unlimit in love รักไม่มีสิ้นสุด

10.0

เขียนโดย Warin

วันที่ 11 กันยายน พ.ศ. 2555 เวลา 18.42 น.

11 ตอน

67 วิจารณ์

19.35K อ่าน

6) เรียกมาพบ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก

ลองเปลี่ยนดู ชอบแบบไหนมากกว่าบอกด้วยน้า

ริน:คุณสิทธ์มาแล้วค่ะ[ชื่อแปลกเนอะว่ามั้ย;warin]

แก้ว:ใครคะริน[ไม่รู้จักชื่อได้ไงเนี่ย;warin]

ริน:พ่อของน้องมิวค่ะ

แก้ว:อ๋อ งั้นเชิญค่ะ พวกนายนั่งรอตรงโซฟาก็ได้ จดให้ด้วยล่ะ

คุณสิทธ์:เอ่อ..เรียกผมมามีอะไรหรอครับ

แก้ว:ที่ชั้นเรียกคุณมาวันนี้ก็อยากจะถามอะไรบางอย่างที่เกี่ยวกับคดีน่ะค่ะ

คุณสิทธ์:คดีอะไรหรอครับ

แก้ว:อ้าว คุณไม่รู้เรื่องหรอกหรอคะ? หรือแกล้งไม่รู้กันแน่(ประโยคแรกถามด้วยเสียงซื่อๆแต่ประโยคหลังพูดด้วยเสียงเชียบขาดที่ทำให้คนร้ายเผยตัวออกมาแล้วเกือบทุกครั้ง(บางทีก็ไม่ได้ผล))

คุณสิทธ์:มะ ไม่รู้จริงๆครับ แล้วคือเรื่องอะไรหรอครับ

แก้ว:เรื่องที่ลูกสาวคุณถูกลักพาตัวไงคะ

คุณสิทธ์:อะไรนะครับ!.... ผะ ผมไม่มีลูกหรอก[อ่าวนึกว่าตกใจเรื่องลูกถูกลักพาตัว;warin]

แก้ว:แก้ตัวอะไรกันล่ะคะเนี่ย ก็คุณวิมลเค้าเจาะจงว่าคุณเป็นพ่อของเด็กเลยนะคะ

คุณสิทธ์:ครับๆ แล้วจะถามอะไรล่ะครับ

แก้ว:เวลาประมาณ7-7.30ของเมื่อวานคุณอยู่ที่ไหนและทำอะไรอยู่คะ

คุณสิทธ์:นี่คุณจะหาว่าผมเป็นคนร้ายหรอครับ!

แก้ว:ไม่ใช่ก็ไม่จำเป็นต้องร้อนตัวนี่คะ ตอบคำถามมาได้แล้วค่ะ*^*

คุณสิทธ์:ตอน7-7.30โมงผมกำลังทำงานอยู่เลยครับ

แก้ว:มีพยานมั้ยคะ

คุณสิทธ์:ไม่มีหรอกครับ แต่ตอนเข้าทำงานต้องรูดบัตรนะครับไปเช็คดูก็ได้(พูดอย่างรีบร้อน)

แก้ว:แต่จะออกไปตอนไหนก็ได้นี่คะ

คุณสิทธ์:ก็จริงครับ

แก้ว:อ๊ะหมดเวลาแล้ว(อุทานเบาๆ)วันนี้พอแค่นี้ก่อนนะคะ

แก้ว:ริน!ส่งแขก แล้วขอรายชื่อผนักงานที่เข้าบริษัทช่วงเวลา7-8โมงเช้าด้วย
----------------------------------------------------------------------------------------------

แค่นี้ก่อนนะคะ รู้ว่ามันสั้น แล้วจะรีบอัพให้เร็วที่สุดนะคะ รักรีดเดอร์ทุกคนนะคะ

ไม่โหวตไม่ว่าแต่เม้นให้หน่อยนะคะ

ตอน 5

สารบัญ

ตอน 7