LOVELY SENSEI คุณครูที่รัก

"ฉันช่วยถือมา ฉันขนมาเยอะนะทำไมเธอถึกจังวะ" ก็ขนาดร่างสูงบอดี้เซ็กซี่อย่างเขาขนมายังเหนื่อยยัยนี่เล่นถือขึ้นบันไดลิ่วๆมันเหมือนลมเลยหรอ - -;

"แค่นี้เอง มันจะหนักอะไรนักหนา ฉันขนเองได้น่า" ว่าแล้วก็เดินๆๆๆๆ โดยไม่สนเงาดำๆที่ตามหลังมาและระหว่างทางโทโมะพยายามจะช่วยถือแต่แก้วก็ตอบเหมือนเดิมคือ 'มันเบาจะตาย' หรือไม่ก็ 'แค่นี้เอง ฉันมีปัญญายก' โอ้ยยย~ แม่ยอดหญิงถึก !!!

แกร่ก~

แก้วไขกุญแจและขนกระเป๋าไปยังตู้เสื้อผ้าที่ใส่ไว้แค่ข้างเดียว

"เดี๋ยวฉันจัดเตียงนายแปปนึงละกันนะ ฉันเอาของวางไว้เยอะอยู่" สาวเท่ห์ค่อยๆเดินไปที่หัวเตียงและเก็บของของตนกลับชั้นวางของโดยมีร่างสูงคอยช่วย

"เอ่อ...แก้ว" ร่างสูงเรียกสาวเท่ห์แต่เธอไม่ได้สนใจอะไรแล้วเขาจะจัดการสิ่งที่อยู่ในมือระดับสายตาของเขายังไงละโว้ยยยย T^T~ สนใจกันหน่อยเหอะ

"เห้ย ! ไอ้โรคจิตเอามานะ !" สาวเท่ห์หน้าแดงแปร๊ดและวิ่งไปคว้ากางเกงในสีชมพูสะท้อนแสงตัวโปรดของเธอ อ๊ากกกกกกก~ เธอเอาไปวางไว้ตอนไหนวะ !

"ฉันเรียกเธอแล้วแต่เธอไม่หันมาก็เลย..." หนุ่มหน้าหวานพยายามแก้ตัวต่างๆนาๆและทะเลาะง้องๆแง้งๆกับแก้ว

"เก็บเสื้อผ้าของนายใส่ตู้เลยไป ฉันทำเองได้ !" สาวเท่ห์ใจหวานแหววอย่างเธอกลัวเขามาเห็นบราเซียร์ลายหัวใจติดเพชรของเธออ่าเซ่ะ !

20 นาทีผ่านไป~

"โหยยยยย~ ของนายเยอะจริงมานี่ฉันช่วย" สาวเท่ห์พุ่งไปที่กระเป๋าเสื้อผ้า

"เห้ยย ! หยุด อย่าเปิดนะ" แต่ก็ไม่ทันเธอเปิดแล้วก็เห็น.... !!!

"อะ..เอ่อ..ฉันไปนั่งเฉยๆดีกว่า T^T~" แง้! กางเกงในไซต์ใหญ่ T^T~ อะไรมันจะบิ๊กขนาดนั้นคะพ่อคุณ โกงขนาดหรือเปล่าเนี่ย กรี๊ดดดดดดดดดด~ เธอคืดอะร้ายยยย~ สาวเท่ห์กลิ้งไปกลิ้งมาบนเตียงและทึ้งผมตัวเองไปมา

"ฮะๆ เป็นอะไรมากรึเปล่าเนี่ย" หนุ้มหน้าหวานเห็นก็อดหัวเราะไม่ได้ หน้าแดงๆแบบนั้นเธอคงคิดลึกแน่ๆ

"ไม่ ! ฉันไปซื้อกับข้าวหน้าโรงเรียนก่อนนะ" เธอกระเด้งตัวขึ้นจากเตียงทันทีที่ได้ยินเสียงและหาที่ไป

"ไปด้วยสิ ฉันชักหิวแล้วนี่ก็ใกล้จะมืดแล้วด้วย"

