G'L'N'ยัยซุมซ่ามสะดุดรักนายเพลย์บอย

สุดท้ายฉันมานั่งทำแผลให้พี่แบงค์
"มาทำแผลให้ฉันเลยมา"
"เออนะ แปป"หยิบกล่องที่ทำแผลแล้วมานั่งตรงหน้าพี่แบงค์
"เธอชอบบอลใช่ไหม?" พี่แบงค์เขาถามอะไรขอเขาเนีย
"ไม่ได้ชอบ"
"ไม่เชื่อ --!! เธอเคยชอบมันไม่ใช่หรือไง?"
"เคยก็เคย แต่ตอนนี้เลิกชอบแล้วเป็นแค่เพื่อนกัน"
"ฉันไม่เชื่อเธอหลอก "
"แล้วแต่ ขยับหน้ามาหน่อยสิ ทำแผลไม่สะดวก มัวแต่บ่นอยู่ได้"    พี่แบงค์ก็เอาหน้ามาใกล้ๆจนทำแผลเสร็จฉันจึงพึ่งรู้ตัวว่าหน้าของฉันกับพี่แบงค์หน้าห่างกันไม่กี่เซน  ฉันกับพี่แบงค์ก็สบตากันแล้วอยู่ๆพี่แบงค์ก็ขยับหน้าเข้ามาเรื่อยๆจนฉันกับพี่แบงค์จูบกัน  ฉันรู้สึกว่าจูบที่ฉันได้รับจากพี่แบงค์มันชั่งหวานจนไม่อยากให้พี่แบงค์ไปจูบจากใครคนอื่น
" -//- "พี่แบงค์
"-//- "ฉัน
"เออ... ฉัน..."
"เดียวขิงขอไปเก็บกล่องที่ทำแผลก่อนนะ"
"อืม..."
"อ้าว!! ขิงทำแผลให้แบงค์เสร็จแล้วเหรอ?"ตกใจหมดเลย  พี่บาสกับบอลมาพอดี
"เสร็จแล้วค่ะ เดี๋ยวขิงไปบนห้องก่อนนะ"
"อ่าๆ เดี๋ยว!!ขิงทำไหมหน้าแดงๆ? ไอ้แบงค์ก็หน้าแดง?"
"สงสัย ร้อนมั่งค่ะพี่บาส " ฉันตอบ
"เพ้อเจ้อแล้วใครหน้าแดง ตาลายป่าวพี่"  พี่แบงค์ตอบ
"ขิงขอตัวก่อนนะค่ะ"
"จ้ะๆ"
ตอนเย็น
ฉันกำลังจะไปกินข้างเจอบอลหน้าห้อง
"อ้าว บอลไม่ไปกินข้าวเหรอจ้ะ"
"เดี๋ยวไป"
"อ่อ งั้นขิงไปก่อนนะ"
"ขิง บอลขอคุยอะไรหน่อยดิ"
"มีไรป่าว หน้าเครียดๆ"
"มาคุยห้องบอลได้ไหม"
"ก็ได้"
พอถึงห้องบอลมีนั่งกันที่โซฟา ต่างคนต่างเงียบ
"มีไรจะคุยกับขิงเหรอบอล"
"ขิงรู้ตัวไหมว่าทำไรอยู่"
"ขิงทำไรอ่ะ ก็นั่งอยู่อ่ะ"
"ไม่ตลกนะ ขิงอย่าทำเป็นไม่รู้ได้ป่ะ"  อะไรวะงงอ่ะ
"อ้าวก็ขิงนั่งอยู่จริงๆอ่ะ บอลมีไรก็บอกกันตรงๆดีกว่าพูดอย่างนี้ขิง งง"
"บอลเห็นขิงจูบกับพี่แบงค์ ทำไหมอ่ะขิง?"
"บอลเห็นเหรอO0O!"
"ตกใจเลยเหรอ เห็นสิ ขิงชอบพี่แบงค์เหรอ?"
"ป่าว ขิงไม่ได้ชอบพี่แบงค์เราเป็นพี่น้องกัน"
"ขิงไม่ชอบแต่ขิงรู้อะไรไหมว่าพี่แบงค์ชอบขิง?"
