Game...ล่ารักฝ่าหัวใจคุณหมอเพลย์บอย
9.2
15)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความอวัยวะแกร่งพองตัวขึ้นจนถึงขีดสุดหญิงสาวยิ้มอย่างพอใจจับมันเล่นไปมาจนมีน้ำเริ่มปริ่มออกมา
หญิงสาวก็นหยุดการกระทำแล้วลุกออกจากร่างไปทิ้งให้ชายหนุ่มนอนค้างเติ่งคนเดียว
“แก้ว!!”
“ถ้ามันอยากมากนักก็ทำเองซิคะแก้วหมดอารมณ์แล้ว”
ยืนบอกทั้งๆที่กำลังใส่เสื้อผ้าอยู่อยางยั่วยวนชายหนุ่ม ดิ้นคลุกคลักแต่ก็ทำอะไรไม่ได้เพราะแขนถูก
มัดตรึงไว้ พอแต่งตัวเสร็จก็เดินตรงมาที่ชายหนุ่มจูบไปที่หน้าอกแล้ว...
“แก้วกลับบ้านก่อนนะคะบ๊ายบาย”
เดินออกไปจากห้องโดยไม่หันมามองชายหนุ่ม ไม่เดินออกไปมือเปล่าหยิบกุญแจรถคันใหม่ของชาย
หนุ่มไปด้วย
“ยัยหยิ่งจอมแสบฝากไว้ก่อนเถอะจะตามไปเอาคืนซะให้ลุกไปไหนไม่ได้เลยคอยดู”
น้ำเสียงโมโหปนค้างเติ่งพูดตามหลังหญิงสาวไปเธอแสบจริงๆเล่นเอาเค้าซะอยู่หมัดไปไหนไม่รอด
เลย ทั้งครวญครางทั้งขอร้อง หญิงสาวเดินไปยิ้มไปอย่างเป็นผู้ชนะ
“ใครบอกว่าบนเตียงพี่จะคุมเกมได้ตลอด…”
หญิงสาวกดปลดล็อดบีเอ็มคันหรูที่เพิ่งเปิดป้ายแดงมาใหม่สดๆร้อนๆนี่คงเป็นรถคันใหม่ที่คุณหมอ
จอมหื่นนั่นถอยมาใหม่แหงๆ เธอขับมันออกไปจอดทิ้งไว้ที่สำนักงานของเธอแล้วเปลี่ยนไปขับรถ
ตัวเองกลับบ้านอย่างสบายใจไม่ได้สนใจบีเอ็มที่ขับมาเลยสักนิด มันถูกปลดล๊อกไว้อย่างงั้นถ้ามีคน
มือดีมาเห็นรับรองว่าคันนี้ไม่รอดต้องโดนขโมยแหง รถไม่ได้ล๊อกกุญแจพร้อมขับ ก็เธอบอกแล้วไง
ว่าคนอย่างเธอเสียอะไรไปแล้วย่อมต้องได้เอาคืนบางไม่มากก็น้อย
+
+
+
Quebec...
ป๊อปปี้และฟางตั้ดสินใจกลับมาที่เมืองนี้อีกครั้งแต่มาคราวนี้ไม่ได้มาเพื่อวาดรูปเหมือนคราวแรกแต่
มาเพื่อเก็บภาพร่วมกันเป็นที่ระลึกก่อนจะกลับไทย
1 2 3 แช๊ะ~
“Thank you…”
ป๊อปปี้และฟางพ่นภาษาที่เป็นสื่อสากลขอบคุณผู้ชายร่างสูงที่มาถ่ายภาพคู่ให้
หมับ~
ป๊อปปี้วาดแขนโอบรอบเอวฟางและออกแรงดึงเพียงนึดหน่อยร่างบางก็แทบจะปลิวติดมือเข้ามาแนบ
อกกว้าง
“อือ...เล่นอะไรคะเนี่ย”
“ไหนยิ้มหวานๆซิครับ”
บอกแล้วยิ้มหวานให้ ฟางก็ยิ้มตอบไปอย่างหวานเชี่ยบ รอยยิ้มที่เจือไปด้วยความสุขดวงตาที่เปี่ยมไป
ด้วยรักถูกถ่ายทอดออกมาอย่างไม่ปิดบัง
แช๊ะ~
เพี้ย~
“เล่นอะไรมาแอบถ่ายได้ไงอ่า”
เขินที่ถูกป๊อปปี้แอบถ่ายรูปตอนที่เธอกำลังยิ้ม มือข้างที่ถือกล้องดิจิตอลลดลงแล้วคล้องสายกล้องเก็บ
ไว้ที่แขน จับฝ่ามือเรียวที่ฟาดลงบนไหล่เมื่อครู่มารวบไว้
จุ๊บ~
ความรู้สึกอุ่นที่ฝ่ามือแผ่ซ่านไปทั่วร่างกาย เพียงแค่ป๊อปปี้จูบที่ลงมาที่ผ่ามือเบาบางก็ทำให้เธอรู้สึก
อบอุ่นไปทั้งร่างกาย นี่หน่ะเหรอจูบเดียวสะท้านไปถึงขั่วหัวใจ...
