รักร้ายๆ...สไตล์นายหน้าหวาน

~บ้านท้ายไร่~
แก้ว:เย็นสบายดีจัง))โทโมะอุ้มแก้วมาวางลงบนเตียงนุ่มก่อนจะเดินหายไปในครัว
โทโมะ:ขอดูแผลหน่อยสิ))โทโมะถือกล่องยามาวางข้างๆตัวก่อนจะนั่งลงจับข้อเท้าแก้วที่เริ่มบวม
แก้ว:โอ๊ย!เบาๆสิ))แก้วบ่น
โทโมะ:เบาที่สุดแล้วเนี่ย))โทโมะค่อยๆนวดเบาๆ
โทโมะ:นอนลงแล้วหันหลังมาจะได้ทำแผล))โทโมะสั่ง
แก้ว:ฉันทำเองก็ได้
โทโมะ:อย่าทำเป็นอวดดี!ฉันไม่ทำอะไรเธอหรอก
แก้ว:แล้วฉันจะแน่ใจได้ไง!นายเกือบทั้งหลายครั้งแล้วนี้
โทโมะ:เร็วๆเหอะน่า...ไม่งั้นโดนจริงๆแน่
แก้ว:ไปอาบน้ำก่อนได้มั้ยอ่ะ?ทำแผลแล้วไปอาบน้ำก็ต้องทำใหม่อยู่ดี
โทโมะ:อือ!เร็วๆนะ
แก้ว:แล้วเสื้อผ้าฉันละ?))โทโมะเดินไปเปิดตู้เสื้อผ้าก่อนจะหยิบชุดนอนกระโปรงสีหวานออกมา
แก้ว:เฮ้ย!นายมีชุดแบบนี้ด้วยหรอ?หรือว่าจริงๆแล้วนายเป็น...เกย์!!
โทโมะ:จะบ้าหรือไง!ชุดยัยเฟย์ต่างหากเล่า
แก้ว:แล้วเออ...เออ...คือกะ...
โทโมะ:อยู่ในตู้เธอหยิบเองละกันมีของใหม่อยู่ยัยเฟย์ยังไม่ได้ใช้))โทโมะพูดแทรกขึ้นมา แก้วค่อยๆเดินมาที่ตู้เสื้อผ้ารีบเลือกของจำเป็นแล้วเดินเข้าห้องน้ำไปทันที
..................................................................................................................................
~บ้าน จิระมงคลสุกุล~
ฟาง:แม่ให้เอากาแฟมาให้))ฟางเดินเข้ามาในห้องทำงานของป๊อบปี้
ป๊อบปี้:ขอบคุณครับ วางไว้ตรงนั้นแหละเดี๋ยวป๊อบไปดื่มเอง))ป๊อบปี้พูดทั้งที่ตายังจองอยู่หน้าจอคอม
ฟาง:ทำอะไร?
ป๊อบปี้:กำลังคิดโปรโมชั่นใหม่อยู่นะครับมันเข้าหน้าร้อนแล้ว
ฟาง:มีอะไรให้ฉันช่วยมั้ย?
ป๊อบปี้:ฟางไปพักเหอะทำงานมาทั้งวันแล้ว
ฟาง:นายก็ทำมาทั้งวัน
ป๊อบปี้:ก็งานมันเยอะนี้หน่า
~ก๊อก ก๊อก ก๊อก~
เจน:คุณป๊อบ คุณฟางค่ะ!คุณผู้หญิงให้มาตามไปทานข้าวนะค่ะ
ป๊อบปี้:เดี๋ยวผมตามไปครับพี่เจน))ป๊อบปี้บอกก่อนจะทำงานต่อ
ฟาง:นี้!ไม่ไปหรือไง?))ฟางถามเมื่อป๊อบปี้ยังคงนั่งทำงานอยู่
ป๊อบปี้:ฟางไปก่อนเลยก็ได้ป๊อบขอทำงานให้เสร็จก่อน
ฟาง:ไปพร้อมกันสิ!งานเดี๋ยวค่อยมาทำก็ได้
ป๊อบปี้:ไม่เป็นไรหรอกฟาง
ฟาง:นี้!อย่าดื้อได้มั้ย!))ฟางเริ่มขึ้นเสียง
ป๊อบปี้:ป๊อบไม่ได้ดื้อนะ
ฟาง:งั้นก็ไปกับฉัน!เดี๋ยวก็เป็นโรคกระเพาะแบบยัยแก้วหรอก
ป๊อบปี้:ฟางเป็นหวังป๊อบหรอ?))ป๊อบปี้พูดอย่างมีความหวัง
ฟาง:เปล่า!ฉันขี้เกียจตอบคำถามคุณแม่))ฟางเดิินออกไป
ป๊อบปี้:ฟางไม่คิดจะเป็นเหมือนเดิมแล้วจริงๆหรอ
...................................................................................................................................
