รักร้ายๆ...สไตล์นายหน้าหวาน

~เช้าวันใหม่~

แก้ว:เฮีย!ไปช๊อปปิ้งกัน))แก้วเดินเข้ามาในห้องนั่งเล่น

ป๊อบปี้:ไม่เอาอ่ะ น่าเบื่อ

แก้ว:แต่แก้วชวนพี่ฟางไปด้วยน้าาาา

ป๊อบปี้:จริงหรอ))ป๊อบปี้ทำหน้าดีใจ

แก้ว:แน่นอนสิ!แล้วทีนี้จะไปกับน้องได้ยังครับ

ป๊อบปี้:งั้นจะช้าอยู่ไย Les'go เลยน้อง))ป๊อบปี้กอดคอแก้ว

แม่มล:จะไปไหนกันสองพี่น้อง?

แก้ว:ไปห้างค่ะม๊า

แม่มล:แกไปกับน้องด้วยหรอป๊อบ?ปกติไม่เห็นจะออกไปไหน

แก้ว:ก็คนมันมีแรงจูงใจนี้ค่ะม๊า))แก้วแซว

แม่มล:แรงจูงใจอะไร?

ป๊อบปี้:ไม่มีอะไรหรอกครับม๊า ป๊อบว่าจะไปซื้อของด้วยนะ

แม่มล:งั้นก็ขับรถดีๆนะ

แก้ว:ไหนๆม๊าก็มาแล้ว...งั้นขอตังค์หน่อยดิ))แก้วเข้าไปอ้อน

แม่มล:ไม่ต้องเลยนะ!เงินเราก็มี

แก้ว:โห่!ม๊าอ่ะ

แม่มล:ไม่ต้องมาโอดครวญ จะไปไหนก็ไปป่ะ))แม่มลไล่

.................................................................................................................................

~เซ็นทรัล~

แก้ว:พี่ฟางอยู่ไหนค่ะ?แก้วถึงแล้วนะ))แก้วกรอกเสียงใส่โทรศัพท์

(ฟาง:พี่อยู่ที่ร้านกาแฟชั้นสองนะ)

แก้ว:โอเค!เดี๋ยวแก้วไปหาน้า

~ร้านกาแฟ~

ฟาง:ทางนี้จ้าแก้ว...อ้าวป๊อบ!มาด้วยหรอ?

ป๊อบปี้:อืม!มาเป็นเพื่อนยัยแก้วอ่ะ

ฟาง:วันนี้เกิดรักน้องอะไรขึ้นมาเนี่ย))ฟางพูดขำๆ

ป๊อบปี้:ฟางอย่าพูดเหมือนป๊อบใจร้ายแบบนั้นสิ

ฟาง:5555 ฟางล้อเล่นนะ^_^

โทโมะ:ฟางครับ!

ฟาง:ไปนานจังนะค่ะ

โทโมะ:ก็ห้องน้ำคนมันเยอะนี้

แก้ว:จะมาทำมั้ยก็ไม่รู้))แก้วพูดเบาๆ

โทโมะ:ไม่ได้มาหาเธอละกัน

แก้ว:ก็ไม่ได้ต้องการให้มาหาสักหน่อย!

ฟาง:นี้!อย่าทะเลาะกันสิ))ฟางห้าม

แก้ว:แก้วว่าเรารีบไปซื้อของกันเหอะค่ะแก้วไม่อยากอยู่นาน เบื่อขี้หน้าคน!))แก้วพูดใส่หน้าโทโมะ

โทโมะ:คิดว่าฉันอยากอยู่กับเธอนานๆนักหรือไง!

ฟาง:นี้!ฟางบอกว่าอย่าทะเลาะกันไงเล่า

ป๊อบปี้:ป๊อบว่าเรารีบลากสองคนนี้ออกจากกันเหอะฟาง))ป๊อบปี้ดึงแก้วมาอยู่ข้างตัวและจับมือไว้แน่นเช่นเดียวกันกับฟาง

ฟาง:ไปกันดีกว่านะ))ฟางเดินนำไปกับโทโมะ

แก้ว:เจ็บมั้ยละ?เค้าจับมือกันแน่นเลย

ป๊อบปี้:ก็เค้าเป็นแฟนกันนี้))ป๊อบปี้บอกเสียงเศร้า

แก้ว:โอ๋ๆๆๆ...อย่าร้องไห้นะพี่ชาย))แก้วลูบหัวป๊อบปี้

ป๊อบปี้:ตลกละ!

