stop me หยุดฉันให้เลิกรักนาย

  วันแรกของการเปิดเทอม อากาศบริสุทธิยามเช้าืำให้ฉันรู้สึกดีมากทีเดียว สำหรับการไปเรียนวันแรก สวัสดีค่ะฉันชื่อ ฟาง เป็นลูกสาวคนโตของบ้านนีระสิงห์ แหง่ละ ฉันมีน้องสาวอีกคนชื่อ เฟย์ ถ้าจะถามว่าบ้านฉันรวยไหม อย่าให้เล่าเลย ทั้งวันก็ไม่จบ (เวอร์) เอาย่อๆคร่าวๆล่ะกัน ฉันสวยและรวยมาก หุหุ พ่อแม่ฉันไม่ค่อยจะอยู่ติดบ้านสักเท่าไหร่ท่านมีธุกิจที่ต่างประเทศ ส่วนใหญ่ฉันกับเฟย์จะลาก แก้ว เพื่อนสนิทมาอยู่บ้านด้วย เผื่อมีอะไรฉุกเฉินแก้วจะได้ช่วยได้ 
เมื่อแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยแล้ว ฉันก็เดินลงมาหาเฟย์ที่กำลังกินข้าวที่แม่บ้านเอามาเสิร์ฟไว้ก่อนหน้า ฉันนั่งลงกินข้าวเงียบๆไม่ปริปากพูดกับเฟย์ เพราะปกติเวลาทานข้าวฉันจะไม่ค่อยพูดและไม่สนับสนุนให้พูดด้วย ยัยเฟย์ชอบบอกว่านับวันฉันยิ่งเหมือนคุณย่าที่จู้จี้จุกจิ๊กขี้บ่นแถมเจ้าระเบียบ -__-' ฉันต้องภูมิใจใช่ไหม
บรื้นนนนน
"มาแล้ว!" เฟย์รีบวางช้อนซ้อมลงอย่างลุกลี้ลุกลน "ใครมา?" คำถามของฉันเหมือนจะไม่มีคำตอบ ในเมื่อเฟย์วิ่งเดินออกไปหน้าบ้านแล้วเรียบร้อย สักพักก็กลับเข้ามาพร้อมควงแขนกับผู้ชายสักคนที่ฉันไม่รู้จัก
"ป๊อปปี้นี่พี่ฟางพี่สาวเฟย์ พี่ฟางนี่ พี่ป๊อปปี้แฟนเค้าเองแหล่ะ >///<" เฟย์หน้าแดงอย่างเห็นไ้ด้ชัด ฉันยิ้มให้ป๊อปปี้ว่าที่น้องเขยฉัน คนที่เท่าไหร่จำไม่ได้ -.- แต่หมอนี่ดูท่าจะหยิ่ง ฉันอุสายิ้มให้น่ะ ยิ้มตอบฉันสักนิดก็ไม่มี เอาแต่จ้องหน้าลูกเดียว
"เฟย์จะไปโรงเรียนกับ...เออ นายชื่ออะไรน่ะ?" ฉันถามเพื่อความมั่นใจอีกครั้ง 
"ป๊อปปี้" ฉันพยักหน้ารับรู้แล้วหันไปคุยกับเฟย์ต่อ "พี่ไปก่อนน่ะ" 
"พี่ฟาง!" เสียงเฟย์เีรียกก่อนที่เท้าฉันจะพ้นประตู "ไปด้วยกันก็ได้ ป๊อปปี้เขาอยู่ห้อง A ห้องเดียวกับพี่ใช่ป่ะถ้าจำไม่ผิด?" หมอนี่อยู่ห้องเดียวกับฉันงั้นหรอ อ้าวแล้วไปเป็นแฟนกับเฟย์ได้ไงในเมื่อเราสองคนเพิ่งย้ายมาเรียนที่ first class high school 
"อ่อ พี่ไปรถเมล์ดีกว่า" ฉันตอบเลี่ยงๆ ไม่อยากไปอยู่เป็น กขค อ่าน่ะ ที่จริงบ้านฉันก็รวยรถก็มีให้ขับแต่ฉันอยากเรียนรู้ชีวิตธรรมดามากกว่า ที่จะใช้ชีวิตหรูหรา รถเมล์คือสิ่งที่ฉันชิน เพราะฉันนั่งไปกลับโรงเรียนไม่ว่าฉันจะเรียนที่ไหนน้อยครั้งมากที่ฉันจะไปโรงเรียนพร้อมเฟย์กับรถที่บ้าน ถ้าหน้าเราสองคนไม่เหมือนกัน บางคนคิดว่าฉันเป็นเด็กเก็บมาเลี้ยงด้วยซ้ำไป 
 
