รักเข้าแล้วไง..คุณชายสุดฮอต

 
          เช้าวันรุ่งขึ้น..ผ่านไปไวเหมือนโกหก
 
          "โอ๊ะโอ! นึกว่าใคร..ยัยหน้าด้านนี่เอง"
 
          หญิงสาวซึ่งมีนามว่า 'แองเจิ้ล' ศัตรูหมายเลขหนึ่งเดินตรงเข้ามาใกล้ๆพลางเอามือม้วนผมตัวเองสายตาทอดมองอย่างเหยียดหยามเบ้ปากไปทางซ้ายอย่างเอาเรื่องมาพร้อมกับยัยอ้วนอีกสองคนที่เดาๆดูแล้วคือลูกน้องที่โดนยัยนั่นปั่นหัวด้วยการหลอกล่อด้วยเงิน เหอะๆ ปีศาจชัดๆเลย
 
          "ฉันหน้าด้าน..ยังไง?"
 
          "หึ..จับผู้ชาย ฉันบอกแล้วไงว่าให้เลิกยุ่งกับป๊อปอ่ะ คราวนี้แกโดนแน่นังฟาง!"
 
          "นี่ๆ พวกเธอหยุดหาเรื่องฟางได้มั้ยฮะ?"  เพื่อนสาวก้าวมาตรงหน้าเชิงเป็นการปกป้อง
 
          "อ๋อ..ลืมไปว่าเพื่อนกลับมาแล้วนี่..ฮ่าๆแก้วเธอยังให้ยัยฟางหลอกใช้อีกเหรอ หยุดโง่ได้แล้วย่ะ!"
 
          "เงียบปากนะแองเจิ้ล!" 
 
          "เงียบเหรอ..ก็ถ้าไม่อยากโดนตบแกเลิกกับป๊อปสิ ป๊อปไม่ได้รักแก!"
 
          "ถ้านายนั่นไม่ได้รักฉัน คงไม่ขอฉันเป็นแฟนหรอก!" 
 
          พลั้งปากเจ้ากรรมพูดไป ฉันมันหน้าด้านจริงๆ อยากตบปากตัวเอง -*- ปากพาซวยชัดๆยัยบ๊อง! โอ้ยทีนี้เอาไงล่ะเนี่ยเกิดหน้าแตกขึ้นมาจะทำยังไง ฉันพูดอะไรออกปายย..
 
          "เหอะ หน้าไม่อาย! เธอน่ะอย่าดีแต่ปากนักเลย"
 
          'เพี้ยะ!!' รู้สึกชาหน้าไปทั้งแถบ ด้วยฝ่ามือหยาบกระด้างของหญิงสาวตรงหน้า..จากแก้มใสๆตอนนี้แดงซ่านดั่งมะเขือเทศที่สุกพอได้ที่..มีเพื่อนสาว 'แก้ว' ดึงตัวออกมาพลางถามอย่างห่วงใยก่อนจะมองหน้า 'แองเจิ้ล' ศัตรูผู้ไม่แพ้ใครด้วยสีหน้าเหยียดหยาม
 
           "พอเถอะ! ในเมื่อป๊อปปมันไม่รักเธอแล้วเธอจะมาทำร้ายฟางทำไม!"
 
          "ก็..นังฟางมันอ่อยป๊อปนี่! ทำไมฉันจะทำไมได้หา!"
 
          "ฟางไม่เคยอ่อยผู้ชาย!"
 
          "หึ! เธอก็ปกป้องมันอยู่นั่นแหละ"
 
          "..แก้ว..ไปเถอะฉันไม่อยากอยู่ที่นี่แล้ว"
 
          "ไปได้ก็ดี..แล้วก็ไปให้พ้นๆจากป๊อปด้วยนะ! ครั้งนี้ฉันจะเตือนเป็นครั้งสุดท้าย"
 
          "เอาไว้เตือนกับหมาข้างบ้านเถอะ!" แก้วตวาดเสียงสูงก่อนจะพาฉันวิ่งออกมาจากหลังโรงเรียนซึ่งเป็นทางผ่านเข้าโรงเรียนจากหอ
 
----------------------------
 
          "เฮ้ย! มาดูแกะหน้าแดง ไอ่ป๊อปๆเร็วๆ"
 
          "อะไรอีกวะ?"
 