สวบ~
ดึงฟางเขามากอด
“พรุ่งนี้กลับแล้ว พี่ไม่อยากกลับเลย”
“ไม่ได้หรอกนะเรายังมีงานนะคะ”
“ฟาง...”
“ว่าไงคะ”
“สัญญากับพี่ได้ไหมไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเราจะอยู่ข้างกันตลอดไป”
“ค่ะ”
จูบประทับที่หน้าผากมนอีกครั้งด้วยความรัก กลิ่นไอความรักลอยตลบอบอวนไปทั่วทั้งหน้าโบสถ์
แห่งหนึ่ง ถึงแม้ว่าวัฒนธรรมตะวันตกจะไม่ถือเรื่องการกอดจูบในที่สาธารณะแต่ก็ไม่วายมีคนส่วน
ใหญ่มองด้วยความอิจฉา บางคนถึงกับถ่ายภาพไว้เลยก็มี
...................................................................................................................................
อ๊ากกกขอโทษก๊าบเวลามีน้อยจริงๆได้เท่านี้ครับไว้พรุ่งนี้จะยาวๆและจัดเต็ม(สื่ออีกแล้ว55) มันน้อย
ไปใช่ไหมอ่าง่าไว้พรุ่งนี้เนอะ^^ อย่าลืมนะคะอ่านแล้วเม้นติชมกันด้วยนะ (พลีส)และถ้าชอบบ้างก็
โหวดให้บางก็ได้ค๊าบ
รักลีดเดอร์จ๊วฟฟม๊วฟฟ
เจอกันตอนหน้าจ๊า*()* KF&TK:)))))
หญิงสาวก็นหยุดการกระทำแล้วลุกออกจากร่างไปทิ้งให้ชายหนุ่มนอนค้างเติ่งคนเดียว
“แก้ว!!”
“ถ้ามันอยากมากนักก็ทำเองซิคะแก้วหมดอารมณ์แล้ว”
ยืนบอกทั้งๆที่กำลังใส่เสื้อผ้าอยู่อยางยั่วยวนชายหนุ่ม ดิ้นคลุกคลักแต่ก็ทำอะไรไม่ได้เพราะแขนถูก
มัดตรึงไว้ พอแต่งตัวเสร็จก็เดินตรงมาที่ชายหนุ่มจูบไปที่หน้าอกแล้ว...
“แก้วกลับบ้านก่อนนะคะบ๊ายบาย”
เดินออกไปจากห้องโดยไม่หันมามองชายหนุ่ม ไม่เดินออกไปมือเปล่าหยิบกุญแจรถคันใหม่ของชาย
หนุ่มไปด้วย
“ยัยหยิ่งจอมแสบฝากไว้ก่อนเถอะจะตามไปเอาคืนซะให้ลุกไปไหนไม่ได้เลยคอยดู”
น้ำเสียงโมโหปนค้างเติ่งพูดตามหลังหญิงสาวไปเธอแสบจริงๆเล่นเอาเค้าซะอยู่หมัดไปไหนไม่รอด
เลย ทั้งครวญครางทั้งขอร้อง หญิงสาวเดินไปยิ้มไปอย่างเป็นผู้ชนะ
“ใครบอกว่าบนเตียงพี่จะคุมเกมได้ตลอด…”
หญิงสาวกดปลดล็อดบีเอ็มคันหรูที่เพิ่งเปิดป้ายแดงมาใหม่สดๆร้อนๆนี่คงเป็นรถคันใหม่ที่คุณหมอ
จอมหื่นนั่นถอยมาใหม่แหงๆ เธอขับมันออกไปจอดทิ้งไว้ที่สำนักงานของเธอแล้วเปลี่ยนไปขับรถ
ตัวเองกลับบ้านอย่างสบายใจไม่ได้สนใจบีเอ็มที่ขับมาเลยสักนิด มันถูกปลดล๊อกไว้อย่างงั้นถ้ามีคน
มือดีมาเห็นรับรองว่าคันนี้ไม่รอดต้องโดนขโมยแหง รถไม่ได้ล๊อกกุญแจพร้อมขับ ก็เธอบอกแล้วไง
ว่าคนอย่างเธอเสียอะไรไปแล้วย่อมต้องได้เอาคืนบางไม่มากก็น้อย
+
+
+
Quebec...
