The Mermaid ไขปริศนารัก ในตัวเธอ !!
8.7
เขียนโดย TKRLov€lวoร์
วันที่ 18 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555 เวลา 19.26 น.
93 ตอน
393 วิจารณ์
141.13K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 23 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 11.42 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
4) คำขอร้อง!
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ดวงจันทร์ลับฟ้าไปดวงอาทิตย์ก็ลอยขึ้นแทนที่ แสงจากดวงอาทิตย์ก็ส่องตรงผ่านหน้าต่างมากระทบกับใบหน้าของสาวร่างบางที่กำลังนอนคดตัวเป็นหนอนที่นอนอยู่บนเตียง เมื่อร่างบางโดนแสงที่ส่องมากระทบใบหน้า ดวงตาที่เคยปิดก็ค่อยๆลืมตาอย่างช้าๆๆๆๆ
แก้ว : นี่เช้าแล้วเหรอเนี่ย (พูดพลางปลุกขึ้นจากเตียงเก็บที่นอนจนเรียบร้อยแล้วเดินเข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำ ซ่าๆๆ หลังจากที่ร่างบางอาบน้ำเสร็จก็เดินออกมาจากห้องน้ำเพื่อแต่งตัวไปเรียนที่มหาลัย ^_^)
แก้ว : น่ารักเหมือนกันนะเนี่ยเรา >///< (ชอบตัวเองมากไปป่าว/ไรเตอร์) (แล้วน่ารักปะละจ๊ะไรเตอร์/แก้ว) (สุดๆๆเลยจ้า ^^/ไรเตอร์)
เมื่อร่างบางแต่งตัวเสร็จก็เดินออกมาจากห้องเพื่อไปเรียกเฟย์กับฟางเหมือนทุกที (แบบว่าต้องเชิญ ไม่เชิญไม่ออกจากห้องจ้า อิอิ <น่ารักอ๊ะ>) และแล้วทั้งสามก็ลงมาจากห้องพร้อมกันและเดินตรงมายังห้องครัวที่น้าสาวของทั้งสามกำลังทำอาหารอยู่ ทั้ง 3 จึงช่วยทำอาหารเพื่อจะได้เสร็จเร็วๆๆ (หิวนั้นเองค่ะ) เมื่ออาหารเสร็จ ทั้ง 3 ก็ลงมือทานอาหารนั้นจนอิ่ม และเตรียมตัวขึ้นรถที่คุณลุงคนขับรถจะต้องไปส่ง ^^
แก้ว : คุณลุงมาแล้ว
เฟย์ : ปะๆๆ ขึ้นรถกันเลยยย (ทันทีที่ทั้ง 3 กำลังจะก้าวเท้าขึ้นรถก็มีเสียงหนึ่งดังเรียกพวกเรา)
เมอลิอา : เดี๋ยวจ้าๆๆๆๆๆสาวๆ
FFK : อะไรเหรอค่ะคุณน้า ???
เมอลิอา : เมื่อถึงมหาวิทยาลัยแล้วนะ หลานๆห้ามพูดเรื่องโน่นเรื่องนี้เรื่องนั้นที่มหาลัยเด็ดขาดเข้าใจ อาจารย์ที่เป็นเพื่อนน้าเขาขอร้องมาเพราะอีกสองเดือนจะมีงานประจำปีและจะเอาหลานๆนะเป็นคน เซอร์ไพรส์ ในงานประจำปีของมหาลัยอ๊ะจ๊ะ
FFK : ค่ะ @_@ (งั้นก็เป็นใบ้อ๊ะดิ เหอะๆๆๆ) แต่เล่นดนตรีได้ใช่ไหมค่ะ ^^
เมอลิอา : ได้จ๊ะ ยังไงก็ไปซ้อมกับเพื่อนของน้าได้เลยน๊า เรื่องที่น้าขออย่าลืมนะจ๊ะ ไปได้แล้วเดี๋ยวสาย เดินทางปลอดภัยจ๊ะ
FFK : ค่ะ!! พวกเราไปแล้วนะค่ะ
ขณะที่นั่งอยู่บนรถเพื่อจะมาเรียนที่มหาวิทยาลัยพวกเราก็คุยกันถึงเรื่องที่คุณน้าของร้องมา
ฟาง : นี่! ยัยแก้ว ยัยเฟย์ ที่คุณน้าขอร้องมาอ๊ะ
แก้ว : เอ่อ...แล้วทำไงละห้ามพูดซะด้วยเหมือนคนเป็นใบ้เลย แล้วพวกเราจะคุยและสื่อสารกับคนอื่นยังไงละเนี่ย
เฟย์ : เอาอย่างงี้สิ เราก็เขียนใส่ในกระดาษก็ได้นิ คุณน้าเขาไม่ได้ห้ามเขียนซะหน่อยจริงมั้ยยย?
