รักร้ายๆ...สไตล์นายหน้าหวาน

~บ้านท้ายไร่~

แก้ว:เย็นสบายดีจัง))โทโมะอุ้มแก้วมาวางลงบนเตียงนุ่มก่อนจะเดินหายไปในครัว

โทโมะ:ขอดูแผลหน่อยสิ))โทโมะถือกล่องยามาวางข้างๆตัวก่อนจะนั่งลงจับข้อเท้าแก้วที่เริ่มบวม

แก้ว:โอ๊ย!เบาๆสิ))แก้วบ่น

โทโมะ:เบาที่สุดแล้วเนี่ย))โทโมะค่อยๆนวดเบาๆ

โทโมะ:นอนลงแล้วหันหลังมาจะได้ทำแผล))โทโมะสั่ง

แก้ว:ฉันทำเองก็ได้

โทโมะ:อย่าทำเป็นอวดดี!ฉันไม่ทำอะไรเธอหรอก

แก้ว:แล้วฉันจะแน่ใจได้ไง!นายเกือบทั้งหลายครั้งแล้วนี้

โทโมะ:เร็วๆเหอะน่า...ไม่งั้นโดนจริงๆแน่

แก้ว:ไปอาบน้ำก่อนได้มั้ยอ่ะ?ทำแผลแล้วไปอาบน้ำก็ต้องทำใหม่อยู่ดี

โทโมะ:อือ!เร็วๆนะ

แก้ว:แล้วเสื้อผ้าฉันละ?))โทโมะเดินไปเปิดตู้เสื้อผ้าก่อนจะหยิบชุดนอนกระโปรงสีหวานออกมา

แก้ว:เฮ้ย!นายมีชุดแบบนี้ด้วยหรอ?หรือว่าจริงๆแล้วนายเป็น...เกย์!!

โทโมะ:จะบ้าหรือไง!ชุดยัยเฟย์ต่างหากเล่า

แก้ว:แล้วเออ...เออ...คือกะ...

โทโมะ:อยู่ในตู้เธอหยิบเองละกันมีของใหม่อยู่ยัยเฟย์ยังไม่ได้ใช้))โทโมะพูดแทรกขึ้นมา แก้วค่อยๆเดินมาที่ตู้เสื้อผ้ารีบเลือกของจำเป็นแล้วเดินเข้าห้องน้ำไปทันที

..................................................................................................................................

~บ้าน จิระมงคลสุกุล~

ฟาง:แม่ให้เอากาแฟมาให้))ฟางเดินเข้ามาในห้องทำงานของป๊อบปี้

ป๊อบปี้:ขอบคุณครับ วางไว้ตรงนั้นแหละเดี๋ยวป๊อบไปดื่มเอง))ป๊อบปี้พูดทั้งที่ตายังจองอยู่หน้าจอคอม

ฟาง:ทำอะไร?

ป๊อบปี้:กำลังคิดโปรโมชั่นใหม่อยู่นะครับมันเข้าหน้าร้อนแล้ว

ฟาง:มีอะไรให้ฉันช่วยมั้ย?

ป๊อบปี้:ฟางไปพักเหอะทำงานมาทั้งวันแล้ว

ฟาง:นายก็ทำมาทั้งวัน

ป๊อบปี้:ก็งานมันเยอะนี้หน่า

~ก๊อก ก๊อก ก๊อก~

เจน:คุณป๊อบ คุณฟางค่ะ!คุณผู้หญิงให้มาตามไปทานข้าวนะค่ะ

ป๊อบปี้:เดี๋ยวผมตามไปครับพี่เจน))ป๊อบปี้บอกก่อนจะทำงานต่อ

ฟาง:นี้!ไม่ไปหรือไง?))ฟางถามเมื่อป๊อบปี้ยังคงนั่งทำงานอยู่

ป๊อบปี้:ฟางไปก่อนเลยก็ได้ป๊อบขอทำงานให้เสร็จก่อน

ฟาง:ไปพร้อมกันสิ!งานเดี๋ยวค่อยมาทำก็ได้

ป๊อบปี้:ไม่เป็นไรหรอกฟาง

ฟาง:นี้!อย่าดื้อได้มั้ย!))ฟางเริ่มขึ้นเสียง

ป๊อบปี้:ป๊อบไม่ได้ดื้อนะ

ฟาง:งั้นก็ไปกับฉัน!เดี๋ยวก็เป็นโรคกระเพาะแบบยัยแก้วหรอก

ป๊อบปี้:ฟางเป็นหวังป๊อบหรอ?))ป๊อบปี้พูดอย่างมีความหวัง

ฟาง:เปล่า!ฉันขี้เกียจตอบคำถามคุณแม่))ฟางเดิินออกไป

ป๊อบปี้:ฟางไม่คิดจะเป็นเหมือนเดิมแล้วจริงๆหรอ

...................................................................................................................................

