LOVELY SENSEI คุณครูที่รัก

แอ๊ด~
"ปล่อยได้แล้วย่ะ" แก้วที่ดิ้นไปดิ้นมาในอ้อมกอดแต่แทนที่เธอจะได้ลงจอดสู่พื้นดินโดยสวัสดิภาพเธอกลับลงจอดอย่สงไม่นุ่มนวลลงกับเตียง ไอ้บ้าโทโมะมันโยนเธอลงเตียงเนี่ย
"ไม่ต้องลุกเลย" โทโมะกระโจนมาตะครุบตัวแก้วที่กำลังจะเด้งตัวลุกขึ้นจนล้มไปกองกับเตียงด้วยกันทั้งคู่
"อะไรเนี่ย ถอยเลยๆ ฉันจะอาบน้ำ" แก้วทั้งผลักทั้งดันทั้งแกะมือเหนียวเหมือนตังเมของโทโมะที่เอวและหัวหนักๆที่มาหนุนหน้าอกเธอเนี่ย หน้าอกนะยะไม่ใช่หมอน
"อะไรกัน จะรีบอาบน้ำทำไม" โทโมะพูดทั้งที่หลับตาพริ้มพร้อมซุกหน้าลงกับหมอนใบใหม่มากขึ้น
"เย็นแล้วๆ ๆ ๆ" แก้วดิ้นไปดิ้นมาแต่พอโทโมะขึ้นคร่อมก็ตกใจผลักจนตกเตียง
"ไอ้บ้า !!! ;P" แก้วพูดพร้อมแลบลิ้นใส่แต่โดนตะครุบลงไปกองกับเตียงอีกรอบ
"หนีไม่รอดหรอก" โทโมะยิ้มอย่างสุขีปรีดาก่อนจะล็อคแน่นพร้อมขโมยหอมแก้มแก้วฟอดใหญ่
"แก้วไปกิน..." กวินที่เปิดประตูเข้ามากะว่าจะชวนแก้วไปหาอะไรทานหน้าม. แต่นี่ก็เป็นอีกรอบที่เขาต้องเห็นเพื่อนสนิท(ที่ตัวเองคิดไม่ซื่อ)กับอาจารย์คนใหม่น่าใสไฟแรง กำลังทำอะไรบ้าๆกันอยู่ แต่เท่าที่ดูหน้าแก้วเหนื่อยเขาจึงเดินไปแกะมือปลิงและพยุงแก้วลุกขึ้น
"ขอบใจ ว้ายยย~" แก้วที่ขาอ่อนแรงจึงโถมน้ำหนักเต็มที่กวินที่ไม่ได้ตั้งตัวจึงล้มลงไปกองกับพื้นทั้งคู่และแก้มของแก้วอีกข้างที่โทโมะไม่ได้หอมแก้มไปโดนปากของกวินพอดี
"ขอโทษๆ ๆ โอ้ยยยย~" แก้วที่กำลังจะพยุงตัวลุกขึ้นถูกกระชากไปยังเตียงอีกฝั่งจนกระแทกผนังอย่างแรงก่อนที่โทโมะจะกระโจนขึ้นคร่อมปล่อยหมัดใส่หน้าหล่อๆของกวินจนเลือดออกมุมปาก
"หยุด !" แก้วตะโกนใส่โทโมะจนโทโมะเหลียวมามองด้วยสายตาหงุดหงิด ช่วงที่กำลังเผลอกวินพลิกด้านขึ้นมาและปล่อยหมัดใส่โทโมะบ้าง ก่อนจะพลิกไปพลิกมา
"หยุดทั้งคู่ เดี๋ยวนี้ !!!" แก้วตะคอกใส่ทั้งคู่ก่อนจะวิ่งไปตะครุบหมัดที่โทโมะกำลังจะปล่อยใส่หน้ากวินที่หน้าเยินกันทั้งคู่แต่ถูกสะบัดล้มไปอีกรอบ เสียงตะคอกเมื่อกี้เสียงดังพอจะทำให้ห้องข้างๆได้ยินซึ่งห้องข้างๆเป็นห้องของ 2 พี่น้องนีระสิงห์นั่นเองเท่านั้นยังไม่พอ พวกเขามีแขกสำคัญคือ เขื่อนและป็อปปี้สุดที่รักของพวกเธอ ทันทีที่ได้ยินอีกครั้งทุกคนในห้องข้างๆวิ่งมาก่อนจะเห็นแก้วที่เป็นกรรมการห้ามมวยพยายามห้ามมวย
"มาช่วยกันหน่อยสิ !" แก้วตะคอกด้วยเสียงแหบๆจนเขื่อนและป็อปปี้รีบเข้ามาช่วยล็อคตัวทั้ง 2 คนเอาไว้โดยเขื่อนล็อคกวินและป็อปปี้ล็อคโทโมะ
"ขอบใจนะเขื่อน" แก้วหอมแก้มเขื่อนฟอดน้อยๆแต่มันทำให้คนที่ป็อปปี้ล็อคเอาไว้ของขึ้นไม่ใช่น้อย
