม่มีอะไรหรอก
ครู:เอาล่ะ พรุ่งนี้จะปิดเทอมแล้ว อีก 1 เดือนขอให้นักเรียนทุกคนมารับใบจบการศึกษานะ
ทุกคน:ค่ะ/ครับ
ตกเย็น
ฟาง:แก้ว วันนี้ไปฉลองสอบเสร็จกันไหม
แก้ว:เอาสิ งั้นชั้นลองชวนโทโมะดูก่อนนะ
ฟาง:อืม
แก้ว:[ฮัลโหล โมะเหรอวันนี้แก้วกะจะไปฉลองสอบเสร็จกับฟางกัน ไปไหม]
โทโมะ:[อื้มๆ ได้สิ ที่ไหนล่ะ]
แก้ว:[แปปนึงนะ] ฟางที่ไหนล่ะ
ฟาง:ที่บ้านฉันละกัน ประมาณ 6 โมง
แก้ว:อืม[ที่บ้านฟางประมาณ 6 โมง]
โทโมะ:[โอเค]
แก้ว:[อย่าลืมชวน ป็อปปี้ ด้วยล่ะ]
โทโมะ:[ไม่บอกก็ชวนอยู่แล้ว]
บ้านฟาง
ติ๊งหน่อง ติ๊งหน่อง (เสียงออดหน้าบ้านละกัน)
ฟาง:มาแล้วค่ะ
แก้ว:แหมแต่งตัวสวยเชียว
ฟาง:บ้าเหรอ
ติ๊งหน่อง ติ๊งหน่อง
ฟาง:โทโมะมาแล้วแน่เลย
โทโมะ:แถมไม่ได้มาคนเดียวด้วย
ป็อปปี้:เอ่อ...รบกวนด้วยนะ
ฟาง:อืม เชิญเลยๆ
แก้ว:เอาล่ะ มาครบแล้วก็ฉลองกันเลย ชนแก้ว !!!
เฟย์:เดี๋ยวๆๆ เฟย์ขอร่วมด้วย
แกร๊ง (เสียงชนแก้ว)
เวลาล่วงเลยมานานมากมายจนดึกมาก
ฟาง:นี่ก็ดึกแล้ว พักที่นี่ก่อนไหม
แก้ว:อืม ก็ดีนะ ขับรถกลับดึกๆอันตรายด้วย
เฟย์:งั้นค้างที่นี่กันทุกคนเลยนะ
ฟาง:งั้นเดี๋ยวพี่ไปให้แม่บ้านจัดห้องให้ก่อนนะ
หลังจากนั้นก็ผ่านไปอีก 2 ชั่วโมง (ฉลองกันไม่เลิก= = )
ฟาง:แยกย้ายกันไปนอนเถอะ  ฉันให้แม่บ้านเตรียมห้องไว้ให้แล้ว ชุดในตู้ก็เอาใส่ได้เลยนะ
ทุกคน:อืม
แล้วฟางก็เก็บจานเข้าไปไว้ในครัว
ป็อปปี้:เดี๋ยวฉันช่วย
ฟาง:ไม่เป็นไรหรอก ไปพักผ่อนเถอะ นายเป็นแขกนะ
ป็อปปี้:เถอะน่า
ป็อปปี้คว้าจานกองโตในมือฟางมาถือแล้วเดินเข้าไปในห้องครัว
ฟาง:วางไว้ตรงนั้นแหละ 
ป็อปปี้:อืม
ฟางบอกพลางชี้ให้ป็อปปี้เอาจานไว้ในอ่างล้างจานแล้วเดินเข้าไปล้างจาน
เฟย์:พี่ฟาง ยังไม่ไปนอนอีกเหรอ
เฟย์เดินลงมาจากชั้นบนพลางพูดด้วยเสียงงัวเงียแล้วเปิดตู้เย็นหยิบน้ำขึ้นมาดื่มแต่เพราะความง่วงจึงทำนำหก
ฟาง:เฟย์ไปนอนเลยไม่ต้องห่วงหรอก พี่ล้างจานอีกแปปนึงก็จะไปนอนแล้ว 
เฟย์:ค่าาา
เฟย์เดินกลับไปที่ห้องตัวเองแต่ฟางเดินไปตรงอ่างล้างจานพลางล้างจานไปเรื่อยๆ
ป็อปปี้:นี่ฉันช่วยดีกว่า จะได้เสร็จเร็วๆ
ฟาง:ไม่เป็นไรหรอก นายไปพักผ่อนเถอะ
ป็อปปี้ไม่ฟังที่ฟางพูดแล้วก็ช่วยล้างจานจนเสร็จ
ทั้งสองคนเดินออกมาจากห้องครัวแต่ฟางเหยียบน้ำที่เฟย์ได้ทำหกเอาไว้จนทำให้ลื่น
ฟาง:เหวอๆๆๆ
ป็อปปี้:เห้ย !! ระวัง
ป็อปปี้ที่ตกใจรีบวิ่งเข้าไปรับฟางไว้แต่เพราะน้ำนั้นหกเป็นวงกว้างทำให้ป็อปปี้เองก็เสียการทรงตัวทำให้ทั้งสองคนล้มลงไปด้วยกัน
ผลที่ออกมาคือ.....ป็อปปี้ล้มทับฟาง ปากของทั้งสองห่างกันเพียงเล็กน้อยเท่านั้น
ทั้งสองคนสบตากัน เนิ่นนานจนเคลิ้ม..
ป็อปปี้ลดใบหน้าลงมาเรื่อยๆขณะที่ฟางก็ค่อยๆหลับตาลง...
หน้าของป็อปปี้ใกล้เข้ามาเรื่อยๆ จนริมฝีปากของสองคนห่างกันเพียงอีกนิดจะสัมผัสกันแล้ว...
แล้วทั้งสองคนก็.....
.
.
.
.
แก้ว:ยัยฟาง มัวทำอะไรอยู่ !!!
ทั้งสองคนตกใจพลางรีบลุกห่างจากกันอย่างเร็ว
แก้ว:อุ้ย !! สงสัยจะมาผิดจังหวะ โทดทีๆ
แล้วแก้วก็วิ่งขึ้นห้องไปทันที
ทั้งสองคนมองหน้ากันอย่างอายๆ พลางหน้าแดงทั้งคู่ ...