Game...ล่ารักฝ่าหัวใจคุณหมอเพลย์บอย
tietang
4)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความปัง!!
หญิงสาวที่นอนหลับอยู่ต้องตื่นขึ้นมาด้วยความตกใจเพราะเสียงปิดประตูที่ดังสนั่นนั่น ตามมาด้วย
ร่างสูงเพรียวของชายหนุ่ม
“ว่าไงครับ คนเก่ง”
มือไล้ไปตามผมที่ปรกใบหน้าบางแล้วเอ่ยถามออกมาด้วยน้ำเสียงวางอำนาจแห่งการเป็นผู้ชนะ
“พี่จะทำอะไรก็รีบทำแก้วจะกลับบ้าน”
บอกด้วยน้ำเสียงขุ่น ทิฐิที่หญิงสาวมีอยู่ทำลายความกลัวจนหมดสิ้น ชายหนุ่มแค่นยิ้มออกมา
“เรียกร้องสิครับแล้วพี่จะพากลับ พูดจาหวานๆเผื่อพี่จะใจอ่อนพาไปส่งบ้าน”
เมื่อเห็นว่าหญิงสาวโกรธก็ยิ่งยั่วให้โกรธไปกันใหญ่ หญิงสาวดิ้นคลุกคลักอยู่บนเตียงเพื่อให้หลุด
จากการพันธนาการ แต่แทนทีจะหลุดออกมาได้กลับทำให้ผ้าที่ห่อหุ้มร่างกายอันเปลือยเปล่านั้น
หลุดลงมา กายสาวที่ทั้งขาวทั้งสวยแสดงต่อหน้าชายหนุ่ม
“ยั่วพี่รึเปล่าครับเนี่ย”
“อือออ”
ก้มหน้าลงมาต่ำๆและบีบคางสวยให้เผยอปากขึ้นเพื่อรับอะไรบางอย่างเข้าไปในปาก
“กลืนมันลงไป อย่าคายออกมานะครับเด็กดี”
หญิงสาวไม่รู้ว่ามันคืออะไรรู้แต่เพียงว่ามันเป็นผงสีขาวจะคายออกชายหนุ่มก็จ้องตาไม่กระพริบ
สุดท้ายก็ต้องกลืนผงนั่นลงคอไป สักพักกายหญิงสาวเริ่มบิดเร้าๆความร้อนดังไฟแผดเผาลุกลามไป
ทั่วร่างกายของหญิงสาว เหงื่อเม็ดโตผุดขึ้นมาที่ขมับ หญิงสาวเริ่มรู้สึกแปลกอารมณ์แห่งกามเริ่มพุ่ง
สูงขึ้นเรื่อยๆ หรือว่าที่เค้าเธอกินเข้าไปเมื่อกี้จะเป็น...ยาที่เค้าเรียกกันว่ายาเลิฟ หญิงสาวได้แต่สบัด
หน้าส่ายไปมาเพื่อขับไล่ความต้องการทางเพศ
“อื้อ...ออกไปนะ”
สติที่หลงเหลืออยู่เพียงน้อยนิดต่อต้านกับฤทธิ์ของยาปลุกอารมณ์อย่างเต็มที่ร่างกายเธอสั่นไปหมด
อย่างควบคุมไม่ได้ ยิ่งตอนนี้เค้าเอามือมาแตะสัมผัสไปทุกส่วนของเธอยิ่งรู้สึกว่าความต้องการมัน
เพิ่มสูงขึ้นเข้าไปใหญ่ ชายหนุ่มถอดเสื้อผ้าออกเผอยให้เห็นความเป็นชายที่ไม่ธรรมดารูปร่างสม
ส่วนเต็มไปด้วยมัดกล้ามเนื้อที่ผ่านการออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ ร่างที่เห็นอยู่ตรงหน้าไม่ว่าใคร
เห็นก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าผู้ชายคนนี้มีหุ่นที่น่าซบจริงๆ หญิงสาวถึงกับตาค้างไปเลยที่เดียวเบี่ยงหน้า
หลบไปไม่อยากมองทั้งที่ตอนนี้ร่างกายแทบจะทนไม่ได้ ชายหนุ่มหัวเราะหึ แล้วล้มตัวลงบนเตียง
ทาบทับร่างงามไว้จูบบดขยี้ริมฝีปากงามจนบวมเจ่อนั่งคร่อมแล้วจูบไล้ไปทั่วทั้งเนินหน้าอกมือไม่
วายอยู่สุขทั้งบีบทั้งเคล้นไปที่เต้างามด้วยอารมณ์
“อ๊ะ อ๊า...”
คนใต้ล่างครางออกมาอย่างช่วยไม่ได้เธอรู้สึกเสี่ยวไปทั่วร่างกาย เธอเสียการควบคุมร่างกายไปโดย
สิ้นเชิงในขณะที่ยากำลังออกฤทธิ์เต็มที่เธอครวญครางอย่างเสี่ยวซ่านเพราะชายหนุ่มจูลเลียซอกคอ
ใบหูจนหญิงสาวอ่อนระทวยราวขี้ผึ้งที่ถูกลนด้วยไปยังไงยังงั้น มีอาการเช่นคนเมาเหล้า ลิ้นเปียกชื้น
กลับวนไปจูบลิ้นเล็กอีกรอบก่อนจะไล้ลงมาผ่านรองอกลงไปยังหน้าท้องแบนราบแล้วไปซุกอยู่ที่
เนินเนื้อสาว
“ว๊าย ...”
หญิงสาวผวาในลำคอเมื่อลิ้นเปียกชื้นนั้นแตะไปที่เนินสาว มือยังคงทำหน้าที่ไม่หยุดบีบสะโพกเพื่อ
สร้างอารมณ์ให้กับหญิงสาวไปอีก ห่อลิ้นเป็นกรวยแล้วสอดเข้าไปในช่องทางแสนหวานนั่นอย่าง
สุดลึกความหาน้ำค้างหวานที่อยู่ภายในจมูกดอมดมอยู่กับตุ่มสยิวได้อย่างพอดิบพอดี หญิงสาวทน
ไม่ไหวแอ่นสะโพกขึ้นรับการรุกล้ำนั้น
“อึก อ๊า อ๊ะ....”
ชายหนุ่มจับขาเรียวทั้งสองยกขึ้นแล้วจับพาดไว้ที่ไหลแข็งแรงกดขาเพื่อยกสะโพกให้โรมรันนั่วเนีย
กับลิ้นที่ยังคงซุกซนอยู่ภายในกายหญิงสาว ชายหนุ่มเห็นหญิงสาวหลั่งน้ำรักออกมามาก ยิ้มในใจ
แล้วกัดไปที่เกสรนารีอย่างแรงก่อนจะใช้นิ้วสอดเข้าไปแทนลิ้นที่มีขนาดต่างกันนิ้วถูกเพิ่มจากหนึ่ง
เป็นสองจากสองเป็นสามจนรู้สึกได้ว่าภายในนั้นตอดรัดนิ้วเค้าเพียงใด หญิงสาวยังคงแอ่นสะโพก
รับและครวญครางไม่หยุด ชายหนุ่มเร่งจังหวะรั่วนิ้วไม่ยั้งจนหญิงสาวใกล้เสร็จเต็มที แต่แล้วเค้าก็
หยุกการกระทำทุกอย่างลงอย่างทันที
“อือ...หยุดทำไม”
หญิงสาววพูดออกมาอย่างไม่ได้สติยาออกฤทธิ์กดประสาทหญิงสาวจนตาพร่ามัวไปหมดชายหนุ่ม
เปลี่ยนเป็นมานั่งคร่อมกายเปลือยเอาไว้แทนมือไวฉกขย้ำไปที่ทรวงอกที่ตั้งชูชันสู้
“ต้องการพี่ใช้ไหม”
“อ่า...ช่วยแก้วที่”
เสียงสั่นที่วอนขอต่อชายหนุ่ม
“บอกพี่ขอร้องพี่สิแล้วพี่จะช่วย”
“พะพี่...ช่วยแก้วทีได้โปรดแก้วทรมาน”
ถึงหญิงสาวจะวอนขอแต่ชายหนุ่มก็แกล้งให้ได้ทรมานไปอีกเป็นนานหลายนาที
“คนหยิ่งๆก็ต้องเจอแบบเนี่ยแหละ แต่ว่าพี่จะช่วยแล้วกันนะหึ”
ชายหนุ่มจับแกนกายที่จ่อเข้าไปที่ช่องทางแสนหวานจับถูไล้วนไปมาบริเวณรอบๆเนินเนื้อนนั้นยิ่ง
ทำให้หญิงสาวเสี่ยวขึ้นเป็นทวีคูณ ส่ายสะโพกวนไปตามแกนกายนั่นยกสะโพกขึ้นเพื่อให้แกนกาย
นั่นเข้าไปในร่างกายตัวเอง จิตใต้สำนึกที่ต่อสู้อยู่กำลังร้องไห้อย่างหนักยานั่นกดประสาทเธอจนทำ
อะไรไม่ได้ เฝ้าคอยทำตามที่เค้าบอกทุกอย่าง
“อ๊ะ ฮ๊า...ซื้ดส์...”
หญิงสาวยังคงมึนเมาด้วยฤทธิ์ยาไม่รับรู้อะไรจนกระทั้งความร้อนที่มาพร้อมความแข็งแกร่งเข้ามา
ในร่าง แกนกายถูกโอบรัดไว้แน่นชายหนุ่มถึงกับต้องใช้ความพยายามอย่างมากที่จะระงับเสียง
ไม่ให้เผลอครวญครางออกมา ดันเข้าไปเต็มที่
“อ๊ะ อิ๊ อ๊ะ อ๊า...”
เสียงครางดังถี่มากขึ้นตามแรงที่ชายหนุ่มกระแทกลงไป จนร่างสองร่างแนบสนิทกันเป็นหนึ่งความ
เจ็บและความแน่นเสียดก็แสดงตัวขึ้น หญิงสาวขยับ น้ำตาร่วงผล่อยเมื่อเยื่อพรมจารีขาดสะบันลง
“โอ้ยย อ๊ะอ๊า...”
เจ็บปวดเพียงได้แต่ความที่มียากระตุ้นอยู่ทำให้หญิงสาวแทบจะเสนอกายให้ไปเมื่อความเจ็บย่าง
กรายเข้าก็ถอยสะโพกหนีแต่เมื่อยิ่งถอยความเจ็บยิ่งเพิ่มมากขึ้นจนต้องกระแทกสะโพกกลับไปที่
เดิมอีก ชายหนุ่มยิ้มชอบใจกระแทกร่างช้ำไปซ้ำมาที่เดิม
“อืม อ๊ะอ๊า อืมห์...”
ชายหนุ่มคิดสนุกถอนกายออกมาอย่างรวดเร็มแต่หญิงสาวก็ยกสะโพกขึ้นสูงตามมาเหมือนวอนขอ
ต่อชายหนุ่ม
“ฮึก พี่คะ...แก้วยังไม่เสร็จเลย...อ๊ะอ๊าห์...”
วอนขอด้วยแววตาน่าสงสารเค้าทำเธอค้าง
“ขอร้องพี่อีกพูดหวานๆแล้วพี่จะทำให้”
“พี่โมะขา...แก้วไม่ไหวแล้ว ทำให้แก้วที...ได้โปรด”
ชายหนุ่มยิ้มอย่างพอใจก่อนจะกดลงมาอีกรอบคราวนี้ทั้งรุนแรงและเร้าร้อน
“อิ๊ อ๊ะ อ๊า แรงอีกอ๊าห์ ...แรงอีกฮึก”
ร้องขอเมื่ออารมณ์เตลิดไปไกล ชายหนุ่มไม่รอช้าเร่งจังหวะจนหญิงสาวตัวสั่นไปตามแรงที่กระทำ
ลงมาข้อมือบางที่ถูกรั้งไว้ด้วยโซ่เกิดรอยแดงจนน่ากลัวเพราะแรงที่ชายหนุ่มกดลงมาทำให้กายสาว
ไม่อยู่สุขจะไปไหนก็ไม่ได้เพราะติดข้อมือ การร่วมรักเป็นไปอย่างทรมานถึงอารมณ์จะต้องการ
มากมายเพียงใดแต่ร่างกายที่บริสุทธิ์ย่อมไม่พร้อมกับการรับศึกหนักๆเช่นนี้เลือดมากมายเต็มผ้าปูที่
นอน แต่กระนั้นหญิงสาวก็ยังครวญครางขอให้เค้าร่วมรักกับเธอครั้งแล้วครั้งเล่าจนร่างกาย
อ่อนเพลียไปหมดกว่าที่ฤทธิ์ยาจะหมดหญิงสาวก็ไม่เหลือความสาวอีกต่อไปข้อมือบางถูกปลด
พันธนาการ
“แก้วเกลียดพี่!!”