"แล้วนี่..." แก้วชี้ไปยังป็อปปี้ด้วยแววตาสงสัยแต่เธอคุ้นหน้าเขานะ
"ป็อปปี้ครับ" ป็อปปี้ยิ้มอย่างเป็นมิตรจนตาหยีอย่างน่ารัก
"เอ่อ...แก้วจ้ะ ^^;;;" แก้วยิ้มเจื่อนๆเล็กน้อยพอรู้ว่าเขาเป็นใครแต่พอป็อปปี้ได้ยินชื่อของแก้วก็เช่นกัน เขาหน้าซีดลงเล็กน้อยแต่ยังคงรอยยิ้มเอาไว้
"ฟาง...แก้วนอนห้องฟางนะ" 
"เอ่อ...โอเคจ้ะ" ฟางมองหน้าโทโมะเล็กน้อยและหันไปพยักหน้าให้แก้ว ก่อนที่แก้วจะเดินไปหยิบชุดนอนพร้อมผ้าเช็ดตัว 
"ปล่อยกวินเถอะ" เขื่อนปล่อยกวินก่อนที่แก้วจะประคองกวินไปยังห้องข้างๆขณะที่กวินแตะมุมปากไป
"เอากล่องปฐมพยาบาลมาด้วยนะ" แก้วตะโกนเข้ามาในห้องก่อนจะเดินหายไป
"โถ่เว้ย !!" โทโมะสะบัดป็อปปี้ออกก่อนจะทุ่มของระบายอารมณ์ในขณะที่ป็อปปี้เดินเข้าไปในห้องข้างเรียบร้อยแล้ว โทโมะวิ่งไปเคาะประตูหน้าห้องรัวๆแต่ประตูก็ถูกเปิดออกมาแต่ไม่ใช่คนที่เขาต้องการพบ
"หึ !" กวินยิ้มเย้ยหยัยเล็กน้อยก่อนเดินลงลิฟต์ลงไปโทโมะเคาะประตูรัวๆก่อนตะโกนเสียงดัง
"แก้ว ! ฉันขอโทษเปิดประตูก่อนนะ"
"แก้ว !! ออกมาคุยกันก่อนสิ"
"แก้ว !!!!"
@ ในห้อง
"อึดดีนี่อาจารย์ใหม่" เฟย์ที่กำลังตะไบเล็บไปพลางๆก่อนที่เธอจะรำคาญเสียงที่ได้ยิน ไอ้บ้านี่มันก็อึดเกินไปแล้ว นี่มัน 3 ชั่วโมงแล้วนะ โทโมะตะคอกจนแก้วนอนไปแล้ว แก้วอาบน้ำนานผิดปกติเลยทีเดียววันนี้ เธอคงใจลอยไปหน่อยละมั้ง พอเธอออกมาด้วยชุดนอนกระโปรงสายเดี่ยวและเดินหงอยๆมานั่งที่เตียง และ พอเธอได้ยินเสียงโทโมะเธอรีบเอาหมอนปิดหน้าปิดตาและไม่พูดคุยกับใครเลยซักคนจนผล็อยหลับไปแต่ที่แปลกอีกอย่างคือเธอไม่เข้าใจทำไมแฟนใหม่ของพี่เธอถึงได้เอาแต่มองแก้วหล่ะ !?
"อุ้มแก้วมาฝั่งนี้มา นอนได้แล้วๆ" เขื่อนอุ้มแก้วมายังเตียงอีกฝั่งก่อนจะจัดกระโปรงที่เลิกขึ้นมาโชว์ขาขาวๆ เฟย์ไม่คิดอะไรมากหรอกเพราะแก้วและเขื่อนสนิทกันมากกว่าเธอซะมากกว่าอีก พวกเขาเป็นนักเรียนนอกคงจะไม่แปลกอะไรถ้าทั้งสองคนจะทักทายวิธีถึงเนื้อถึงตัว เขื่อนหอมแก้มแก้วก่อนจะห่มผ้าให้และเคลื่อนตัวไปนอนอีกฝั่งพร้อมปิดไฟ
-------------------------------------------------------------------------------------------
"ฮ้าววววววว~" แก้วลุกขึ้นมาหาวหวอดๆเพราะความเคยชินเธอถึงตื่นมาเวลา 7.00 น. ทุกวันแม้วันนี้จะเป็นวันเสาร์ และ เธอไม่มีคลาส ฟางก็เช่นกัน เธอตื่นขึ้นมาพร้อมกับแก้ว
"ฟางไปส่งดีกว่า เฟย์นอนอีกนาน" เฟย์ที่ละเมอเด้งผึงจนแก้วและฟางสะดุ้งล้มลงไปซุกกับหมอนอีกรอบ
แอ๊ด~
"เฮ้ยย ๆ ๆ"