Not true!! ฉันกับเขาแค่แฟนปลอมๆ
9.7
เขียนโดย nuaysmile
วันที่ 12 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555 เวลา 21.46 น.
35 ♫♥~LOVE~♥♪
52 วิจารณ์
53.25K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 27 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 22.47 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
18) At the Beach
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความฟางตื่นเช้าขึ้นมาก็แกะของขวัญที่ได้มาจากทุกคน ของแก้วเป็นกิ๊บติดผมน่ารักๆ ของโทโมะเป็นนาฬิกาข้อมือ
สุดท้ายของป็อปปี้ ฟางแกะออกมาและก็ได้เห็นกับตุ๊กตากระต่ายสีขาวขนาดใหญ่ซึ่งมันน่ารักมากๆ
เฟย์:แหม ยิ้มหน้าบานเดินลงมาเลยนะ
ฟาง:ยัยเฟย์ >//<
เฟย์:อ่ะเฟย์ลืมเอาให้พี่ฟาง
เฟย์ยื่นหมวกใบสวยน่ารักให้ฟาง
ฟาง:ขอบใจจ้ะ
เฟย์:พี่ฟาง ไหนๆวันนี้ก็เป็นวันหยุดไปทะเลกันไหม ??
ฟาง:เอาสิ
เฟย์:งั้น เฟย์ไปโทรชวนแก้วก่อน
~ ตรู้ดดด ตรู้ดดด ตรู้ดดด ~
แก้ว:[ฮัลโหลๆ]
เฟย์:[แก้วๆ ไปทะเลกันไหมๆ]
แก้ว:[เอาสิๆ]
เฟย์:[โทรชวน พี่ป็อป ไปด้วยนะ]
แก้ว:[อืมๆ]
เฟย์: โอเค พี่ฟางเรียบร้อยเตรียมไปเจอกันที่ทะเลได้เลย
ฟาง:จ้าๆ
@ทะเล
ฟาง:ฮ้าาาาา ลมที่ทะเลนี่เย็นจังเลยนะ
แก้ว:ไปเล่นน้ำกันเถอะๆ
เฟย์:ไปเลยๆ
แล้วแก้วกับเฟย์ก็วิ่งลงทะเลไป~
โทโมะ:เฮ้ย แก้วรอโมะด้วย
ป็อปปี้:ไปเล่นน้ำกันไหม??
ฟางไม่ทันจะตอบป็อปปี้ก็เดินไปดึงฟางวิ่งตรงไปที่ทะเล
แล้วเฟย์ก็สาดน้ำใส่ทั้งสองคนทันที
เฟย์:นี่แนะๆ
ฟาง:ยัยเฟย์ มันเปียกนะ
หลังจากนั้นทุกคนก็วิ่งไล่กันอย่างสนุกสนาน ....แต่รู้ไหมว่ามีสายตาคู่หนึ่งมองมาอย่างไม่พอใจ
ตกเย็น
เฟย์:เฟย์ว่ามันเย็นมากแล้ว กลับกันเถอะ
ฟาง:อืม
แล้วทุกคนก็เดินไปที่รถ
ฟาง:รอแปปนึงนะ ฉันลืมของ
เฟย์:รีบๆนะคะ
ฟางรีบวิ่งกลับมาหาของที่ชายหาดแต่หาเท่าไหร่ก็หาไม่เจอ แต่กลับได้ไปเจอกับ...
.
.
พิม และเธอก็ถือสิ่งที่เธอหาอยู่
พิม:หาไอ้นี่อยู่เหรอ
พิมพูดพร้อมกับชูสิ่งนั้นขึ้นมา
ฟาง:เอาหมวกของฉันคืนมานะ
ฟางพยายามที่จะแย่งหมวกใบนั้นกลับมา เพราะมันเป็นหมวกที่น้องสาวของเธอได้ให้มา
พิม:ฮึ มีความสุขมากเลยสินะ วันนี้น่ะ
ฟาง:.....
พิม:เธอมันไม่สมควรมีชีวิตอยู่
พิมพูดจบก็เดินเข้ามาลากฟางมาทางทะเลแล้วผลักเธอลงน้ำ
พิม:ฉันขอเตือนเธอ อย่ามายุ่งกับป็อปปี้อีก!!!!!
พิมนั่งลงไปคร่อมฟางเอาไว้แล้วตบฟางหลายครั้งจนแก้มทั้งสองข้างนั้นเต็มไปด้วยร่องรอยมือ
ป็อปปี้ที่เดินมาตามฟางก็ต้องตกใจและวิ่งเข้าไปแยกพิมออกจากฟางทันที
พิม:ป็อป จะไปช่วยมันทำไม คนอย่างมันไม่สมควรมีชีวิตอยู่
ป็อปปี้:กลับไปซะ
พิม:กรี๊ดดดดด
ป็อปปี้:ฉันบอกให้กลับไป!!!!!
