รักร้ายๆ...สไตล์นายหน้าหวาน

~เช้าวันใหม่~
แก้ว:เฮีย!ไปช๊อปปิ้งกัน))แก้วเดินเข้ามาในห้องนั่งเล่น
ป๊อบปี้:ไม่เอาอ่ะ น่าเบื่อ
แก้ว:แต่แก้วชวนพี่ฟางไปด้วยน้าาาา
ป๊อบปี้:จริงหรอ))ป๊อบปี้ทำหน้าดีใจ
แก้ว:แน่นอนสิ!แล้วทีนี้จะไปกับน้องได้ยังครับ
ป๊อบปี้:งั้นจะช้าอยู่ไย Les'go เลยน้อง))ป๊อบปี้กอดคอแก้ว
แม่มล:จะไปไหนกันสองพี่น้อง?
แก้ว:ไปห้างค่ะม๊า
แม่มล:แกไปกับน้องด้วยหรอป๊อบ?ปกติไม่เห็นจะออกไปไหน
แก้ว:ก็คนมันมีแรงจูงใจนี้ค่ะม๊า))แก้วแซว
แม่มล:แรงจูงใจอะไร?
ป๊อบปี้:ไม่มีอะไรหรอกครับม๊า ป๊อบว่าจะไปซื้อของด้วยนะ
แม่มล:งั้นก็ขับรถดีๆนะ
แก้ว:ไหนๆม๊าก็มาแล้ว...งั้นขอตังค์หน่อยดิ))แก้วเข้าไปอ้อน
แม่มล:ไม่ต้องเลยนะ!เงินเราก็มี
แก้ว:โห่!ม๊าอ่ะ
แม่มล:ไม่ต้องมาโอดครวญ จะไปไหนก็ไปป่ะ))แม่มลไล่
.................................................................................................................................
~เซ็นทรัล~
แก้ว:พี่ฟางอยู่ไหนค่ะ?แก้วถึงแล้วนะ))แก้วกรอกเสียงใส่โทรศัพท์
(ฟาง:พี่อยู่ที่ร้านกาแฟชั้นสองนะ)
แก้ว:โอเค!เดี๋ยวแก้วไปหาน้า
~ร้านกาแฟ~
ฟาง:ทางนี้จ้าแก้ว...อ้าวป๊อบ!มาด้วยหรอ?
ป๊อบปี้:อืม!มาเป็นเพื่อนยัยแก้วอ่ะ
ฟาง:วันนี้เกิดรักน้องอะไรขึ้นมาเนี่ย))ฟางพูดขำๆ
ป๊อบปี้:ฟางอย่าพูดเหมือนป๊อบใจร้ายแบบนั้นสิ
ฟาง:5555 ฟางล้อเล่นนะ^_^
โทโมะ:ฟางครับ!
ฟาง:ไปนานจังนะค่ะ
โทโมะ:ก็ห้องน้ำคนมันเยอะนี้
แก้ว:จะมาทำมั้ยก็ไม่รู้))แก้วพูดเบาๆ
โทโมะ:ไม่ได้มาหาเธอละกัน
แก้ว:ก็ไม่ได้ต้องการให้มาหาสักหน่อย!
ฟาง:นี้!อย่าทะเลาะกันสิ))ฟางห้าม
แก้ว:แก้วว่าเรารีบไปซื้อของกันเหอะค่ะแก้วไม่อยากอยู่นาน เบื่อขี้หน้าคน!))แก้วพูดใส่หน้าโทโมะ
โทโมะ:คิดว่าฉันอยากอยู่กับเธอนานๆนักหรือไง!
ฟาง:นี้!ฟางบอกว่าอย่าทะเลาะกันไงเล่า
ป๊อบปี้:ป๊อบว่าเรารีบลากสองคนนี้ออกจากกันเหอะฟาง))ป๊อบปี้ดึงแก้วมาอยู่ข้างตัวและจับมือไว้แน่นเช่นเดียวกันกับฟาง
ฟาง:ไปกันดีกว่านะ))ฟางเดินนำไปกับโทโมะ
แก้ว:เจ็บมั้ยละ?เค้าจับมือกันแน่นเลย
ป๊อบปี้:ก็เค้าเป็นแฟนกันนี้))ป๊อบปี้บอกเสียงเศร้า
แก้ว:โอ๋ๆๆๆ...อย่าร้องไห้นะพี่ชาย))แก้วลูบหัวป๊อบปี้
ป๊อบปี้:ตลกละ!
