รักร้ายๆ...สไตล์นายหน้าหวาน

~ไร่ไทยานนท์~
แก้ว:นายจะพาฉันไปไหนเนี่ย))แก้วพยายามสะบัดข้อมือออกจากการจับกุมของโทโมะ
โทโมะ:ชดใช้ความผิดไง!
แก้ว:ความผิดอะไร!ฉันทำอะไรผิด!!
โทโมะ:เธอรู้อยู่แกใจ!
แก้ว:รู้อะไร!ฉันไม่รู้อะไรทั้งนั้นแหละ!!))แก้วสะบัดแรงๆจนหลุดจากการจับกุม
โทโมะ:เรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดไง!ฝีมือเธอทั้งนั้น!
แก้ว:เรื่องอะไร?
โทโมะ:ก็เรื่องของพี่ชายเธอกับฟางไง!อ๋อ...หรือเรียนนี้ไอ้ป๊อบมันรู้เห็นด้วย ไม่น่าละ!มันถึงไม่ห้ามฟางดื่ม เธอสองคนนี้มันเลวดีจริงๆนะ!!
~เพี๊ยะ!!~
แก้ว:อย่าคิดว่าคนอื่นจะเป็นเหมือนตัวเองนะ!!
โทโมะ:ฉันเนี่ยนะ!หึ
แก้ว:ใช่!นายมันเลว!เลวมาตั้งแต่เกิดแล้ว!!
โทโมะ:งั้นต่อไปผู้ชายเลวๆคนนี้จะทำให้เธอลืมไม่ลงเลย))โทโมะลากแก้วเข้ามาบริเวณบ้าน
อาทิตย์:สวัสดีครับนายหัว))อาทิตย์เป็นผู้จัดการไร่ที่นี้ คอยดูแลไร่นี้มาตั้งแต่รุ่นพ่อแล้ว
อาทิตย์:แล้วนี้...
โทโมะ:คู่หมั้นฉันเอง...ยังไงก็ฝากปิดบ้านด้วยนะฉันมีเรื่องต้องเคลียร์กับนายหญิงนะ!))โทโมะพูดจบก็ลากแก้วเข้าไปในบ้านทันที
~ห้องนอน~
แก้ว:นายพาฉันมาที่ไหนเนี่ย!?!
โทโมะ:ไร่ไทยานนท์
แก้ว:นายพาฉันมาทำมั้ยเนี่ย!ฉันจะกลับบ้าน!!
โทโมะ:ต้องให้บอกกี่ครั้งว่าพามาชดใช้ความผิด!
แก้ว:ก็ฉันบอกแล้วไงว่าฉันไม่ได้ทำ
โทโมะ:โกหก!!
แก้ว:ไม่ได้โกหก!!ฉันไม่รู้เรื่องอะไรทั้งนั้น!
โทโมะ:เธออย่ามาพูดเลย!ฉันได้ยินหมดแล้ว
แก้ว:ได้ยินอะไร!?!
โทโมะ:ที่เธอคุยกับคนที่เธอจ้างไง 
แก้ว:อ๋อ!เรื่องแค่นี้ฉันจะโวยวายใส่ฉันทำมั้ยเนี่ย
โทโมะ:เธอนี้มัน...ฮึ้ย!
โทโมะ:เธอไม่คิดจะสำนึกเลยหรือไง!!
แก้ว:สำนึกอะไร!ฉันแค่โทรไปบอกเพื่อนฉันที่ตัดชุดแต่งงานให้มันผิดตรงไหนห๊ะ!!
โทโมะ:โกหก!!เธอนี้มันโกหกเป็นที่หนึ่งเลยนะ
แก้ว:โกหกอะไร!!นายเป็นอะไรมากป่ะเนี่ย
โทโมะ:หึ!เธอรู้อยู่แกใจ ยังไงวันนี้เธอก็ต้องชดใช้มัน))โทโมะเหวี่ยงแก้วลงไปบนเตียงและขึ้นคร่อมทันที
แก้ว:นะ...นายจะทำอะไรอ่ะ))แก้วพูดตะกุกตะกัก
โทโมะ:ก็ทำแบบที่พี่เธอทำกับแฟนฉันไง!!))โทโมะกดจูบแรงที่ริมฝีปากบางของแก้ว แก้วพยายามดิ้นสุดชีวิต มือก็พยายามผลักอกแกร่ง
แก้ว:อื้อ))แก้วครางออกมาเมื่อเริ่มหายใจไม่ออก โทโมะถอนจูบออกแต่กลับลงไปไซร้ที่คอขาวแทน
แก้ว:ปล่อยฉันนะ!!))แก้วทุบโทโมะแรงๆ
แก้ว:ปล่อยฉันสิ!!ปล่อย...ฮึก ปล่อยนะ))น้ำตาค่อยๆไหลออกมาจากดวงตาคู่สวย มือที่ทุบแรงๆค่อยๆปล่อยลงไปแนบกับตัว
โทโมะ:เธอร้องไห้หรอ))โทโมะเงยหน้าขึ้นดู
แก้ว:ฮึก ฉันเกลียดนาย!ฉันเกลียดนาย ฮึก ฮือๆๆๆ))แก้วร้องไห้ออกมาอย่างหนักเพราะความกลัว
โทโมะ:นอนซะ))โทโมะลุกจากตัวแก้วลงไปนอนข้างๆและกอดไว้หลวมๆ
แก้ว:อย่าเตะต้องตัวฉัน!
โทโมะ:อย่าเรื่องมาก!ไม่งั้นเธอโดนแน่))โทโมพูดเสียงเหี้ยม ถึงจะไม่ชอบใจแต่ก็ต้องยอมเพราะมันคงดีกว่าที่เธอจะโดนแบบนั้น
...............................................................................................................................
มันอาจจะสั้นไปหน่อย พอดีไรเตอร์คิดไม่ออก 5555