The Mermaid ไขปริศนารัก ในตัวเธอ !!

8.7

เขียนโดย TKRLov€lวoร์

วันที่ 18 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555 เวลา 19.26 น.

  93 ตอน
  393 วิจารณ์
  140.77K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 23 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 11.42 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

76) เรื่องเข้าใจผิด//การปรึกษา

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ


ณ สาธิตKamikaze 8.30 น.

แครอล : นิวว!!

นิว : อะไรเหรอ??

แครอล : แคร์มีอะไรจะคุยด้วยนะไปด้วยกันหน่อยสิ

นิว : อื้มได้สิ (เดินตามแคร์ไป แถมยังปล่อยฟ้ากับโซ่ไว้อีกต่างหาก)

New Carol :X

นิว : มีอะไรหรือป่าว??

แครอล : ม๊ะ ไม่มีอะไรหรอก

นิว : แล้วเรียกเราออกมาทำไมอ๊ะ ??

แครอล : คะ คือ คะคือ >//<

นิว : เป็นไรแคร์!!

แครอล : หา ห๊า ห๊ะว่า

นิว : เธอมีเรื่องอะไรจะคุยกับฉันเหรอ??

แครอล : คือแคร์อยากจะบอกว่าพ๊ะ...

คิดตี้ : ไงนิวดีจ๊ะ ^_^

นิว : อื้มแล้วไปไงมาไงละเธอนะ

คิดตี้ : พี่ชายฉันพึ่งมาส่งเมื่อกี้เอง ^_^

แครอล : แคร์ไปก่อนนะ =_=”

นิว : อ้าวเห้ย! แคร์เป็นอะไรนะ แล้วมีเรื่องอะไรจะคุยกับฉันละ

แครอล : มะ ไม่มีอะไรแล้ว (เดินหันหลังพูดคอตกไปทันที)

นิว : อะไรของเค้านะ @_@??

คิดตี้ : มีอะไรกันเหรอนิว??

นิว : ฉันก็ไม่รู้แคร์ยังพูดไม่จบเธอก็มาเนี่ย

คิดตี้ : เหรองั้นไปกันเถอะ (แครอลที่แอบยืนดูอยู่หลังเสาก็น้ำตาไหลทันที T^T ฮึก ฮื้อออ!!)

So’ Fah :’(

ฟ้า : โซ่!!

โซ่ : อะไร?? (ผมที่กำลังดีดกีต้าร์อยู่ก็พูดขึ้น)

ฟ้า : คือว่าฟ้าชะ...

โบว์ : โซ่!!

โซ่ : ห๊ะว่าไงโบว์??

โบว์ : เห็นคิดตี้ม๊ะ

โซ่ : ยังไม่เห็นเลยอ๊ะทำไมเหรอ??

โบว์ : ไปเป็นเพื่อนฉันหายัยนั่นหน่อยสินะ

โซ่ : เอ่อได้ ฟ้าว่าแต่เธอจะพูดอะไรเหรอ

ฟ้า : มะไม่มีไรหรอกไปเป็นเพื่อนโบว์เถอะ T^T

โซ่ : งั้นเดี๋ยวฉันมาฝากกี่ต้าร์ฉันด้วย

ฟ้า : อื้มม!! (ฉันกำลังนั่งมองโซ่กับโบว์ที่เดินไปด้วยกัน T^T)

ติ๋งน๋อง! ได้เวลาสอบแล้วนักเรียนทุกคนเตรียมพร้อมได้จ๊ะ !!

ฟ้า แครอล : เวลาสอบแล้วเหรอ ทำไมยังไม่มานะ!! (อยู่ต่างที่กันแต่กำลังพูดเหมือนกัน ทั้งสองจึงตัดสิ้นใจเดินไปที่ห้องสอบก็พบเข้ากับโซ่ นิวกำลังนั่งคุยกับคิดตี้และโบว์อยู่อย่างสนุก)

ฟ้า : แครอล!!

แครอล : ฟ้า!!

