The Mermaid ไขปริศนารัก ในตัวเธอ !!

                ณ โรงอาหารมหาวิทยาลัย
                ข่าวด่วน!! วันนี้มีนักโทษแหกคุก ใครพบเห็นบุคคลรูปประพันธ์สันธานแบบนี้ช่วยแจ้งด้วยนะค่ะ ขอบคุณ ^_^ (ป๊าดดด!! แต่ไม่มีใครในโรงอาหารจนใจเลยนะสิซวยแล้ว)
เขื่อน : เฟย์จ๋า!!
เฟย์ : อะไรเหรอ
เขื่อน : คือเขื่อนย๊ะ....
โอเนส : กลับบ้าน!!
FFK : คร่า! ท่านพ่อ (แอบหันหลังมาบอก) สู้ๆนะพรุ่งนี้เจอกัน ^_^
โทโมะ ป๊อป เขื่อน : จ๊ะ ^_^ แค่นี้ก็ดีใจแล้ว
กวิน : จริงเหรอ
เขื่อน : เอ่อสิ!!
ป๊อปปี้ : แล้วพรุ่งนี้พวกแกสามคนไปกี่โมงละ
เขื่อน : 6 โมงเช้า
เคนตะ : ไปทำห่าไร 6 โมง!!
โทโมะ ป๊อป : เตรียมตัวโว้ยยย!!
พิม : เอาน่าๆ ยังไงก็เจอกันที่พัทยานะ ^^
ทุกคน : ได้เลย
ป๊อป : พวกแกไปไมอ๊ะ ??
จองเบ : ไปเชียร์เพื่อนนะสิรึไม่ได้
ป๊อป : ได้นึ ไปกันให้หมดนะ ชวนพวกน้องชายเอ็งไปด้วยละจองเบ
จองเบ : ได้ๆ เดี๋ยวชวนให้ ยังไงเจอกันที่พัทยาเน้อ
โทโมะ ป๊อป เขื่อน : อื้มๆ แล้วเจอกัน พวกฉันกับก่อนละ
                จังหวะนั้นทุกคนไม่ได้รู้เลยว่ามีคนไม่หวังดีนั้นแอบซุ่มฟังอยู่
... : แล้วเจอกันไอ้พวกโง่!!
                เช้าวันรุ่งขึ้น ณ คอนโดของสามหนุ่ม
เขื่อน : เฮ้ยยยยยยยยยยยย!! ตื่น
ป๊อป : กี่โมง
เขื่อน : ตี 4 ครึ่ง (โทโมะลุกขึ้นทันทีแต่ป๊อปยังเอาผ้าห่มคลุมโปงไว้)
ป๊อป : อีกนิดเถอะง่วงอ๊ะเมื่อคืนเอ็งก็เล่นซะข้าแถบไม่ได้นอน ง่าววววววว!! (หลับต่อ)
เขื่อน : ไอ้โมะ เอ็งกับข้า
โทโมะ : ได้เลย ^,,^
เขื่อน : 1 2 3!!
โทโมะ เขื่อน : ไอ้! ป๊อปปปปปปปปปปปปปปปปป!!
ป๊อป : โอ้ย! อะไรเล่าคนจะนอน - -* (คลุมโปงต่ออีกรอบ)
โทโมะ : เอาไงดีไม่ยอมตื่นว๊ะไอ้เขื่อน
เขื่อน : เอางี้แล้วกัน เอียงหูมา (โทโมะเอียงหูตามที่เขื่อนบอก) บลาๆ.......................
โทโม : ขอมา จัดไป ^_^
เขื่อน : นับ 1 2 3 เอ้า!!
ป๊อป : อั๊กกก!! อ๊ากกก โอ้ยยยยยย!! พวกแกสองคนทำไรเนี่ย
เขื่อน : ก็แกไม่ตื่นทำไมละก็ต้องวิธีนี่และ!!
โทโมะ : ใช่จริงขิงไอ้เขื่อน
ป๊อป : อ๊ะ ก็ได้ตื่นก็ได้ลุกจากตัวข้าได้แล้ว โอ้ย! เจ็บหลังว๊ะ
โทโมะ เขื่อน : ตื่นแน่นะ
ป๊อป : เอ่อๆ ตื่นแล้ว ตื่นแล้ว T^T (ไอ้บ้าสองคนนี้มันเล่นกระโดดทับซะหลังผมแทบหักทำไมกันชอบแกล้งคนนอน TOT)
โทโมะ : ไปอาบน้ำก่อนไอ้ป๊อป!!