แก้ว:55555...ไปกันดีกว่า))แก้วลากป๊อบปี้ให้เดินตามคู่หน้าไป แก้วกับฟางเดินช๊อปปิ้งจนเพลิน เข้าแทบทุกร้านจนของเต็มไม้เต็มมือหนุ่มๆไปหมด
โทโมะ:ฟางครับ!โมะว่าเราหาอะไรทานกันก่อนเหอะนี้ก็จะเที่ยงแล้วนะ
ป๊อบปี้:นั้นนะสิ!ป๊อบเดินจนปวดขาแล้วนะ
ฟาง:งั้นเอาของไปไว้ที่รถก่อนดีกว่านะโมะกับป๊อบจะได้ไม่ต้องถือไปถือมา
โทโมะ:ก็ดีนะ
ฟาง:งั้นฟางช่วยถือค่ะ))ฟางแบ่งถุงจากมือโทโมะมาถือไว้
แก้ว:ไม่ต้องมองหน้า!แก้วไม่ใช่คนดี))แก้วพูดกับป๊อบปี้
ป๊อบปี้:ฉันไม่ได้จะให้แกช่วยถือ...แต่ของทั้งหมดนี้เป็นของแก เพราะฉะนั้น...ถือเองละกัน!))ป๊อบปี้ยัดของทั้งหมดใส่มือแก้ว
ฟาง:ป๊อบ!อย่าแกล้งน้องสิ!ไม่เป็นสุภาพบุรุษเลยนะ))ฟางตำหนิ
แก้ว:เป็นไงละ!หาเรื่องให้โดนด่านะเฮียเนี่ย
ป๊อบปี้:ถือให้ก็ได้ว่ะ!นี้เห็นแกฟางนะ
แก้ว:หรอจ้าาาาาาา...นี้ถ้าพี่ฟางแต่งงานกับเฮียจริงๆเนี่ยดูออกเลยนะว่าใครจะเป็นผู้นำ 5555
ฟาง:บ้าน้าแก้ว!พี่มีแฟนแล้วนะ))สีหน้าฟางดูเครียดลง
แก้ว:แก้วก็แค่พูดขำๆนะค่ะพี่ฟางอย่าคิดมากน้า
ฟาง:พี่ว่าเราเอาของไปเก็บกันเหอะพี่หิวจะตายอยู่แล้ว
..................................................................................................................................
~ชาบูชิ~
แก้ว:เฮีย!อย่าแย่งกุ้งแก้วดิ))แก้วโวยวายที่ป๊อบปี้ครีบกุ้งจากจานเธอออกไป
ป๊อบปี้:อร่อยว่ะ))ป๊อบปี้กินกุ้งไปแล้วววววว
แก้ว:ไอ้พี่บ้า!เอาคืนมาเลยนะ
โทโมะ:อ่ะ!เอาไป!แล้วก็เลิกพูดมากได้แล้วหนวกหู))โทโมะครีบกุ้งของตัวเองมาใส่จานแก้ว
แก้ว:ไม่เป็นไร!))แก้วครีบกุ้งคืนให้โทโมะ
โทโมะ:งั้นก็ไม่ต้องกิน))โทโมะจัดการกับกุ้งตัวนั้นทันที
ฟาง:แก้วจ๊ะ!นี้เรามีงานทำยังเนี่ย?
แก้ว:ยังเลยค่ะพี่ฟาง!แก้วว่าจะไปออกแบบชุดให้ร้านเพื่อนอ่ะแต่ยังไม่ได้ไปทำเลยขอเวลาพักก่อนดีกว่า
ป๊อบปี้:มันขี้เกียจมากกว่า
แก้ว:ก็เหมือนเฮียนั้นแหละ!