ป๊อปปี้และฟางตั้ดสินใจกลับมาที่เมืองนี้อีกครั้งแต่มาคราวนี้ไม่ได้มาเพื่อวาดรูปเหมือนคราวแรกแต่
มาเพื่อเก็บภาพร่วมกันเป็นที่ระลึกก่อนจะกลับไทย
1 2 3 แช๊ะ~
“Thank you…”
ป๊อปปี้และฟางพ่นภาษาที่เป็นสื่อสากลขอบคุณผู้ชายร่างสูงที่มาถ่ายภาพคู่ให้
หมับ~
ป๊อปปี้วาดแขนโอบรอบเอวฟางและออกแรงดึงเพียงนึดหน่อยร่างบางก็แทบจะปลิวติดมือเข้ามาแนบ
อกกว้าง
“อือ...เล่นอะไรคะเนี่ย”
“ไหนยิ้มหวานๆซิครับ”
บอกแล้วยิ้มหวานให้ ฟางก็ยิ้มตอบไปอย่างหวานเชี่ยบ รอยยิ้มที่เจือไปด้วยความสุขดวงตาที่เปี่ยมไป
ด้วยรักถูกถ่ายทอดออกมาอย่างไม่ปิดบัง
แช๊ะ~
เพี้ย~
“เล่นอะไรมาแอบถ่ายได้ไงอ่า”
เขินที่ถูกป๊อปปี้แอบถ่ายรูปตอนที่เธอกำลังยิ้ม มือข้างที่ถือกล้องดิจิตอลลดลงแล้วคล้องสายกล้องเก็บ
ไว้ที่แขน จับฝ่ามือเรียวที่ฟาดลงบนไหล่เมื่อครู่มารวบไว้
จุ๊บ~
ความรู้สึกอุ่นที่ฝ่ามือแผ่ซ่านไปทั่วร่างกาย เพียงแค่ป๊อปปี้จูบที่ลงมาที่ผ่ามือเบาบางก็ทำให้เธอรู้สึก
อบอุ่นไปทั้งร่างกาย นี่หน่ะเหรอจูบเดียวสะท้านไปถึงขั่วหัวใจ...
สวบ~
ดึงฟางเขามากอด
“พรุ่งนี้กลับแล้ว พี่ไม่อยากกลับเลย”
“ไม่ได้หรอกนะเรายังมีงานนะคะ”
“ฟาง...”
“ว่าไงคะ”
“สัญญากับพี่ได้ไหมไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเราจะอยู่ข้างกันตลอดไป”
“ค่ะ”
จูบประทับที่หน้าผากมนอีกครั้งด้วยความรัก กลิ่นไอความรักลอยตลบอบอวนไปทั่วทั้งหน้าโบสถ์
แห่งหนึ่ง ถึงแม้ว่าวัฒนธรรมตะวันตกจะไม่ถือเรื่องการกอดจูบในที่สาธารณะแต่ก็ไม่วายมีคนส่วน
ใหญ่มองด้วยความอิจฉา บางคนถึงกับถ่ายภาพไว้เลยก็มี
...................................................................................................................................
อ๊ากกกขอโทษก๊าบเวลามีน้อยจริงๆได้เท่านี้ครับไว้พรุ่งนี้จะยาวๆและจัดเต็ม(สื่ออีกแล้ว55) มันน้อย
ไปใช่ไหมอ่าง่าไว้พรุ่งนี้เนอะ^^ อย่าลืมนะคะอ่านแล้วเม้นติชมกันด้วยนะ (พลีส)และถ้าชอบบ้างก็
โหวดให้บางก็ได้ค๊าบ
รักลีดเดอร์จ๊วฟฟม๊วฟฟ
เจอกันตอนหน้าจ๊า*()* KF&TK:)))))
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