ป๊อป : ทำไมต้องเป็นข้าก่อนอ๊ะพวกเอ็งไม่อาบก่อนละ
เขื่อน : เอ่อน๊า ไปอาบก่อนเลยเอ็ง
โทโมะ : นี่ผ้าเช็คตัวเอ็งเอาไป
ป๊อป : เอ่อๆ ก็ได้ (ลุกขึ้นจากเตียงนอนและเดินเข้าห้องน้ำทันที)
เขื่อน : ไอ้โมะเราสองคนนอนต่อรอมันอาบน้ำ ^^
โทโมะ : ได้ๆ คริคริ ^_^ (สองคนล้มตัวลงนอนหลับต่ออย่างสบายใจ พักใหญ่ป๊อปก็อาบน้ำเสร็จเดินออกมาจากห้องน้ำเห็นเพื่อนสองคนนอนหลับอยู่นั้นก็...ทำอะไรไม่ถูก)
ป๊อป : เห้ย! เอ็งสองคนทำงี้ได้ไงว๊ะปลุกข้าอาบน้ำก่อนแล้วพวกเอ็งมารับเนี่ยนะ
โทโมะ : หาว่าเอ่อน๊า เอ็งอาบเสร็จแล้วเดี๋ยวข้าไปอาบต่อก่อนนะ
เขื่อน : เสร็จแล้วเดี๋ยวข้าต่อนะไอ้โมะ
โทโมะ : ได้ๆ ^_^ (หลังจากโทโมะเดินเข้าไปพักใหญ่ก็ออกมาเขื่อนก็เดินเข้าอาบต่ออย่างรวดเร็วพักใหญ่ทั้งสามก็แต่งตัวเสร็จแล้วก็ออกเดินทางไปที่พัทยาทันที)
                ตัดมาทางด้านเพื่อนๆ
พิม : เคนตะโทรหาสามคนนั้นสิ!!
เคนตะ : โทรทำไมอ๊ะ??
พิม : ถามว่าถึงไหนแล้ว!!
เคนตะ : ได้ๆ ^_^
                ไม่มีผู้ชายที่ดีที่สุด แต่มีผู้ชายที่รักเธอที่สุด ก็อาจไม่ใช่คน..สำคัญ...KenTa
(ฮัลโหลว่าไงว๊ะเพื่อน)
เคนตะ : พวกเอ็งอยู่ไหนนะ
(ชายหาดแถวพัทยาแล้ว ทำไมอ๊ะ)
เคนตะ : ไวแท้เหล้า!!
(เอ่อๆ แค่นี่ก่อนนะฟิดร่างกายแปป)
เคนตะ : เอ่อๆ ได้ๆ !! ตู๊ดดด!!
พิม : ตกลงว่าไง!!
เคนตะ : ชายหาดแถวพัทยาแล้วนะ
ป๊อปปี้ : ไงพวกเราก็ไปด้วยสิ!!
ทุกคน : โอ้ววววววววววว!!
                ฉากเรียกน้ำตามาในตอนสุดท้าย หัวใจเธอกำลังสลาย!!...Waii
มีน : ว่าไงหวายว่าแต่เธออยู่ไหนเนี่ย!!
(ฉันอยู่กับพิชชี่พวกเธอออกมาเลยนะไม่ต้องรอฉันกำลังออกเหมือนกัน)
มีน : ว่าแต่กวังอยู่ด้วยรึป่าว
(ออกไปแล้วกับคิตตี้นะ โบว์ ฟ้า แครอลก็ไปด้วยนะ)
มีน : อื้อๆ!! แล้วเจอกันที่นู้นนะหวาย
(ได้ๆแล้วเจอกันแค่นี่นะ) ตี๊ดด!!
เนย : หวายโทรมาว่าไง
มีน : บอกออกไปแล้วพวกเราไม่ต้องรอให้ไปเลย
แจม : งั้นก็ไปเลยสิป๊ะ Gooo~!!
ทุกคน : อื้มมม!!
                จากนั่นทุกคนก็ออกเดินทางไปพัทยาโดยไม่ได้สังเกตว่ามีคนกำลังขับรถตามไป
                พิชชี่ หวาย!!