"ห๊ะ!! จะบ้าเหรอบอลพูออะไรเพ้อเจ้อ"
"จริงบอลพูดจริง บอลดูออกว่าพี่แบงค์ชอบขิง แล้วบอลก็รู้ว่าขิงก็ชอบพี่แบงค์"
"บอลพูดอะไรนะ บอกแล้วว่าขิงไม่ได้ชอบพี่แบงค์"
"ขิงหลอกคนอื่นได้ แต่หลอกบอลไม่ได้ เข้าใจไว้ด้วย"บอลเปลี่ยนไปแล้วหน้าตาเริ่มหน้ากลัว
"บอลเป็นอะไรไปอ่า บอลไม่เหมือนเดิมนะ"
"จะให้บอลยิ้มเหรอทั้งที่บอลเห็นคนที่บอลชอบไปจูบกับพี่ชายตัวเอง"
"บอล เราเริ่มคุยกันไม่รู้เรื่องแล้วนะ เราเลิกคุยกันเถอะให้บอลระงับอารมณ์ได้ค่อยมาคุยกันใหม่ "
"เดี๋ยว "บอลดึงฉันไปนั่งที่โซฟาอีกครั้งแล้วจับฉันไว้แน่นบอลเริ่มขยับเข้ามาใกล้
"บอลจะทำอะไร ปล่อยขิง ขิงจะไปแล้วบอลอรามณ์ไม่ดีอย่าพึ่งคุยกันเลย เดี๋ยวทะเลาะักันป่าวๆแล้วบอลช่วยขยับออกไปด้วย"
"แล้วใครกันละที่ทำให้บอลอารมณ์เสีย กลัวบอลเหรอไง"
"บอลขยับออกไป ถ้าบอลไม่ออกไปเราไม่ต้องมาคุยกันอีก" บอลไม่ยอมออกไปแต่ขยับหน้ามาใกล้ๆทำไงดีจะร้องแล้วนะ บอลเห็นฉันร้องไห้แล้วหยุดทันที
"ขิงกลัวเราขนาดนั้นเลยเหรอ บอลขอโทษ ขิงบอลขอโทษ"ฉันไม่สนใจเสียงบอลเลยจากที่ฉันผลักด้วยแรงโมโหฉันรีบเข้าไปในห้องตัวเอง 
20.00
ฉันลงมาหาของกินเพราะตอนที่เกิดเรื่องกับบอลยังไม่ได้กินอะไรเลย
"อ้าวขิงลงมาแล้ว เห็นไอ้บอลข้างบนบ้างไหม??"พี่บาสถาม
"ไม่เห็นค่ะ"
"พี่บาสไอ้บอลมันออกไปตั้งแต่เย็นแล้ว ยังไม่กลับเลย"พี่แบงค์ตอบ
"ออกไปไหน"
"ไม่รู้อ่ะ เห็นรีบออกไป ไม่รู้มีเรื่องกับใครมาเห็นร้องไห้ด้วย"
"ฝนตกมันจะเป็นไรไหมเนีย  โทรไปก็ไม่รับ ขิงรู้ไหมมันมีเรื่องกับใคร"  มีเรื่องกับฉันแน่เลยถ้าตอบไปจะโดนด่าไหมละ
"ไม่รู้ค่ะ"ฉันหันไปสบตากับพี่แบงค์จังๆเลย
"แน่ใจนะ ว่าเธอไม่รู้" พี่แบงค์ถาม
รู้แต่ไม่บอกถ้าบอกไปตายแน่ยิ่งพี่แบงค์ถามด้วย
"ไม่รู้จริงๆ"
"อ่าๆน้องขิงไม่รู้แบงค์ก็ถามจังเลยมันใช่เวลามาจับผิดไหมละ มาสนใจเรื่องบอลดีกว่า"
"ก็ได้ครับ"
"ค่ะ"รู้สึกเหมือนตัวเองผิดยังไงไม่รู้ ขอโทษนะบอล
เรื่องราวจะเป็นอย่างไร ขิงจะทำอย่างไงที่บอลหายไป โปรดติดตามต่อนะค่ะ^^