รักร้ายๆ...สไตล์นายหน้าหวาน

ป๊อบปี้:ไอ้โมะฉันขอคุยอะไรด้วยหน่อยสิ))ป๊อบปี้พูดขึ้นหลังจากเดินดูไร่มาได้ครึ่งทาง
โทโมะ:เดี๋ยวผมมานะพ่อ))โทโมะบอกก่อนจะเดินแยกออกไป
โทโมะ:มีอะไรว่ะ?))โทโมะถามขึ้นเมื่อเดินมาได้ไกลพอสมควร
ป๊อบปี้:ขอบใจนะเว้ยที่แกทำให้ฉันมีแรงที่จะทำกายภาพนะ
โทโมะ:ฉันก็ขอโทษแกเหมือนกันที่พูดแรงขนาดนั้น
ป๊อบปี้:ไม่เป็นไรหรอก มันทำให้ฉันจำได้ทุกคำพูดทุกประโยคเลยแหละเพื่อน 
โทโมะ:ยังไงฉันก็ขอโทษสำหรับทุกเรื่องที่ผ่านมานะเว้ย ถ้าวันนั้นฉันไม่ใจร้อนเรื่องก็คงไม่เป็นแบบนี้หรอก
ป๊อบปี้:ไม่เป็นไรหรอกฉันเองก็มีส่วนผิด ถ้าฉันห้ามฟางเรื่องทั้งหมดก็คงไม่เกิด
โทโมะ:แต่ถ้าไม่มีเรื่องคืนนั้นฟางก็อาจจะนั่งเสียใจอยู่ทุกวันนี้ก็ได้ที่ได้ผู้ชายแย่ๆอย่างฉันไปเป็นแฟนนะ
ป๊อบปี้:ฉันก็ไม่ใช่คนดีอะไรหรอกนะ ทำฟางเสียใจตั้งหลายครั้ง
โทโมะ:อดีตมันผ่านไปแล้วก็ปล่อยๆมันไปเหอะว่ะ เรามาเริ่มต้นใหม่กับวันนี้ดีกว่านะ
ป๊อบปี้:คมนะครับคุณเพื่อน))ป๊อบปี้เอ่ยแซวๆ
โทโมะ:น้องแกทำให้ฉันคิดได้เยอะเลย
ป๊อบปี้:เห็นมันดูปัญญาอ่อนแบบนั้นเวลามีสาระนี้ก็น่านับถือเลยนะเว้ย 555
..................................................................................................................
อาทิตย์:นายหญิงจะไปไหนครับ))อาทิตย์ถามขึ้นเมื่อเห็นแก้วเดินมาที่รถ
แก้ว:แก้วว่าจะออกไปตลาดนะค่ะ
อาทิตย์:งั้นเดี๋ยวผมขับให้ครับ
แก้ว:ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ลุงไปพักเถอะนายหัวอุตส่าห์ให้หยุดทั้งที แก้วไปไม่นานหรอกค่ะไม่ต้องเป็นห่วง
อาทิตย์:ถ้างั้นก็ขับระวังๆนะครับถ้านายหญิงเป็นอะไรไปนายหัวคงร้องไห้แน่เลยครับ
แก้ว:จะดีใจนะสิไม่ว่า
อาทิตย์:ไม่หรอกครับ นายหัวนะรักใครรักจริงนะครับผมคอมเฟิร์ม
-ร้านขายยา-
แก้ว:ไม่หรอกมั้งเราก็ไม่เห็นมีอาการไหนบอกว่าท้องเลย แต่ถ้าท้องขึ้นมาจริงๆละ แต่มันไม่มีอาการนี้หน่า แต่ตรวจไปมันก็ไม่เสียหายนะจะได้ไม่ต้องมากังวลแบบนี้ด้วย))แก้วตบตีกับความคิดตัวเองอยู่หน้าร้านก่อนจะตัดสินใจเข้าไป
เภสัชกร:มีอะไรให้ช่วยค่ะ?
แก้ว:คือจะมาขอซื้อที่ตรวจครรภ์นะค่ะ
เภสัชกร:มีอาการยังไงบ้างค่ะ
แก้ว:ไม่มีอาการอะไรเลยค่ะแต่ที่บ้านทักว่าอ้วนขึ้นเหมือนคนท้องนะค่ะ
เภสัชกร:ก็อาจจะเป็นได้นะค่ะเพราะถ้าท้องยังอ่อนอยู่บ้างรายอาจจะยังไม่มีอาการแพ้
แก้ว:ปกติท้องอ่อนต้องแพ้ไม่ใช่หรอค่ะ?
เภสัชกร:คุณอาจจะพึ่งตั้งครรภ์ได้ไม่ถึงเดือนเลยไม่มีอาการก็ได้นะค่ะ ยังไงลองไปตรวจดูก่อนนะค่ะแต่ถ้าจะเอาให้ชัวร์ดิฉันแนะนำให้ไปตรวจที่โรงพยาบาลนะค่ะ
แก้ว:ค่ะ ขอบคุณมากนะคะ
..................................................................................................................
แก้ว:พี่ฟางๆมันใช้อย่างไงอ่ะ?))แก้วเดินเข้ามาถามฟาง
ฟาง:ไหนบอกไม่ท้องแน่ๆไง
แก้ว:ก็พี่ฟางนั้นแหละพูดให้แก้วกลัวอ่ะเลยต้องไปซื้อมาตรวจให้รู้กันไปเลย
ฟาง:จะกลัวอะไรละแก้ว ท้องก็ดีแล้วนี้พี่ว่าโมะดีใจตายเลย
แก้ว:ให้ถึงตอนนั้นก่อนเหอะว่าแต่มันใช้ยังไงอ่ะ?
ฟาง:แก้วก็เอาปัสสาวะของตัวเองหยดลงไปสัก 3-4 หยด ถ้าขึ้น 2 ขีดแสดงว่าท้องแต่ถ้าขึ้นขีดเดียวไม่ท้อง
แก้ว:งั้นแก้วไปตรวจก่อนนะ))แก้วบอกแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป
ฟาง:แก้วเป็นไงบ้างอ่ะเข้าไปนานแล้วนะ))ฟางตะโกนถามเมื่อเห็นแก้วเข้าไปนานเกินความจำเป็น
แก้ว:พี่ฟางงงง))แก้วยื่นให้ดู
ฟาง:2 ขีดนี้ แก้วท้องจริงๆด้วย!พี่ดีใจด้วยนะ!))ฟางลุกขึ้นมากอดน้อง
แก้ว:พี่ฟางแก้วจะทำไงดีอ่ะ จะต้องทำอะไรบ้างอ่ะ ต้องไปหาหมอมั้ย ต้องบอกใครก่อนดีอ่ะ โอ๊ยยย...ทำไงดีอ่ะ))แก้วลุกลี้ลุกลนไปหมด
ฟาง:ใจเย็นๆแก้วใจเย็นๆ พี่ว่าเราไปบอกพวกม๊าก่อนดีกว่านะแล้วพรุ่งนี้ก็ไปตรวจที่โรงพยาบาลอีกทีแล้วก็ฝากครรภ์พร้อมเลย
แก้ว:งั้นแก้วไปบอกม๊าก่อนนะ))แก้วหยิบที่ตรวจครรภ์วิ่งออกไปทันที
ฟาง:แก้ว!อย่าวิ่งสิ ระวังๆหน่อย))ฟางตะโกนบอก
..................................................................................................................
-ห้องนอน-
โทโมะ:มีอะไรครับแก้วดูอารมณ์ดีผิดปกตินะ))โทโมะดึงแก้วให้นั่งลงที่เตียงและกอดเอวไว้หลวมๆ
แก้ว:โมะอยากมีลูกมั้ย?
โทโมะ:โมะอย่างไงก็ได้ แก้วอยากมีหรอครับ?
แก้ว:ไม่เอาอย่างไงก็ได้สิ แค่ตอบมาว่าอยากหรือไม่อยาก!
โทโมะ:ก็อยากมีนะเห็นฟางท้องแล้วก็แอบอิจฉาอ่ะ แต่ถ้ามีโมะก็กลัวแก้วจะเหนื่อยนะ
แก้ว:แก้วไม่เหนื่อยหรอกเพราะแก้วก็อยู่บ้านเฉยๆอยู่แล้วนี้จะไปเหนื่อยอะไรละ
โทโมะ:แต่ถ้าแก้วมีลูกเวลาอยู่เฉยๆของแก้วก็จะแทนด้วยเวลาดูแลลูกนะ
แก้ว:เอ๊ะ!ตกลงโมะอยากมีหรือไม่อยากมีกันแน่เนี่ย
โทโมะ:ก็บอกแล้วไงครับว่าอยากมีแต่กลัวแก้วเหนื่อย
แก้ว:แก้วไม่เหนื่อยหรอกจริงๆนะ))แก้วบอกพร้อมกับเอาหน้าถูไปถูมาที่ไหล่โทโมะ
โทโมะ:พูดแบบนี้หมายความว่ายังไงเนี่ย))โทโมะมองแก้วแบบจัดผิด
แก้ว:อะ!))แก้วหยิบที่ตรวจครรภ์ที่วางอยู่หัวเตียงให้ดู
โทโมะ:จริงหรอแก้ว!!ไม่ได้หลอกกันเล่นนะ
แก้ว:เรื่องแบบนี้ใครเค้าหลอกเล่นกันเล่า!
