รุ่นพี่หน้าใสกับยัยแว่นหน้าจืด

     ลมพัดโชยมาเบาๆ แสงแดดเล็ดลอดผ่านช่องว่างระหว่างผ้าม่านลงมากระทบใบหน้า
      "เช้าแล้วสินะ"  ฉันงัวเงียตื่นขึ้นมาและรีบพับเก็บที่นอนทันที
         "โมนา ตื่นยังลูก ไปเก็บดอกกุหลาบมาให้แม่ที" แม่ตะโกนเรียกฉันมาจากชั้นล่าง
         "คะแม่"  ฉันรีบไปอาบน้ำและลงไปข้างล่างทันที
     ฉันหยิบตะกร้าและมุ่งหน้าไปที่สวนดอกไม้ ถึงที่นี่จะเป็นหมู่บ้านที่อยู่ในเมืองแต่ แต่ละบ้านจะมีพื่นที่สวนของบ้านค่อนข้างเยอะ บรรยากาศเงียบสงบและที่สำคัญที่นี่มีสวนประจำหมู่บ้านที่ปลูกดอกไม้ พืชพันธุ์ต่างๆไว้หลายชนิด ฉันชอบที่นี่มากเลยหละ><
     พอมาถึงสวนฉันรีบมุ่งหน้าไปที่ต้นกุหลาบทันที ฉันบรรจงเก็บดอกกุหลาบใส่ตะกร้า ทันใดนั้น
    "อะแฮ่ม! หวัดดียัยแว่นเจอกันอีกแล้วนะ" เสียงใครบางคนที่อยู่อีกฟากของต้นกุหลาบ ฉันชะเง้อไปมอง 
     "นะ...นาย นายนี่เอง" ฉันเผลอชี้หน้าเขาโดยไม่รู้ตัว
     "นี่ น้อยๆหน่อย ฉันรุ่นพี่เธอนะ"
      "......" ฉันเก็บมือและคว้าตะกร้ารีบเดินออกมาทันที เฮ้อ ทำไมต้องมาเจออีรุ่นพี่บ้านี่นะ
       
 
 
 
         
         ปึก!!!!!   ฉันวางตะกร้าลงบนโต๊ะอย่างแรง
       "โมโหใครมาลูก " แม่ถามเมื่อเห็นฉันหน้ามุ่ยมาแต่ไกล
      "ไปเจอคนๆหนึ่งที่เห็นแล้วอารมณ์เสียทุกทีคะแม่"*-*
      "แล้วเขาทำอะไรให้โกรธหละ อ่ะ มาทานข้าวก่อนจะได้อารมณ์ดีขึ้น"
     "คะ" 
       พอทานข้าวเสร็จฉันไปนั่งเล่นที่เก้าอี้ตัวโปรด เฮ้อ สบายจัง ทันใดนั้น...
     กริ๊งงงงงง!!!!  เสียงอ๊อดหน้าบ้านดังขึ้น
     คุณอานิรุจนั่นเอง(คุณอานิรุจเป็นเพื่อนรุ่นน้องของพ่อที่อยู่เคียงบ่าเคียงไหล่กับพ่อมาตั้งแต่สมัยเรียน)
      "สวัสดีครับคุณพี่คือผมอยากจะขอรบกวนคุณพี่ซักหน่อยนะครับ"
    "จ๊ะ เข้ามาข้างในก่อนสิ"
     "ช่วงปิดเทอมใหญ่นีัผมฝากลูกชายผมหน่อยนะครับ พอดีผมต้องไปดูงานที่ต่างประเทศหนะครับ"
     "อ๋อ ได้จ๊ะ แล้วลูกชายชื่ออะไรจ๊ะ"
     "ผมชื่อ ทิว ครับ"
     "จ๊ะ ยินดีต้อนรับนะ โมนาๆ มานี่ซิ"
   ฉันเดินมานั่งข้างๆแม่  "สวัสดีคะคุณอา คุณแม่มีอะไรหรอคะ" ฉันหันไปถามแม่
   "คุณอาเขาจะให้ลูกชายเขามาอยู่กับเราสักพักหนะ"
    "ห๊ะ!!!"ฉันหันควับไปมองหน้าอีตานั่นทันที     
   "ทำความรู้จักันสิ"แม่บอกฉัน
   "หวัดดีพี่ชื่อ ทิว ยินดีที่ได้รู้จักนะโมนา" เขาพูดจบยังมาทำหน้ากวนใส่อีก*^* อีรุ่นพี่บ้านี่!!!