ร้องออกมาเมื่อฟื้นจากอาการ
“เหรอเมื่อกี้ยังร่ำร้องวอนขอให้พี่เข้าไปอยู่เลยนะอารมณ์เปลี่ยนง่ายจัง”
“พี่มันเลวพี่เอายาอะไรให้แก้วกิน”
“แต่ก็สนุกใช่ไหมหล่ะ หึ แต่น่าประทับใจที่สุดนะน้องแก้วบริสุทธิ์ข้างในแน่นดีเป็นบ้า”
กอดรั้งร่างบางเข้ามาในวงแขนแล้วบีบเคล้นทรวงอกต่อ
“ไอ้บ้า!!ปล่อยหน้าอกเดี๋ยวนี้เลยนะแก้วจะกลับบ้าน”
“ไม่ยอมพี่อีกรอบเหรอ พี่อยากนะเนี่ย”
“ไม่!!ครั้งเดียวก็เกินพอ แก้วจะถือว่าเป็นเศษเดนที่แบ่งให้หมาที่มันอดอยากกิน”
ถอยคำด่าทอรุนแรง หญิงสาวสบัดผ้าห่มขึ้นแล้วคลานไปที่ปลายเตียงเพื่อสวมเสื้อผ้าความเจ็บทำให้
เดินแทบไม่ไหวแต่ก็ขืนสุดฤทธิ์
“ถึงแก้วจะเป็นของพี่แล้วอย่านึกว่าแก้วจะยอมนะ เพราะว่าต่อให้แก้วจะเป็นของพี่อีกกี่รอบแก้วก็
ไม่มีทางยอมแพ้พี่เด็ดขาด”
พูดใส่หน้าชายหนุ่มอย่างโมโห เธอต้องมาเสียตัวเพราะเกมบ้าๆนั่น แต่เมื่อเสียตัวไปแล้วหญิงสาว
คงคิดว่าเกมนี้ยังไงเธอก็ต้องชนะเพราะเธอไม่เคยรักเค้าเลยแม่ว่าเมื่อครู่ร่างกายเธอจะต้องการเค้าก็
ตาม...
“หึถ้าคิดว่าทำได้เราก็มาลองดูสักตั้ง พี่จะขอแก้วทุกวันจะทำแก้วทุกวันทำทุกเวลาที่ต้องการ หึไว้ถ้า
พี่ต้องการเมื่อไหร่พี่จะไปหา”
คำพูดดูถูกนั้นยิ่งทำให้หญิงสาวเคียดแค้น
“วันนี้แก้วเป็นฝ่ายยอมให้พี่เพราะฤทธิ์ยาบ้าๆนั่น แต่คราวหน้าเตรียมตัวไว้ได้เลยว่าคนที่จะต้อง
ร้องอ้อนวอนขอคือพี่!!”
เดินกระเพกๆออกไปจากห้อง
งานนี้เค้าคิดผิดถนัดความคิดที่ว่า ‘ผู้หญิงคนใดลองได้เป็นของผู้ชายแล้วเป็นต้องอ่อนข้อทุกราย’
มันใช้ไม่ได้กับหญิงสาวซะแล้ว
เกมนี้มันได้เริ่มขึ้นอย่าแท้จริงเสียแล้ว!!
+
+
+
“พี่อยากอธิบาย”
ป๊อปปี้หย่อนตัวลงนั่งข้างๆหญิงสาวที่เกาอี้หน้าบ้านพัก
“อธิบายเรื่องอะไรคะฟางไม่อยากฟังมันอีกแล้ว”
คนเรามักทำสิ่งที่มันตรงข้ามกับหัวใจทุกครั้งไปอย่างนี้เลยเหรอไงนะ
“ที่พี่ทิ้งไปพี่มีเหตุผลนะ”
“...”
“พี่จำเป็นต้องทำเพื่อความปลอดภัยของฟางนะ”
“ถ้าพี่ไม่ได้รัก ก็บอกมาตามนั้นอย่าหาคำพูดมาทำให้ตัวเองดูดีเลยคะฟางไม่อยากฟัง”
ลุกขึ้นไปจะเดินหนีแต่ถูกรั้งมือไว้ก่อน
“ฟางก็รู้ว่าพี่เป็นคนยังไง ถ้าฟางยังรักพี่อยู่บ้างพี่จะเล่าทุกอย่างให้ฟัง”
“แล้วถ้าฟางบอกว่าไม่รักหล่ะ”
‘เธอจะเปลี่ยนไปแล้วจริง เธอไม่ใช่ฟางคนเดิมอีกต่อไปแล้ว’
“ฟางพี่รู้ว่าฟางรักพี่อยู่ พี่เองก็ไม่ต่างจากฟางนะ”
ชายหนุ่มเป็นคนที่อารมณ์เย็นใช้ได้ทีเดียว
“พี่คงเข้าใจอะไรผิดแล้วหล่ะคะ ถึงฟางจะเป็นของพี่ไปแล้วแต่ก็ไม่ได้หมายความว่าฟางจะมีพี่แค่
คนเดียว”
ภายใต้ใบหน้าสวบที่เคลือบความเย็นชาเอาไว้กลับซ่อนไปด้วยคราบน้ำตาเต็มไปหมด ป๊อปปี้ที่เคย
อารมณ์เย็นเมื่อครู่สีหน้าเริ่มเปลี่ยนไป
“หมายความว่าไง เดี๋ยวนี้ยอมใครเค้าง่ายๆอย่างงั้นเลยเหรอไง”
ป๊อปปี้เป็นคนสุขุมอารมณ์เย็นก็จริงแต่หากได้ลองโมโหแล้วก็ไม่ต่างกับพายุเฮอริเคนซึ่งฟางก็รู้ดี
เลยเลือกที่จะลุกเดินเลี่ยงไปดื้อๆแต่ก็ไม่วายโดนตามมาอีก
“จะไปไหนมาพูดกันก่อน”
“ฟางไม่มีอะไรจะพูดแล้วคะ”
“ผู้หญิงหลายผัว!! ร่างกายสกปรก!!”
ฟางนึกไม่ถึงว่าชายหนุ่มจะกล่าวหาหล่อนรุนแรงถึงเพียงนั้น เธอก็แค่พูดไปงั้นหลังจากวันนั้นที่เธอ
เป็นของเค้าเธอไม่เคยเปิดใจให้ใครอีกเลย แต่ดูเค้าทำซิเธอแค่ทดสอบใจของเพียงนิดเดียวเค้าว่าเธอ
รุนแรงจนแทบวางหน้าไม่ติด น้ำตาแห่งความเสียใจไหลรินอาบแก้ม
“ฮึก ฟางหลายผัว สกปรก น่ารังเกียจ ก็ดีอย่ามายุ้งกับฟางอีก”
พูดจบวิ่งขึ้นห้องไปเก็บของที่พึ่งเอาออกจากกระเป๋าคืนใส่กระเป๋าเช่นเดิมแล้วลงไปด้านล่างเพื่อเต
รียตัวกลับทันทีเธอไม่สนว่างานจะล่มหรือไม่ รู้เพียงว่าไม่ทำอีกแล้ว
ขวับ~
“ฟาง...พี่ขอโทษ”
จับมือรั้งไว้ อารมณ์ที่เย็นลงทำให้รู้ว่าพูดแรงไป แต่ความรู้สึกมันเสียไปแล้วไม่สามรถเรียกกลับมา
ได้อีกแล้ว...
ปึก!!
กระตุกสร้อยที่ใส่ติดตัวไว้ตลอกเวลาออกแล้วส่งคืนป๊อปปี้ก่อนจะรีบเดินออกมาโดยไม่หันไปมอง
คนที่ยืนอยู่เบื้องหลังอีกเลย เธอต้องไป ไปให้ไกลจากผู้ชายคนนี้ยิ่งไกลได้เท่าไหร่ยิ่งดี...
“ฟาง…”
ได้ครางชื่อออกมาแผ่วเบา นี่เค้าทำอะไรลงไปกันนะทำร้ายหัวใจตัวเองทำไมกัน...
สร้อยเส้นนี้เป็นของขวัญวันเกิดที่เค้าซื้อให้เธอ ไม่อยากเชื่อว่าเธอจะเก็บมันไว้อยู่ เค้ามันบ้าไปแล้ว
จริงๆ ฟางไปแล้วเธอเดินจากไปแล้วจริงๆ ป๊อปปี้ตื่อไปหมดนี้หรือวิศวกรหนุ่มผู้หลักแหลมตอนนี้
เค้าคิดอะไรไม่ออกเลยสักอย่างนอกจาก....
...........................................................................................................................................
อัพแล้วนะคะฝากด้วยคะ~
อ่านแล้วก็เม้นๆๆโหวดๆๆให้ไรเตอร์ด้วนะคะ
เพราะถ้าเม้นๆหน่อยโหวดน้อยอีกตอนหน้ามันก็จะมาช้าหน่อยคะเพราะว่าถ่านใจหมด(แฮ๊ๆเน่า
ไหม555) คอนเซปเดิมคะเม้นเยอะก็อัพเร็วโหวดเยอะก็อัพยาว(เหมือนคราวนี้ไงJ)
HAPPY NEW YEAR :D
รักลีดเดอร์จ๊วฟม๊วฟฟฟฟ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
