จ้างให้มา..รักกัน(แม่ของลูก)

“อือ..” ฉันครางออกมาเบาๆก่อนจะลืมตาขึ้นมา ห้องหมุนด้ายยย ฉันปวดหัว

 

“แก้วอย่าพึ่งลุก นอนไปก่อน แกไข้ขึ้น” ฟางพูดกับฉัน

 

“กี่โมงแล้วฟาง?” ฉันถาม

 

“พึ่งจะ 5 ทุ่มเอง” ฟางพูดแล้วยิ้มให้ฉัน

 

“แกไม่กลับบ้านหรอ? ดึกแล้วนะ” ฉันพูด

 

“ถ้าฉันกลับ ใครจะดูแลแกล่ะ?” ฟางพูด นั้นทำให้ฉันแทบจะร้องไห้

 

“เธอกลับไปเถอะ ฉันโทรบอกไอ้ป๊อปให้มารับ ตอนนี้มันรออยู่ข้างล่าง” เสียงของโทโมะดังขึ้นก่อนที่เขาจะแสดง

 

ตัวตนออกมา

 

“ไม่เอา ฮึก..ฟางอย่าไป” ฉันร้องไห้ออกมา ถ้าจะให้อยู่กับคนใจร้ายแบบนี้ฉันไม่อยู่หรอก

 

“เดี๋ยวฉันดูแลแก้วเอง” โทโมะพูด

 

“คุณดูแลยัยแก้วดีๆนะ ฉันไปล่ะ” ฟางพุดแล้วเดินออกจากห้องไป

 

--------------------

 

“ไม่หิวรึไง?” หลังจากที่เราสองคนเงียบกันมาสักพัก เขาก็เป็นคนเริ่มบทสนทนา

 

“หิว” ฉันตอบด้วยเสียงแผ่วเบา เนื่องจากโดนนี้ฉันโดนไข้บ้าๆนี่ทำร้าย

 

“แล้วทำไมถึงไม่ยอมทานข้าว” เขาถามแล้วจ้องฉัน

 

“มันเหม็น ฉันกินไม่ลง” ฉันตอบไปก่อนจะนอนหันหลังให้คุณโทโมะ

 

“กินไม่ลงหรือเธอไม่ยอมกินกันแน่” เขาพูด

 

“คุณก็เห็น ฮึก..ว่าฉันอาเจียนเพราะอาหารบ้าบอนี่นะ!” น้ำตาที่ฉันกักเก็บอยู่นานในที่สุดมันก็ไหลออกมา

 

“งั้นก็อ้วกให้ฉันดูอีกรอบสิ แล้วฉันจะเชื่อว่าเธอไม่สบายจริงๆ” เขาพูด แล้วส่งจานกระเพรามาให้ฉัน เรื่องอะไรที่

 

ฉันจะต้องมาโกหกว่าตัวเองไม่สบายเพราะไม่อยากกินข้าวด้วยเล่า!!

 

               ฉันจับช้อนแล้วตักข้าวมาเศษหนึ่งส่วนสี่ของช้อน พยายามที่จะไม่ดมกลิ่น ฉันกำลังจะตักข้าวเข้าปาก

 

แต่ฉันก็เผลอหายใจเอากลิ่นเข้าไปในปอด

 

“อึก..” ฉันยกมือปิดปากก่อนจะพยายามลุกเพื่อจะวิ่งไปห้องน้ำด้วยท่าทางที่รีบร้อน แต่ด้วยพิษไข้และอาการปวด

 

หัวก็ยังไม่ได้หายไป อาการพวกนี้มันทำให้ฉันลุกไม่ไหว

 

“อ้วกใส่เสื้อฉัน” คุณโทโมะดึงฉันเอาไปกอด ก่อนจะดันหัวฉันให้ชนกับแผงอกของเขา

 

“อึก~แหวะ.. แหวะ~” ฉันอาเจียนใส่เสื้อของเขาอยู่สักพัก มือของเขาก็ลูบหลังให้ฉัน มันช่วยฉันในการอาเจียน

 

ได้มาก

 

“เธอไม่สบายจริงๆซะด้วย ฟุ่บ~” ระหว่างที่โทโมะกำลังพูดในขณะที่เขาก็ยังกอดฉันไว้อยู่ สติของฉันมันค่อยๆ

 

หายไป จนฉันไม่รุ้เรื่องอะไรอีกเลย

 

“แก้วๆ” ผมเขย่าตัวแก้วเบาๆ แต่แก้วก็ไม่รู้สึกตัว ผมอุ้มแก้วให้นอนบนเตียง เราสองคนอยู่ในสภาพที่เหมือนกัน

 

เสื้อผมก็เลอะอ้วก ส่วนเสื้อแก้วก็เลอะอ้วกเหมือนกัน เพราะตอนที่แก้วหมดสติไป ร่างของแก้วโน้มมาข้างหน้าจน

