Game...ล่ารักฝ่าหัวใจคุณหมอเพลย์บอย

ปัง!!
 
 
หญิงสาวที่นอนหลับอยู่ต้องตื่นขึ้นมาด้วยความตกใจเพราะเสียงปิดประตูที่ดังสนั่นนั่น ตามมาด้วย
 
ร่างสูงเพรียวของชายหนุ่ม
 
 
“ว่าไงครับ คนเก่ง”
 
 
มือไล้ไปตามผมที่ปรกใบหน้าบางแล้วเอ่ยถามออกมาด้วยน้ำเสียงวางอำนาจแห่งการเป็นผู้ชนะ
 
 
“พี่จะทำอะไรก็รีบทำแก้วจะกลับบ้าน”
 
 
บอกด้วยน้ำเสียงขุ่น ทิฐิที่หญิงสาวมีอยู่ทำลายความกลัวจนหมดสิ้น ชายหนุ่มแค่นยิ้มออกมา
 
 
“เรียกร้องสิครับแล้วพี่จะพากลับ พูดจาหวานๆเผื่อพี่จะใจอ่อนพาไปส่งบ้าน”
 
 
เมื่อเห็นว่าหญิงสาวโกรธก็ยิ่งยั่วให้โกรธไปกันใหญ่ หญิงสาวดิ้นคลุกคลักอยู่บนเตียงเพื่อให้หลุด
 
 
จากการพันธนาการ แต่แทนทีจะหลุดออกมาได้กลับทำให้ผ้าที่ห่อหุ้มร่างกายอันเปลือยเปล่านั้น
 
 
 
 
หลุดลงมา กายสาวที่ทั้งขาวทั้งสวยแสดงต่อหน้าชายหนุ่ม
 
 
“ยั่วพี่รึเปล่าครับเนี่ย”
 
 
“อือออ”
 
 
ก้มหน้าลงมาต่ำๆและบีบคางสวยให้เผยอปากขึ้นเพื่อรับอะไรบางอย่างเข้าไปในปาก
 
 
“กลืนมันลงไป อย่าคายออกมานะครับเด็กดี”
 
 
หญิงสาวไม่รู้ว่ามันคืออะไรรู้แต่เพียงว่ามันเป็นผงสีขาวจะคายออกชายหนุ่มก็จ้องตาไม่กระพริบ
 
 
สุดท้ายก็ต้องกลืนผงนั่นลงคอไป สักพักกายหญิงสาวเริ่มบิดเร้าๆความร้อนดังไฟแผดเผาลุกลามไป
 
 
ทั่วร่างกายของหญิงสาว  เหงื่อเม็ดโตผุดขึ้นมาที่ขมับ หญิงสาวเริ่มรู้สึกแปลกอารมณ์แห่งกามเริ่มพุ่ง
 
 
สูงขึ้นเรื่อยๆ หรือว่าที่เค้าเธอกินเข้าไปเมื่อกี้จะเป็น...ยาที่เค้าเรียกกันว่ายาเลิฟ หญิงสาวได้แต่สบัด
 
 
หน้าส่ายไปมาเพื่อขับไล่ความต้องการทางเพศ
 
 
“อื้อ...ออกไปนะ”
 
 
สติที่หลงเหลืออยู่เพียงน้อยนิดต่อต้านกับฤทธิ์ของยาปลุกอารมณ์อย่างเต็มที่ร่างกายเธอสั่นไปหมด
 
 
อย่างควบคุมไม่ได้ ยิ่งตอนนี้เค้าเอามือมาแตะสัมผัสไปทุกส่วนของเธอยิ่งรู้สึกว่าความต้องการมัน
 
 
เพิ่มสูงขึ้นเข้าไปใหญ่ ชายหนุ่มถอดเสื้อผ้าออกเผอยให้เห็นความเป็นชายที่ไม่ธรรมดารูปร่างสม
 
 
ส่วนเต็มไปด้วยมัดกล้ามเนื้อที่ผ่านการออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ ร่างที่เห็นอยู่ตรงหน้าไม่ว่าใคร
 