  พักกลางวัน
เชื่อไหมฉันกับป๊อปปี้แฟนของเฟย์อยู่้ห้องเดียวกันจริงๆ แต่ให้ตายเถอะ! เค้าไม่คุยกับฉันสักคำไม่มีแม้แต่จะมองหน้าหรือยิ้มให้ คนแบบนี้หรอที่จะเป็นน้องเขยฉัน
"ฟางไปนั่งอ่านหนังสือมุมนั้นดีกว่า" เนยเพื่อนคนแรกของฉันสกิดแขน ให้ฉันเดินตามไปที่ม้านั่งใต้ต้นไม้ใหญ่ กลุ่มฉันมีกันอยู่แค่ 4 คน ฉัน เนย แจม ฝาแฝดของเนย และคนสุดท้ายมีล่า สายลมพัดผ่านเบาๆ ทำให้อ่านหนังสือได้ไม่เบื่อ ถึงโรงเรียนนี่จะไฮโซมีแต่พวกคุณหนูคุณชาย แต่ก็มีอย่างเนยกับแจมที่สอบชิงทุนเข้าได้ แถมอยู่ห้อง A อีกต่างหาก
"กรี๊สสสสสส" เสียงแหลมปรี๊ดเข้าหูซ้ายทะลุหูขวาของฉัน ทำให้เกิดอาการหงุดหงิดที่มีคนมาขัดจังหวะการเป็นเด็กเรียนที่ดี (y)
"เขากรี๊ดอะไรกัน" ฉันหันไปถามมีล่าที่เป็นเด็กเก่าของที่นี้
"อ่อ คงจะโทโมะ น่ะหมอนี่ขึ้นชื่อว่าเป็นหนุ่มฮอตของโรงเรียน" พูดจบมีล่าก็ก้มลงอ่านหนังสือต่อ ถ้าฮอตแล้วทำไมยัยนี่ไม่สนใจ
"โทโมะ โทโมะไหนอ่ะ" แจมถามต่อ ซึ้งนั่นเป็นคำถามที่ฉันคิดไว้แล้วว่าจะถาม มีล่าปิดหนังสือไว้เหมือนจะตั้งใจเล่าให้จบ จะได้ไม่มีคนค่อยกวน
"โทโมะห้อง D น่ะ หมอนั้นเรียนเก่งพอสมควรแต่นิสัยแย่ไปหน่อย แถมโดดเรียนบ่อยด้วย ทีแรกอยู่ห้อง A แต่อยู่ได้ไม่กี่เดือนก็โดนย้ายไปห้อง D ซะงั้น" มีล่ากระซิบเบาๆ ฉันอยากเห็นหน้าคนที่ชื่อโืทโมะจัง หน้าตาจะขนาดไหนกันเชียว 
"เขาหล่อป่ะ" เนยถามอย่างสนใจ 
"หล่ออยู่แล้ว เพอเฟคไปแทบทุกอย่าง หล่อ รวย ล่ำ เซ็กซี่ น่ากินมว๊ากกก อ๊ายยย" ฉันกับแจมมองหน้ากันอึ้งๆที่มีล่ากับเนยกรี๊ดกร๊าดเหมือนจะสนใจนายที่ชื่อโทโมะซะงั้น ฉันคิดผิดจริงๆที่คิดว่ามีล่าไม่สนเขา
"หมอนี่เจ้าชู้ชัวร์เลย" แจมกระซิบกับฉัน ซึ่งฉันก็เห็นด้วย หล่อขนาดนั้นหล่อขนาดนั้นไม่เจ้าชู้เป็นไปไม่ได้หรอก
 
คาบบ่าย
ดูเหมือนจะไม่เรียน เพราัะผ่านไป 15 นาทีแล้วอาจารย์ยังไม่มาเลย 
"ฟาง" ฉันวางมือจากการจดไดอารี่ลง "อะไรเนย" 
"ฟางฉันไปเข้าห้องน้ำหน่อยสิ ปวดท้อง" 
"ได้สิ" ว่าแล้วฉันก็ลุกขึ้นพาเนยไปเข้าห้องน้ำ ฉันสังเกตุเห็นป๊อปปี้ที่นั่งริมหน้าต่างหันมามองเล็กน้อย ที่จริงตานี่แทบจะไม่มองด้วยซ้ำ! 