ฟาง:รีบกินกันดีกว่านะเดี๋ยวจะหมดเวลาเอา))ทุกคนนั่งกินกันจนหมดเวลาแล้วก็ออกมาเดินเล่นกันต่อ
แก้ว:นี้นาย!ฉันอยากกินไอติมอ่ะ))แก้วบอกโทโมะ
โทโมะ:ก็ไปซื้อดิบอกฉันทำมั้ย
แก้ว:ไปเป็นเพื่อนหน่อยดิ
โทโมะ:ไปเองดิ!คิดว่าตัวเองเป็นเด็กหรือไงต้องให้คนอื่นไปเป็นเพื่อน
แก้ว:เด็กกว่านายละกัน
โทโมะ:รู้ว่าเด็กกว่าฉันแล้วทำมั้ยไม่เรียกฉันว่าพี่
แก้ว:ก็ไม่อยากเรียก
โทโมะ:ทีคนอื่นเธอยังเรียกได้เลย
แก้ว:ก็ฉันไม่อยากเรียกนายว่าพี่นี้
โทโมะ:พูดว่า"พี่โทโมะคร้าาาา...พาแก้วไปกินไอติมหน่อยนะ"แล้วฉันจะพาเธอไป))โทโมะทำเสียงเล็กๆให้เหมือนผู้หญิง
แก้ว:ฝันไปเหอะ!
โทโมะ:งั้นก็ไปคนเดียวละกัน
แก้ว:ไม่เอา!ไปเป็นเพื่อนแค่นี้ไม่ได้ไง
โทโมะ:ก็บอกให้พูดเพราะๆไง
แก้ว:ก็ไม่พูดอ่ะ!
โทโมะ:งั้นก็ไปเอง...ไปกันเหอะครับฟะ...อ้าว!หายไปไหนกันแล้วอ่ะ?))พอหันกลับมาอีกทีป๊อบปี้กับฟางก็หายไปแล้ว
โทโมะ:เพราะเธอ!ฟางกับไอ้ป๊อบหายไปไหนแล้วไม่รู้
แก้ว:เพราะนายต่างหากเล่า!ถ้านายพาฉันไปแต่แรกเค้าก็ไม่หายหรอก
โทโมะ:เธออย่ามาโทษฉันนะ!
แก้ว:นายนั้นแหละอย่ามาโทษฉัน!
โทโมะ:ฮึ่ย!ทะเลาะกับเด็กแบบเธอก็ปวดหัวเปล่าๆ...ไปตามหาฟางกับไอ้ป๊อบกันดีกว่า
แก้ว:ไปกินไอติมก่อน
โทโมะ:นี้ยังห่วงกินอีกหรอเนี่ย
แก้ว:ก็จะกินอ่ะ))แก้วลากโทโมะไปที่ร้านไอติมทันที
~ร้านไอติม~
แก้ว:เอาช๊อกโกแลตค่ะ))แก้วสั่ง
แก้ว:นายกินป่ะ?
โทโมะ:ไม่เอาอ่ะ!ของกินเด็กๆ
แก้ว:อย่าให้ฉันเห็นว่านายกินไอติมนะ!
พนักงาน:ได้แล้วค่ะ))แก้วรับไอติมมาแล้วยืนมองโทโมะ
โทโมะ:มองทำมั้ย?
แก้ว:จ่ายให้หน่อยดิ
โทโมะ:ทำมั้ยฉันต้องจ่ายให้เธอด้วย
แก้ว:เพราะฉันจะให้จ่าย))แก้วพูดจบก็เดินหนีมาทันที
โทโมะ:ยัยแก้ว!กลับมาก่อนนะ ยัยแสบเอ่ย))โทโมะบ่นอุบแล้วก็ต้องควักเงินตัวเองออกมาจ่ายค่าไอติม
โทโมะ:แล้วหายไปไหนแล้วเนี่ย))โทโมะเดินตามหาแก้ว
แก้ว:มิกกี้เม้าส์))แก้ววิ่งเข้าไปในร้านขายตุ๊กตา
โทโมะ:ยัยแสบ!ชิ่งเลยนะ))โทโมะตบหัวแก้วเบาๆ
แก้ว:นาย!มิกกี้เม้าส์ตัวไหนน่ารักกว่ากัน?))แต่ก็ไม่ได้ืำทำให้แก้วหลุดออกมาจากโลกของมิกกี้เม้าส์ได้
โทโมะ:โตแล้วยังจะเล่นตุ๊กตาอยู่อีก
แก้ว:ก็คนมันชอบนี้!ว่าแต่ตัวไหนน่ารักกว่ากัน?