"อือตามใจ ฉันไปชวนเพื่อนสนิทฉันก่อนนะ ตามมา" แก้วเดินออกจากห้องและล็อคเสร็จสับ เดินไปเคาะห้องของ 2 พี่น้องที่ต่างกันสุดขั้ว แต่เธอก็รักพวกเขานะ ขนาดที่ว่ายอมตายแทนได้เลยทีเดียว

"ฟาง ! เฟย์ ! นี่แก้วเองนะ ไปร้านพี่กั้งกันดีกว่า แก้วหิว" แก้วตะโกนเข้าไปในห้อง ก็ทำไงได้ ชั้นนี้ไม่ค่อยมีคนซักเท่าไหร่นี่นา ห้องก็ออกจะว่างทำไมอีตาครูนี่ต้องปอดแหกแบบนี้ด้วยนะ นอนคนเดียวก็ไม่ได้

"จ้ะ ไปกันเฟย์" พี่สาว(แอบ)โหด กระชากน้องสาวลุกจากเตียงและลากออกมาที่หน้าห้อง

"นี่ไง ครูใหม่ที่พวกนั้นเล่าถึงหน่ะ ชื่อ โทโมะ" แก้วแนะนำโทโมะเพราะฟางทำหน้ามีคำถามซึ่งมันดูน่ารักมากกกกกกกกสำหรับผู้คนที่มอง ยกเว้น โทโมะ เพราะเขาออกจะชอบผู้หญิงเซ็กซี่ซะมากกว่า

"อ่อ สวัสดีค่ะครู งั้น ! นี่ก็รูมเมตคนใหม่เธอหรอ 5555+" ฟางและเฟย์คิดว่าเพื่อนสาวเท่ห์ของเธอพอมายืนคู่กับโทโมะแล้วทำไมเหมือนคู่กิ่งทองใบหยกสุดๆ มันเหมาะกันม๊ากมาก

"ยิ้มแบบนี้มันหมายความว่าไงเนี่ย เร็ว !" แก้วเริ่มเข้าใจแล้วว่าพี่น้องคิดอะไรกันแน่ สายตาและรอยยิ้มแบบนี้

"คิกๆๆ ฮ่าๆๆๆๆ" ฟางและเฟย์หัวเราะกัน 2 คนและ วิ่งหนีแก้วที่ทำหน้ายักษ์วิ่งไล่ตามอยู่โดยมีโทโมะอมยิ้มและหัวเราะเพื่อนสนิท 3 คนนี้และวิ่งตามไป

ปี๊นนนน~ เอี๊ยดดด~

"เฮ้ย ! ระวัง !"ร่างสูงรีบกระชากตัวร่างบางให้พ้นจากรัศมีหักหลบของรถอย่างแรงจนร่างบางปลิวมาทับตัวเขาและไถลไปกับพื้นทั้งคู่ และ รีบนั่งคุกเข่ามองแผลที่เกิดากการถลอกบริเวณขาขาวๆของแก้ว

"โอ้ยยย~" แก้วร้องโอดโอยทันทีโทโมะเอื้อมมือไปแตะบริเวณแผล

"ขอโทษๆ เฟย์ฟาง! ไปซื้อข้าวให้แก้วเถอะ ครูพาแก้วไปห้องพยาบาลเอง" โทโมะช้อนร่างบางที่เกือบถูกรถชนจนลอยหวือเหนือพื้น แต่ร่างบางกลับดิ้นดุกดิกไปมาเหมือนไม่ยอม

"ฉันเดินเองได้นะ ! ปล่อยสิ"

"สาบานสิว่าลงเดินเองแบบไม่เซ ถ้าเซฉันจะจูบเธอ !" โทโมะขู่ร่างในอ้อมแขนแต่เธอกลัวที่ไหน

"ก็ได้ ชิ!" แค่เกรงใจแค่นั้นเอง !

@ ห้องพยาบาล

"ซี๊ดดดดดด~ เจ็บนะ เบาๆสิ" เสียงประหลาดดังมาจากห้องพยาบาลทำให้ 2 พี่น้องที่เพิ่งซื้อข้าวมันไก่ของโปรดเพื่อนสาวเกิดอาการคิดลึกและผลักประตูเข้าไปอย่างรุนแรง

"นี่เธอ....!!!!"