The Sense

9.1

เขียนโดย aoommy

วันที่ 1 มกราคม พ.ศ. 2556 เวลา 17.07 น.

19 ตอน

164 วิจารณ์

38.61K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 4 มีนาคม พ.ศ. 2556 17.24 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

7)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก

เช้าวันรุ่งขึ้น
จิ๊บๆๆๆๆๆๆๆๆ เอ้กอี้เอ้กเอ้ก เอ้กอี้เอ้กเอ้ก โอยยยยยย หมาทีี่ไหนมาขันแต่เช้าเนี่ย
"นี่คุณ ตื่นได้แล้วครับ"เขาสะกิดฉัน
"............."ไม่มีสัญญาณตอบรับจากเลขหมายที่ท่านเรียก
"คุณๆ เช้าแล้วนะ คุณต้องไปเข้าเวรนี่นา"
"....................."เลขหมายที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อไปในขณะนี้
"คุณๆ ตื่นๆๆๆๆๆๆ"เขาเขย่าตัวฉัน
"เออๆๆ ตื่นแล้ว"ฉันพูด พลางลุกขึ้นมานั่งบนเตียง
"ไปอาบน้ำ จะได้รีบไปทำบุญ ผมหิวแล้ว"
"อือออออ ไปก็ได้"

Tomo
1 ชั่วโมงต่อมา
"เฮ๊ย! ทำไมอาบนานจังว่ะ"ผมบ่น พลางเดินไปเดินมา

2 ชั่วโมงต่อมา
"เฮ้.... ซ่อมฝักบัวอยู่รึไงว่ะเนี่ยะ โอยยยย หิวจะตายแล้วนะ"

30 นาทีต่อมา
"เฮ้ยยย ลื่นหัวแตกตายคาห้องน้ำรึไง"
ก๊อกๆๆ
"คุณๆ เสร็จรึยัง"ผมถาม
"ยางงงงง แป๊ปนึง"เธอตอบ
"แต่นี่มันนานแล้วนะ"
"เออน่า... รอก่อนๆ"

Kaew
"เอ้า! เสร็จแล้ว บ่นอยู่ได้"ฉันพูด พลางเช็ดหัว

@โรงพยาบาล
"แก้วววว มาช้าจัง"ฟางพูด พร้อมวิ่งมาหาฉัน
"อิอิ เพิ่งตื่นน่ะ"ฉันตอบ

ห้องผู้ป่วย
"แล้ว คุณวิศวเป็นไงบ้างล่ะ"ฉันถาม
"ยังนอนนิ่ง ไม่ขยับเหมือนเดิม"ฟางตอบ
"เอ้อ! เดี๋ยวฟางมานะ ฝากแก้วเช็ดตัวให้เข้าหน่อยละกันนะ เดี๋ยวมาๆ"ฟางพูดแล้ววิ่งออกไป
"เฮ้อ....."ฉันถอนหายใจ
"ตาโมะ.......:"ผู้หญิงคนหนึ่งพูดขึ้น
"เอ่อ คุณเป็นแม่ของคนไข้หรอคะ"ฉันถาม
"ใช่จ้ะ แล้วหนูล่ะ ชื่ออะไร"
"อ่อ หนูชืีอแก้วค่ะ"ฉันแนะนำตัว
"ชื่อแก้วหรอ อือ...หน้าตาน่ารักน่าชังซะจริง"คุณน้าคนนั้นชมฉัน อิอิ เขินน้า....
"เหอะ น่ารักตรงไหน ห้้าวก็ห้าว ปากก็ห้อย นมก็แบน ดูไม่ได้เล๊ย..."นายโทโมะพูด
"หุบปากไปเลยนะ!!!!!"ฉันตะคอก
"อ้าว ชมแค่นี้ต้องสั่งให้น้าหุบปากด้วยหรอจ้ะ"คุณน้าคนนั้นพูด
"อ่อ... เปล่าค่ะ"
"แก้ว... อ้าว!สวัสดีครับคุณป้า"
"อ้าว! ตาป๊อป สวัสดีจ้ะ"
"เอ่อ เดี๋ยวมานะจ้ะ น้าขอตัวไปธุระแป๊ปนึง"
"คร๊าบ/ค่า"เราสองคนขานรับ
"นี่แก้ว เมื่อแก้วสั่งให้ใครหุบปากน่ะ"
"เอ่อ.....คือว่า"
"แก้วจะบอกว่า แก้วคุยกับผี ว่างั้น"
"ก็... ประมาณนั้น"
"แก้ว ป๊อปว่านะ แก้วน้าจะไปหาหมอซะบ้างนะ ไปเช็คสมองบ้าง"
"ป๊อป ถ้าไม่เชื่อก็ไม่ต้องมายุ่ง"
"งมงายอ่ะ ผีเผอ อะไร ไม่มีจริงหรอก"ป๊อปพูดแลัวเดินออกไป
"นี่คุณ... "
"อะไรอีกล่ะ"ฉันพูดอย่างหงุดหงิด
"อย่าไปถือสาเลยนะ ไอ้ป๊อปมันก็เป็นแบบนี้มาตั้งแต่เด็กแล้วล่ะ"
"อือๆ "ฉันพูด แล้วเดินไปหยิบกะละมังใส่น้ำและผ้ามา
"นี่... คุณจะทำไรน่ะ"
"ถามไม่คิด ก็เอามาเช็ดตัวน่ะสิ เอ่อ... ฉันชื่อแก้วนะ เลิกเรียกว่าคุณได้แล้ว"
ฉันพูดจบ แล้วก็หยิบผ้าชุบน้ำมาบิด แล้วเช็ดบริเวณแขนทั้งสองข้าง แล้วจากนั้น....

"นี่แก้ว! จะทำไรน่ะ อย่านะ!!!"

--------------------------------------เท่านี้ละกันเนอะ--------------------------------------------------
ขอโทษน้าที่ไท่ค่อนยมาอัพ พอดีไรเตอร์ไม่ค่อยมีเวลาน่ะ
ยังไงก็เม้นเยอะๆนะ บายค่ะ ดัวบๆ Love Love

ตอน 6

สารบัญ

ตอน 8