แก้ว:55555...ไปกันดีกว่า))แก้วลากป๊อบปี้ให้เดินตามคู่หน้าไป แก้วกับฟางเดินช๊อปปิ้งจนเพลิน เข้าแทบทุกร้านจนของเต็มไม้เต็มมือหนุ่มๆไปหมด

โทโมะ:ฟางครับ!โมะว่าเราหาอะไรทานกันก่อนเหอะนี้ก็จะเที่ยงแล้วนะ

ป๊อบปี้:นั้นนะสิ!ป๊อบเดินจนปวดขาแล้วนะ

ฟาง:งั้นเอาของไปไว้ที่รถก่อนดีกว่านะโมะกับป๊อบจะได้ไม่ต้องถือไปถือมา

โทโมะ:ก็ดีนะ

ฟาง:งั้นฟางช่วยถือค่ะ))ฟางแบ่งถุงจากมือโทโมะมาถือไว้

แก้ว:ไม่ต้องมองหน้า!แก้วไม่ใช่คนดี))แก้วพูดกับป๊อบปี้

ป๊อบปี้:ฉันไม่ได้จะให้แกช่วยถือ...แต่ของทั้งหมดนี้เป็นของแก เพราะฉะนั้น...ถือเองละกัน!))ป๊อบปี้ยัดของทั้งหมดใส่มือแก้ว

ฟาง:ป๊อบ!อย่าแกล้งน้องสิ!ไม่เป็นสุภาพบุรุษเลยนะ))ฟางตำหนิ

แก้ว:เป็นไงละ!หาเรื่องให้โดนด่านะเฮียเนี่ย

ป๊อบปี้:ถือให้ก็ได้ว่ะ!นี้เห็นแกฟางนะ

แก้ว:หรอจ้าาาาาาา...นี้ถ้าพี่ฟางแต่งงานกับเฮียจริงๆเนี่ยดูออกเลยนะว่าใครจะเป็นผู้นำ 5555

ฟาง:บ้าน้าแก้ว!พี่มีแฟนแล้วนะ))สีหน้าฟางดูเครียดลง

แก้ว:แก้วก็แค่พูดขำๆนะค่ะพี่ฟางอย่าคิดมากน้า

ฟาง:พี่ว่าเราเอาของไปเก็บกันเหอะพี่หิวจะตายอยู่แล้ว

..................................................................................................................................

~ชาบูชิ~

แก้ว:เฮีย!อย่าแย่งกุ้งแก้วดิ))แก้วโวยวายที่ป๊อบปี้ครีบกุ้งจากจานเธอออกไป

ป๊อบปี้:อร่อยว่ะ))ป๊อบปี้กินกุ้งไปแล้วววววว

แก้ว:ไอ้พี่บ้า!เอาคืนมาเลยนะ

โทโมะ:อ่ะ!เอาไป!แล้วก็เลิกพูดมากได้แล้วหนวกหู))โทโมะครีบกุ้งของตัวเองมาใส่จานแก้ว

แก้ว:ไม่เป็นไร!))แก้วครีบกุ้งคืนให้โทโมะ

โทโมะ:งั้นก็ไม่ต้องกิน))โทโมะจัดการกับกุ้งตัวนั้นทันที

ฟาง:แก้วจ๊ะ!นี้เรามีงานทำยังเนี่ย?

แก้ว:ยังเลยค่ะพี่ฟาง!แก้วว่าจะไปออกแบบชุดให้ร้านเพื่อนอ่ะแต่ยังไม่ได้ไปทำเลยขอเวลาพักก่อนดีกว่า

ป๊อบปี้:มันขี้เกียจมากกว่า

แก้ว:ก็เหมือนเฮียนั้นแหละ!

