นิยาย/เทพนิยาย (Fantasy)

เขียนโดย Jalando

กล้าได้รับข้อความประหลาดจากบุคคลปริศนาในเฟสบุ๊ค ประมาณว่า.....อยากเข้ามาในโลกของเซนต์เซย่ามั้ย แล้วเด็กหนุ่มชาวไทยจะทำยังไง ติดตามอ่านได้ที่นิยายเรื่องนี้

เขียนโดย ถอดแว่น

นิยายเรื่องนี้แต่งจนจบภาคแล้ว ผู้เขียนจะทยอยลง สัปดาห์ละ 1-2 ตอน โลกที่เราอาศัยอยู่ที่ใช่ว่าทุกคนจะรู้จักดีไปทั้งหมด ยังมีสถานที่บางแห่งที่คนทั่วไปยังอาจจะไม่รู้ เหนือขึ้นไปสูงกว่าหมู่เมฆ ภายใต้ท

เขียนโดย Zeno

ผมเกลียดโลกที่เป็นแบบนี้... น่าเบื่อ วุ่นวาย สกปรกทั้งตัวมนุษย์ ไม่สิ... สิ่งมีชีวิตที่อยู่บนโลกปัจจุบันนี้ไม่คู่ควรกับคำว่ามนุษย์ด้วยซ้ำ สัตว์ประเสริฐ? เหอะๆมันก็ยังดูหรูเกินไป... สัตว์เดรัจฉานที

เขียนโดย cQMan

นี่คือเรื่องราวการเดินทางในโลกแห่งเกมของ หัวกะโหลกเย็นชา ก้อนหินใจดี ไข่มังกรหัวร้อน ลูกแก้วติงต๊อง และผม...สไลม์ตัวหนึ่ง ถ้าต้องการความเทพ เราไม่มี! ที่เรามีคือความปั่น! มัน! ฮา! และน่ารัก...ล่ะมั้ง

เขียนโดย กนกพัชร

เรื่องราวของ "ณัชฐานันท์ พณิชย์ผาติกรรม" หรือ "แท็ก" แห่งสมาชิกรุ่นที่สิบเจ็ดของทีมเดวิลแบ๊ทส์ ซึ่งจะอยู่ในจักรวาลเดียวกับ "หวงจือชิน" แต่จะคนละยุคสมัย โดยเรื่องราวของทอมบอยคนนี้จะเป็นช่วงที่เขาต้องเผ

เขียนโดย ซุยกิ

ความมืดที่แสนงดงาม ชายผู้อยู่ในเงาแห่งรัติกาล ผู้แสนเย่อเยิ่ง โหดร้าย ทว่าช่างสง่างามแม้มืดมน และเธอหญิงที่ตกเป็นเหยื่อผู้แสนบริสุทธิ์

เขียนโดย ชมรมคนรักลาฟลอร่า

"อย่าเอาเขามาเกี่ยวเรื่องนี้ เรื่องที่เราต้องไม่เหมือนเดิม" นี่ เฮ้ย! ฉันไม่ได้อกหักนะแล้วร้องมาเพื่ิอ อะไรกันนี่ ฉันเคยสัญญากับเพื่อนว่าจะไม่มีแฟนแต่ฉันได้แอบชอบอะไรกาาาานนนนนเนี่ยๆๆๆๆๆๆ แต่ยังไงก

เขียนโดย Bebe

บทนำ แสงจันทร์ทอประกายอยู่บนฟากฟ้า กาลเวลาผ่านไปอย่างเลือนราง เราไม่สามารถย้อนเวลาหวนกลับคืนมาได้ สิ่งที่ทำได้มีเพียงแต่ทำสิ่งนี้ เวลานี้ ให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ เปรียบดั่งรักแท้ที่แม้อยากจะย้อนเวลา

เขียนโดย LuvifrancSLawLia

ในโลกที่มนุษย์ไม่ได้เกิดมาเพื่อดำเนินชีวิตตามที่ตัวเองกำหนด พวกเขาเป็นเพียงหมากตัวหนึ่งของกระดานหมากรุกที่กำลังถูกเล่นโดยสิ่งมีชีวิตที่ทรงอำนาจสองตน "ผู้ให้กำเนิดชีวิต" และ "ผู้พรากชีวิต"

เขียนโดย Zeno

ภายใต้ห้องสี่เหลี่ยมที่แคบไร้แสงสว่างและเสียงต่างๆ เด็กหญิงวัย14ปีได้ใช้ชีวิตในห้องที่มืดมนนั้นมาตลอด4ปี โลกที่มืดมน น่าเบื่อ แต่เธอก็ใช้ชีวิตในที่แห่งนั้นมาตลอด เพียงเพราะเธอได้สูญเสียหลายๆอย่าง