ฟาง แก้ว : อื้ออ~!! ตกลงเอาอย่างงี้นะ พวกเราก็มาเขียนแทนการพูดตอนที่อยู่มหาลัย
เฟย์ : กู๊ดดๆๆๆ ^_^
เมื่อพวกเราคิดแผนที่จะสื่อสารกับคนอื่นเสร็จรถของพวกเราก็จอดอยู่หน้า KamiKaze University
เฟย์ : โห! ใหญ่มาก OoO
ฟาง แก้ว : อ๊ะ อื้มมม! O_O
แก้ว : งั้นปะๆลงและเข้าไปกันเถอะ
เฟย์ ฟาง : อื้ม จ้า
FFK : คุณลุงค่ะ ขอบคุณที่มาส่งนะค่ะ
ลุงขับรถ : คับคุณหนู ตอนเย็นลุงจะมารับแถวนี้นะครับ
FFK : ค่ะ ^_^
เมื่อพวกเราคุยกับคุณลุงคนขับรถเสร็จก็เดินเข้ามหาวิทยาลัยในทันที แต่เอ๊ะ ทำไมๆพวกเราสงสัยว่าเหมือนจะมีสายตาทั้งเป็นมิตรและไม่เป็นมิตรสงมาทางที่พวกเรากำลังเดิน แต่พวกเราก็ไม่สนใจอะไรสักเท่าไหร่ ไม่ได้หยิ่งนะแค่มันพูดไม่ได้ก็เท่านั้นสัญญากับคุณน้าไว้แล้วนิ T^T เดินมาจนถึงห้องกิจการนักเรียน (เอ่อ..น่าจะใช่มันเขียนแบบนี้นะไรเตอร์/FFK) (อ่อๆๆ ก็ใช่ไงอิอิ/ไรเตอร์) และก็มีอาจารย์คนสวยเดินออกมา
อาจารย์... : อ้าวสวัสดีจ๊ะเด็กใหม่เหรอจ๊ะ
FFK : ... ^^
อาจารย์... : เอ๊ะพวกเธอใช่หลานของเมอลิอารึป่าวเนี่ย
FFK : … ^^
อาจารย์... : ทำไมไม่พูดละจ๊ะ ^^?