ฟ้า : เข้าสอบกันเถอะ

แครอล : อื้ม!!

โซ่ นิว : ฟ้า!! แครอล!! (ง๊ะพวกนั้นทำเชิดใส่พวกผมทำไมกันนะไม่ยอมพูดอีกต่างหากด้วย)

นักเรียนทุกคนก็ตั้งหน้าตั้งตาสอบกันจนเสร็จแยกย้ายกันกลับบ้าน

โซ่ : ฟ้าเดี๋ยวก่อนสิทำไมวันนี้เธอไม่ยอมพูดกับฉันละ (จับแขนฟ้าไว้)

นิว : แคร์ก็อีกคนทำไมถึงไม่ยอมพูดกับนิววันนี้พวกเธอสองคนแปลกไปนะ (จับแขนแครอล)

ฟ้า แครอล : ก็ป่าวนิ พวกนายมีอะไรก็พูดมา

โซ่ นิว : พวกฉันก็แค่อยากรู้ว่าทำไมพวกเธอถึงไม่พูดกับพวกฉันก็แค่นั้น

ฟ้า แครอล : ก็พูดอยู่เนี่ยไม่เห็นน...!!

คิดตี้ โบว์ : โซ่ นิว ไหนนายบอกจะไปกับพวกฉันไงแล้ว!!

ฟ้า แครอล : ปล่อย! (สะบัดที่ถูกโซ่และนิวจับไว้หลุดแล้วเดินหนีไปทันที)

คิดตี้ : พวกฉันทำอะไรผิดหรือป่าว?? ฉันแค่อยากปรึกษานายไม่ได้บอกพวกนั้นเหรอ

โซ่ นิว : ชั่งเถอะไปกันดีกว่าปะ!!

คิดตี้ โบว์ : อื้มม!!

ทั้ง 4 ก็เดินไปด้วยกันทันทีโดยไม่เหลียวหลังที่จะมาดูคนข้างหลังมั้งเลยอ๊ะเ!!

ณ ร้านข้าวแห่งหนึ่งแถวโรงเรียน

โซ่ : พวกเธอมีอะไรปรึกษาพวกฉันเหรอ

โบว์ : คือฉันไม่อ้อมค้อมเลยนะ ฉันอยากรู้จักกับพี่ทีเจนะ

โซ่ : แล้วเธอมาปรึกษาฉันทำไมอ๊ะ

โบว์ : นายรู้จักพี่เขาไม่ใช่เหรอ ช่วยเอานี่ไปให้พี่เขาให้ฉันหน่อยสิ

โซ่ : หง๊ะ!! นี่มัน!!

โบว์ : นายอย่าเข้าใจผิดนะฉันไม่ได้ชอบเขาแบบนั้น ฉันอยากรู้จักพี่เขาแบบพี่ชายน้องสาวอะไรงี้อ๊ะ เพราะเข้าเหมือนพี่ชายที่ตายไปของฉันมากเลย

โซ่ : อ่อแล้วไป ได้สิ^_^

นิว : แล้วเธอละคิดตี้

คิดตี้ : ฉัน ฉัน ฉัน ฉัน!!

โซ่ นิว : ทำไมละฉันอยู่ได้

โบว์ : คิดตี้เขาแอบชอบกวังนะ

นิว : น้องชายพี่มีนอ๊ะนะ O_O

คิดตี้ : ก็ใช่อะดิ ทำไมละกวังมีแฟนแล้วเหรอ T^T

โซ่ : ก็ไม่มีหรอก แล้วทำไมเธอไม่บอกให้พี่ชายเธอช่วยละ

คิดตี้ : ได้ไงถ้าเกิดบอกไปก็ตายอะดิ!!

