รักร้ายๆ...สไตล์นายหน้าหวาน

พนักงาน:คุณฟางค่ะ คุณฟาง คุณฟางค่ะ!))พนักงานคนนึงเรียกฟางเสียงดังเพราะฟางเอาแต่นั่งเหม่อ

ฟาง:มีอะไรจ๊ะ?

พนักงาน:ถึงเวลาเข้าประชุมแล้วค่ะ

ฟาง:โอเคจ๊ะ))วันนี้ เวลานี้ฟางควรจะอยู่ดูอาการของป๊อบปี้ที่โรงพยาบาลแต่เพราะมีประชุมด่วนฟางถึงต้องเข้ามาประชุมแทนป๊อบปี้ที่ยังไม่ออกมาจากห้องฉุกเฉินเลย เมื่อประชุมเสร็จฟางก็รีบโทรไปถามอาการแฟนหนุ่มกับแม่ของเค้าทันที

ฟาง:คุณแม่ค่ะป๊อบเป็นไงบ้างค่ะ?))คำถามแรกที่หลุดออกมาจากปากเมื่อคนปลายสายรับโทรศัพท์

(แม่มล:ปลอดภัยแล้วลูก แต่....)แม่มลเหมือนจะพูดอะไรต่อแต่ก็เงียบไป

ฟาง:แต่อะไรค่ะ?

(แม่มล:แต่...เออ...แต่คงต้องอยู่โรงพยาบาลอีกสักระยะนะลูก)

ฟาง:อ๋อค่ะ งั้นเดี๋ยวฟางไปนะค่ะขอไปอาบน้ำแปบเดียว))ฟางพูดจบก็ตัดสายไป เธอรีบขับรถกลับมาที่บ้านของแฟนหนุ่มเพื่ออาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าให้สบายตัวแล้วไปเฝ้าเค้าทันที

..................................................................................................................

~โรงพยาบาล~

ฟาง:สวัสดีค่ะคุณพ่อ คุณแม่))ฟางยกมือไว้พวกผู้ใหญ่ที่อยู่ในห้อง

พ่อกิจ:เป็นไงบ้างลูกประชุมวันนี้?

ฟาง:ก็โอเคค่ะ ลูกค้าพอใจกับงานของเรา

พ่อกิจ:พ่อขอโทษนะลูกที่ให้หนูไปประชุมแทนนะ

ฟาง:ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ฟางมาเป็นสะใภ้บ้านนี้ฟางก็ต้องช่วยแบ่งเบาภาระของบ้านบ้างสิค่ะ

โทโมะ:พูดได้เต็มปากเต็มคำเลยนะ))โทโมะพูดเบาๆ

แก้ว:นี้!หัดมีมารยาทบ้างสิ!))แก้วตีเค้าเบาๆ

โทโมะ:เรื่องของฉัน!

แก้ว:ไม่ได้อยากยุ่งนักหรอก!

ฟาง:ว่าแต่ป๊อบเป็นไงบ้างค่ะ?

แม่น้อย:พึ่งหลับไปนะลูกอีกสักพักคงตื่น

ฟาง:พวกคุณแม่กลับไปพักผ่อนก็ได้นะค่ะเดี๋ยวฟางเฝ้าป๊อบเอง

แม่มล:แม่ว่าวันนี้หนูกลับไปพักเหอะลูกทำงานมาทั้งวันแล้ว

ฟาง:ไม่เป็นไรค่ะฟางไหว

แก้ว:พวกม๊ากลับไปเหอะค่ะเดี๋ยวแก้วอยู่เป็นเพื่อนพี่ฟางเอง

โทโมะ:ใครอนุญาติ!))โทโมะแทรกขึ้น

แก้ว:ฉันอนุญาติตัวเอง

โทโมะ:แต่ฉันไม่ให้อยู่

แก้ว:แต่ฉันจะอยู่...นายเป็นสามีนะไม่ใช่พ่อ!

แม่มิโกะ:อย่าเสียงดังสิลูกนี้มันโรงพยาบาลนะ

โทโมะ:แม่ก็ดูลูกสะใภ้แม่สิครับ!เถียงคำไม่ตกฟาก

แก้ว:ฉันไม่ได้ท้องตกฟากไม่ได้อยู่แล้ว))แก้วบอกกวนๆ

โทโมะ:เดี๋ยวก็ทำให้ท้องซะเลยนี้!

แก้ว:อย่ามาทะลึ่งนะ!

โทโมะ:เธอพูดเองนะ))โทโมะยิ้มเจ้าเล่ห์

แก้ว:ไอ้บ้า!!

แม่มล:นี้ยัยแก้ว!บอกให้เบาๆไงตะโกนอยู่ได้))แม่มลตำหนิ

แก้ว:ม๊าก็ดูลูกเขยม๊าสิค่ะ นี้ขนาดผู้ใหญ่อยู่ด้วยนะยังเสียมารยาทเลย

พ่อชาติ:พอๆๆๆ...เลิกทะเลาะกันได้แล้วลูก สรุปแก้วจะอยู่เป็นเพื่อนฟางใช่มั้ยลูก?