 
เห็นก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าผู้ชายคนนี้มีหุ่นที่น่าซบจริงๆ หญิงสาวถึงกับตาค้างไปเลยที่เดียวเบี่ยงหน้า
 
 
หลบไปไม่อยากมองทั้งที่ตอนนี้ร่างกายแทบจะทนไม่ได้ ชายหนุ่มหัวเราะหึ แล้วล้มตัวลงบนเตียง
 
 
ทาบทับร่างงามไว้จูบบดขยี้ริมฝีปากงามจนบวมเจ่อนั่งคร่อมแล้วจูบไล้ไปทั่วทั้งเนินหน้าอกมือไม่
 
 
วายอยู่สุขทั้งบีบทั้งเคล้นไปที่เต้างามด้วยอารมณ์
 
 
“อ๊ะ อ๊า...”
 
 
คนใต้ล่างครางออกมาอย่างช่วยไม่ได้เธอรู้สึกเสี่ยวไปทั่วร่างกาย เธอเสียการควบคุมร่างกายไปโดย
 
 
สิ้นเชิงในขณะที่ยากำลังออกฤทธิ์เต็มที่เธอครวญครางอย่างเสี่ยวซ่านเพราะชายหนุ่มจูลเลียซอกคอ
 
 
ใบหูจนหญิงสาวอ่อนระทวยราวขี้ผึ้งที่ถูกลนด้วยไปยังไงยังงั้น มีอาการเช่นคนเมาเหล้า ลิ้นเปียกชื้น
 
 
กลับวนไปจูบลิ้นเล็กอีกรอบก่อนจะไล้ลงมาผ่านรองอกลงไปยังหน้าท้องแบนราบแล้วไปซุกอยู่ที่
 
 
เนินเนื้อสาว
 
 
“ว๊าย ...”
 
 
หญิงสาวผวาในลำคอเมื่อลิ้นเปียกชื้นนั้นแตะไปที่เนินสาว มือยังคงทำหน้าที่ไม่หยุดบีบสะโพกเพื่อ
 
 
สร้างอารมณ์ให้กับหญิงสาวไปอีก ห่อลิ้นเป็นกรวยแล้วสอดเข้าไปในช่องทางแสนหวานนั่นอย่าง
 
 
สุดลึกความหาน้ำค้างหวานที่อยู่ภายในจมูกดอมดมอยู่กับตุ่มสยิวได้อย่างพอดิบพอดี หญิงสาวทน
 
 
ไม่ไหวแอ่นสะโพกขึ้นรับการรุกล้ำนั้น
 
 
“อึก อ๊า อ๊ะ....”
 
 
ชายหนุ่มจับขาเรียวทั้งสองยกขึ้นแล้วจับพาดไว้ที่ไหลแข็งแรงกดขาเพื่อยกสะโพกให้โรมรันนั่วเนีย
 
 
กับลิ้นที่ยังคงซุกซนอยู่ภายในกายหญิงสาว ชายหนุ่มเห็นหญิงสาวหลั่งน้ำรักออกมามาก ยิ้มในใจ
 
 
แล้วกัดไปที่เกสรนารีอย่างแรงก่อนจะใช้นิ้วสอดเข้าไปแทนลิ้นที่มีขนาดต่างกันนิ้วถูกเพิ่มจากหนึ่ง
 
 
เป็นสองจากสองเป็นสามจนรู้สึกได้ว่าภายในนั้นตอดรัดนิ้วเค้าเพียงใด หญิงสาวยังคงแอ่นสะโพก
 
 
รับและครวญครางไม่หยุด ชายหนุ่มเร่งจังหวะรั่วนิ้วไม่ยั้งจนหญิงสาวใกล้เสร็จเต็มที แต่แล้วเค้าก็
 
 
หยุกการกระทำทุกอย่างลงอย่างทันที
 
 
“อือ...หยุดทำไม”
 
 
หญิงสาววพูดออกมาอย่างไม่ได้สติยาออกฤทธิ์กดประสาทหญิงสาวจนตาพร่ามัวไปหมดชายหนุ่ม
 
 
เปลี่ยนเป็นมานั่งคร่อมกายเปลือยเอาไว้แทนมือไวฉกขย้ำไปที่ทรวงอกที่ตั้งชูชันสู้
 
 
“ต้องการพี่ใช้ไหม”
 
 
 
“อ่า...ช่วยแก้วที่”
 
 
เสียงสั่นที่วอนขอต่อชายหนุ่ม
 
 
“บอกพี่ขอร้องพี่สิแล้วพี่จะช่วย”
 
 
“พะพี่...ช่วยแก้วทีได้โปรดแก้วทรมาน”
 
 
ถึงหญิงสาวจะวอนขอแต่ชายหนุ่มก็แกล้งให้ได้ทรมานไปอีกเป็นนานหลายนาที
 
 
“คนหยิ่งๆก็ต้องเจอแบบเนี่ยแหละ แต่ว่าพี่จะช่วยแล้วกันนะหึ”
 
 
ชายหนุ่มจับแกนกายที่จ่อเข้าไปที่ช่องทางแสนหวานจับถูไล้วนไปมาบริเวณรอบๆเนินเนื้อนนั้นยิ่ง
 
 
ทำให้หญิงสาวเสี่ยวขึ้นเป็นทวีคูณ ส่ายสะโพกวนไปตามแกนกายนั่นยกสะโพกขึ้นเพื่อให้แกนกาย
 
 
นั่นเข้าไปในร่างกายตัวเอง จิตใต้สำนึกที่ต่อสู้อยู่กำลังร้องไห้อย่างหนักยานั่นกดประสาทเธอจนทำ
 
 
อะไรไม่ได้ เฝ้าคอยทำตามที่เค้าบอกทุกอย่าง
 
 
“อ๊ะ ฮ๊า...ซื้ดส์...”
 
 
หญิงสาวยังคงมึนเมาด้วยฤทธิ์ยาไม่รับรู้อะไรจนกระทั้งความร้อนที่มาพร้อมความแข็งแกร่งเข้ามา
 
 
ในร่าง แกนกายถูกโอบรัดไว้แน่นชายหนุ่มถึงกับต้องใช้ความพยายามอย่างมากที่จะระงับเสียง
 
 
ไม่ให้เผลอครวญครางออกมา ดันเข้าไปเต็มที่
 
 
“อ๊ะ อิ๊ อ๊ะ อ๊า...”
 
 
เสียงครางดังถี่มากขึ้นตามแรงที่ชายหนุ่มกระแทกลงไป จนร่างสองร่างแนบสนิทกันเป็นหนึ่งความ
 
 
เจ็บและความแน่นเสียดก็แสดงตัวขึ้น หญิงสาวขยับ น้ำตาร่วงผล่อยเมื่อเยื่อพรมจารีขาดสะบันลง
 
 
“โอ้ยย อ๊ะอ๊า...”
 
 
เจ็บปวดเพียงได้แต่ความที่มียากระตุ้นอยู่ทำให้หญิงสาวแทบจะเสนอกายให้ไปเมื่อความเจ็บย่าง
 
 
กรายเข้าก็ถอยสะโพกหนีแต่เมื่อยิ่งถอยความเจ็บยิ่งเพิ่มมากขึ้นจนต้องกระแทกสะโพกกลับไปที่
 
 
เดิมอีก ชายหนุ่มยิ้มชอบใจกระแทกร่างช้ำไปซ้ำมาที่เดิม
 
 
“อืม อ๊ะอ๊า อืมห์...”
 
 
ชายหนุ่มคิดสนุกถอนกายออกมาอย่างรวดเร็มแต่หญิงสาวก็ยกสะโพกขึ้นสูงตามมาเหมือนวอนขอ
 
 
ต่อชายหนุ่ม
 
 
“ฮึก พี่คะ...แก้วยังไม่เสร็จเลย...อ๊ะอ๊าห์...”
 
