Heart of cross...รักนี้ต้องเป็นของผมคนเดียว
9.8
เขียนโดย tomoloveforeverน๊า
วันที่ 7 มกราคม พ.ศ. 2556 เวลา 17.19 น.
30 chapter
81 วิจารณ์
75.90K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 16 มกราคม พ.ศ. 2556 10.22 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
18) นี่แหละลูกสะใภ้ตัวจริงและข่าวดี ( 1 )
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ~ ชายหนุ่มมารับแก้วที่นสวนก็เห็นถุงมะยมกองเต็มโต๊ะ เลยเกิดอาการนี้ขึ้นมา ~
โทโมะ // : อุแหวะ อุแหวะ อุแหวะ
แก้ว // : คุณหมอหนุ่มเป็นอะไรไปค่ะ
โทโมะ // : ไม่รุ้ครับที่รักเป็นมาสองวันแล้ว อ้วนขึ้นน่ะเราเป็นอะไรล่ะ แล้วทำไมถึงทานแต่มะยม
แก้ว // : แก้วทานข้าวแล้วเหม็นอ่ะ แต่ก็ฝืนทานน่ะ ส่วนมะยมทานแล้วอร่อยดี
โทโมะ // : มานั่งนี่สิที่รัก
แก้ว // : เรียกแก้วมานั่งนี่ มีอะไรหรอ
โทโมะ // : โมะขอถามอะไรหน่อย ห้ามว่าโมะลามกน่ะที่รัก
แก้ว // : ค่ะถามมาสิค่ะ
โทโมะ // : ประจำเดือนขาดมากี่เดือนแล้ว
แก้ว // : สะ สอง
โทโมะ // : งั้นโมะขอตรวจหน่อยน่ะ
ชายหนุ่มหยิบกล่องอุปกรณ์แพทย์มาตรวจร่างกายผู้เป็นภรรยา พร้อมไล่ภรรยาไปตรวจปัจสาวะอล้วเอามาให้เขาดู
แก้ว // : ฮือ ๆ สองขีด
โทโมะ // : ส่งมาให้โมะดุสิ
แก้ว // : ไม่ให้ ๆๆ
โทโมะ // : จะให้โมะดี ๆ ไหม อุแหวะ ๆ
แก้ว // : โมะ ๆ เป็นอะไรมากไหม ( โดนแย่งที่ตรวจครรถ์ไปแล้ว X_X )
โทโมะ // : สองขีด โว๊ย มีดทดมะจูเนียร์อยู่ในท้องแก้วแล้วเฟ้ย
แก้ว // : ตาบ้าจะตะโกนเสียงดังทำไมเนี่ย ดุดิคนมองกันหมดแล้ว
โทโมะ // : ก็ดีใจนี่ครับเมีย
แก้ว // : ดีใจก็เก้บไว้ในใจก็ได้นิ ว่าแต่นายมาที่นี่แค่มาพิสูจน์เรื่องนี้หรอ
โทโมะ // : ไม่ใช่แค่เรื่องนี้หรอกน่ะ แหวะ แหวะ ( อ้วกไปพูดไป X_X )
แก้ว // : แล้วมาทำไมอีกล่ะ ไหวหรือเปล่า
โทโมะ // : ไหว คุณแม่ให้ฉันมารับเธอ แหวะ
แก้ว // : รับฉันไปไหน
โทโมะ // : ไปบ้านของเราไง เดี่ยวฉันจัดยาสำหรับคนท้องให้เธอเอง แพ้ท้องหรือเปล่า
แก้ว // : ขอบคุรน่ะค่ะ ที่รัก ฉันไม่แพ้ท้องเลยนายสิอ้วกเอา ๆ
โทโมะ // : ใช่แหวะ แหวะ หรือว่าฉันจะแพ้ท้องแทนเมีย
แก้ว // : ไม่รู้สิค่ะคุณสามี
โทโมะ // : ดะ เดี๋ยวก่อนเธอต้องแดวันซีนป้องกันหัดเยอรมัน
แก้ว // : ฉะ ฉันไม่ฉีดน่ะ กะ กลัวเข็ม
โทโมะ // : ฉีดเถอะน่ะเพื่อลูก
แก้ว // : กรี๊ดด ( สลบคาบ่าโทโมะ X_X )
โทโมะ // : ถ้าจะกลัวจริง ๆ น่ะเนี่ย
.......................................................................................................................................
