The Mermaid ไขปริศนารัก ในตัวเธอ !!

                ณ ห้องนอนของ 3 สาว
เลลาห์ : ลูกสาวแม่ยังไงลูกก็ต้องหายแม่จะช่วยลูกให้ได้ (น้ำตาผู้เป็นแม่หลั่งออกมาอย่าต่อเนื่อง)
แก้ว : แม่ค่ะพวกเราเป็นอะไรเหรอค่ะ (สาวน้อยที่นอนอยู่บนเตียงตื่นเพราะน้ำตาของผู้เป็นแม่และเธอก็ได้ยินที่แม่พูดทั้งหมด)
เลลาห์ : (เช็คน้ำตา) ไม่มีอะไรหรอกลูกพรุ่งนี้หนูไปเรียนไหวไหม
แก้ว : ไหวคะ แก้วดีขึ้นมากแล้วคุณแม่ถามทำไมเหรอค่ะ
เลลาห์ : ป่าวจ๊ะนอนนะคนดีของแม่ เดี๋ยวพรุ่งนี้แม่จะเล่าให้ฟังพร้อมกับเฟย์ฟาง แล้วไปมหาวิทยาลัยไปพร้อมกับแม่นะ
แก้ว : ก็ได้ค่ะ ^^ (หลับตานอน)
                เช้าวันรุ่งขึ้น 3 สาวก็ตื่นมาอาบน้ำเสร็จก็เดินลงมาข้างล่างที่มีทั้งแม่ น้า และน้องชาย
เมอลิอา : หลานน้าลงมาแล้วเหรอจ๊ะ
FFK : ค่ะ มาทานอาหารกันดีกว่านะค่ะ
ฟาง : คุณป้าชาช่ากับน้องนิวก็มานั่งทานด้วยกันสิค่ะ
ชาช่า นิว : ขอบคุณค่ะ/ครับองค์หญิง (จากนั้นทุกคนก็นั่งทานและก็เงียบไม่มีใครพูดอะไร)
แก้ว : แม่ค่ะตกลงพวกเรา 3 คนเป็นอะไรกันแน่ (เป็นประเด็นถาม)
เฟย์ : อ๊ อะ ไร หรอ แก้ว พวก เราเป็นอะไร!!
ฟาง : นั้นสิแก้ว
แก้ว : ว่าไงค่ะทำไมไม่บอกพวกเราละ
ทุกคนบนโต๊ะอาหารก็เงียบไม่มีใครกล้าพูด
FFK : บอกพวกเรามาสิค่ะ !!
นิว : ไม่มีพูดงั้นผมขอพูดนะครับ
แก้ว : พูดมานิว พูดมา
ชาช่า : นิว!!
นิว : แต่นิวทนเห็นองค์หญิงเจ็บไม่ไหวแล้วนะครับท่านแม่
เลลาห์ : นิวพูดเถอะจ๊ะ
นิว : ครับ คือองค์ขึ้นมาอยู่บนโลกมนุษย์นี้เป็นเวลานานเลยทำให้ร่างกายอ่อนแอลงจึงเป็นสาเหตุที่อาจทำให้องค์หญิงเหนื่อย หายใจไม่ออก ไม่มีแรง ประมาณเนี่ยนะครับ
FFK : แล้วทำไงพวกเราถึงจะหายละค่ะ
เลลาห์ : มีทางที่จะหายคือพวกลูกต้องกลับมหาสมุทรไป ถ้าลูกไม่สามารถปรับตัวให้อยู่ที่นี้ได้
FFK : OoO วะ ว่าไงนะค่ะ
เมอลิอา : ยังไงหลานๆก็ต้องเรียนที่นี่ให้จบเสียก่อน ตอนนี้จึงต้องเทียวมาเทียวกลับมหาสมุทรนะ
FFK : กะ ก็ได้ค่ะ
เลลาห์ : ยังไงไปเรียนวันนี้ก็ลาเพื่อนๆไวบ้างก็ดีนะจ๊ะ เพราะพรุ่งนี้ลูกสาวแม่ต้องกลับไปรักษาหลายวันเลยแหละ
FFK : ค่ะ (หน้ามืดทำไมมันไวจังที่ต้องจากเพื่อนๆไป T^T)
                จากนั้นทุกคนบนโต๊ะอาหารก็ทานอาหารจนเสร็จและต่างคนก็ต่างไปทำภารกิจของตัวเอง
                KamiKaze University ณ โต๊ะประจำของเพื่อน ก็ยังจะมีตัวมารนั่งรวมอยู่ด้วยทำเอาเพื่อนๆเอือมละอาเต็มทน
ป๊อปปี้ : เฟย์ ฟาง แก้ว มาแล้วเหรอพวกเราก็นึกว่าพวกเธอจะมาไม่ไหวซะอีก
FFK : ไหวเสมอ ^^ (ที่ไหนกันเล่า)
พิม : มานั่งด้วยกันสิ ^^
เฟย์ : ไม่เป็นไรพวกเราไปนั่งกับพวกกวังดีกว่าเกรงใจคนบางคนนะ
มีน : ก็ดีนิ!!