FFK : ... ^^ (พวกเราจึงตัดสินใจเขียนข้อความลงในกระดาษ) ใช่ค่ะ พวกเราเป็นหลานของคุณน้าเมอลิอา
อาจารย์... : ใช่พวกเธอทั้งสามคนจริงๆด้วย งั้นตามอาจารย์มานี้นะจ๊ะ
FFK : …^^ (เดินตามไปแต่โดยดีแต่ไม่พูดเลยสักนิ๊ดดดดด)
ขณะที่พวกเราเดินตามอาจารย์... มาอาจารย์แกก็หยุดอยู่หน้าห้อง ห้องหนึ่งและเดินเข้าไปข้างใน
อาจารย์... : พวกเธอก็เข้ามาสิจ๊ะ ^^ (พวกเราพยักหน้ารับคำเชิญของอาจารย์... แต่โดยดี)
อาจารย์... : พวกหนูจ๊ะคุณน้าสั่งให้พวกหนูห้ามพูดใช่ม๊า อิอิ (ทำไมถึงรู้ละเนี่ย)
FFK : ... ^^ ใช่ค่ะ ทำไมคุณถึงรู้ รึว่าคุณคือเพื่อนของน้าพวกหนู
อาจารย์... : ใช่จ๊ะ ฉันชื่อโฟร์ เป็นเพื่อนของน้าหนู
FFK : ...^_^ อ่อค่ะ เห็นคุณน้าบอกว่าให้พวกเราช่วยคุณ
อาจารย์โฟร์ : อิอิ พวกหนูนะพูดกับฉันก็ได้นะจ๊ะ ^_^
เฟย์ : จริงเหรอค่ะ (อุ๊บ~!! ยัยแก้ว ยัยฟางปิดปากฉันทำไมเนี่ย - -)
อาจารย์โฟร์ : จริงสิ ก็คุณน้าหนูเขาไม่ได้บอกเหรอว่าให้คุยกับฉันได้นะ ^_^
FFK : ไม่ได้บอกค่ะ ^^
อาจารย์โฟร์ : เอาเถอะจ๊ะยังไงพวกหนูก็พวกได้แค่กับฉันคนเดียว ในมหาวิทยาลัยนะจ๊ะ ขอร้องนะแค่ 2 เดือนเองนะนะ *o*
FFK : ได้แน่นอนอยู่แล้วค่ะ ก็คุณน้าขอร้องให้พวกเราช่วยคุณเอ้ย ไม่สิอาจารย์อยู่แล้วนิค่ะ แล้วอาจารย์ก็ขอร้องอีกแบบนี้จะไม่ใจอ่อนได้ยังไงจริงไหมค่ะ ^_^
อาจารย์โฟร์ : จ๊ะขอบใจพวกหนูมากเลยนะ
เฟย์ : แล้วพวกหนูต้องทำไงยังมั้งเหรอค่ะ
อาจารย์โฟร์ : พวกหนูพออยู่ที่มหาลัยนี้ก็แค่พร้อมเล่นเครื่องดนตรีและก็เต้นแค่นั้นก็พอจ๊ะ ส่วนเรื่องร้องเพลงเดี๋ยวเอาไว้ต้อนเย็นอาจารย์จะไปที่บ้านแล้วค่อยคุยกับคุณน้าพวกหนูด้วย OK ไหม
FFK : ก็ได้ค่ะ ^^
กริ่ง ๆ ๆ ๆ ขณะนี้เวลา 8.00 น. นิสิตนักศึกษาทุกคนเตรียมตัวเข้าห้องเรียนได้ นะค่ะ
FFK : เอ่อ..อาจารย์ค่ะคือพวกเราอ๊ะ ไม่รู้จักห้องที่พวกเราต้องเรียนอ๊ะ แหะๆๆๆ
อาจารย์โฟร์ : เอ่อ... ครูก็ลืมมาๆเดี๋ยวครูพาไปที่อาจารย์ที่ปรึกษาของพวกเธอและกัน
FFK : ค่ะ ^^
อาจารย์โฟร์ : ยัยมดๆ นี่เด็กใหม่ที่ย้ายเข้ามา
อาจารย์มด : กำลังหาตัวอยู่พอดีเลย มาจ๊ะตามครูมา ^_^
FFK : ... ^^
ขณะที่พวกเราเดินนั้นก็ไม่ได้พูดกันเลยสักนิดเดียวจนถึงห้องเรียน ^^ อาจารย์มดก็หั่นมาพูดกับพวกเรา
อาจารย์มด : เดี๋ยวพวกเธออยู่ข้างนอกนี้ก่อนนะจ๊ะ เด๊ะครูเรียก ^^
FFK : ... ^^ (พยักหน้าตอบอาจารย์ไปและรอ)