          "ไอ่โมะด้วย มาดูเร็วเข้า"
 
          "เดี๋ยวตามไป ขี้เกียจเดิน"
 
          เสียงเซ็งแซ่ที่อาจจะดูออกว่าฉันไปทำอะไรมาถึงหน้าแดงแจ๋ขนาดนั้น ก็นะ..มีรอยมือด้วย เจ็บง่า T^T แก้วก็จับมือฉันเดินผ่านไอ่เขื่อนแตกพอดี ฮึ่ยย!อายเป็นเหมือนกันนะเนี่ย แล้วตอนนี้ิพวกนั้นก็รู้แล้วด้วย โอยย!โชคชะตากลั่นแกล้งหนูทุกตอนในนิยายเรื่องนี้อ่ะ 
 
          "ใครตบเธอ"
 
          "เปล่า..ฉันวิ่งชนเสา" ลูบแก้มตัวเองเพื่อลบรอยฝ่ามือ
 
          "งั้นเหรอ..โกหกไม่เนียนว่ะ"
 
          "โอ้ยย! เลิกยุ่งกับฉันซักที"
 
          "จะทำไม ฉันเป็นแฟนเธอนะ"
 
          "หยุดอ้างเรื่องนี้ได้แล้ว.."
 
          "เฮ้ยๆ หยุดเถียงกัน" นายโทโมะซึ่งเงียบมานานเดินเข้ามาคั่นตรงกลางแล้วพูดสายตาไม่มองใคร
 
          "เออว่ะ เถียงไปทำไมเสียเวลา" นายเขื่อนแตกกล่าวพร้อมสาวท้าวยาวๆมาตะโกนข้างหู แสบนะเฟ้ย! - -
 
          ได้แต่หลบหน้าทั้งสามพลางลูบแก้มตัวเองไปมาแล้วมองหน้าเพื่อนสาวซึ่งบัดนี้เธอกำลังเลียไอติม แผล่บๆ หน้าตาเฉย (?) ไปซื้อมาตอนไหนฟะ! ไม่คิดจะช่วยฉันเล้ยย ไอ่เรื่องนี้อ่ะ! กลับหอไปต้องพูดให้รู้เรื่องซะแล้ว!
 
          "ฉันไปนะ ไม่อยากเป็นเป้าสายตาสาวๆแถวนี้"
 
          "เดี๋ยวสิ..จุ๊บ.."
 
          "เฮ้ยยยยยยย!!! O[]o"   เสียงของ 'แก้ว โทโมะ เขื่อน ' ซึ่งบัดนี้กำลังตะลึงตึ่งโป๊ะกับท่าทางของเพื่อนชายและเพื่อนสาว - - นี่!นายป๊อปปี้กำลังทำอะไร? จูบฟางงั้นเหรอ! เป็นไปไม่ได้!
 
          "อื้อ!..'เพี้ยะ!'นายทำบ้าอะไรเนี่ย!" ตบหน้าชายหนุ่มหนึ่งครั้งสายจาจับจ้องไปยังคนร่างสูงอย่างเอาเรื่อง
 
          "อนากหนีฉันเองนี่..เอ้อ!แล้วฉันจะทำให้เธอเป็นเป้าสายตาของสาวๆแถวนี้ด้วย"
 
          "อ๊ากกกกกก!! ไอ่บ้า ไอ่โรคจิต ตัณหากลับ ไอ่ๆๆ.."
 
          "ด่าสิด่าให้พอใจเลย..ฉันจะได้จูบเธออีกเอามั้ย?"
 
          "ไม่เอาเว้ย!..แก้วช่วยฉันด้วย..กะ..แก้.."
 
          มองหน้าเพื่อนสาว 'แก้ว' อย่างอึ้งๆ!ตอนนี้แก้วกำลังเกาะคอนายโทโมะอยู่น่ะสิ! สองคนนี้ไปเป็นแฟนกันตอนไหนล่ะเนี่ย! เมื่อกี้เหรอ..ไม่อ่ะ
 
          "อ๊ากกกกกกก! นะ..นายโทะโมะ แกมากอดฉันทำไมฟะ!"
 
          "ยัยบ้า..เธอน่ะเกาะคอฉันอยู่น่าจะรู้นะ! หลอกแต๊ะอั่งฉันอีก บรื้ออเสียวไส้!"
 