ฟาง : ไปเถอะเฟย์ แก้ว
เฟย์ แก้ว : เออะ อื้ม ^^ (3 สาวก็เดินไปที่โต๊ะของพวกกวังและก็นั่งลงทำสีหน้าที่ไม่ดี)
กวัง : เป็นอะไรไปเหรอเธอ 3 คน (กวังเปิดประเด็นถามด้วยความเป็นห่วง)
เฟย์ : คะ คือว่าถ้าพวกฉันบอกนาย 3 คนไปพวกนายสัญญาไหมว่าจะไม่บอกใคร (กวัง เควิน พิชชี่ มองหน้ากัน)
กวัง เควิน พิชชี่ : ก็ได้ตกลงพวกเราสัญญาเล่ามาสิ
ฟาง : คืองี้!! ตั้งแต่พรุ่งนี้เราจะไม่มาเรียนแล้วนะ
พิชชี่ : อะไรนะ
ฟาง : ชู ชู๊ !!
พิชชี่ : ทำไมถึงไม่มาเรียนแล้วอ๊ะ
เฟย์ : พวกนายก็รู้ใช่ไหมว่าพวกฉันเป็นอะไร
กวัง เควิน พิชชี่ : อืมรู้ แล้วทำไมถึงไม่มาละ
แก้ว : พวกเรา 3 คนขึ้นมาอยู่บนโลกมนุษย์นั้นนานเกินไปทำให้ร่างกายปรับตัวไม่ทันและค่อยๆอ่อนแอลง
เฟย์ : และนี่คือสาเหตุทำให้พวกเราต้องลงไปใต้มหาสมุทรเพื่อรักษาตัวเองให้หาย
กวัง : ไปนานไหมอ๊ะ
ฟาง : พวกฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน
พิชชี่ : แล้วจะไปตอนไหนพวกฉันจะได้ไปส่ง
แก้ว : เลิกเรียนก็น่าจะไปเลยละมั้ง^^ ขอบใจพวกนายมากนะ
เฟย์ : อย่าลืมเรื่องนี้เป็นความลับนะ
เควิน : เก็บนานเกินก็ไม่ไหวนะ รีบๆกลับมานะ
FFK : จ๊ะ นี่เข้าเรียนแล้วไปกันเถอะ
กวัง เควิน พิชชี่ : อื้ม (สายตาอาฆาตมองมาแต่ไกลเลยเหอะๆ) พวกเราไปส่งที่ห้องนะ
FFK : อื้มได้ ไปเถอะฉันรีบ ^^ (กวัง เควิน พิชชี่ ก็เดินกอดคอ 3 สาวเพื่อไปส่งพวกเธอที่ห้องเรียนเหอะๆแล้วขอตัวกลับห้องตัวเองระหว่างทาง)
เขื่อน : ทำอะไรเกรงใจสายตาคนอื่นบ้างสิ!~
กวัง : อะไรหรอ งง (ก็เพื่อนกันทำไมเดินกอดคอกันมาผิดเหรอว๊ะ) (แล้วเขาผิดว่าตัวเองไปเพื่อน 3 สาวอยู่หรือป่าวละ//ไรเตอร์) (จะไปรู้เหรอะก็เธอเป็นคนแต่งนิ) (OK จบแต่งต่อและชิ๊//ไรเตอร์)
เควิน : ไปเถอะวันนี้ไม่อยากมีเรื่อง
พิชชี่ : อื้ม กวังไปเร็ว
ป๊อป : ไว้เจอกัน หึหึ ตายแน่ไอ้พวกนี้กวนประสาท!!
ป๊อปปี้ : เข้าห้องได้แล้วกัดกันอยู่ได้พวกนาย
โทโมะ ป๊อป เขื่อน : พวกฉันไม่ใช่หมานะ
เนย : แล้วพวกฉันพูดยังว่าพวกนายเป็นหมานะ
จินนี่ : ยัยเนยแกอย่ามาว่าป๊อปของฉันนะ
เนย : เหรอ ของเธอเหรอตามสบายเถอะย๊ะ เข้าห้องดีกว่า แจม ป๊อปปี้
แจม ป๊อปปี้ : อื้มเบื่อปลิงชอบเกาะตามตัว
หวาย จินนี่ มีน : กรี๊ดดดดดดดดดด~!!
                ช่วงเย็น (ไวเว่อร์) 3 สาวที่กำลังเก็บอุปกรณ์การเรียนอยู่นั้นก็ได้ยินเสียงเอะอะโวยวายหน้าห้องจึงรีบมาดู
แก้ว : อะไรกันนะ
พิม : ก็พวกนี่นะสิกัดดันยังกับ...
เขื่อน : บอกแล้วไงพวกฉันไม่ใช่หมา
กวัง : ปล่อยสิเห้ยนายเขื่อนปล่อย
เขื่อน : ไม่พวกเอ็งมาทำอะไรหน้าห้องเรียนของพวกข้าละ
กวัง : ยุ่งพวกฉันรีบมีธุระนะ
เฟย์ : หยุดเลิกกัดกันได้แล้ว
กึก ~!! ทั้งหมดหยุดการกระทำตรงหน้า
FFK : กวัง เควิน พิชชี่ ไปกันเถอะแล้วพวกฉันรีบนะ เดี๋ยวไม่ทัน
กวัง เควิน พิชชี่ : อื้มไปสิมากระเป๋าฉันถือให้
FFK : ขอบใจจ๊ะ ^^ (3 สาวยื่นกระเป๋าให้ต่อหน้า ชายหนุ่มที่กำลังโมโหจัดจนเดือด)
                ณ ชายหาดริมทะเล (ถึงไวเว่อร์)
เมอลิอา : พร้อมนะจ๊ะสาวๆ
FFK : ค่ะพร้อม ^^
โซ่ นิว : ผมก็พร้อมครับที่จะไปดูและพี่สาว/องค์หญิงครับ
FFK : ใจมากน้องชาย ^_^
กวัง : รีบรักษาตัวให้หายไวๆ นะเดี๋ยวคนบางคนมันฆ่าพวกฉันตาย ที่ปากแข็งไม่ยอมบอก
FFK : เอ่อ ได้ๆ ^_^
โซ่ : ผมไปก่อนนะครับแม่
เลลาห์ : จ้าดูแลตัวเองดีๆนะลูก
นิว : แม่ครับผมไม่อยู่อย่าลืมดูแลตัวเองนะ
ชาช่า : จ้าๆ พ่อลูกตัวดีไปทางนู้นก็อย่าไปก่อเรื่องให้องค์หญิงต้องเดือดร้อนนะรู้ไหม
นิว : ครับแม่ ^_^
เควิน พิชชี่ : ดูแลตัวเองดีๆนะ เพื่อนรัก 555+!!~
FFK : จ้าพ่อเพื่อนรัก เว่อร์ไป
                หลังจากล่ำลาเสร็จ 3 สาวและน้องชายอีก 2 คนก็ดำน้ำว่ายกลับไปที่ปราสาททันที จนหลายลับไปจากพื้นผิวน้ำ
เลลาห์ : กลับกันเถอะจ้า เดี๋ยวพรุ่งนี้ตื่นสายนะ
กวัง เควิน พิชชี่ : ครับ งั้นพวกเราขอตัวกลับก่อนนะครับ
เลลาห์ เมอลิอา ชาช่า : จ้าขับรถดีๆนะเด็กๆ ^^
                เช้าวันรุ่งขึ้น ณ โต๊ะประจำของเพื่อนๆ
กั้ง : นี้มันจะ 8 โมงแล้วนะ เฟย์ ฟาง แก้วยังไม่มาอีกหรือว่าจะไม่มา
แจม : คงไม่มาอะแหล่ะ งั้นเราไปเรียนกันเถอะ เดี๋ยวพรุ่งนี้เขาก็คงมา
เพื่อนๆ : อื้มๆ ปะไปกัน
                แล้วก็เป็นแบบนี้มา 2 – 3วันทำไมเฟย์ ฟาง แก้วถึงไม่มานะ
ป๊อปปี้ : เฟย์ ฟาง แก้วมาหรือยัง (ป๊อปปี้ที่พึ่งเดินมากับกวิน)
พิม : ยังเลยอ๊ะ นี่มัน 3 วันแล้วนะที่เขาหายไปไม่ติดต่ออะไรเลยอ๊ะ
เนย แจม : ฉัน 2 คนเป็นห่วงพวกเขาจังทำไงถึงจะติดต่อได้ โทโมะ ป๊อป เขื่อนพวกนายมีเบอร์ 3 คนนั้นไม่ใช่เหรอโทรไปหาบ้างยัง
โทโมะ ป๊อป เขื่อน : โทรติดต่อไม่ได้ปิดเครื่องชัดม๊ะ - -* (หายไปไหนของเขานะ)
จีโฮ : พี่จองเบ ผมไปถามพวกเควินมาแล้วพวกนั้นบอกไม่รู้อ๊ะ
จองเบ : แต่วันนั้นฉันเห็นว่าเขาไปด้วยกันนิ ทำไมถึงไม่รู้นะ
เคนตะ : อาจรู้แต่ไม่บอกก็ได้นะ นั้นๆมาพอดี
พิม : เคนตะนายจะยุทำไมเนี่ยไอ้บ้าไม่ได้เรื่องเอาซะเลยนะ
เคนตะ : ขอโทษครับฮันนี่ - -
พิม : ไม่ได้เรื่องไปห้ามเลยนะ
โทโมะ : ไอ้เควิน!!
เควิน : อะไรของพวกนายห๊ะ!! มาองมาไอ้เดี๋ยวก็เรียกมั้งซะหรอก
โทโมะ : อยากตายเหรอห๊ะ!!
เควิน : ไม่อยากทำไมอ๊ะ มีธุระอะไรกับพวกฉันละ
เขื่อน : มีแน่พวกนายรู้ใช่ไหมว่าเฟย์ ฟาง แก้วไปไหนกัน
กวัง : ไม่! รู้! จบ! ไหม! ห๊ะ!
เขื่อน : จบแน่ ผัวะ!! (ลงหมัดที่หน้าของกวังทันที)
คยองเท : เขื่อนใจเย็นก่อนอย่าใช่กำลังเลย
เขื่อน : เรื่องของฉัน ตุ๊บ (ซัดหน้าของคยองเทเต็มๆ)
                ขณะที่กำลังมีเหตุการณ์ชุลมุนอยู่นั้นก็มีเด็กสาว 2 คนวิ่งเข้ามาพร้อมร้องไห้
... : พี่ค่ะรู้ไหมค่ะพวกโซ่ไปไหนกัน ทำไมพวกเราติดต่อไม่ได้เลยอ๊ะค่ะ
เนย : อ้าวน้องฟ้า ร้องไห้มาทำไม
ฟ้า : พวกโซ่หายตัวไปติดต่อไม่ได้เลย
แจม : โซ่ กับนิวก็ด้วยเหรอเนี่ย ไปไหนกันนะ
แครอล : พวกนั้นไม่เคยขาดการติดต่อแบบนี้จะต้องมีเรื่องอะไรไม่ดีเกิดขึ้นแน่ๆ ฮื้ออ!!
พิม : ใจเย็นก่อนนะฟ้า แครอล โซ่กับนิวต้องปลอดภัยอย่างแน่นอนถ้าพวกพี่ติดต่อ 2 คนนี้ได้พี่จะบอกนะจ๊ะ
เควิน : เดี๋ยวก่อน ฟ้า แครอล ไม่ต้องเป็นห่วง 2 คนนั้นหรอกพวกเขาปลอดภัยดี
ฟ้า : พี่รู้เหรอค่ะว่าเขาอยู่ที่ไหน
พิชชี่ : ไม่รู้อ๊ะ
ป๊อป : โกหกอีกแล้ว อีกสักผัวะไหมวะห๊ะไอ้พิชชี่
พิชชี่ : ก็ได้มาสิไอ้ป๊อป
ป๊อป : เอ่อได้ มา (ทั้ง 2 เปิดศึกกันต่อไปก็มีรถคันนึงจอดบริเวณหน้าของพวกเขา)
เลลาห์ : เด็กๆทะเลาะอะไรกัน
ป๊อป : ก็ไอ้นี้ไม่ยอมบอกความจริง
เลลาห์ : ความจริงอะไร
พิม : แล้วเฟย์ ฟาง แก้ว โซ่ นิว หายไปไหนค่ะ
เลลาห์ : ทั้ง 5 ปลอดภัยดีไม่ต้องเป็นห่วงจ๊ะ
ทุกคน : ครับ//ค่ะ
ป๊อปปี้ : แต่ว่ามันใกล้สอบแล้วนะค่ะทำไมพวกเขาถึงหายตัวไปแบบนี้ วันสอบจะมาหรือป่าว
เลลาห์ : อาจมาหรือไม่มาก็ได้มั้งไม่รู้สิ ถ้าไงฉันขอตัวก่อนนะและก็เลิกทะเลาะกันได้แล้ว
ทุกคน : ครับ//ค่ะ
                ทุกคนยกเว้นกวัง เควิน พิชชี่ งงในคำพูดของแม่ของFFK และ spilt ^_^