ขณะที่อาจารย์มดเดินเข้าห้องไปนั้นพวกเราก็คุยกันเรื่องที่คุณน้าและอาจารย์ ขอร้องไว้
แก้ว : ห้ามพูดนะห้ามพูด ^^
เฟย์ ฟาง : OK จ๊ะ ยัยแก้วใจ ^_^
***************************
วันนี้มาอัพให้อีก 2 ตอนนะค่ะ ฝากอ่านด้วยนะค่ะ ร๊ากรีดเดอร์ทุกคนค่ะ
แก้ว : นี่เช้าแล้วเหรอเนี่ย (พูดพลางปลุกขึ้นจากเตียงเก็บที่นอนจนเรียบร้อยแล้วเดินเข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำ ซ่าๆๆ หลังจากที่ร่างบางอาบน้ำเสร็จก็เดินออกมาจากห้องน้ำเพื่อแต่งตัวไปเรียนที่มหาลัย ^_^)
แก้ว : น่ารักเหมือนกันนะเนี่ยเรา >///< (ชอบตัวเองมากไปป่าว/ไรเตอร์) (แล้วน่ารักปะละจ๊ะไรเตอร์/แก้ว) (สุดๆๆเลยจ้า ^^/ไรเตอร์)
เมื่อร่างบางแต่งตัวเสร็จก็เดินออกมาจากห้องเพื่อไปเรียกเฟย์กับฟางเหมือนทุกที (แบบว่าต้องเชิญ ไม่เชิญไม่ออกจากห้องจ้า อิอิ <น่ารักอ๊ะ>) และแล้วทั้งสามก็ลงมาจากห้องพร้อมกันและเดินตรงมายังห้องครัวที่น้าสาวของทั้งสามกำลังทำอาหารอยู่ ทั้ง 3 จึงช่วยทำอาหารเพื่อจะได้เสร็จเร็วๆๆ (หิวนั้นเองค่ะ) เมื่ออาหารเสร็จ ทั้ง 3 ก็ลงมือทานอาหารนั้นจนอิ่ม และเตรียมตัวขึ้นรถที่คุณลุงคนขับรถจะต้องไปส่ง ^^
แก้ว : คุณลุงมาแล้ว
เฟย์ : ปะๆๆ ขึ้นรถกันเลยยย (ทันทีที่ทั้ง 3 กำลังจะก้าวเท้าขึ้นรถก็มีเสียงหนึ่งดังเรียกพวกเรา)
เมอลิอา : เดี๋ยวจ้าๆๆๆๆๆสาวๆ
FFK : อะไรเหรอค่ะคุณน้า ???
เมอลิอา : เมื่อถึงมหาวิทยาลัยแล้วนะ หลานๆห้ามพูดเรื่องโน่นเรื่องนี้เรื่องนั้นที่มหาลัยเด็ดขาดเข้าใจ อาจารย์ที่เป็นเพื่อนน้าเขาขอร้องมาเพราะอีกสองเดือนจะมีงานประจำปีและจะเอาหลานๆนะเป็นคน เซอร์ไพรส์ ในงานประจำปีของมหาลัยอ๊ะจ๊ะ
FFK : ค่ะ @_@ (งั้นก็เป็นใบ้อ๊ะดิ เหอะๆๆๆ) แต่เล่นดนตรีได้ใช่ไหมค่ะ ^^
เมอลิอา : ได้จ๊ะ ยังไงก็ไปซ้อมกับเพื่อนของน้าได้เลยน๊า เรื่องที่น้าขออย่าลืมนะจ๊ะ ไปได้แล้วเดี๋ยวสาย เดินทางปลอดภัยจ๊ะ
FFK : ค่ะ!! พวกเราไปแล้วนะค่ะ
ขณะที่นั่งอยู่บนรถเพื่อจะมาเรียนที่มหาวิทยาลัยพวกเราก็คุยกันถึงเรื่องที่คุณน้าของร้องมา
ฟาง : นี่! ยัยแก้ว ยัยเฟย์ ที่คุณน้าขอร้องมาอ๊ะ
แก้ว : เอ่อ...แล้วทำไงละห้ามพูดซะด้วยเหมือนคนเป็นใบ้เลย แล้วพวกเราจะคุยและสื่อสารกับคนอื่นยังไงละเนี่ย
เฟย์ : เอาอย่างงี้สิ เราก็เขียนใส่ในกระดาษก็ได้นิ คุณน้าเขาไม่ได้ห้ามเขียนซะหน่อยจริงมั้ยยย?
