Game...ล่ารักฝ่าหัวใจคุณหมอเพลย์บอย

“ต่างคนก็ต่างรู้แล้วทำไมยังต้องบอกอีก”

เป็นงั้นไป เขาเองไม่ใช่เหรอที่เรียกร้องให้พูดตามจริงเขาเป็นผู้ชายก็ควรเริ่จะพูดก่อนซิ หรือว่าไม่ถูก??

“แต่พี่เริ่มก่อนนะ”

“ก็อยากได้ยิน”

“แล้วคิดว่าแก้วไม่อยากได้ยินเหรอไง!!”

เริ่มโมโหเมื่ออีกฝ่ายตื้อจะให้เธอเป็นคนพูดท่าเดียว เธอรำคาณแล้วลุกออกจากเตียงเดินเข้าห้องน้ำไป โทโมะได้แต่นั่งหัวเสียอยู่บนเตียง

“โว้ยยย พี่รักแก้วไง เด็กหยิ่ง”

พูดตอนนี้มันจะเกิดอะไรหล่ะตอนต่อหน้าเธอดันพูดไม่ออกแต่พอเธอไม่อยู่กลับพูดคล่องปรื่อเชี่ยว อาบน้ำเสร็จก็เดินไปที่ตู้เสื้อผ้าโทโมะแหวดหาเสื้อผ้าใส่ เธอเป็นพวกประเภทไม่ชอบใส่เสื้อผ้าซ้ำดังนั่นจึงไม่ได้ใส่ชั้นใน เสื้อยืดสีขาวตัวโคร่งถูกสวมอย่างรวดเร็วพร้อมกันกางเกงบาสขาสั้นสีเขียวเข้ม โทโมะก็รีบเดินเข้าไปในห้องน้ำเพื่ออาบน้ำตา

สวบ~

นั่งหวีผมอยู่ก็มีคนกอดจากด้านหลัง

“ไม่ใส่บราแล้วยังใส่เสื้อสีขาวอีก ยั่วกันเหรอ”

“รู้ได้ไงว่าไม่ใส่!”

จ้องตากันผ่านกระจกบานใหญ่ที่อยู่ตรงหน้า สายตาโทโมะเลื่อนไปอยู่ที่อกคู่งามจ้องมันราวกับทะลุกเสื้อสีขาวไปได้อย่างไงอย่างงั้น

“เห็นไปจนถึงไหนแล้ว”

“หื่น!! ปล่อยนะจะกลับแล้ว”

“ตดลงจะไม่บอกอะไรพี่จริงๆเหรอ”

“อยากได้ยินว่าอะไรหล่ะ”

“รักกัน...”

“แก้วก็เหมือนกัน!!”

ปลดมือหนาที่เกาะอยุ่ที่เอวแล้วเดินออกไปที่ประตู

ก๊อก ก๊อก!!

เสียงเคาะยังดังไม่ได้วินาทีหนึ่งประตูห้องก็ถูกเปิดออก ตามมาด้วยผู้หญิงร่างเล็กคนหนึ่งซึ่งแก้วก็จำได้ดีว่าคือใคร เพราะเคยเจอกันมาแล้วหนึ่งครั้งแม้จะเคยเจอกันแค่ครั้งเดียว แต่ความจำเธอก็จำได้แม่นยำเสมอ...จินนี่ อดีตคู่หมั้นของโทโมะ แต่จะเรียกว่าอดีตมันจะใช่หรือเปล่าก็ไม่รู้เพราะตอนนี้เธอกับโทโมะก็ไม่ได้อยู่ในสถานะเหมือนเมื่อก่อนแล้ว บางที่จินนี่อาจจะดูแลโทโมะได้ดีกว่าเธอก็เป็นได้

“สวัสดีค่ะพี่แก้ว”

“ค่ะสวัสดี ตามสบายนะคะ”

แก้วจับเสื้อไม่ให้แนบร่างกายแล้วผายมือให้จินนี่เดินเข้าไป ส่วนตัวเองก็เดินออกจากห้องลงไปชั้นล่าง

“อาการเป็นไงบ้างแก้ว”

“คงไม่มีอะไรแล้วค่ะ ได้คนดูแลแล้วนิ”

น้ำเสียงที่ออกจะประชดประชั้นแสดงออกมาโดยที่เจ้าตัวก็ไม่รู้ แต่พี่สาวทั้งสองคนกลับมองหน้ากันแล้วยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ เลยอยากลองแกล้ง

“อ๋อ...น้องจินนี่เหรอ พอดีน้องผ่านมาก็เลยแวะมาหาโทโมะ”

“ขอบคุณพี่มากิที่บอกนะคะแต่แก้วไม่ได้สนใจค่ะ งั้นแก้วขอตัวนะคะ”

เธอบอกแล้วไงผู้ชายอย่างเขาหาใหม่ได้ไม่อยากเลย แค่นอนอยู่เฉยๆยังมีคนมาดูแลถึงที่ดูสิขนาดอดีตคู่หมั้นยังมาหา แก้วเดินออกไปที่รถแล้วไม่ได้รอพี่สาวที่ยังคุยสนุกอยู่กับมากิคิดว่าเดี๋ยวมากิก็คงไปส่งเองเธอ

....................................................................

มาอัพแล้วค๊าบบบเป็นอีกครั้งที่มันไม่มีอะไรจริงๆ อ๊ากกกขอโต๊ดด *ปัง โคร่ม คราม* <--เจ็บรีดเดอร์อย่าเขวียงกระทะมาค๊าบบ้านไรเตอร์มีล้าววว ตอนนี้มันไม่ค่อยจะมีอะไรสักเท่าไหร่ไว้ตอนหน้าค่อยแก้ขัดเนอะ(ตลอดๆ)

เอาหล่ะแวะมาอ่านได้โปรดเม้นๆโหวดให้บ้างก็ดีนะคะ พลีสสส

ปล.รักรีดเดอร์ไม่เคยเปลี่ยน

ปล.รีดเดอร์รักไรเตอร์ไม่(บ้าใครรักแก ไป๊)