ฟาง:รีบกินกันดีกว่านะเดี๋ยวจะหมดเวลาเอา))ทุกคนนั่งกินกันจนหมดเวลาแล้วก็ออกมาเดินเล่นกันต่อ

แก้ว:นี้นาย!ฉันอยากกินไอติมอ่ะ))แก้วบอกโทโมะ

โทโมะ:ก็ไปซื้อดิบอกฉันทำมั้ย

แก้ว:ไปเป็นเพื่อนหน่อยดิ

โทโมะ:ไปเองดิ!คิดว่าตัวเองเป็นเด็กหรือไงต้องให้คนอื่นไปเป็นเพื่อน

แก้ว:เด็กกว่านายละกัน

โทโมะ:รู้ว่าเด็กกว่าฉันแล้วทำมั้ยไม่เรียกฉันว่าพี่

แก้ว:ก็ไม่อยากเรียก

โทโมะ:ทีคนอื่นเธอยังเรียกได้เลย

แก้ว:ก็ฉันไม่อยากเรียกนายว่าพี่นี้

โทโมะ:พูดว่า"พี่โทโมะคร้าาาา...พาแก้วไปกินไอติมหน่อยนะ"แล้วฉันจะพาเธอไป))โทโมะทำเสียงเล็กๆให้เหมือนผู้หญิง

แก้ว:ฝันไปเหอะ!

โทโมะ:งั้นก็ไปคนเดียวละกัน

แก้ว:ไม่เอา!ไปเป็นเพื่อนแค่นี้ไม่ได้ไง

โทโมะ:ก็บอกให้พูดเพราะๆไง

แก้ว:ก็ไม่พูดอ่ะ!

โทโมะ:งั้นก็ไปเอง...ไปกันเหอะครับฟะ...อ้าว!หายไปไหนกันแล้วอ่ะ?))พอหันกลับมาอีกทีป๊อบปี้กับฟางก็หายไปแล้ว

โทโมะ:เพราะเธอ!ฟางกับไอ้ป๊อบหายไปไหนแล้วไม่รู้

แก้ว:เพราะนายต่างหากเล่า!ถ้านายพาฉันไปแต่แรกเค้าก็ไม่หายหรอก

โทโมะ:เธออย่ามาโทษฉันนะ!

แก้ว:นายนั้นแหละอย่ามาโทษฉัน!

โทโมะ:ฮึ่ย!ทะเลาะกับเด็กแบบเธอก็ปวดหัวเปล่าๆ...ไปตามหาฟางกับไอ้ป๊อบกันดีกว่า

แก้ว:ไปกินไอติมก่อน

โทโมะ:นี้ยังห่วงกินอีกหรอเนี่ย

แก้ว:ก็จะกินอ่ะ))แก้วลากโทโมะไปที่ร้านไอติมทันที

~ร้านไอติม~

แก้ว:เอาช๊อกโกแลตค่ะ))แก้วสั่ง

แก้ว:นายกินป่ะ?

โทโมะ:ไม่เอาอ่ะ!ของกินเด็กๆ

แก้ว:อย่าให้ฉันเห็นว่านายกินไอติมนะ!

พนักงาน:ได้แล้วค่ะ))แก้วรับไอติมมาแล้วยืนมองโทโมะ

โทโมะ:มองทำมั้ย?

แก้ว:จ่ายให้หน่อยดิ

โทโมะ:ทำมั้ยฉันต้องจ่ายให้เธอด้วย

แก้ว:เพราะฉันจะให้จ่าย))แก้วพูดจบก็เดินหนีมาทันที

โทโมะ:ยัยแก้ว!กลับมาก่อนนะ ยัยแสบเอ่ย))โทโมะบ่นอุบแล้วก็ต้องควักเงินตัวเองออกมาจ่ายค่าไอติม

โทโมะ:แล้วหายไปไหนแล้วเนี่ย))โทโมะเดินตามหาแก้ว

แก้ว:มิกกี้เม้าส์))แก้ววิ่งเข้าไปในร้านขายตุ๊กตา

โทโมะ:ยัยแสบ!ชิ่งเลยนะ))โทโมะตบหัวแก้วเบาๆ

แก้ว:นาย!มิกกี้เม้าส์ตัวไหนน่ารักกว่ากัน?))แต่ก็ไม่ได้ืำทำให้แก้วหลุดออกมาจากโลกของมิกกี้เม้าส์ได้

โทโมะ:โตแล้วยังจะเล่นตุ๊กตาอยู่อีก

แก้ว:ก็คนมันชอบนี้!ว่าแต่ตัวไหนน่ารักกว่ากัน?