นิว : เหอะๆ แล้วจะให้ช่วยยังไงละ

คิดตี้ : ฝากช่อดอกไม้ไปให้ทีนะ ^_^

นิว : แล้วต้องบอกไหมจากใคร

คิดตี้ : ม่ายยยต้องถ้าเกิดพี่ฉันรู้ฉันตายพอดี

โบว์ : ขอบใจพวกนายมากนะ

โซ่ นิว : อื้ม ไม่เป็นไร ^^”

คิดตี้ : งั้นพวกฉันไปและมีอะไรให้ช่วยก็บอกพรุ่งนี้เจอกัน

โซ่ นิว : เอ่อ อื้มแล้วเจอกัน

โซ่ : นิว!

นิว : ห๊ะ!!

โซ่ : ไปหาท่านแม่กันเถอะ

นิว : อื้มไปสิปะป๊ะ

โซ่ : ว่าแต่ของเนี่ยต้องเอาไปให้ก่อนนะเนี่ย

นิว : ฉันก็ว่างั้นและ งั้นไปหาพี่ทีเจก่อน ฉันจำได้ว่าเขาทำงานอยู่บาร์แถวๆนี้นะ

โซ่ : เอ่อไปสิ

จากนั้นทั้ง 2 ก็เอาของนี่ไปให้พี่ทีเจและบอกว่าโบว์ฝากมาให้ในฐานะน้องสาว

ทีเจ : เต็ง กิ้วว!! แล้วเจอกันสองหนุ่ม สปริท

โซ่ นิว : ครับบะบายครับพี่

นิว : คราวนี้ก็พี่กวังละ เอาไงละอยู่ไหนก็ไม่รู้

โซ่ : อาจารย์โฟร์น่าจะมีเบอร์นะ

นิว : เอ่องั้นไปหาอาจารย์โฟร์กันเถอะ (ทั้งสองรีบวิ่งไปยังห้องดนตรีเพื่อไปขอเบอร์พี่กวังจากอาจารย์ทันที)

แค่ข่าวลือที่ได้ยิน มันก็ซ้ำจนทนไม่ไหว บอกข่าวร้ายย!!

กวัง : ฮัลโหลคร๊าบ ใครคร๊าบ

(พี่กวังนี่ผมนะโซ่)

กวัง : ว่าไงโซ่ มีอะไรเหรอ

(พี่มาหาผมหน่อยดินะที่โรงเรียนอ๊ะ)

กวัง : อ่อได้พี่กำลังขับผ่านพอดีเดี๋ยวพี่แวะเข้าไปหา

(ครับๆ ผมจะรอที่โต๊ะประจำของพวกพี่นะ)

กวัง : อื้ม!! ตู๊ด ตู๊ด!

                สักพักกวังก็ขับรถมาจอดที่หน้าตึกตรงโต๊ะประจำ

กวัง : มีอะไรกันเหรอสองคน

นิว : นี่ครับพี่ (ยื่นช่อดอกไม้ดีแดงสลับชมพูสลับขาวให้กวัง)

กวัง : ให้พี่เหรอ คิดอะไรกับพี่ปะเนี่ย พี่ไม่ใช่เกย์นะ

นิว : ป่าว!! มีคนฝากมาให้ครับ

กวัง : ใครอ๊ะ ??

นิว : เขาบอกว่าจะไม่บอกชื่อแต่จะมาหาเองทนรอเอาครับ

กวัง : อืม! รับไว้ก็ได้ยังไงก็ขอบใจพวกนายสองคนมากนะ งั้นพี่ไปและ

โซ่ นิว : ครับ

กวัง : เอ่อว่าแต่เฟย์ ฟาง แก้ว สบายดีปะแล้วพรุ่งนี้จะมาสอบได้ไหม

โซ่ นิว : สบายมาก สอบไหวอยู่แล้ว

กวัง : อื้ม ดีละไงก็เจอกันพรุ่งนี้บะบาย

โซ่ นิว : ครับ บะบาย ^_^’’

นิว : ทานี้ก็กลับบ้านได้

โซ่ : อื้ม ไปกัน!! (จากนั้นทั้งสองก็เดินไปที่ตึกเพื่อกลับบ้านพร้อมแม่ของโซ่)

 


ฝากโหวต ฝากเม้นด้วยนะค่ะ ^_^

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา