รักเข้าแล้วไง..คุณชายสุดฮอต

 

          เช้าวันรุ่งขึ้น..

 

 

          "ฮ้าวว! อ๊ะ!แก้มฉัน O[]o" ฉันลุกขึ้นจากเตียงไปมองกระจกอย่างไม่รีรอ อ๊ากกกกกกกกกก!!

 

 

 

T^T แก้มฉันช้ำปานมะม่วงสีเขียวๆชะอุ่ม! เพราะยัยแองเจิ้ลคนเดียวๆๆ! เธอไม่รอดแน่ แง แง..แล้วฉันจะ

 

 

 

มีแรงไปสู้กับยัยนั่นได้ไงล่ะเนี่ย - - ยัยนั่นน่ะอึดจะตาย ฉันได้แต่ถอนหายใจเฮือกใหญ่พลางลูบแก้มตัวเอง

 

 

 

อย่างสมเพช

 

 

 

          "ฟาง เธอบ้าส่องกระจกตั้งแต่เมื่อไหร่วะเนี่ย?" แก้วที่ยังงัวเงียอยู่เด้งตัวเองขึ้นมาถามอย่างตะลึง

 

 

 

ก็นั่นสิ! ฉันไม่เคยดูแลตัวเอง..ขนาดแป้งยังไม่ทาเลย -o- น่าเบื่อจะตายใครจะไปเสริมสวยเหมือนยัยเฟย์

 

 

 

กันเล่า!

 

 

 

          "ฉันมองรอยช้ำที่แก้มย่ะ! ยัยนั่นมือหนักชะมัด"

 

 

 

          "ฮะๆ! ไม่ต้องห่วงหรอกมียัยเฟย์ทั้งคนรับรองกลบรอยได้เนียน!"

 

 

 

           "จ้าา! -o-" ฉันยักคิ้วให้ยัยแก้วก่อนจะไปอาบน้ำ

 

 

 

          "เฮ้ยๆเจ๊ฟางทำไมหน้าเขียวงั้นอ่ะ?" เฟย์ที่เพิ่งตื่นถามฉันในขณะที่ฉันเดินออกจากห้องน้ำพอดี

 

 

 

          "หมาฟัดมา แกช่วยมากลบรอยให้ฉันด้วยล่ะ" ฉันตอบปัดๆไปพลางหยิบเสื้อมาใส่

 

 

 

          "ง่าๆ -^-"

 

 

 

          หลังจากนั้น..พวกเราทั้งสามก็เดินลงมาจากหออย่างสบายอารมณ์ แต่สิ่งที่ทำให้ฉันชะงักกึกตอน

 

 

ลงบันได้นั่นคือ..พี่เรนโบว์มารอฉันอยู่หน้าหอ!

 

 

          "อ้าว!ฟาง ^^" หญิงสาวโบกมือให้ฉันก่อนจะยิ้มอย่างอ่อนโยน

 

 

 

          "สวัสดีค่ะ พี่เรนโบว์..พี่มีอะไรกับฟางหรือเปล่าคะ?"

 

 

 

          "แหม..พูดซะพี่เป็นคนอื่นคนไกลเลยนะคะ"

 

 

 

          "ฮ่าๆ ขอโทษค่า"

 

 

 

          ยึก ยึก..ยัยเฟย์สะกิดแขนฉัน สายตาทอดมองไปทางพี่เรนโบว์ด้วยความสงสัย

 

 

 

          "อ๋อ! เฟย์..นี่พี่เรนโบว์ พี่เรนโบว์คะนี่เฟย์น้องสาวฟางค่ะ"

 

 

          "อ่าจ้า!"

 

 

          ไม่ทันใดยัยเฟย์รับถลาไปประจบพี่เรนโบว์ทันที -,.- เหอะๆ!ยัยนี่มีใครรู้จักทีไรเป็นแบบนี้ตลอด

 

 

ฉันมองไล่หลังน้องสาวพลางจูงมือแก้วเดินไปต่อ เชอะ! ดูสิยัยเฟย์พาพี่เรนโบว์เดินไปถึงไหนแล้วเนี่ย ไม่

 

 

รอเลย..หงุดหงิด!

 

 

 

          "ฟาง ฉันว่าพี่เรนโบว์ของเธอน่ะ..เขาไม่เป็นมิตรเอาซะเลย" แก้วพูดขึ้นกลบเกลื่อนความเงียบ

 

 

 

           "ทำไมล่ะแก้ว พี่เค้าใจดีออกนี่"

 

 

 

          "ฉันดูออกน่ะไม่งั้นเค้าจะมารอเธอที่หอทำไม"

 

 

 

          "อืม..คิดมากน่าแก้ว"

 

 

 

           "จะไม่เชื่อก็ได้ แต่เธอควรอยู่ห่างๆจากยัยนั่นด้วยล่ะ"

 

 

 

           "โอเค..ฉันจะพยายาม"

 

     ตอนนี้ไม่ค่อยสนุกเลยยย!! -o- ไรเตอร์แวะมาอัพตามคำขอรีดเดอร์ทุกคน! >< น่ารักที่สุดๆๆ!! //ตอนที่ 13 แล้วยังไงก็ขอบคุณทุกคนที่ติดตามอ่านนิยายจนมาถึงตอนนี้น้า//มีคำเขียนผิดขอโทษนะคะ

ฝาก..เม้นต์ โหวต โปรดติดตามตอนต่อไปค้วยนะจ้ะ.. ขอบคุณที่อ่านค่ะ