 

มาชนกับเสื้อของผม ทำให้เสื้อแก้วเลอะไปด้วย ผมเข้าห้องน้ำเพื่อไปล้างตัวก่อนจะเดินออกมาพร้อมผ้าขนหนูผืน

 

เล็กๆ แล้วเดินมาเช็ดตัวให้แก้ว พร้อมเปลี่ยนเสื้อผ้า ย้ำ! เปลี่ยนอย่างเดียวนะ ไม่ได้ทำอะไรทั้งนั้น

--------------------

 

“ขอโทษ ฉันไม่รู้ว่าเธอเป็นหนักขนาดนี้” ผมพูดแล้วลูบผมเธอเบาๆ

 

“......” คนที่หลับก็หลับแบบไม่รู้เรื่องจริงๆ

 

“เธอเป็นอะไรกันแน่?” ผมถามตัวเอง

 

              ผมปล่อยให้เธอนอนพักอยู่ที่ห้อง ก่อนที่ผมจะลงมาที่มินิมาร์ทข้างล่าง เพื่อหาซื้ออะไรให้เธอทาน

 

ทานข้าวไม่ได้ก็ทานนมแทนแล้วกัน ผมซื้อนมเป็นขวด ขวดที่ใหญ่ที่สุดด้วย ไม่รุ้ว่าแก้วจะกินได้รึเปล่าแต่ก็ภาวนา

 

ให้เธอกินอะไรได้บาง ไม่ใช่ว่าทานอะไรไม่ได้แล้วแถมยังอาเจียนจนหมดไส้หมดพุงแบบนั้นอีก

 

               ระหว่างที่เดินเพื่อที่จะขึ้นคอนโด ผมเหลือบไปเห็นร้านขายยา ซึ่งผมก็ยังไม่เข้าใจว่าร้านขายยาแถวนี้

 

ทำไมปิดดึกจัง แต่ก็ช่างเถอะ ผมว่าน่าจะเข้าไปถามอาการของแก้วดู เพื่อคนขายยาน่าจะรู้ว่าแก้วเป็นอะไร เผื่อจะ

 

ได้ยามาทานด้วย

 

“เอ่อ..ขอโทษนะครับ พอดีแฟนผม เอ่อ..ภรรยาผมเขาไม่สบายนะครับ” ผมพูดกับคนขายยาด้วยคำที่สุภาพ

 

“ภรรยาคุณมีอาการอะไรบ้างค้ะ?” คนขายยาถามกลับมา

 

“เขาทานอะไรไม่ได้ อาเจียน เหม็นกลิ่นอาหารนะครับ” ผมบอกอาการของแก้วไป

 

“อาการแบบนี้เหมือนคนท้องเลยนะค่ะ แต่ดิฉันยังไม่ฟันธงนะค่ะ คุณควรจะพาเธอไปหาหมอเพื่อที่จะได้รู้ว่าเธอ

 

ป่วยเป็นอะไรนะค่ะ”  คนขายยาพูด

 

“แล้วแบบนี้มียาอะไรทานได้รึเปล่าครับ เพราะตอนนี้เธอทานอะไรไม่ได้เลย” ผมถามออกไป

 

“ยานะมีนะค่ะ แต่ดิฉันยังไม่ไว้ใจให้ทาน ถ้าภรรยาคุณเกิดท้องขึ้นมาจริงๆ ยาที่ทานเข้าไปอาจจะมีผลต่อเด็ก ควร

 

จะปรึกษาแพทย์เฉพาะทางมากกว่านะค่ะ” คนขายยาพูด

 

“ขอบคุณครับ” ผมพูด

 

“ถ้าคุณอยากจะแน่ใจว่าภรรยาคุณกำลังตั้งครรภ์ คุณควรจะดูที่การขาดของประจำเดือนนะค่ะ เพราะเป็นสัญญาณ

 

เริ่มแรกของคนที่ตั้งครรภ์นะค่ะ” คนขายยาพูด

 

“ขอบคุณครับ” ผมพูดแล้วเดินออกมาจากร้านก่อนจะตรงไปที่คอนโด

 

ท้องงั้นหรอ?

 

------------------------------------------------------------------------------------------------

อัพแล้วนะค่ะ คิคิ สอบเสร็จแล้วรู้สึกโล่งๆ เดี๋ยวค่อยลุ้นเกรดที่เน่้าๆก่อนแล้วกัน วันนี้รีบมาอัพให้เลยนะค่ะ เมื่้อวานเซ็งกับเส็บเลยไม่ได้อัพ วันนี้เลยมาอัพให้ตอนเช้าเลย ไม่รู้ว่าจะมีคนอ่านกันรึเปล่า แต่ยังไงก็ช่วยเม้น+โหวตหน่อยนะค่ะ

8:38   TOEY

15 ธันวาคม 2555