Heart of cross...รักนี้ต้องเป็นของผมคนเดียว

 
   ชายหนุ่มอุ้มแก้วขึ้นไปที่เตียงของเขา พร้อมประกบริมฝีปากจุบแก้วอย่างดูดดื่มและปลเปลืองพันธนาการของหญิงสาวและตัวเองออกจนหมดแล้วฝากรอยรักไว้ทุกส่วนของหญิงสาวด้วยความคิดถึงในขณะเดียวกันก็สอดใส่แกนกลางลงไปที่กลีบผกาของหญิงสาว
 
แก้ว // .: อ๊า มะ โมะ อะ เอาออก เถอะ
 
โทโมะ // : ไม่โมะไม่ได้กอด แก้วนานแล้วนิ อ๊า
 
   ชายหนุ่มเริ่มขยับแกนกลางจากช้าไปเร็ว จนกระทั่งเขาและเธอขึนสู่สวรรค์คาลัยพร้อมกันชายหนุ่มเอาหญิงสาวมากอดแนบอกไว้แน่นก่อนจะจัดแจงอาบน้ำอาบท่าและฝากรอยรักกับเธออย่างหนักหน่วงตลอดคืนนั้น ก่อนจะส่งแก้วให้กับป๊อปปี้ไปแล้วจัดแจงทำความสะอาดห้องที่มีคราบรักของแก้วและเขาก่อนจะชำระร่างกายของตัวเองจนหมด
 
~ ก๊อก ~
 
วิสีณี // : ตาโมะลูก
 
โทโมะ // : ครับคุณแม่
 
วิสิณี // : น้องจินนี่มาหาเราแนะลูก
 
โทโมะ // : งั้นเดี๋ยวผมลงไปครับ
 
 แต่ชายหนุ่มกับปีนหน้าต่างหนีการดูตัวพร้อมเรียกแท็กซี่ไปที่คอนโดของแก้ว ชายหนุ่มกดลิฟต์ไปชั้น 23 พร้อมเคาะประตูห้อง 2311 วึ่งเป้นห้องของแก้ว  แก้วมาเปิดประตูพร้อมต้องตกใจว่าเป็นโทโมะ
 
แก้ว // : โทโมะนายมาได้ยังไง
 
โทโมะ // : ฉันคิดถึงเมียนิ แก้วแต่งงานกับโมะน่ะ
 
แก้ว // : แต่ว่าแม่ของโมะ
 
โทโมะ // : ไม่มีแต่
 
 แต่ชายหนุ่มกับปีนหน้าต่างหนีการดูตัวพร้อมเรียกแท็กซี่ไปที่คอนโดของแก้ว ชายหนุ่มกดลิฟต์ไปชั้น 23 พร้อมเคาะประตูห้อง 2311 วึ่งเป้นห้องของแก้ว  แก้วมาเปิดประตูพร้อมต้องตกใจว่าเป็นโทโมะ
แก้ว // : โทโมะนายมาได้ยังไง
 
โทโมะ // : โมะคิดถึงแก้วนิครับ ( อุ้มแก้วไปที่เตียง )
 
    ชายหนุ่มเริ่มบรรบทเพลงรักอันเร้สร้อนของแก้วกับตัวเองอีกครั้งจนถึงเช้าของวันใหม่ชายหนุ่มก็ยังเลิกบรรเลงบมเพลงรักนั้นลงบนตัวแก้ว
 
แก้ว // อ๊า อี้ ทะโทโมะ อ๊า
 
โทโมะ // : แก้วไม่แต่งงานกับโมะ โมะไม่เลิกรังแกแก้วจริง ๆ ด้วย
 
แก้ว // : กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ( สลบคาอกโทโมะ B_B )
 
โทโมะ // : ซี๊ดดด
 
    ชายหนุ่มปลดปล่อยลำธารสีขาวขุ่นลงสุ่ตัวหญิงสาวจนหมด พร้อมนอนกอดแก้วจนถึงเช้ามืดของอีกวันก็มีเสียงเคาะประตู
 
~ ปัง ๆ ~
 
แก้ว // : ยัยฟางมีอะไรหรือเปล่า
 
ฟาง // : คุณวิสีณีแม่ของโทโมะน่ะ เขากำลังตามหาตัวโทโมะเป็นการใหญ่ แกต้องระวังตัวดี ๆ น่ะแก้ว
 
แก้ว // : ฉันไปปลุกโทโมะดีกว่า
 
~ แก้วเดินมาที่เตียง ~
 
โทโมะ // : อืม
 
แก้ว // : ที่รักค่ะตื่นได้แล้วน่ะ
 
โทโมะ // : ผมยังง่วงอยู่เลยครับและก็อยากกินแก้วอีก
 
แก้ว // : แต่แม่คุณกำลัง
 
โทโมะ // : อย่าขัดใจผมสิครับ
 
   ชายหนุ่มบรรเลงเพลงรักกับหญิงสาวอยุ่นานจนถึง 4 วัน ลำธารสีขาวขุ่นถูกปล่อยไม่ขาดสายจนกระทั่งมีเสียงเคาะประตูดังขึ้นอีกครั้ง
 
แก้ว // : พี่ป้อง ฮึก ทะ ฮึก ( โดนอุ้มไปแล้ว V_V )
 
~ ป้องโทรหาแม่ของโทโมะ ~
 
ป้อง // : คุณแม่ของโทโมะใช่ไหมครับ
 
วิสิณี // : ใช่ค่ะ
 
ป้อง // : ตอนนี้ลูกชายของคุณแม่อยู่คอนโดแก้วน่ะครับ
 
วิสิณี // : ขอบคุณมากค่ะ
 
.....................................................................................................................................
 
 ป้องไม่เลิกยุ่งกับแก้วแถมจับตัวไปแล้ว ในขณะที่แม่ของโทโมะก็กำลังจะมา โทโมะจะไปช่วยแก้วมาจากป้องได้ไหม เม้นเท่านั้น