          "เย้ยยย!! ฉันไม่รู้นี่ เวลาฉันตกใจก็ชอบกระโดดเกาะคอฟาง..แต่ไม่คิดอ่ะ..แหะๆ -_^'"
 
          "หึหึ!..งั้นแล้วไป!"
 
          "แก้ว..ไปห้องเรียนๆๆ ไม่อยากอยู่แล้ว! T^T"
 
          "นั่นสิ! รีบไปเถอะ อยู่ที่นี้แล้วเสียอารมณ์ ชิ!"
 
          "ก๊ากๆๆๆๆ ยัยสองคนนี้ตลกชะมัด"
 
          ได้แต่หลับตาสักพักก่อนจะปัดความคิดบ้าๆนั่นให้หมด..โอ้ย!โดนตบยังไม่พอต้องมาโดนโขมยจูบต่อหน้าสาธารณชนเค้าอีก ฮึ่ยยยย!! ยัยฟางนะแกทำไมเป็นคนแบบนี้ อุตส่าห์ไว้ใจนายนั่นสองเปอร์เซนต์ (ไรเตอร์ : อย่างงี้เรียกว่าไว้ใจหรา? - -)
 
          "ฟาง..ไม่เป็นไรใช่ป้ะ?"
 
          "โอเค..มั้ง! แก้วฉันอยากย้ายโรงเรียนๆๆๆ"
 
          "โอ๋ๆ เลิกทำตัวเป็นเด็กได้แล้ว..เธอต้องเผชิญหน้ากับอุปสรรคอีกมากนะกล้าๆหน่อยเซ่"
 
          "ย่ะๆ เล่นใส่เป็นชุดเลยเนอะ! - -"
 
          "ฮะๆๆๆ"
 
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=
 
          [TOMO TALK.]
 
          เธอคนนั้นมาจริงๆ ผมไม่อยากเชื่อเลย..เมื่อกี้ผู้หญิงที่ผมรักกระโดดกอดคอผมเพราะสาเหตุเด็กๆ - - ก็แค่ไอ่ป๊อปมันจูบยัยฟางเองแค่นี้จิ๊บมาก!! แก้วนี่ตลกเป็นบ้า..ผมได้แต่กลั้นหัวเราะ จะเอาไม่อยู่..ได้แต่เดินมาห้องน้ำแล้วลอบยิ้มอยู่คนเดียว -//- ผมมันบ้าๆๆๆๆใช่มั้ยล่ะ ฮ่าๆๆ อยากจะเข้าไปขยี้ผมซอยสั้นๆของเธอจริงๆเลย..แต่ก็นะเหตุผมเดิมๆ..คือผมไม่มีสิทธิ์ น้อยใจ วู้ๆๆ! -3- 
 
          "เฮ้ยไอ่โมะเสร็จยังวะ?"
 
          "ไม่ต้องถาม แค่รอก็พอ"
 
          "กวนทีน.."
 
          ได้แต่หัวเราะชอบใจไอ้เพื่อนหลุดโลกซึ่งวันๆเอาแต่เรื่องตลก หรือเรื่องแปลกๆที่มันเคยทำมาก่อนมาเล่าสู่กันฟัง โอ้ยยย!ปวดตับเพราะเรื่องไร้สาระนี่แหละ - - ส่วนไอ่ป๊อปทางบ้านมันก็มีแต่เรื่องเครียดๆ โดยฌฉพาะเรนโบว์พี่สาวต่างแม่ของมันซึ่งมันรักหมดใจ แต่พอมารู้ความจริงว่าเรนโบว์เป็นพี่สาวมันทำใจไม่ได้และคิดจะหนีกับเรนโบว์หลายครั้งแต่ถูกปฏิเสธตลอด..เฮ้อ น่าสงสารจริงๆ
 
          "โมะการบ้านเสร็จยังวะ"
 
          "เสร็จแล้ว เอาไปลอกดิ"
 
          "ขอบใจ.."
 
          "อือ..แล้วไอ่ป๊อปล่ะ?"
 
          "มันขึ้นห้องไปหายัยแกะแล้ว!"
 
          "เหรอ.."
 
           อ่านเองยัง 'ง+ง' เลยยย! ไรเตอร์ฝากเรื่องนี้หน่อยน้า / แต่งยาวๆๆๆ?