โทโมะ:ก็ทั้งสองตัว
แก้ว:นายก็เลือกมาสักตัวสิ!
โทโมะ:แล้วทำมั้ยเธอไปเลือกเองละ!
แก้ว:ก็มันเลือกไม่ถูกนี้หน่า...แต่ถ้าซื้อไปสองตัวนะม๊าฆ่าตายแน่เลย
โทโมะ:งั้นฉันซื้อให้
แก้ว:จริงนะ!วันนี้ฉันอยากเรีกยนายว่าพี่จัง
โทโมะ:ขอบคุณที่อยากเรียก
แก้ว:งั้นเอาสองตัวเลย))แก้วส่งมิกกี้เม้าส์ทั้งสองตัวให้พนักงาน
พนักงาน:ทั้งหมด 1200 ค่ะ))โทโมะควักเงินออกมาจ่าย
พนักงาน:ขอบคุณค่ะ))พนักงานส่งมิกกี้เม้าส์มาให้แก้ว
แก้ว:ขอบคุณนะค่ะพี่โทโมะ^_^))แก้วยิ้มจนแก้มปริ
โทโมะ:แล้วทีนี้จะไปตามหาสองคนนั้นได้หรือยัง?
แก้ว:เออ!ฉันลืมไปสนิทเลยอ่ะ...รีบไปกันเหอะ
.................................................................................................................................
~ป๊อบปี้-ฟาง~
ฟาง:สองคนนั้นหายไปไหนแล้วอ่ะป๊อบ?))ฟางพูดขึ้น
ป๊อบปี้:นั้นสิ!หายไหนแล้วเนี่ย อยู่กันสองคนด้วยทะเลาะกันตายแล้วมั้ง
ฟาง:งั้นเราโทรหาทั้งคู่กันเหอะ
ป๊อบปี้:ก็อยากโทรอยู่นะฟาง แต่มือถือป๊อบแบตหมดอ่ะ
ฟาง:งั้นฟางโทรเอง))ฟางหยิบมือถือมาต่อสายถึงโทโมะแต่ก็ต้องวางลง
ป๊อบปี้:ไม่ติดหรอฟาง?
ฟาง:ไม่มีเงินอ่ะ!
ป๊อบปี้:อ้าว!งั้นเราคงต้องตามหาแล้วแหละ
ฟาง:งั้นรีบไปกันเหอะ
ฟาง:เฮ้ยป๊อบ!))ฟางร้องขึ้น
ป๊อบปี้:มีอะไรฟาง?
ฟาง:แฮร์รี่ พอตเตอร์อ่ะ))ฟางวิ่งเข้าไปในร้านหนังสือที่มีเซตแฮร์รี่ พอตเตอร์เซตใหญ่อยู่
ป๊อบปี้:อยากได้หรอ?
ฟาง:แน่นอนสิ!ป๊อบก็รู้นี้ว่าฟางบ้าแฮร์รี่แค่ไหน
ป๊อบปี้:งั้นป๊อบซื้อให้
ฟาง:ไม่เอาหรอกฟางซื้อเองดีกว่า
ป๊อบปี้:ไม่เป็นไรป๊อบซื้อให้
ฟาง:ไม่เอาอ่ะ!ป๊อบหมดกับฟางไปหลายล้านแล้วมั้งเนี่ย ซื้อให้ตลอดเลย
ป๊อบปี้:ไม่เป็นไรหรอกน่า...พี่ครับ!เอาเซตนี้หน่อยครับ))ป๊อบปี้เรียกพนักงาน
ฟาง:ฟางจ่ายเองดีกว่านะ
ป๊อบปี้:อย่าดื้อสิฟาง!))ป๊อบปี้ส่งบัตรเครดิตของตัวเองให้พนัีกงาน
ฟาง:เอาอีกแล้วนะ!ป๊อบชอบทำแบบนี้อยู่เรื่อยเลย
ป๊อบปี้:ฟางจะได้เถียงป๊อบไม่ได้ไง
ฟาง:งั้นให้ฟางเลี้ยงเค้กตอบแทนนะ
ป๊อบปี้:ไม่เป็นไรหรอก
ฟาง:แต่ฟางอยากกินนี้
ป๊อบปี้:สรุปฟางอยากกินเองใช่มั้ย?