โทโมะ:โอ๊ยยยย...โมะดีใจที่สุดเลย
แก้ว:แก้วดีใจนะที่โมะไม่เสียใจนะ
โทโมะ:จะเสียใจได้ยังไงละครับเมียท้องทั้งคนนะ))ว่าพร้อมหอมไปหนึ่งฟอด
แก้ว:แต่พี่ฟางบอกให้ไปตรวจที่โรงพยาบาลอีกทีนะแล้วก็ให้ฝากท้องเลย
โทโมะ:งั้นพรุ่งนี้ไปตั้งแต่ตี 5 เลยนะ
แก้ว:เว่อร์ละๆ โรงพยาบาลไม่หนีไปไหนหรอกนะ
โทโมะ:ก็โมะตื่นเต้นนี้...งั้นตอนนี้คุณแม่คนสวยก็นอนได้แล้วนะครับนอนดึกไม่ดีต่อตัวเล็กนะ
แก้ว:แต่แก้วยังไม่ง่วงเลยอ่ะ
โทโมะ:ไม่ได้ครับ แก้วอย่าดื้อสิ นอนเร็วโมะกอด))ว่าแล้วก็ดันแก้วให้ล้มลงไปนอนกับเตียงพร้อมกอดไว้หลวมๆเดี๋ยวตัวเล็กจะอึดอัด
...................................................................................................................
โทโมะ:แก้วครับยกมาทำมั้ย!))โทโมะดุขึ้นเมื่อเห็นแก้วยกถาดแก้วน้ำมาให้พวกผู้ใหญ่ที่สวน
แก้ว:ยังไงแก้วก็ต้องออกมาอยู่แล้วจะให้ป้าจันทร์เค้ายกทำมั้ยให้เหนื่อยละค่ะ
โทโมะ:แต่แก้วท้องอยู่นะครับยกของหนักได้ไง!
แก้ว:หนักที่ไหน 4 แก้วเอง แถมเป็นแก้วเปล่าด้วยนะ
โทโมะ:แก้วเดียวก็ไม่ได้ครับ!
แม่มิโกะ:ให้มันน้อยๆหน่อยเหอะตาโมะ น้องท้องนะไม่ได้เป็นง่อย
โทโมะ:แต่หมอบอกไม้ให้ยกของหนักนี่ครับแม่
แม่มล:แค่นี้ไม่หนักหรอกลูก
โทโมะ:พวกแม่ไม่เข้าใจหัวอกคนเป็นพ่ออ่ะ
เขื่อน:ไอ้โมะมันเว่อร์ครับแม่อย่าไปสนใจมันเลย))เขื่อนบอกก่อนจะรินไวน์รสเลิศใส่แก้ว ส่วนโทโมะก็รีบดึงแก้วมานั่งใกล้ๆแถมยังบอกอีกว่าไม่ให้ไปไหนอีกถ้าจะไปไหนให้บอกเดี๋ยวจะอุ้มพาไปเอง เว่อร์ซะไม่มีแหละ
ฟาง:เห็นมั้ยป๊อบว่าโมะนะรักแก้วจริงๆนะ เรื่องในอดีตนะเปล่าว่างซะเหอะนะเราอย่าไปยึดติดกับมันเลย))ฟางพูดให้ได้ยินกันแค่ 2 คน
ป๊อบปี้:ก็มันพูดเองนี้ฟาง
ฟาง:โมะพูดก็เพราะเป็นห่วงป๊อบนั้นแหละ ถ้าป๊อบไม่สงสารโมะก็สงสารแก้วกับหลานเหอะนะ ป๊อบคงไม่อยากให้แก้วเสียใจหรอกนะ แค่ที่ผ่านมามันก็มากพอแล้วนะ
ป๊อบปี้:แต่...
ฟาง:ป๊อบ!ป๊อบอยากให้หลานเป็นเด็กมีปัญหาหรอ
ป๊อบปี้:ก็ได้ครับป๊อบยอมแล้ว
ฟาง:น่ารักที่สุดเลยค่ะ แบบนี้สิลูกค่อยอยากให้กอดหน่อย
ป๊อบปี้:ลูกอยากให้กอดหรือแม่อยากให้กอดกันแน่ครับ
ฟาง:ลูกไง!ฟางอยากให้ป๊อบกอดที่ไหนเบื่อจะตายอยู่ละ
ป๊อบปี้:เบื่อแบบนี้ต้องกอดแน่นๆ))ป๊อบปี้ว่าแล้วกอดฟางแน่นๆ อดีตก็เป็นแค่อดีตถึงจะทำยังไงมันก็เปลี่ยนแปลงไม่ได้ อย่าไปยึดติดกับมันเลยมาทำปัจจุบันให้ดีที่สุดดีกว่านะ
...............................................The End................................................
จบสักที่ 5555 มาอัพให้แล้วนะค่ะ ขอบคุณทุกคนมากเลยนะค่ะที่ติดตามผลงานของไรเตอร์มาตลอด ขอบคุณมากจริงๆนะ ขอบคุณทุกคอมเม้น ขอบคุณทุกกำลังใจ ขอบคุณจากใจเลย