The Mermaid ไขปริศนารัก ในตัวเธอ !!

            หนุ่มๆก็ขับรถของตัวเองพาสาวรู้ใจของแต่ละคนเพื่อไปยังบ้านของเฟย์ ฟาง แก้วทันทีแต่ระหว่างทางนั้นก็เกิดโกลาหนกันมาตลอดทางเนื่องจากเฟย์ ฟาง แก้ว ดันไปเขย่าตัวร่างสูงในรถของตัวเองจนทำให้ขับรถกส่ายไปมา
                ส่วนด้านเพื่อนๆที่ขับรถตามมาข้างหลังก็เห็นว่ารถของทั้งสามคนนั้นขับเลี้ยวไปเลี้ยวมา เอ๊ะมันยังไง
ป๊อปปี้ : เห้ยๆ ข้างหน้ามันขับบ้าอะไรนะ
กวิน : โด่ ใจเย็นดิป๊อป 3 คนนั้นคงโดน เฟย์ ฟาง แก้วเล่นเข้าให้แล้ว
ป๊อปปี้ : ยังไง ??
กวิน : เอาเถอะๆ
พิม : เห้ยเคนตะระวังข้างหน้ามันขับรถบ้าอะไรนั้น
เคนตะ : จะระวังครับดาร์ลิ้งค์
จองเบ : ช้าๆ หน่อยก็ดีนะ ฉันว่า
กั้ง : สงสัยจะโดนเล่นซะแล้วเพื่อนเรา 555+
แจม : ขำไรขับรถไป
เนย : ไอ้บ้า โทโมะ ป๊อป เขื่อน มันขับรถอะไรนะเดี๋ยวก็โดนตำรวจซิวจนได้เดี๋ยวๆ
คยองเท : ใจเย็นครับ ^^
เนย : นายก็ขับดีๆ นะระหว่างข้างหน้าด้วย
คยองเท : จ้าๆ ^_^
                ด้าน Faye Koen
เฟย์ : ไอ้กบบบ ลากฉันขึ้นมาทำไมฉันจะไปนั่งคันอื่นจอดนะ
เขื่อน : โอ้ย!! นั่งเชยๆสิเฟย์ ขับรถอยู่นะ!!
เฟย์ : ก็จอดสิ!! ไอ้บ้า
เขื่อน : ไม่จบไหม !!
เฟย์ : ไม่จบเฟ้ย!! มานี่ซะ (เขย่าหัวเขื่อนไปมาทำเอารถที่เขื่อนกำลังขับนั่น เปไปเปมา)
เขื่อน : เฟย์ไม่หยุดเขย่าหัวเขื่อนใช่ไหมได้ (แบรกรถอย่าแรงจนทำเฟย์หัวขมัมหน้าโคกกระจกและเขื่อนหันหน้ามาอย่างน่ากลัวซะจน ทำเอาเฟย์กลื่นน้ำลาย)
เฟย์ : อะไรของนาย จะทำไร ขับรถไปสิไม่เอาแล้วนั่งก็ได้ - -
                ด้านFang Pop
ป๊อป : เธอทำบ้าไรเนี่ย โอ้ยเขย่าหัวฉันทำไมไม่ทราบ!!
ฟาง : ไอ้หมีบ้าพูงี้เหรอ เนี่ยแหน่ะๆ (ทั้งเขย่าทั้งทุบหัวของป๊อปซะ)
ป๊อป : ยัยเตี้ยบ้า!! หยุด
ฟาง : เรื่องอะไรเล่าจะหยุด!! ไม่มีทางปล่อยฉันลงนะไอ้หมีบ้า
ป๊อป : ถ้าอยากตายก็กระโดดลงไปสิ ยัยฟูเตี้ย
ฟาง : นั่นปากเหรอ ทุบ ตั๊บๆ (ทุบป๊อป)
ป๊อป : เห้ย หยุด ไม่งั้นเธอโดน
ฟาง : โดนไร @_@
ป๊อป : ก็โดนฉัน จู จุ๊...
ฟาง : พอแล้วไม่เอา หยุดก็ได้ - -*
                ด้านKaew Tomo
โทโมะ : เห้ย!! ๆจะทำอะไรนะ
แก้ว : ถามแปลกเปิดประตูลงนะสิ
โทโมะ : จะบ้าเนี่ยยัยบ๊องปิดประตูเดี๋ยวนี้เลยนะ!!
แก้ว : ไม่ก็ฉันจะลงนิ โอ้ยย~!! (โดนโทโมะดึงแขนเขามานั่งที่และจัดการคาดเข็มขาดนิรภัยให้อย่างรวดเร็ว) นี่นายจะทำไรเนี่ยฉันจะลงปล่อยนะ!!
โทโมะ : ไม่ นั่งเฉยๆ ไม่งั้นจะ (พร้อมกับจะยื่นหน้าเข้ามา)
แก้ว : เห้ยไม่ นั่งเฉยๆก็ได้ (ทำท่างอนนั่งแก้มป่อง)
โทโมะ : ก็ดีนิ หึหึ ^_^ (หัวเราะอย่างผู้ชนะ)
                และแล้วก็ถึงบ้านของเฟย์ฟางแก้ว ทุกคนก็ลงรถมา
ป๊อปปี้ : เมื่อตะกี้พวกแกขับรถกยังไง ไอ้บ้า
โทโมะ : เอ้าจะโทษพวกฉันไม่ได้ ก็ยัยพวกนี้!!
เนย : อะไรละพูดมาสิ
กั้ง : ก็ไม่เห็นต้องอธิบายนิเนย ก็โดนเล่นแล้วไงละ 555+
เขื่อน : พูดมากไอ้กั้ง
เคนตะ : แล้วพวกแกทำไงถึงทำให้ 3 คนนี้หยุดได้ละ
โทโมะ ป๊อป เขื่อน : ก็....
FFK : เห้ย เข้าบ้านกัน !! (- -“)
                ทุกคนก็เดินเข้าบ้านอย่างลืมเรื่องราวทุกอย่าง
เมอลิอา : อ้าวทุกคน ^_^ ยินดีต้อนรับจ๊ะมาทำอะไรกันเหรอ
ทุกคน : สวัสดีครับ/ค่ะ พวกเรามาทายงานกัน
เมอลิอา : จ้าเชิญตามสบายนะ ^^ เฟย์ ฟาง แก้วพาเพื่อนๆ ไปที่ห้องนั่งเล่นสิจ๊ะ
FFK : ค่ะ
                3 สาวก็เดินนำเพื่อนๆมายังห้องเล่นในของที่บ้าน
เนย : โห ใหญ่มาก
แจม : พี่เนยมากไปเก็บอาการนิด
เนย : ยัยน้องบ้า
ทุกคน : 555+
ฟาง : เอาหล่ะ มาทำงานกันดีกว่า
ทุกคน : อื้ม!! ^_^
                ทุกคนก็หยิบงานของกลุ่มตัวเองมาทำกันจนเย็นทุกคนก็แยกย้ายกันกลับบ้านของแต่ละคนไป
ป๊อปปี้ : พรุ่งนี้เจอกันนะ
FFK : จ๊ะ กลับบ้านดีๆ นะเพื่อนๆ
ทุกคน : จ้า!! (แต่เอ๊ะทำไมไม่เห็นไอ้ 3 คนนั้นนะ)
                เมื่อล่ำลาเพื่อนๆเสร็จเฟย์ ฟาง แก้ว ก็เดินกลับเขามายังห้องนั่งเล่นแต่ก็ต้องตกใจกับภาพที่เห็น
เฟย์ : เห้ย พวกนายทำไมยังไม่กลับเนี่ย
เขื่อน : ขออีกนิด นะนะ
ฟาง : ไอ้หน้าหมีตื่นนอนทำไรอยู่
ป๊อป : นอนรอเขื่อนๆ เช็คงาน
แก้ว : โทโมะ ทำไรของนายอ๊ะ
โทโมะ : ก็เห็นอยู่ดูข้อมูลนางเงือกถามแปลก (คำพูดของโทโมะทำเอา 3 สาว ที่ยื่นอยู่นั้นอึ้งไปเลยครับท่าน)
เฟย์ : เป็นไงมั้งนะ (เนียนถามความเคลื่อนไหว)
โทโมะ : ก็พอได้เรื่องบ้างบางส่วน ถามทำไมอ๊ะ
เฟย์ : ป๊ะ ป่าว กะ ก็ แต่ อยาก รู้
โทโมะ : เหรอ !!
ฟาง : แล้วเรื่องบ้างบางส่วน เกี่ยวกับอะไรเหรอ
โทโมะ : ก็รู้นิสัย สันทัด ที่อยู่ อาหาร และอีกเรื่องหนึ่งคือ...
FFK : คืออะไร!! (เสียงดังฟังชัดเจนมากทำเอาป๊อปที่นอนอยู่ลุกขึ้นมาอย่างตกใจ)
ป๊อป : อะไรกันมีอะไรเสียงดังเชียว!!
เขื่อน : ไม่มีนิ ก็ยัยพวกนี้เสียงดังนะ
โทโมะ : ทำไมต้องเสียงดัง มีอะไรหรือป่าว ห๊ะ!!
FFK : ป๊ะ ป่าว ไม่ มี นิ แหะๆ ^^”
โทโมะ : แน่ใจ!!
FFK : แน่สิ ^_^
แก้ว : งั้นเดี๋ยวพวกเราไปเอาอะไรมาให้พวกนายทานแล้วกันนะ ^_^’’ (3 สาวพูดแล้วหันหลังเดินออกจากห้องนั่งเล่นไปเพื่อนของอะไรมาให้ 3 หนุ่มทาน)
                ณ ห้องครัว
เฟย์ : ไอ้พวกบ้านั่นมันเอาจริงแหะเรื่องนี้อ๊ะ
แก้ว : มันก็จริงอะไรนะ แต่เราต้องระวัง
ฟาง : ใช่ๆ ทำอาหารให้อิตาบ้าพวกนั้นทานเถอะ
                3 สาวจึงลงมือทำอาหาร แต่ดันไปทำของที่ตัวเองชอบมากที่สุดคือสาหร่าย 3 สาว ลืมตัวไปทำไปจนเสร็จได้ออกมาเป็นต้มจืดสาหร่าย (เยอะมาก สาหร่ายคร่า) ก็เดินเอาไปให้ 3 หนุ่มที่นั่งอยู่ในห้องนั่งเล่น ฟางที่เป็นคนถือมาก็วางอาหารไว้บนโต๊ะทำเอา 3 หนุ่มที่นั่งอยู่นั้นหันมามอง จานอาหารอย่าอึ้งๆ เป็นแนวว่าทำไม สาหร่ายมันเยอะอย่างนี้
ฟาง : มองไร จะทานไหมไม่ทานฉันเก็บ
ป๊อป : เอาสิหิวอยู่นะ
เขื่อน : เฟย์ ขอน้ำด้วยน๊า
เฟย์ : มีมือมีเท้าไหม ไปเอาเองสิ
โทโมะ : บ้านพวกเธอนะไปเอามาให้หน่อยสิ
แก้ว : พวกเราไปเอาน้ำมาเถอะลำคาญเสียงคนบ่น
เฟย์ ฟาง : อื้ม ก็ดี!!
                3 สาวก็เดินออกไปนอกห้องจนลับตาจาก 3 หนุ่ม
ป๊อป : เห้ยนี้มันอะไร กินได้ป่าววะ
โทโมะ : อย่างว่าและมีแต่สาหร่าย
โทโมะ ป๊อป เขื่อน : ห๊ะ สาหร่าย!! O_o
เขื่อน : ในตำราเขียนว่าไงนะ
ป๊อป : นางเงือกชอบทานสาหร่ายเป็นชีวิตจิตใจ
โทโมะ : ถามทำไมวะไอ้เขื่อน (3สาวก็เดินนำน้ำมาให้และจะเดินออกไป)
เขื่อน : เดี๋ยวก่อนมีไรถาม
เฟย์ : อะไรกบ !!
เขื่อน : ทำไมพวกเธอทำต้มจืดสาหร่ายมาให้พวกฉัน
เฟย์ : ก็ไม่เห็นจะยาก พวกฉันทำเป็นแค่ต้มจืดแล้วก็ชอบมากมายมีอะไรอีก
เขื่อน : ไม่มีไปเถอะ
เฟย์ : ไอ้บ้าถามแปลก (3 สาว ก็เดินไปโดยไม่คิดอะไร)
                เขื่อนรอจน 3 สาวเดินออกไปแล้วกระซิบคุยกับเพื่อนๆ
เขื่อน : ยัยพวกนั้นชอบสาหร่ายเหมือนในตำราเลยวะ
โทโมะ ป๊อป : เอ่อว่า
โทโมะ : แต่มันก็ไม่แปลกหรอกมั้ง คนชอบกินสาหร่ายมีเยอะแยะไป
เขื่อน : ตูว่านี้และน่าสงสัย สาหร่าย สร้อยเส้นนั้น มันโยงเข้าหากัน
โทโมะ ป๊อป : ยังไง ฟ๊ะ !!
เขื่อน : ก็ยัย 3 คนนั้นอาจเป็นนางเงือก
โทโมะ : ตลกและไอ้เขื่อนๆ 555+
ป๊อป : เอ่อๆ 555+
เขื่อน : แล้วพวกเอ็ง 2 คนคิดว่าเป็นอะไร ทำไมมีทั้ง สร้อยนางเงือกแถมชอบกินสาหร่าย
โทโมะ ป๊อป : เอ่อ มันก็จริงของเอ็งว๊ะ (เลิกหัวเราะแล้วหัวกลับมาพูดจริงจัง) แล้วเอาไงอ๊ะ
เขื่อน : พิสูจน์อีกนิดก็น่าจะรู้ว่าพวกนั้นเป็นคนหรือเป็นเงือก
โทโมะ ป๊อป : OK ตกลง^_^
เขื่อน : งั้นก็ ทานต้มจืดสาหร่ายที่ยัยพวกนั้นทำมาเถอะเดี๋ยวจะเสียใจอุสาห์ทำมา
โทโมะ ป๊อป : อื้ม!!
                3 หนุ่มก็เริ่มทานจนหมดเกี้ยงไม่เหลือแม้แต่น้ำของต้มจืด (อร่อยสิท่า/ไรเตอร์) และก็ขอลากลับบ้านทันที