หวาย : ไปเร็วพิชชี่
พิชชี่ : ได้ๆ ป๊ะ
                ตอนมีเธอเป็น God พอเธอไปก็กลายเป็น Dog เจ็บอ่ะเจ็บจน Shock ช่วย Reverse แล้วเริ่มกันใหม่ เธออยู่ไหนที่รัก อย่าๆตอบว่ารักที่ไหน อย่าน่ะอย่าใจร้าย ....P’ชาย
หวาย : ใครโทรมา
พิชชี่ : พี่ชายฉันนะ
หวาย : รับสายก่อนสิเผื่อพี่นายมีธุระอะไร
พิชชี่ : อื้ม!! ฮัลล!!
(ไอ้น้องตัวดีทำอะไรอยู่ทำไมพึ่งรับสายห๊ะพูดมาซะ(แล้วก็สวดซะยาวบลาๆๆๆๆ..........................))
พิชชี่ : หยุด! พี่มีธุระอะไรกับฉันห๊ะ
(เอ่อจริงสิ เอ็งรู้จักไอ้ธามไทใช่ม๊ะ)
พิชชี่ : ทำไมอ๊ะ มีอะไรเหรอมันถูกจับไปแล้วไม่ใช่ไงพี่
(เอ่อ! ถูกจับแล้วแล้วก็หนีออกไปแล้วด้วย)
พิชชี่ : วะ ว่าไงนะ พี่ทำไงให้มันหนีไปได้เอ้าไม่ได้เรื่องเลยพี่เป็นตำรวจนะ
(เอ่อรู้ ว่าแต่ถ้าเอ็งได้ข่าวอย่างไงโทรหาฉันด้วยละ)
พิชชี่ : เอ่อๆ ได้ๆแค่นี้ฉันฉันขับรถอยู่
(ไปไหน ไปกับใครบอกมาสิ)
พิชชี่ : ยุ่งแค่นี่ละ ตี๊ดดดด!!
หวาย : พี่ชายนายโทรมาทำไมเหรอ
พิชชี่ : โทรมาถามว่าได้ข่าวไอ้ธามไทมั้งป่าว
หวาย : ธามไท ธามไททำไมอ๊ะ??
พิชชี่ : มันแหกคุกออกมาแล้วนะสิ
หวาย : ห๊ะ!!
พิชชี่ : ไม่ต้องห๊ะแล้วยังไงเราต้องไปถึงนู้นให้เร็วที่สุดและบอกทุกคนไม่งั้นเฟย์ ฟาง แก้วตกอยู่ในอันตรายอย่างแน่นอน
หวาย : ได้ๆ นายก็ขับเร็วๆสิ
พิชชี่ : ฉันก็เร่งแย่แล้วเนี่ย!!
หวาย : งั้นก็เร็วอีก (ระหว่างทางไปหวายก็เห็นรถที่คุ้นๆตา) เอ๊ะ! เดี๋ยวจอดรถก่อน พิชชี่นายดูนั้น
พิชชี่ : อะไรของเธออยู่ๆก็ให้ฉันจอดรถเนี่ย!! ไหนละ
หวาย : นั้นไงรถคันนั้นอ๊ะ
พิชชี่ : ไหน!! ละ รถคันนั้นมัน O_O รถไอ้ธามไทนิ มันมาทำไรเซเว่นปั้มแถวนี้อ๊ะ
หวาย : ต้องใช่แน่ๆ มันจะต้องไปพัทยาแน่ๆเลย เราจะทำยังไงกันดีละพิชชี่
พิชชี่ : ถ้าไงฉันโทรหาพี่ฉันก่อน
หวาย : โทรเลยเร็ว (พิชชี่ก็หยิบโทรศัพท์มือถือในกระเป๋าขึ้นมากดเบอร์พี่ชายทันที)
พิชชี่ : ฮัลโหลพี่ฉันเจอ ฉันเจอไอ้ธามไทแล้ว
(ห๊ะ!! มันอยู่ไหนว๊ะ)
พิชชี่ : มันกำลังไปที่พัทยา
(เอ่อได้ แล้วเจอกันที่นั้นนะ)
พิชชี่ : OKพี่แล้วเจอกัน
หวาย : พิชชี่เร็วเข้ามันขับไปนั้นแล้ว!!
พิชชี่ : ห๊ะไหนนั้น (พิชชี่เร่งเครื่องขับตามไปห่างๆไม่ให้รถคันข้างหน้าสังเกตเห็นและขับแบบไม่รู้ไม่ชี้ไม่ให้คนข้างหน้าสังเกตได้ว่าตนกำลังตามไป)



      พิชชี่และหวายจะตามไปแล้วช่วยทุกคนได้หรือไม่ แล้วสาวๆจะเป็นยังไงต้องรอติดตามนะค่ะ ^_^