 
วอนขอด้วยแววตาน่าสงสารเค้าทำเธอค้าง
 
 
“ขอร้องพี่อีกพูดหวานๆแล้วพี่จะทำให้”
 
 
“พี่โมะขา...แก้วไม่ไหวแล้ว ทำให้แก้วที...ได้โปรด”
 
 
ชายหนุ่มยิ้มอย่างพอใจก่อนจะกดลงมาอีกรอบคราวนี้ทั้งรุนแรงและเร้าร้อน
 
 
“อิ๊ อ๊ะ อ๊า แรงอีกอ๊าห์ ...แรงอีกฮึก”
 
 
 
 
 
ร้องขอเมื่ออารมณ์เตลิดไปไกล ชายหนุ่มไม่รอช้าเร่งจังหวะจนหญิงสาวตัวสั่นไปตามแรงที่กระทำ
 
 
ลงมาข้อมือบางที่ถูกรั้งไว้ด้วยโซ่เกิดรอยแดงจนน่ากลัวเพราะแรงที่ชายหนุ่มกดลงมาทำให้กายสาว
 
 
ไม่อยู่สุขจะไปไหนก็ไม่ได้เพราะติดข้อมือ การร่วมรักเป็นไปอย่างทรมานถึงอารมณ์จะต้องการ
 
 
มากมายเพียงใดแต่ร่างกายที่บริสุทธิ์ย่อมไม่พร้อมกับการรับศึกหนักๆเช่นนี้เลือดมากมายเต็มผ้าปูที่
 
 
นอน แต่กระนั้นหญิงสาวก็ยังครวญครางขอให้เค้าร่วมรักกับเธอครั้งแล้วครั้งเล่าจนร่างกาย
 
 
อ่อนเพลียไปหมดกว่าที่ฤทธิ์ยาจะหมดหญิงสาวก็ไม่เหลือความสาวอีกต่อไปข้อมือบางถูกปลด
 
 
พันธนาการ
 
 
“แก้วเกลียดพี่!!”
 
 
ร้องออกมาเมื่อฟื้นจากอาการ
 
 
“เหรอเมื่อกี้ยังร่ำร้องวอนขอให้พี่เข้าไปอยู่เลยนะอารมณ์เปลี่ยนง่ายจัง”
 
 
“พี่มันเลวพี่เอายาอะไรให้แก้วกิน”
 
 
“แต่ก็สนุกใช่ไหมหล่ะ หึ แต่น่าประทับใจที่สุดนะน้องแก้วบริสุทธิ์ข้างในแน่นดีเป็นบ้า”
 
 
กอดรั้งร่างบางเข้ามาในวงแขนแล้วบีบเคล้นทรวงอกต่อ
 
 
“ไอ้บ้า!!ปล่อยหน้าอกเดี๋ยวนี้เลยนะแก้วจะกลับบ้าน”
 
 
“ไม่ยอมพี่อีกรอบเหรอ พี่อยากนะเนี่ย”
 
 
“ไม่!!ครั้งเดียวก็เกินพอ แก้วจะถือว่าเป็นเศษเดนที่แบ่งให้หมาที่มันอดอยากกิน”
 
 
ถอยคำด่าทอรุนแรง หญิงสาวสบัดผ้าห่มขึ้นแล้วคลานไปที่ปลายเตียงเพื่อสวมเสื้อผ้าความเจ็บทำให้
 
 
เดินแทบไม่ไหวแต่ก็ขืนสุดฤทธิ์
 
 
“ถึงแก้วจะเป็นของพี่แล้วอย่านึกว่าแก้วจะยอมนะ เพราะว่าต่อให้แก้วจะเป็นของพี่อีกกี่รอบแก้วก็
 
 
ไม่มีทางยอมแพ้พี่เด็ดขาด”
 
 
พูดใส่หน้าชายหนุ่มอย่างโมโห เธอต้องมาเสียตัวเพราะเกมบ้าๆนั่น แต่เมื่อเสียตัวไปแล้วหญิงสาว
 
 
คงคิดว่าเกมนี้ยังไงเธอก็ต้องชนะเพราะเธอไม่เคยรักเค้าเลยแม่ว่าเมื่อครู่ร่างกายเธอจะต้องการเค้าก็
 
 
ตาม...
 
 
 
“หึถ้าคิดว่าทำได้เราก็มาลองดูสักตั้ง พี่จะขอแก้วทุกวันจะทำแก้วทุกวันทำทุกเวลาที่ต้องการ หึไว้ถ้า
 
พี่ต้องการเมื่อไหร่พี่จะไปหา”
 
 
คำพูดดูถูกนั้นยิ่งทำให้หญิงสาวเคียดแค้น
 
 
“วันนี้แก้วเป็นฝ่ายยอมให้พี่เพราะฤทธิ์ยาบ้าๆนั่น แต่คราวหน้าเตรียมตัวไว้ได้เลยว่าคนที่จะต้อง
 
ร้องอ้อนวอนขอคือพี่!!”
 
 
เดินกระเพกๆออกไปจากห้อง
 
 
งานนี้เค้าคิดผิดถนัดความคิดที่ว่า ‘ผู้หญิงคนใดลองได้เป็นของผู้ชายแล้วเป็นต้องอ่อนข้อทุกราย’
 
 
มันใช้ไม่ได้กับหญิงสาวซะแล้ว
 
 
เกมนี้มันได้เริ่มขึ้นอย่าแท้จริงเสียแล้ว!!
 
 
 
 
+
 
+
 
+
 
 
“พี่อยากอธิบาย”
 
 
ป๊อปปี้หย่อนตัวลงนั่งข้างๆหญิงสาวที่เกาอี้หน้าบ้านพัก
 
 
“อธิบายเรื่องอะไรคะฟางไม่อยากฟังมันอีกแล้ว”
 
 
คนเรามักทำสิ่งที่มันตรงข้ามกับหัวใจทุกครั้งไปอย่างนี้เลยเหรอไงนะ
 
 
“ที่พี่ทิ้งไปพี่มีเหตุผลนะ”
 
 
“...”
 
 
“พี่จำเป็นต้องทำเพื่อความปลอดภัยของฟางนะ”
 
 
“ถ้าพี่ไม่ได้รัก ก็บอกมาตามนั้นอย่าหาคำพูดมาทำให้ตัวเองดูดีเลยคะฟางไม่อยากฟัง”
 
 
ลุกขึ้นไปจะเดินหนีแต่ถูกรั้งมือไว้ก่อน
 
 
“ฟางก็รู้ว่าพี่เป็นคนยังไง ถ้าฟางยังรักพี่อยู่บ้างพี่จะเล่าทุกอย่างให้ฟัง”
 
 
“แล้วถ้าฟางบอกว่าไม่รักหล่ะ”
 
 
‘เธอจะเปลี่ยนไปแล้วจริง เธอไม่ใช่ฟางคนเดิมอีกต่อไปแล้ว’
 
 
“ฟางพี่รู้ว่าฟางรักพี่อยู่ พี่เองก็ไม่ต่างจากฟางนะ”
 
 
ชายหนุ่มเป็นคนที่อารมณ์เย็นใช้ได้ทีเดียว
 
 
“พี่คงเข้าใจอะไรผิดแล้วหล่ะคะ ถึงฟางจะเป็นของพี่ไปแล้วแต่ก็ไม่ได้หมายความว่าฟางจะมีพี่แค่
 
 
คนเดียว”
 
 
ภายใต้ใบหน้าสวบที่เคลือบความเย็นชาเอาไว้กลับซ่อนไปด้วยคราบน้ำตาเต็มไปหมด   ป๊อปปี้ที่เคย
 
 
อารมณ์เย็นเมื่อครู่สีหน้าเริ่มเปลี่ยนไป
 
 
“หมายความว่าไง เดี๋ยวนี้ยอมใครเค้าง่ายๆอย่างงั้นเลยเหรอไง”
 
 
ป๊อปปี้เป็นคนสุขุมอารมณ์เย็นก็จริงแต่หากได้ลองโมโหแล้วก็ไม่ต่างกับพายุเฮอริเคนซึ่งฟางก็รู้ดี
 
 
เลยเลือกที่จะลุกเดินเลี่ยงไปดื้อๆแต่ก็ไม่วายโดนตามมาอีก
 
 
“จะไปไหนมาพูดกันก่อน”
 
 
“ฟางไม่มีอะไรจะพูดแล้วคะ”
 
 
“ผู้หญิงหลายผัว!! ร่างกายสกปรก!!”
 
 
ฟางนึกไม่ถึงว่าชายหนุ่มจะกล่าวหาหล่อนรุนแรงถึงเพียงนั้น เธอก็แค่พูดไปงั้นหลังจากวันนั้นที่เธอ
 
 
เป็นของเค้าเธอไม่เคยเปิดใจให้ใครอีกเลย แต่ดูเค้าทำซิเธอแค่ทดสอบใจของเพียงนิดเดียวเค้าว่าเธอ
 
รุนแรงจนแทบวางหน้าไม่ติด น้ำตาแห่งความเสียใจไหลรินอาบแก้ม
 
 
“ฮึก ฟางหลายผัว สกปรก น่ารังเกียจ  ก็ดีอย่ามายุ้งกับฟางอีก”
 
 
พูดจบวิ่งขึ้นห้องไปเก็บของที่พึ่งเอาออกจากกระเป๋าคืนใส่กระเป๋าเช่นเดิมแล้วลงไปด้านล่างเพื่อเต
 
 
รียตัวกลับทันทีเธอไม่สนว่างานจะล่มหรือไม่ รู้เพียงว่าไม่ทำอีกแล้ว
 
 
ขวับ~
 
 
“ฟาง...พี่ขอโทษ”
 
 
จับมือรั้งไว้ อารมณ์ที่เย็นลงทำให้รู้ว่าพูดแรงไป แต่ความรู้สึกมันเสียไปแล้วไม่สามรถเรียกกลับมา
 
 
ได้อีกแล้ว...
 
 
ปึก!!
 
 
กระตุกสร้อยที่ใส่ติดตัวไว้ตลอกเวลาออกแล้วส่งคืนป๊อปปี้ก่อนจะรีบเดินออกมาโดยไม่หันไปมอง
 
 
คนที่ยืนอยู่เบื้องหลังอีกเลย เธอต้องไป ไปให้ไกลจากผู้ชายคนนี้ยิ่งไกลได้เท่าไหร่ยิ่งดี...
 
 
 
“ฟาง…”
 
 
ได้ครางชื่อออกมาแผ่วเบา นี่เค้าทำอะไรลงไปกันนะทำร้ายหัวใจตัวเองทำไมกัน...
 
 
สร้อยเส้นนี้เป็นของขวัญวันเกิดที่เค้าซื้อให้เธอ ไม่อยากเชื่อว่าเธอจะเก็บมันไว้อยู่ เค้ามันบ้าไปแล้ว
 
 
จริงๆ ฟางไปแล้วเธอเดินจากไปแล้วจริงๆ  ป๊อปปี้ตื่อไปหมดนี้หรือวิศวกรหนุ่มผู้หลักแหลมตอนนี้
 
 
เค้าคิดอะไรไม่ออกเลยสักอย่างนอกจาก....
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
...........................................................................................................................................
 
 
อัพแล้วนะคะฝากด้วยคะ~
 
 
อ่านแล้วก็เม้นๆๆโหวดๆๆให้ไรเตอร์ด้วนะคะ
 
 
เพราะถ้าเม้นๆหน่อยโหวดน้อยอีกตอนหน้ามันก็จะมาช้าหน่อยคะเพราะว่าถ่านใจหมด(แฮ๊ๆเน่า
 
 
ไหม555) คอนเซปเดิมคะเม้นเยอะก็อัพเร็วโหวดเยอะก็อัพยาว(เหมือนคราวนี้ไงJ)
 
 
HAPPY NEW YEAR :D
 
 
รักลีดเดอร์จ๊วฟม๊วฟฟฟฟ