The Mermaid ไขปริศนารัก ในตัวเธอ !!
8.7
เขียนโดย TKRLov€lวoร์
วันที่ 18 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555 เวลา 19.26 น.
93 ตอน
393 วิจารณ์
141.11K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 23 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 11.42 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
49) ทำไมแกต้องทำตามคำสั่งมัน!!
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ บรึ้น~!!! เมื่อเฟย์กับฟางที่นั่งรอแก้วอยู่ก็เดินมาที่หน้าประตูเมื่อได้ยินเสียงรถ
เฟย์ : แก้ว แกไปไหนมาห๊ะถึงพึ่งกลับมันดึกแล้วนะ
แก้ว : ไปดูหนังแล้วก็ทานอาหารมา - -
ฟาง : แค่นั้นเหรอมันไม่ได้ทำอะไรแกนะ
แก้ว : แค่นั้นจริงๆ
เฟย์ : แล้วทำไมแกต้องทำตามคำพูดของมันห๊ะ!!
แก้ว : คะ คือฉัน _ _”
ฟาง : แกมีเรื่องปิดพวกฉันจริงๆด้วย บอกมานะแก้ว
แก้ว : ...
เฟย์ : บอกมาเส๊ะยัยแก้ว !! (เฟย์พูดเสียงแข็งพร้อมกับเขย่าตัวแก้วอย่างแรงเน้นอย่างแรง)
แก้ว : ... ฮื้ออออออออ~!!
เฟย์ : ทำไมแกไม่พูดห๊ะแก้วบอกพวกฉันมาสิ~!! (ยังเขย่าอยู่)
ฟาง : เฟย์พออย่าทำแรงสิ พวกเราพี่น้องกันนะ
เฟย์ : ยังไงวันนี้เฟย์ต้องร็ให้ได้ คนอย่างยัยแก้วมีเหรอจะทำตามคำสั่งของคนอื่นไม่มีทางมันต้องเกิดเรื่องอะไรแน่ๆ บอกมานะแก้ว!!
แก้ว : ฮือ กะ แก้ว ขะขอโทษ ฮึ ฮืออ
ฟาง : ขอโทษเรื่องอะไรแก้ว
แก้ว : ก็สร้อยของแก้วอยู่ที่มันนะสิ
เฟย์ : ว่าไงนะ!!
ฟาง : แล้วทำไมถึงอยู่ที่มันได้
แก้ว : ตอนที่แก้ววิ่งหนีไปอ๊ะแก้วเข้าไปหลบร้องไห้อยู่ที่ห้องห้องหนึ่งแล้วเพ้อหลับไป ไอ้นั่นมันเข้ามาเอาของพอดีเห็นแก้วหลับอยู่มันก็หยิบสร้อยของแก้วไปแล้วนั่งรอจนแก้วตื่น มันก็พูดว่า “ของของเธออยู่กับฉันเธอต้องทำตามคำสั่งฉันแล้วฉันจะคืนของให้เธอ” ที่แรกแก้วก็ไม่ได้สนใจอะไรแล้วก็เดินออกมา มันก็ยื่นสร้อยมาตรงหน้า แล้วบอกว่า “จะทำตามคำสั่งฉันไหม”
ฟาง : แก้วก็ตอบตกลงไปงั้นสินะ เข้าใจละ
เฟย์ : ไอ้เลวนั้น มันคืนสร้อยมายัง
แก้ว : ยัง
ฟาง : เราต้องให้ เนย แจม และป๊อปปี้ ช่วยนะเขาอาจคิดแผนได้แนบแน่นกว่าเรา
เฟย์ : ก็ดีนะ งั้นพรุ่งนี้เราต้องไปขอร้องพวกนั้น
แก้ว : ขอบใจมากนะ ^_^
เฟย์ : แน่นอนพี่น้องกันนิ ^^
ฟาง : งั้นคืนนี้เรานอนห้องเดียวกันนะ
แก้ว : อื้อ ^_^
ทั้งสามก็ขึ้นไปข้างบนและไปนอนยังห้องของแก้ว ^_^
เฟย์ : แก้ว แกไปไหนมาห๊ะถึงพึ่งกลับมันดึกแล้วนะ
แก้ว : ไปดูหนังแล้วก็ทานอาหารมา - -
ฟาง : แค่นั้นเหรอมันไม่ได้ทำอะไรแกนะ
แก้ว : แค่นั้นจริงๆ
เฟย์ : แล้วทำไมแกต้องทำตามคำพูดของมันห๊ะ!!
แก้ว : คะ คือฉัน _ _”
ฟาง : แกมีเรื่องปิดพวกฉันจริงๆด้วย บอกมานะแก้ว
แก้ว : ...
เฟย์ : บอกมาเส๊ะยัยแก้ว !! (เฟย์พูดเสียงแข็งพร้อมกับเขย่าตัวแก้วอย่างแรงเน้นอย่างแรง)
แก้ว : ... ฮื้ออออออออ~!!
เฟย์ : ทำไมแกไม่พูดห๊ะแก้วบอกพวกฉันมาสิ~!! (ยังเขย่าอยู่)
ฟาง : เฟย์พออย่าทำแรงสิ พวกเราพี่น้องกันนะ
เฟย์ : ยังไงวันนี้เฟย์ต้องร็ให้ได้ คนอย่างยัยแก้วมีเหรอจะทำตามคำสั่งของคนอื่นไม่มีทางมันต้องเกิดเรื่องอะไรแน่ๆ บอกมานะแก้ว!!
แก้ว : ฮือ กะ แก้ว ขะขอโทษ ฮึ ฮืออ
ฟาง : ขอโทษเรื่องอะไรแก้ว
แก้ว : ก็สร้อยของแก้วอยู่ที่มันนะสิ
เฟย์ : ว่าไงนะ!!
ฟาง : แล้วทำไมถึงอยู่ที่มันได้
แก้ว : ตอนที่แก้ววิ่งหนีไปอ๊ะแก้วเข้าไปหลบร้องไห้อยู่ที่ห้องห้องหนึ่งแล้วเพ้อหลับไป ไอ้นั่นมันเข้ามาเอาของพอดีเห็นแก้วหลับอยู่มันก็หยิบสร้อยของแก้วไปแล้วนั่งรอจนแก้วตื่น มันก็พูดว่า “ของของเธออยู่กับฉันเธอต้องทำตามคำสั่งฉันแล้วฉันจะคืนของให้เธอ” ที่แรกแก้วก็ไม่ได้สนใจอะไรแล้วก็เดินออกมา มันก็ยื่นสร้อยมาตรงหน้า แล้วบอกว่า “จะทำตามคำสั่งฉันไหม”
ฟาง : แก้วก็ตอบตกลงไปงั้นสินะ เข้าใจละ
เฟย์ : ไอ้เลวนั้น มันคืนสร้อยมายัง
แก้ว : ยัง
ฟาง : เราต้องให้ เนย แจม และป๊อปปี้ ช่วยนะเขาอาจคิดแผนได้แนบแน่นกว่าเรา
เฟย์ : ก็ดีนะ งั้นพรุ่งนี้เราต้องไปขอร้องพวกนั้น
แก้ว : ขอบใจมากนะ ^_^
เฟย์ : แน่นอนพี่น้องกันนิ ^^
ฟาง : งั้นคืนนี้เรานอนห้องเดียวกันนะ
แก้ว : อื้อ ^_^
ทั้งสามก็ขึ้นไปข้างบนและไปนอนยังห้องของแก้ว ^_^
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.4 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