ฟาง:ใช่แล้ว
ป๊อบปี้:งั้นไปกัน
~ร้านเค้ก~
ป๊อบปี้:กินดีๆซิฟาง))ป๊อบปี้ว่า
ฟาง:ก็มันอร่อยนี้
ป๊อบปี้:กินเยอะแบบนี้ไงถึงได้อ้วน
ฟาง:ป๊อบ!ฟางไม่ได้อ้วนนะ
ป๊อบปี้:ฟาง!ป๊อบบอกให้กินดีๆไงเลอะหมดแล้ว
ฟาง:เลอะหรอ?ไหนอ่ะ))ฟางหยิบทิชชู่มาเช็ดปากแต่ดูจะไม่โดนเอาซะเลย
ป๊อบปี้:มา!ป๊อบเช็ดให้))ป๊อบหยิบทิชชู่จากมือฟางมาเช็ดให้เอง
แก้ว:ฮันแน่!ทำไงกันอ่ะ?มองตากันหวานเลยนะ))เสียงแก้วดังขึ้นทำให้ทั้งคู่ผละออกจากกัน
ป๊อบปี้:เช็ดปากให้เฉยๆ...ว่าแต่แกสองคนหายไปไหนกันมา?
แก้ว:ไปซื้อมิกกี้เม้าส์แล้วก็กินไอติมมา
ป๊อบปี้:มิกกี้เม้าส์อีกแล้ว!นี้แกซื้อมาตั้งสองตัวไม่กลัวโดนม๊าว่าไง?
แก้ว:ไม่กลัวหรอกเพราะพี่โทโมะซื้อให้
ฟาง:พี่โทโมะ?นี้แก้วยอมเรียกโมะว่าพี่ตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย
แก้ว:วันนี้ค่ะ!วันนี้แก้วจะเรียกพี่โทโมะว่าพี่เพราะเค้าซื้อมิกกี้เม้าส์ให้
ป๊อบปี้:ทำดีหวังผล!ดีจริงๆน้องฉัน
ฟาง:งั้นฟางว่าเรากลับกันเหอะนะ
แก้ว:ก็ดีนะค่ะ แก้วจะเอามิกกี้ไปอวดม๊า
ฟาง:จ้าๆ...งั้นกลับกันเลยดีกว่า 
(กับสิ่งที่เธอถามฉันจะถามใคร มันเจ็บที่ถูกทิ้งต้องนานเท่าไร)โทรศัพท์แก้วดังขึ้น
แก้ว:ว่าไงค่ะม๊า?
(แม่มล:แก้วยังอยู่กับฟางอยู่มั้ยลูก?)
แก้ว:อยู่ค่ะ
(แม่มล:บอกฟางด้วยนะลูกว่าเย็นนี้ให้ไปที่ผับด้วย)
แก้ว:ไปทำมั้ยค่ะม๊า?
(แม่มล:พวกแม่จะไปเลี้ยงกันนะ)
แก้ว:งั้นแก้วก็ต้องไปด้วยสิค่ะ?
(แม่มล:ใช่ลูก!ก็ไปกันหมดนั้นแหละ)
แก้ว:โอเคค่ะ!เดี๋ยวแก้วบอกให้นะ...พี่ฟางกับพี่โทโมะค่ะ วันนี้ไปที่ผับด้วยนะพวกแม่ๆจะเลี้ยงอะไรกันก็ไม่รู้อ่ะ
ฟาง:ก็เลี้ยงแบบนี้ประจำแหละจ๊ะ
แก้ว:โอเคค่ะ!งั้นเจอกกันตอนเย็นนะ บ๊ายบาย