โทโมะ:ก็ทั้งสองตัว

แก้ว:นายก็เลือกมาสักตัวสิ!

โทโมะ:แล้วทำมั้ยเธอไปเลือกเองละ!

แก้ว:ก็มันเลือกไม่ถูกนี้หน่า...แต่ถ้าซื้อไปสองตัวนะม๊าฆ่าตายแน่เลย

โทโมะ:งั้นฉันซื้อให้

แก้ว:จริงนะ!วันนี้ฉันอยากเรีกยนายว่าพี่จัง

โทโมะ:ขอบคุณที่อยากเรียก

แก้ว:งั้นเอาสองตัวเลย))แก้วส่งมิกกี้เม้าส์ทั้งสองตัวให้พนักงาน

พนักงาน:ทั้งหมด 1200 ค่ะ))โทโมะควักเงินออกมาจ่าย

พนักงาน:ขอบคุณค่ะ))พนักงานส่งมิกกี้เม้าส์มาให้แก้ว

แก้ว:ขอบคุณนะค่ะพี่โทโมะ^_^))แก้วยิ้มจนแก้มปริ

โทโมะ:แล้วทีนี้จะไปตามหาสองคนนั้นได้หรือยัง?

แก้ว:เออ!ฉันลืมไปสนิทเลยอ่ะ...รีบไปกันเหอะ

.................................................................................................................................

~ป๊อบปี้-ฟาง~

ฟาง:สองคนนั้นหายไปไหนแล้วอ่ะป๊อบ?))ฟางพูดขึ้น

ป๊อบปี้:นั้นสิ!หายไหนแล้วเนี่ย อยู่กันสองคนด้วยทะเลาะกันตายแล้วมั้ง

ฟาง:งั้นเราโทรหาทั้งคู่กันเหอะ

ป๊อบปี้:ก็อยากโทรอยู่นะฟาง แต่มือถือป๊อบแบตหมดอ่ะ

ฟาง:งั้นฟางโทรเอง))ฟางหยิบมือถือมาต่อสายถึงโทโมะแต่ก็ต้องวางลง

ป๊อบปี้:ไม่ติดหรอฟาง?

ฟาง:ไม่มีเงินอ่ะ!

ป๊อบปี้:อ้าว!งั้นเราคงต้องตามหาแล้วแหละ

ฟาง:งั้นรีบไปกันเหอะ

ฟาง:เฮ้ยป๊อบ!))ฟางร้องขึ้น

ป๊อบปี้:มีอะไรฟาง?

ฟาง:แฮร์รี่ พอตเตอร์อ่ะ))ฟางวิ่งเข้าไปในร้านหนังสือที่มีเซตแฮร์รี่ พอตเตอร์เซตใหญ่อยู่

ป๊อบปี้:อยากได้หรอ?

ฟาง:แน่นอนสิ!ป๊อบก็รู้นี้ว่าฟางบ้าแฮร์รี่แค่ไหน

ป๊อบปี้:งั้นป๊อบซื้อให้

ฟาง:ไม่เอาหรอกฟางซื้อเองดีกว่า

ป๊อบปี้:ไม่เป็นไรป๊อบซื้อให้

ฟาง:ไม่เอาอ่ะ!ป๊อบหมดกับฟางไปหลายล้านแล้วมั้งเนี่ย ซื้อให้ตลอดเลย

ป๊อบปี้:ไม่เป็นไรหรอกน่า...พี่ครับ!เอาเซตนี้หน่อยครับ))ป๊อบปี้เรียกพนักงาน

ฟาง:ฟางจ่ายเองดีกว่านะ

ป๊อบปี้:อย่าดื้อสิฟาง!))ป๊อบปี้ส่งบัตรเครดิตของตัวเองให้พนัีกงาน

ฟาง:เอาอีกแล้วนะ!ป๊อบชอบทำแบบนี้อยู่เรื่อยเลย

ป๊อบปี้:ฟางจะได้เถียงป๊อบไม่ได้ไง

ฟาง:งั้นให้ฟางเลี้ยงเค้กตอบแทนนะ

ป๊อบปี้:ไม่เป็นไรหรอก

ฟาง:แต่ฟางอยากกินนี้

ป๊อบปี้:สรุปฟางอยากกินเองใช่มั้ย?