~บ้านท้ายไร่~

แก้ว:นายทำอะไรอ๊ะ?))แก้วเดินมาดูโทโมะที่ห้องครัว

โทโมะ:เดินอยู่นั้นแหละไม่ดูสภาพตัวเองเลยนะ))โทโมะบ่นทั้งทีมือยังง้วนอยู่กับอาหารตรงหน้า

แก้ว:ก็อยู่นิ่งๆมันน่าเบื่อนี้ ทีวีก็ไม่มีแล้วจะให้ทำอะไรละ

โทโมะ:อยู่นิ่งๆนะเป็นมั้ย

แก้ว:อย่าบ่นเป็นคุณลุงไปหน่อยเลยน่า

โทโมะ:ไปนั่งรอไปกับข้าวเสร็จแล้ว

แก้ว:จะกินได้หรือเปล่า

โทโมะ:กินไม่ได้ก็ไม่ต้องกิน))โทโมะยกกับข้าวไปวางที่โต๊ะ

แก้ว:ฉันช่วยนะ))แก้วกำลังจะยกจานแต่โทโมะห้ามขึ้น

โทโมะ:ไม่ต้องหรอก!เอาตัวเองให้รอดก่อนเหอะฉันขี้เกียจซื้อจานใหม่

แก้ว:ฉันไม่ได้เจ็บมือสักหน่อยนะ

โทโมะ:เดินเธอยังกระโดดๆอยู่เลยอย่ายุ่งเลยดีกว่ามานั่งเฉยๆพอ

แก้ว:เชอะ!))แก้วสะบัดหน้าเดินหนีไปนั่ง

โทโมะ:กินเสร็จแล้วก็กินยาด้วยนะฉันเตรียมไว้ให้แล้ว))โทโมะพูดขึ้นขนาดที่ทานข้าวอยู่

แก้ว:ยาอีกแล้วหรอ?

โทโมะ:จะกินเองหรือจะให้ป้อน

แก้ว:กินเองก็ได้))แก้วทำหน้ามุ่ย

โทโมะ:กินยาเสร็จก็ไปนอนซะจะได้หายเร็วๆ

แก้ว:นี้นายเป็นพ่อฉันหรือไงเนี่ยสั่งจริงสั่งจัง))แก้วบ่นอุบ

โทโมะ:อย่าพูดมากจะได้มั้ย=_=

~ตกดึก~

แก้ว:หนาว...นะ...นะ...หนาว...ม๊าขาแก้วหนาว))แก้วนอนละเมอตัวสั่น สงสัยบ้านนี้จะเย็นเกินไปทำให้ร่างบางที่อาการดีขึ้นเริ่มกลับมาเป็นเหมือนเดิม โทโมะเอามือไปอังหน้าผากมนก็รู้ว่าไข้เริ่มกลับมาอีกแล้ว เค้าลงไปปิดแอร์และเปิดหน้าต่างแทนก่อนจะขึ้นมานอนแล้วดึงร่างบางเอาไปสู่อ้อมกอด

โทโมะ:ทำมั้ยเธอน่ารักแบบนี้นะ))โทโมะพูดเบาๆก่อนจะขโมยหอมแก้มร่างบางที่หลับไหล

~ก๊อก ก๊อก ก๊อก~

พ่อชาติ:ไอ้โมะ!โมะเปิดประตูให้พ่อหน่อย

พ่อชาติ:หนูแก้ว เปิดประตูให้ลุงหน่อยลูก

เคนตะ:ยังไม่ตื่นมั้งครับพ่อ

พ่อชาติ:แต่นี้มันสายแล้วนะ

เฟย์:งั้นเราเข้าไปเลยดีกว่าค่ะเฟย์มีกุญแจ))เฟย์บอกแล้วจัดการไขประตูเข้าไปทันที

เฟย์:พี่โมะค่ะตื่นได้แล้ววววววววว))เฟย์ตะโกนอยู่หน้าห้องนอน

เคนตะ:ไอ้โมะ ~ก๊อก ก๊อก ก๊อก~

เขื่อน:ไขเข้าไปเลยดีกว่า))เขื่อนหยิบกุญแจไขเข้าไปทันที

เขื่อน/เฟย์/เคนตะ:เอออออO_O

พ่อชาติ:มีอะไรกันเด็กๆ

พ่อชาติ:ไอ้โมะ!!!

โทโมะ:อือ~พ่อOoO!!!