รักร้ายๆ...สไตล์นายหน้าหวาน

~ตอนเย็น~

ป๊อบปี้:ยัยแก้ว))ป๊อบปี้รีบเดินเข้ามา

แก้ว:เฮีย!แก้วคิดถึงเฮียจัง ฮึก))แก้วกอดพี่ชายสะอื้น

ป๊อบปี้:เฮ้ยแก้ว!ร้องไห้ทำมั้ยใครทำอะไรแก))ป๊อบปี้ดูจะตกใจไม่น้อยเพราะน้องสาวของเค้าแทบจะเคยร้องไห้เลยตั้งแต่เด็กๆนี้เป็นครั้งที่สองที่เค้าเห็นน้องสาวตัวแสบสะอื้นตัวโยนแบบนี้

แก้ว:แก้วไม่อยากแต่งงาน ฮึก ฮือออออ))แก้วร้องไห้หนักกว่าเดิม

ป๊อบปี้:แต่งงาน?แต่งกับใคร?

โทโมะ:แต่งกับฉันไง))โทโมะเดินเข้ามา

ป๊อบปี้:แต่งกับแก?แต่แกไม่ได้รักกันนี้

โทโมะ:มันมีเหตุเกิดขึ้นนิดหน่อยแกไม่ต้องห่วงฉันจะดูแลน้องแกอย่างดีเลย))ถึงปากจะยิ้มแต่สายตากับมีแต่ความโกรธ

ป๊อบปี้:เหตุอะไร?

โทโมะ:ก็เหตุการณ์เดียวกับแกและฟางไง

ป๊อบปี้:ไอ้โมะ...มึง!!))ป๊อบปี้ตรงเข้าไปซัดหน้าหล่อของโทโมะ

โทโมะ:มึงคิดว่ามึงมีมือคนเดียวหรือไงว่ะ!!))โทโมะตรงเข้าไปสวนป๊อบปี้ทันที

แก้ว:หยุดเดี๋ยวนี้นะ!หยุดดดดด!!ฉันบอกให้หยุด!!))แก้วตะโกนห้ามแต่ก็ไม่มีใครยอมฟัง

แก้ว:หยุด!!แก้วบอกให้ โอ๊ย!))แก้วร้องเมื่อตัวเองร่วงลงมาจากเตียงตอนกำลังลุกขึ้น

ฟาง:แก้ว!))ฟางที่พึ่งเข้ามารีบวิ่งไปดูน้องสาว

ฟาง:เป็นอะไรมากหรือเปล่าอ่ะ?

แก้ว:ไม่เป็นไรหรอกค่ะ

ฟาง:แก้ว!เลือดนี้))ฟางพูดทำให้หนุ่มๆตกใจไม่น้อย

ฟาง:สายน้ำเกลือหลุดนี้งั้นเดี๋ยวพี่ไปตามพยาบาลให้นะ))ฟางกำลังจะลุกไปแต่

ป๊อบปี้:ไม่เป็ี๋๊นไรฟางเดี๋ยวป๊อบไปตามเอง))ป๊อบปี้ออกไปทันที

ฟาง:แก้วค่อยๆลุกนะ))ฟางประคองแก้วขึ้นบนเตียง

แก้ว:ซี้ดด

ฟาง:เป็นอะไรนะแก้ว?

แก้ว:เจ็บแผลนะค่ะ

ฟาง:แผลหรอ?ไหนแม่มลบอกว่าแก้วป่วยไง แผลตรงไหนไหนพี่ดูสิ))ฟางสำรวจตัวแก้ว

แก้ว:ไม่เป็นไรหรอกค่ะพี่ฟางแค่มือพี่ไปโดนแก้วเลยเจ็บนะ

พยาบาล:ขออนุญาตนะค่ะ...ทำมั้ยสายน้ำเกลือถึงหลุดได้ค่ะเนี่ย?))พยาบาลถามขนาดใส่สายน้ำเกลือให้แก้ว

แก้ว:ฉันจะไปเข้าห้องน้ำนะค่ะแต่ลุกเร็วไปหน่อยเลยล้มลงไป

พยาบาล:หลังกระแทกพื้นหรือเปล่าค่ะ?