เม้นหน่อยค่ะ ขอร้องน่ะ
โทโมะ // : อุแหวะ อุแหวะ อุแหวะ
แก้ว // : คุณหมอหนุ่มเป็นอะไรไปค่ะ
โทโมะ // : ไม่รุ้ครับที่รักเป็นมาสองวันแล้ว อ้วนขึ้นน่ะเราเป็นอะไรล่ะ แล้วทำไมถึงทานแต่มะยม
แก้ว // : แก้วทานข้าวแล้วเหม็นอ่ะ แต่ก็ฝืนทานน่ะ ส่วนมะยมทานแล้วอร่อยดี
โทโมะ // : มานั่งนี่สิที่รัก
แก้ว // : เรียกแก้วมานั่งนี่ มีอะไรหรอ
โทโมะ // : โมะขอถามอะไรหน่อย ห้ามว่าโมะลามกน่ะที่รัก
แก้ว // : ค่ะถามมาสิค่ะ
โทโมะ // : ประจำเดือนขาดมากี่เดือนแล้ว
แก้ว // : สะ สอง
โทโมะ // : งั้นโมะขอตรวจหน่อยน่ะ
ชายหนุ่มหยิบกล่องอุปกรณ์แพทย์มาตรวจร่างกายผู้เป็นภรรยา พร้อมไล่ภรรยาไปตรวจปัจสาวะอล้วเอามาให้เขาดู
แก้ว // : ฮือ ๆ สองขีด
โทโมะ // : ส่งมาให้โมะดุสิ
แก้ว // : ไม่ให้ ๆๆ
โทโมะ // : จะให้โมะดี ๆ ไหม อุแหวะ ๆ
แก้ว // : โมะ ๆ เป็นอะไรมากไหม ( โดนแย่งที่ตรวจครรถ์ไปแล้ว X_X )
โทโมะ // : สองขีด โว๊ย มีดทดมะจูเนียร์อยู่ในท้องแก้วแล้วเฟ้ย
แก้ว // : ตาบ้าจะตะโกนเสียงดังทำไมเนี่ย ดุดิคนมองกันหมดแล้ว
โทโมะ // : ก็ดีใจนี่ครับเมีย
แก้ว // : ดีใจก็เก้บไว้ในใจก็ได้นิ ว่าแต่นายมาที่นี่แค่มาพิสูจน์เรื่องนี้หรอ
โทโมะ // : ไม่ใช่แค่เรื่องนี้หรอกน่ะ แหวะ แหวะ ( อ้วกไปพูดไป X_X )
แก้ว // : แล้วมาทำไมอีกล่ะ ไหวหรือเปล่า
โทโมะ // : ไหว คุณแม่ให้ฉันมารับเธอ แหวะ
แก้ว // : รับฉันไปไหน
โทโมะ // : ไปบ้านของเราไง เดี่ยวฉันจัดยาสำหรับคนท้องให้เธอเอง แพ้ท้องหรือเปล่า
แก้ว // : ขอบคุรน่ะค่ะ ที่รัก ฉันไม่แพ้ท้องเลยนายสิอ้วกเอา ๆ
โทโมะ // : ใช่แหวะ แหวะ หรือว่าฉันจะแพ้ท้องแทนเมีย
แก้ว // : ไม่รู้สิค่ะคุณสามี
โทโมะ // : ดะ เดี๋ยวก่อนเธอต้องแดวันซีนป้องกันหัดเยอรมัน
แก้ว // : ฉะ ฉันไม่ฉีดน่ะ กะ กลัวเข็ม
โทโมะ // : ฉีดเถอะน่ะเพื่อลูก
แก้ว // : กรี๊ดด ( สลบคาบ่าโทโมะ X_X )
โทโมะ // : ถ้าจะกลัวจริง ๆ น่ะเนี่ย
.......................................................................................................................................
เม้นหน่อยค่ะ ขอร้องน่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