ฟาง แก้ว : อื้ออ~!! ตกลงเอาอย่างงี้นะ พวกเราก็มาเขียนแทนการพูดตอนที่อยู่มหาลัย
เฟย์ : กู๊ดดๆๆๆ ^_^
เมื่อพวกเราคิดแผนที่จะสื่อสารกับคนอื่นเสร็จรถของพวกเราก็จอดอยู่หน้า KamiKaze University
เฟย์ : โห! ใหญ่มาก OoO
ฟาง แก้ว : อ๊ะ อื้มมม! O_O
แก้ว : งั้นปะๆลงและเข้าไปกันเถอะ
เฟย์ ฟาง : อื้ม จ้า
FFK : คุณลุงค่ะ ขอบคุณที่มาส่งนะค่ะ
ลุงขับรถ : คับคุณหนู ตอนเย็นลุงจะมารับแถวนี้นะครับ
FFK : ค่ะ ^_^
เมื่อพวกเราคุยกับคุณลุงคนขับรถเสร็จก็เดินเข้ามหาวิทยาลัยในทันที แต่เอ๊ะ ทำไมๆพวกเราสงสัยว่าเหมือนจะมีสายตาทั้งเป็นมิตรและไม่เป็นมิตรสงมาทางที่พวกเรากำลังเดิน แต่พวกเราก็ไม่สนใจอะไรสักเท่าไหร่ ไม่ได้หยิ่งนะแค่มันพูดไม่ได้ก็เท่านั้นสัญญากับคุณน้าไว้แล้วนิ T^T เดินมาจนถึงห้องกิจการนักเรียน (เอ่อ..น่าจะใช่มันเขียนแบบนี้นะไรเตอร์/FFK) (อ่อๆๆ ก็ใช่ไงอิอิ/ไรเตอร์) และก็มีอาจารย์คนสวยเดินออกมา
อาจารย์... : อ้าวสวัสดีจ๊ะเด็กใหม่เหรอจ๊ะ
FFK : ... ^^
อาจารย์... : เอ๊ะพวกเธอใช่หลานของเมอลิอารึป่าวเนี่ย
FFK : … ^^
อาจารย์... : ทำไมไม่พูดละจ๊ะ ^^?
FFK : ... ^^ (พวกเราจึงตัดสินใจเขียนข้อความลงในกระดาษ) ใช่ค่ะ พวกเราเป็นหลานของคุณน้าเมอลิอา
อาจารย์... : ใช่พวกเธอทั้งสามคนจริงๆด้วย งั้นตามอาจารย์มานี้นะจ๊ะ
FFK : …^^ (เดินตามไปแต่โดยดีแต่ไม่พูดเลยสักนิ๊ดดดดด)
ขณะที่พวกเราเดินตามอาจารย์... มาอาจารย์แกก็หยุดอยู่หน้าห้อง ห้องหนึ่งและเดินเข้าไปข้างใน
อาจารย์... : พวกเธอก็เข้ามาสิจ๊ะ ^^ (พวกเราพยักหน้ารับคำเชิญของอาจารย์... แต่โดยดี)
อาจารย์... : พวกหนูจ๊ะคุณน้าสั่งให้พวกหนูห้ามพูดใช่ม๊า อิอิ (ทำไมถึงรู้ละเนี่ย)
FFK : ... ^^ ใช่ค่ะ ทำไมคุณถึงรู้ รึว่าคุณคือเพื่อนของน้าพวกหนู
อาจารย์... : ใช่จ๊ะ ฉันชื่อโฟร์ เป็นเพื่อนของน้าหนู
FFK : ...^_^ อ่อค่ะ เห็นคุณน้าบอกว่าให้พวกเราช่วยคุณ
อาจารย์โฟร์ : อิอิ พวกหนูนะพูดกับฉันก็ได้นะจ๊ะ ^_^