แก้ว:ไม่หรอกค่ะ

พยาบาล:ขอดูนิดหนึ่งนะค่ะ รบกวนญาติออกไปนิดนึงนะค่ะ))พยาบาลเดินมาปิดม่านรอบเตียง

ป๊อบปี้:แก้วมีแผลทีหลังหรอ?))ป๊อบปี้ถาม

ป๊อบปี้:ตอบดิว่ะ!))ป๊อบปี้เข้าไปกระชากคอเสื้อโทโมะเมื่อเค้ายืนนิ่ง

โทโมะ:ยิ่งแกทำรุนแรงกับฉันมากเท่าไรน้องแกก็จะโดนมากกว่านั้น))โทโมะพูดเสียงนิ่ง

ป๊อบปี้:โธ่เว้ย!))ป๊อบปี้สบถแล้วออกจากห้องไปทันที

ฟาง:ฟางว่าเรามีเรื่องคุยกันนะโมะ))ฟางดึงโทโมะออกไป

พยาบาล:พักผ่อนเยอะๆนะค่ะ

แก้ว:ขอบคุณค่ะ...หายไปไหนกันหมดนะ))แก้วมองหาทุกคน

~สวนหลังโรงพยาบาล~

ฟาง:โมะทำแบบนี้ทำมั้ย!!

โทโมะ:ฟางเลิกเข้าข้างยัยนั้นสักทีเหอะ

ฟาง:ฟางไม่ได้เข้าข้างแต่ฟางเชื่อใจน้อง

โทโมะ:เชื่อใจหรอ ยัยนั้นทำกับฟางขนาดนี้ฟางยังเชื่อใจอีกหรอ!

ฟาง:เรารู้จักแก้วมาตั้งแต่เด็กๆแล้วนะโมะ เราก็น่าจะรู้ว่าน้องเป็นยังไง ยัยแก้วไม่ใช่คนแบบนั้นสักหน่อย

โทโมะ:เวลาเปลี่ยนคนก็เปลี่ยน

ฟาง:แต่ฟางว่าไม่ใช่

โทโมะ:ฟางเ้้ข้าข้างยัยนั้นชัดๆ หรือว่ารักไอ้ป๊อบแล้วสิถึงไม่สนใจอะไรเลย!...ทำมั้ย!ลีลามันถึงใจหรือไง!!

~เพี้ยะ~ฟางตบหน้าโทโมะ

ฟาง:โมะไม่มีสิทธิ์มาดูถูกฟางนะ!!

โทโมะ:หึ พูดความจริงแล้วรับไม่ได้หรือไง

ฟาง:ฟางรู้แล้วแหละว่าการแต่งงานกับป๊อบดียังไง

โทโมะ:ดียังไงละ!!ลีลาดีหรือไงห๊ะ!!

ฟาง:เพราะป๊อบไม่เคยดูถูกฟางแบบนี้ไง!!ป๊อบไม่ใช่คนงี่เง่าแบบโมะ!!

โทโมะ:เอ่อ!โมะมันงี่เง่า โมะมันไม่ดี เชิญฟางไปเสวยสุขกับมันเลยแต่ฝากบอกมันด้วยนะว่าน้องมันต้องทรมานมากกว่าโมะแน่!!

ฟาง:โมะอย่าทำอะไรน้องนะ!!

โทโมะ:หึ))โทโมะเดินหนีไป

..................................................................................................................................

~ไร่ไทยานนท์~

ฟาง:นี้!ขอคุยอะไรด้วยหน่อยสิ))ฟางเรียกป๊อบปี้ที่กำลังล้มตัวลงนอน

ป๊อบปี้:มีอะไรหรอฟาง?

ฟาง:คือว่า...คือนายบอกให้แม่มลยกเลิกงานแต่งแก้วได้มั้ย?

ป๊อบปี้:ม๊าไม่ยอมแน่ๆ

ฟาง:แต่ฉันไม่อยากให้แก้วแต่งงานกับโทโมะ

ป๊อบปี้:เพราะฟางรักมันมาสินะเลยไม่อยากให้แก้วแต่ง))ป๊อบปี้พูดเสียงเศร้าๆ

ป๊อบปี้:เดี๋ยวป๊อบจะลองคุยกับม๊าให้ละกัน))ป๊อบปี้พูดจบก็นอนหันหลังให้ทันที

ฟาง:ไม่ใช่แบบนั้นสักหน่อย))ฟางพูดเบาๆก่อนจะปิดไฟแล้วล้มตัวลงนอน