~บ้านท้ายไร่~
แก้ว:นายทำอะไรอ๊ะ?))แก้วเดินมาดูโทโมะที่ห้องครัว
โทโมะ:เดินอยู่นั้นแหละไม่ดูสภาพตัวเองเลยนะ))โทโมะบ่นทั้งทีมือยังง้วนอยู่กับอาหารตรงหน้า
แก้ว:ก็อยู่นิ่งๆมันน่าเบื่อนี้ ทีวีก็ไม่มีแล้วจะให้ทำอะไรละ
โทโมะ:อยู่นิ่งๆนะเป็นมั้ย
แก้ว:อย่าบ่นเป็นคุณลุงไปหน่อยเลยน่า
โทโมะ:ไปนั่งรอไปกับข้าวเสร็จแล้ว
แก้ว:จะกินได้หรือเปล่า
โทโมะ:กินไม่ได้ก็ไม่ต้องกิน))โทโมะยกกับข้าวไปวางที่โต๊ะ
แก้ว:ฉันช่วยนะ))แก้วกำลังจะยกจานแต่โทโมะห้ามขึ้น
โทโมะ:ไม่ต้องหรอก!เอาตัวเองให้รอดก่อนเหอะฉันขี้เกียจซื้อจานใหม่
แก้ว:ฉันไม่ได้เจ็บมือสักหน่อยนะ
โทโมะ:เดินเธอยังกระโดดๆอยู่เลยอย่ายุ่งเลยดีกว่ามานั่งเฉยๆพอ
แก้ว:เชอะ!))แก้วสะบัดหน้าเดินหนีไปนั่ง
โทโมะ:กินเสร็จแล้วก็กินยาด้วยนะฉันเตรียมไว้ให้แล้ว))โทโมะพูดขึ้นขนาดที่ทานข้าวอยู่
แก้ว:ยาอีกแล้วหรอ?
โทโมะ:จะกินเองหรือจะให้ป้อน
แก้ว:กินเองก็ได้))แก้วทำหน้ามุ่ย
โทโมะ:กินยาเสร็จก็ไปนอนซะจะได้หายเร็วๆ
แก้ว:นี้นายเป็นพ่อฉันหรือไงเนี่ยสั่งจริงสั่งจัง))แก้วบ่นอุบ
โทโมะ:อย่าพูดมากจะได้มั้ย=_=
~ตกดึก~
แก้ว:หนาว...นะ...นะ...หนาว...ม๊าขาแก้วหนาว))แก้วนอนละเมอตัวสั่น สงสัยบ้านนี้จะเย็นเกินไปทำให้ร่างบางที่อาการดีขึ้นเริ่มกลับมาเป็นเหมือนเดิม โทโมะเอามือไปอังหน้าผากมนก็รู้ว่าไข้เริ่มกลับมาอีกแล้ว เค้าลงไปปิดแอร์และเปิดหน้าต่างแทนก่อนจะขึ้นมานอนแล้วดึงร่างบางเอาไปสู่อ้อมกอด
โทโมะ:ทำมั้ยเธอน่ารักแบบนี้นะ))โทโมะพูดเบาๆก่อนจะขโมยหอมแก้มร่างบางที่หลับไหล
~ก๊อก ก๊อก ก๊อก~
พ่อชาติ:ไอ้โมะ!โมะเปิดประตูให้พ่อหน่อย
พ่อชาติ:หนูแก้ว เปิดประตูให้ลุงหน่อยลูก
เคนตะ:ยังไม่ตื่นมั้งครับพ่อ
พ่อชาติ:แต่นี้มันสายแล้วนะ
เฟย์:งั้นเราเข้าไปเลยดีกว่าค่ะเฟย์มีกุญแจ))เฟย์บอกแล้วจัดการไขประตูเข้าไปทันที
เฟย์:พี่โมะค่ะตื่นได้แล้ววววววววว))เฟย์ตะโกนอยู่หน้าห้องนอน
เคนตะ:ไอ้โมะ ~ก๊อก ก๊อก ก๊อก~
เขื่อน:ไขเข้าไปเลยดีกว่า))เขื่อนหยิบกุญแจไขเข้าไปทันที
เขื่อน/เฟย์/เคนตะ:เอออออO_O
พ่อชาติ:มีอะไรกันเด็กๆ
พ่อชาติ:ไอ้โมะ!!!
โทโมะ:อือ~พ่อOoO!!!