ฟาง:ใช่แล้ว

ป๊อบปี้:งั้นไปกัน

~ร้านเค้ก~

ป๊อบปี้:กินดีๆซิฟาง))ป๊อบปี้ว่า

ฟาง:ก็มันอร่อยนี้

ป๊อบปี้:กินเยอะแบบนี้ไงถึงได้อ้วน

ฟาง:ป๊อบ!ฟางไม่ได้อ้วนนะ

ป๊อบปี้:ฟาง!ป๊อบบอกให้กินดีๆไงเลอะหมดแล้ว

ฟาง:เลอะหรอ?ไหนอ่ะ))ฟางหยิบทิชชู่มาเช็ดปากแต่ดูจะไม่โดนเอาซะเลย

ป๊อบปี้:มา!ป๊อบเช็ดให้))ป๊อบหยิบทิชชู่จากมือฟางมาเช็ดให้เอง

แก้ว:ฮันแน่!ทำไงกันอ่ะ?มองตากันหวานเลยนะ))เสียงแก้วดังขึ้นทำให้ทั้งคู่ผละออกจากกัน

ป๊อบปี้:เช็ดปากให้เฉยๆ...ว่าแต่แกสองคนหายไปไหนกันมา?

แก้ว:ไปซื้อมิกกี้เม้าส์แล้วก็กินไอติมมา

ป๊อบปี้:มิกกี้เม้าส์อีกแล้ว!นี้แกซื้อมาตั้งสองตัวไม่กลัวโดนม๊าว่าไง?

แก้ว:ไม่กลัวหรอกเพราะพี่โทโมะซื้อให้

ฟาง:พี่โทโมะ?นี้แก้วยอมเรียกโมะว่าพี่ตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย

แก้ว:วันนี้ค่ะ!วันนี้แก้วจะเรียกพี่โทโมะว่าพี่เพราะเค้าซื้อมิกกี้เม้าส์ให้

ป๊อบปี้:ทำดีหวังผล!ดีจริงๆน้องฉัน

ฟาง:งั้นฟางว่าเรากลับกันเหอะนะ

แก้ว:ก็ดีนะค่ะ แก้วจะเอามิกกี้ไปอวดม๊า

ฟาง:จ้าๆ...งั้นกลับกันเลยดีกว่า 

(กับสิ่งที่เธอถามฉันจะถามใคร มันเจ็บที่ถูกทิ้งต้องนานเท่าไร)โทรศัพท์แก้วดังขึ้น

แก้ว:ว่าไงค่ะม๊า?

(แม่มล:แก้วยังอยู่กับฟางอยู่มั้ยลูก?)

แก้ว:อยู่ค่ะ

(แม่มล:บอกฟางด้วยนะลูกว่าเย็นนี้ให้ไปที่ผับด้วย)

แก้ว:ไปทำมั้ยค่ะม๊า?

(แม่มล:พวกแม่จะไปเลี้ยงกันนะ)

แก้ว:งั้นแก้วก็ต้องไปด้วยสิค่ะ?

(แม่มล:ใช่ลูก!ก็ไปกันหมดนั้นแหละ)

แก้ว:โอเคค่ะ!เดี๋ยวแก้วบอกให้นะ...พี่ฟางกับพี่โทโมะค่ะ วันนี้ไปที่ผับด้วยนะพวกแม่ๆจะเลี้ยงอะไรกันก็ไม่รู้อ่ะ

ฟาง:ก็เลี้ยงแบบนี้ประจำแหละจ๊ะ

แก้ว:โอเคค่ะ!งั้นเจอกกันตอนเย็นนะ บ๊ายบาย