เฟย์ : จริงเหรอค่ะ (อุ๊บ~!! ยัยแก้ว ยัยฟางปิดปากฉันทำไมเนี่ย - -)
อาจารย์โฟร์ : จริงสิ ก็คุณน้าหนูเขาไม่ได้บอกเหรอว่าให้คุยกับฉันได้นะ ^_^
FFK : ไม่ได้บอกค่ะ ^^
อาจารย์โฟร์ : เอาเถอะจ๊ะยังไงพวกหนูก็พวกได้แค่กับฉันคนเดียว ในมหาวิทยาลัยนะจ๊ะ ขอร้องนะแค่ 2 เดือนเองนะนะ *o*
FFK : ได้แน่นอนอยู่แล้วค่ะ ก็คุณน้าขอร้องให้พวกเราช่วยคุณเอ้ย ไม่สิอาจารย์อยู่แล้วนิค่ะ แล้วอาจารย์ก็ขอร้องอีกแบบนี้จะไม่ใจอ่อนได้ยังไงจริงไหมค่ะ ^_^
อาจารย์โฟร์ : จ๊ะขอบใจพวกหนูมากเลยนะ
เฟย์ : แล้วพวกหนูต้องทำไงยังมั้งเหรอค่ะ
อาจารย์โฟร์ : พวกหนูพออยู่ที่มหาลัยนี้ก็แค่พร้อมเล่นเครื่องดนตรีและก็เต้นแค่นั้นก็พอจ๊ะ ส่วนเรื่องร้องเพลงเดี๋ยวเอาไว้ต้อนเย็นอาจารย์จะไปที่บ้านแล้วค่อยคุยกับคุณน้าพวกหนูด้วย OK ไหม
FFK : ก็ได้ค่ะ ^^
กริ่ง ๆ ๆ ๆ ขณะนี้เวลา 8.00 น. นิสิตนักศึกษาทุกคนเตรียมตัวเข้าห้องเรียนได้ นะค่ะ
FFK : เอ่อ..อาจารย์ค่ะคือพวกเราอ๊ะ ไม่รู้จักห้องที่พวกเราต้องเรียนอ๊ะ แหะๆๆๆ
อาจารย์โฟร์ : เอ่อ... ครูก็ลืมมาๆเดี๋ยวครูพาไปที่อาจารย์ที่ปรึกษาของพวกเธอและกัน
FFK : ค่ะ ^^
อาจารย์โฟร์ : ยัยมดๆ นี่เด็กใหม่ที่ย้ายเข้ามา
อาจารย์มด : กำลังหาตัวอยู่พอดีเลย มาจ๊ะตามครูมา ^_^
FFK : ... ^^
ขณะที่พวกเราเดินนั้นก็ไม่ได้พูดกันเลยสักนิดเดียวจนถึงห้องเรียน ^^ อาจารย์มดก็หั่นมาพูดกับพวกเรา
อาจารย์มด : เดี๋ยวพวกเธออยู่ข้างนอกนี้ก่อนนะจ๊ะ เด๊ะครูเรียก ^^
FFK : ... ^^ (พยักหน้าตอบอาจารย์ไปและรอ)
ขณะที่อาจารย์มดเดินเข้าห้องไปนั้นพวกเราก็คุยกันเรื่องที่คุณน้าและอาจารย์ ขอร้องไว้
แก้ว : ห้ามพูดนะห้ามพูด ^^
เฟย์ ฟาง : OK จ๊ะ ยัยแก้วใจ ^_^
***************************
วันนี้มาอัพให้อีก 2 ตอนนะค่ะ ฝากอ่านด้วยนะค่ะ ร๊ากรีดเดอร์ทุกคนค่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.4 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