แก้ว:ใช่ค่ะ

พ่อชาติ:แล้วโมะละจะอยู่กับน้องหรือกลับบ้าน

โทโมะ:อยู่นี้ดีกว่าครับ ที่นี้มีแต่ผู้หญิงเพื่อไอ้ป๊อบเป็นไรขึ้นมาเดี๋ยวจะไม่มีคนช่วย

แก้ว:ไม่ต้องทำตัวเป็นคนดีขนาดนั้นก็ได้!

แม่มล:ยัยแก้ว!

พ่อกิจ:เอางั้นก็ได้นะ งั้นเดี๋ยวพวกพ่อกลับเลยละกัน ฟางอยู่ด้วยก็ช่วยห้ามสองคนนี้ทีนะลูก))พ่อกิจหันไปบอกฟาง

ฟาง:ค่ะคุณพ่อ

~20.30 น.~

แก้ว:นาย!หิวอ่ะ))แก้วบอกโทโมะที่นั่งอ่านหนังสืออยู่

โทโมะ:หิวแล้วบอกฉันทำมั้ย...ฉันไม่ใช่เซเว่นนะ

แก้ว:รู้แล้ว!แค่จะชวนไปหาไรกิน

โทโมะ:ไปเองไม่ได้หรือไง

แก้ว:ถ้าไปได้แล้วจะชวนมั้ยเล่า!

โทโมะ:แล้วทำมั้ยจะไปไม่ได้

แก้ว:ถามมากจังว่ะ!กลัวเว้ยไปเป็นเพื่อนหน่อย

โทโมะ:งั้นไม่ไปอ่ะ

แก้ว:อ้าว!นี้ฉันหิวจริงๆนะเนี่ย อย่าเล่นตัวมากได้มั้ย

โทโมะ:ก็ฉันไม่ใช่เพื่อนเธอนี้ แต่เป็นสามี))โทโมะยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆแก้ว

แก้ว:เออๆๆๆ...จะเป็นเพื่อน เป็นแฟน เป็นพี่ เป็นสามี เป็นอะำไรก็เป็นไปเหอะหิวแล้ว))แก้วลุกขึ้นแล้วลากโทโมะออกจากห้องไป

ป๊อบปี้:อือ...))ป๊อบปี้ครางออกมาก่อนจะค่อยๆลืมตาขึ้นช้าๆ

ฟาง:ป๊อบ!ตื่นแล้วหรอ...เจ็บตรงไหนหรือเปล่า?อยากไ้ด้อะไรมั้ย?หิวมั้ยเดี๋ยวฟางป้อน))ฟางรีบลุกไปเข็นโต๊ะกินข้าวมาที่เตียงทันที

ป๊อบปี้:เอาออกไปเหอะ))ป๊อบปี้พูดด้วยสีหน้านิ่งเฉย

ฟาง:ทำมั้ยละ?แม่บอกว่าป๊อบยังไม่ได้ทานข้าวเลยนะ

ป๊อบปี้:ฉันไม่หิว

ฟาง:ทานสักนิดก็ดีนะจะได้มีแรงไง))ฟางไม่รอฟังคำตอบจัดการเปิดฝาถ้วยข้าวต้มแล้วตักให้ทันที

ป๊อบปี้:ก็บอกว่าไม่กินไงฟาง!))ป๊อบปี้เริ่มขึ้นเสียง

ฟาง:ป๊อบอย่าดื้อสิ!ไม่น่ารักเลยนะ

ป๊อบปี้:เรื่องของฉัน

ฟาง:ป๊อบ...ฟางกลับมาเรียกป๊อบแบบเดิมแล้วไง แล้วป๊อบเป็นอะไรอีก ทำมั้ยต้องทำเฉยชาใส่ฟางแบบนี้ด้วย ฮึกๆ))ฟางน้ำตาร่วง

ป๊อบปี้:ออกไปเหอะอย่ามายุ่งกับฉันเลย พรุ่งนี้ฉันจะเซ็นต์ใบหย่าให้

ฟาง:หย่าอะไร!ฟางไม่หย่าอะไรทั้งนั้นแหละ! ฟางรักป๊อบนะ ฟางรู้ตัวแล้วไง ต่อไปฟางจะไม่ทำเฉยชากับป๊อบอีกแล้ว ฟางจะกลับมาเป็นฟางคนเดิม