"ฉันรอตรงนี้น่ะ" ฉันตะโกนไล่หลังเนยที่วิ่งแจ้นไปเข้าห้องน้ำ ฉันกวาดสายตามองไปรอบๆ อากาศที่นี้ดีใช่ได้ถึงจะอยู่ในเมืองแต่ต้นไม้ก็ยังมีเยอะแยะ เต็มไปหมด
"เธอ" นิ้วใครสักคนสกิดฉัน "คะ?" ฉันหันไปทางต้นเหตุ O.o ผู้ชายคนนี่หล่อมาก สูง ขาว หน้าหวานด้วย หุ่นดีเลยอ่ะ ต้องมีซิกแพคแน่เลย *0*
"ไม่เรียนหรอ" คนตรงหน้าถาม
"ระ ระเรียนสิ" อยู่ใกล้คนหล่อแล้ว ฉันทำอะไรไม่ถูกเลย -///-
"อ่อ ฉันชื่อโทโมะน่ะ" เมื่อกี๊เขาบอกว่าชื่ออะไีรน่ะ "เธออ่ะ ชื่ออะไร" เขาถามต่อทันที
"ฉันชื่อฟาง นาย..เออ โทโมะ มาทำอะไรแถวห้องน้ำหญิงอ่ะ" หวังว่าเขาคงไม่โรคจิตหรอกน่ะ
"รอแฟนน่ะ แฟนเข้าห้องน้ำอยู่" ถึงแม้ว่าเขาจะหันหน้าไปทางอื่นแล้ว แต่ฉันดูเหมือน(สติ)จะไม่กลับ คนอะไรน่ารักอ่ะ ฉันยืนมองโทโมะจากด้านหลังขณะที่เขาเอามือกอด อกสลับกับมองหน้าฬิกา
"โมะคะ" ฉันสะดุ้งกับเสียงใสเสียงหนึ่ง ขอบคุณเธอที่ทำให้ฉันมีสติ โทโมะหันมามองเธอแล้วยิ้มออกมา คนนี้สิน่ะแฟนนาย สูง สวย หุ่นยังกะนางแบบ จะเอาอะไรไปสู่เขาฟาง T^T
"ไปกันเถอะค่ะ" เธอมองหน้าฉันแวบหนึ่ง แล้วเดินไปเกาะแขนโทโมะ ฉันยืนมองตามหลังทั้งคู่จนลับตา เขาสองคนเหมาัะสมกันมากเลย 
"ฟางไปเหอะ" เนยที่ออกมาจากห้องน้ำเมื่อไหร่ไม่รู้ ดึงแขนฉันให้เดินขึ้นห้อง เฮ้อ ฉันว่าฉันควรจะเลิกเพ้อเจ้อถึงผู้ชายคนเมื่อกี๊แล้วสนใจเรียนดีกว่า เพื่ออนาคต!