พิมได้เดินจากไปด้วยความโมโหและโกรธแค้น
ป็อปปี้:ฟางเป็นอะไรมากไหม
ฟาง:ไม่เป็นไรๆ
ป็อปปี้:มั่นใจนะ
ฟาง:อืมๆ
ป็ิอปปี้:งั้นกลับกันเถอะ
ป็อปปี้อุ้มฟางขึ้นมา
ฟาง:เดี๋ยวสิๆ ฉันเดินเองได้น่า
ป็อปปี้:สภาพอย่างงี้น่ะเหรอ ไม่ต้องพูดแล้วเงียบไปเลย
ฟาง:ชิ
สุดท้ายของป็อปปี้ ฟางแกะออกมาและก็ได้เห็นกับตุ๊กตากระต่ายสีขาวขนาดใหญ่ซึ่งมันน่ารักมากๆ
เฟย์:แหม ยิ้มหน้าบานเดินลงมาเลยนะ
ฟาง:ยัยเฟย์ >//<
เฟย์:อ่ะเฟย์ลืมเอาให้พี่ฟาง
เฟย์ยื่นหมวกใบสวยน่ารักให้ฟาง
ฟาง:ขอบใจจ้ะ
เฟย์:พี่ฟาง ไหนๆวันนี้ก็เป็นวันหยุดไปทะเลกันไหม ??
ฟาง:เอาสิ
เฟย์:งั้น เฟย์ไปโทรชวนแก้วก่อน
~ ตรู้ดดด ตรู้ดดด ตรู้ดดด ~
แก้ว:[ฮัลโหลๆ]
เฟย์:[แก้วๆ ไปทะเลกันไหมๆ]
แก้ว:[เอาสิๆ]
เฟย์:[โทรชวน พี่ป็อป ไปด้วยนะ]
แก้ว:[อืมๆ]
เฟย์: โอเค พี่ฟางเรียบร้อยเตรียมไปเจอกันที่ทะเลได้เลย
ฟาง:จ้าๆ
@ทะเล
ฟาง:ฮ้าาาาา ลมที่ทะเลนี่เย็นจังเลยนะ
แก้ว:ไปเล่นน้ำกันเถอะๆ
เฟย์:ไปเลยๆ
แล้วแก้วกับเฟย์ก็วิ่งลงทะเลไป~
โทโมะ:เฮ้ย แก้วรอโมะด้วย
ป็อปปี้:ไปเล่นน้ำกันไหม??
ฟางไม่ทันจะตอบป็อปปี้ก็เดินไปดึงฟางวิ่งตรงไปที่ทะเล
แล้วเฟย์ก็สาดน้ำใส่ทั้งสองคนทันที
เฟย์:นี่แนะๆ
ฟาง:ยัยเฟย์ มันเปียกนะ
หลังจากนั้นทุกคนก็วิ่งไล่กันอย่างสนุกสนาน ....แต่รู้ไหมว่ามีสายตาคู่หนึ่งมองมาอย่างไม่พอใจ
ตกเย็น
เฟย์:เฟย์ว่ามันเย็นมากแล้ว กลับกันเถอะ
ฟาง:อืม
แล้วทุกคนก็เดินไปที่รถ
ฟาง:รอแปปนึงนะ ฉันลืมของ
เฟย์:รีบๆนะคะ
ฟางรีบวิ่งกลับมาหาของที่ชายหาดแต่หาเท่าไหร่ก็หาไม่เจอ แต่กลับได้ไปเจอกับ...
.
.
พิม และเธอก็ถือสิ่งที่เธอหาอยู่
พิม:หาไอ้นี่อยู่เหรอ
พิมพูดพร้อมกับชูสิ่งนั้นขึ้นมา
ฟาง:เอาหมวกของฉันคืนมานะ
ฟางพยายามที่จะแย่งหมวกใบนั้นกลับมา เพราะมันเป็นหมวกที่น้องสาวของเธอได้ให้มา
พิม:ฮึ มีความสุขมากเลยสินะ วันนี้น่ะ
ฟาง:.....
พิม:เธอมันไม่สมควรมีชีวิตอยู่
พิมพูดจบก็เดินเข้ามาลากฟางมาทางทะเลแล้วผลักเธอลงน้ำ
พิม:ฉันขอเตือนเธอ อย่ามายุ่งกับป็อปปี้อีก!!!!!
พิมนั่งลงไปคร่อมฟางเอาไว้แล้วตบฟางหลายครั้งจนแก้มทั้งสองข้างนั้นเต็มไปด้วยร่องรอยมือ
ป็อปปี้ที่เดินมาตามฟางก็ต้องตกใจและวิ่งเข้าไปแยกพิมออกจากฟางทันที
พิม:ป็อป จะไปช่วยมันทำไม คนอย่างมันไม่สมควรมีชีวิตอยู่
ป็อปปี้:กลับไปซะ
พิม:กรี๊ดดดดด
ป็อปปี้:ฉันบอกให้กลับไป!!!!!
พิมได้เดินจากไปด้วยความโมโหและโกรธแค้น
ป็อปปี้:ฟางเป็นอะไรมากไหม
ฟาง:ไม่เป็นไรๆ
ป็อปปี้:มั่นใจนะ
ฟาง:อืมๆ
ป็ิอปปี้:งั้นกลับกันเถอะ
ป็อปปี้อุ้มฟางขึ้นมา
ฟาง:เดี๋ยวสิๆ ฉันเดินเองได้น่า
ป็อปปี้:สภาพอย่างงี้น่ะเหรอ ไม่ต้องพูดแล้วเงียบไปเลย
ฟาง:ชิ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.6 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