ป๊อบปี้:ออกไป...ฉันบอกให้ออกไป บอกให้ออกไปไง!!!))ป๊อบปี้ตะโกนลั่น

ฟาง:ป๊อบ ฮึก ทำมั้ยป๊อบต้องไล่ฟางด้วย ฮือออ ฮึก ฟางทำอะไรผิด ฮึก

ป๊อบปี้:ออกไปซะ))ป๊อบปี้ชี้ไปที่ประตู ฟางรีบหยิบกระเป๋าและเดินออกมาทันที

แก้ว:อ้าวพี่ฟาง จะไปไหนอ่ะ?))แก้วที่พึ่งกลับมาถามขึ้น

แก้ว:พี่ฟาง!พี่ร้องไห้ทำมั้ย ใครทำอะไรพี่

ฟาง:เปล่าหรอก))ฟางพยายามเช็ดน้ำตาที่ไหลออกมาไม่ขาดสาย

โทโมะ:เปล่าได้ไง!เห็นอยู่ว่าร้องไห้

~เพล้ง!!~

แก้ว:เสียงอะไรอ่ะ!?!))แก้วรีบวิ่งเข้าไปในห้องเพราะได้ยินเสียงของแตกทำให้โทโมะกับฟางรีบตามเข้าไป

แก้ว:เฮีย!!เป็นอะไรมากมั้ย?))แก้วรีบเข้าไปประคองป๊อบปี้ที่ล้มอยู่กับพื้น

โทโมะ:แก้วออกมาก่อนเดี๋ยวโดนแก้วบาด))โทโมะบอกก่อนจะเข้าไปประคองป๊อบปี้แทน

โทโมะ:จะไปไหนทำมั้ยไม่เรียกพยาบาลว่ะ

ป๊อบปี้:ฉันดูแลตัวเองได้

โทโมะ:ดูแลตัวเองได้!อย่าอวดเก่งไปหน่อยเลย แค่ขยับขายังขยับไม่ได้เลย

ฟาง:ขยับขาไม่ได้ ทำมั้ยขยับไม่ได้?

แก้ว:อ้าว...เฮียไม่ได้บอกพี่ฟางหรอว่าช่วงล่างขยับไม่ได้ต้องทำกายภาพบำบัดนะ

ป๊อบปี้:ฉันไม่ทำอะไรทั้งนั้นแหละ!

ฟาง:ไม่ทำอะไร!ไม่ทำอะไรแล้วจะหายได้ไง!

ป๊อบปี้:ก็ไม่ต้องหาย ตายๆไปซะได้ก็ดี

แก้ว:ทำมั้ยเฮียพูดแบบนี้อ่ะ!!ไม่คิดจะเป็นห่วงคนอื่นเลยหรือไงว่าเค้าจะรู้สึกยังไง ฮึก ทุกคนเป็นห่วงเฮียแค่ไหนรู้บ้างมั้ย!!แล้วเฮียจะมาท้อตั้งแต่ยังไม่ได้เริ่มเลยเนี่ยนะ ฮึก เป็นผู้ชายอยู่เปล่าว่ะ!!))แก้วร้องไห้ออกมา

ป๊อบปี้:ทำไปแล้วมันมีประโยชน์อะไรแก้ว!ยังไงเฮียมันก็คนพิการ!ทำยังไงก็ไม่หายหรอก

โทโมะ:ทำมั้ยมึงพูดแบบนี้ว่ะ!!มึงมันป๊อดว่ะ มึงมันไม่มีความพยายาม ไม่มีความอดทน แบบนี้เกิดมาทำมั้ยว่ะ!!

ป๊อบปี้:งั้นมึงก็ฆ่ากูเลยสิ!!กูทำอะไรมึงไม่ได้อยู่แล้วนี้ แค่ขยับตัวกูยังทำไม่ได้เลย มึงฆ่ากูเลยไอ้โมะ เอาให้มึงพอใจเลยที่กูแย่งฟางมาจากมึงแ้ล้วปล่อยน้องกูไปซะ!!

โทโมะ:ฝันไปเหอะ!!นี้มันแค่เริ่มต้น

ฟาง:พอสักทีเหอะโมะ!!แก้วไม่เกี่ยวอะไรด้วย โมะลืมมันไปเหอะนะ ฟางขอโทษแต่ปล่อยร้องเหอะ

โทโมะ:ตอนแรกฉันว่าจะไม่อะไรกับพวกแกแล้วนะแต่พอเห็นแกเป็นแบบนี้แล้วมันก็สะใจดีว่ะ 555

แก้ว:นายมันบ้า!!

โทโมะ:ฉันบ้าได้มากกว่านี้อีก!!ถ้ามึงยังไม่คิดที่จะรักษาตัวให้หายอย่าหวังว่าจะได้น้องมึงคืน))โทโมะว่าแล้วดึงแก้วออกไปทันที

ป๊อบปี้:ไอ้โมะอย่าทำอะไรแก้วนะเว้ย!!ไอ้โมะ!ไอ้โมะ!! โธ่เว้ย!!))ป๊อบปี้ขว้างแก้วน้ำอีกใบจนแตกละเอียด

ฟาง:ใจเย็นๆนะป๊อบ)ฟางพยายามจะปลอบ

ป๊อบปี้:ไม่ต้องมายุ่ง!!!))ปีอบปี้สะบัดฟางออกอย่าแรง

..................................................................................................................

มาอัพแล้วนะ มันอาจจะดูงงๆเพราะไรเตอร์แต่งเองยังงงเลย 5555 ยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะจ๊ะ