CHESS:พลิกกระดานเทพ

10.0

เขียนโดย TKFD

วันที่ 3 สิงหาคม พ.ศ. 2567 เวลา 01.14 น.

  10 ตอน
  1 วิจารณ์
  631 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 3 สิงหาคม พ.ศ. 2567 01.16 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

5) ตอนที่ 2.3 ดาบ และ การกลับห้องพัก

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

    ผ่านไป 5-6 ชั่วโมงหลังจากที่อากิสลบไป อลิสก็พยามจะปลุกอากิ

 

 

 

    [อลิส:ท่านอากิคะ ท่านอากิ ท่านอากิ!!!...]

 

 

 

    อลิสพยามเรียกอากิแล้ว แต่ก็ไร้การตอบกลับใดๆจากอากิ อลิสก็เลยจะทำการทำเสียงดังๆเพื่อปลุกอากิเหมือนเดิม

 

 

 

    [อลิส: แปรน~~~~!!!]

 

 

 

    ถึงอลิสจะทำเสียงดังแล้วแต่อากิก็ยังไม่ตื่น

 

 

 

    [อลิส:.... ท่านอากิน่าจะอ่อนเพลียจากอาการเสียเลือด ปล่อยให้นอนไปก่อนดีกว่า]

 

 

 

    อลิสที่คิดได้อย่างนั้นก็ปล่อยให้อากินอนต่อไป จนเวลาผ่านไปได้ 2 ชั่วโมงกับอีก 20 นาทีกว่าๆอากิก็ตื่นขึ้นมา

 

 

 

    "อากิ:แคก แคก! นะ น้ำ ฉันต้องการน้ำ"

 

 

 

    พออากิตื่นขึ้นมาเขาก็ถามหาน้ำทันที แต่โชดร้ายที่อากิไม่ได้มีน้ำติดตัวมาเลย

 

 

 

    'อากิ:ฉันไม่ได้เอาน้ำมาเลยทำไงดี' 

 

 

 

    อากิที่กระหายน้ำก็มองรอบๆเพื่อหาอะไรมาดื่ม อากิหันไปหันมาเขาก็เห็นน้ำแดงๆในขวดที่เหลือแค่ครึ่งหนึ่ง

 

 

 

    'อากิ:นั้น! น้ำนั้นที่ฉันกินเหลือไว้'

 

 

 

    อากิที่เห็นขวดนั้นเขาก็รีบยืนมือเข้าไปหยิบมันขึ้นมา และก็ดื่มมันเพื่อดับกระหายทันที

 

 

 

    "อากิ:อึก อึก"

 

 

 

    'อากิ:ถึงจะไม่ได้ทำให้หายกระหายได้ แต่ก็ยังดีกว่าไม่ได้กินเลย'

 

 

 

    [อลิส:ท่านดื่มโพชั่นรักษาแรงค์ D 100 มิลลิลิตร ฟื้นฟู HP 30 ได้รับค่าความกระหาย 20 พร้อมเร่งการสมานของแผลขึ้น 125%]

 

 

 

    "อากิ:ไอ้ที่ดื่มไปเมื่อกี้คือโพชั่นเหรอ"

 

 

 

    [อลิส:ใช่ค่ะ]

 

 

 

    'อากิ:ถึงจะจำไม่ได้หมด แต่เราจำล้างๆได้ว่าอลิสบอกให้เรามาดื่มโพชั่นนี้... แปลว่าที่รอดมาได้ก็เพราะอลิสบอกให้มาดื่มสินะ'

 

 

 

    "อากิ:ขอบคุณนะอลิส ถ้าไม่ได้เธอฉันก็คงจบไปแล้ว..."

 

 

 

    [อลิส:ไม่เป็นไรคะท่านอากิ ดิฉันจะค่อยอยู่เขียงข้างท่านและจะค่อยช่วยท่านเสมอค่ะ]

 

 

 

    อากิที่ได้ยินอย่างนั้นก็รู้สึกสบายใจขึ้นอย่างมาก

 

 

 

    "อากิ:ขอบคุณ"

 

 

 

    [อลิส:ส่งสติกเกอร์ยิ้ม]

 

 

 

    แล้วอากิหันมาดูที่แผลตัวเองเขาก็เห็นว่าแผลนั้นมันเริ่มจะสมานกันแล้ว แต่อากิก็ยังต้องระวังเพราะแผลอาจจะยังเปิดได้

 

 

 

    'อากิ:ผ้านี้เปื้อนเลือดไปหมดแล้ว ต้องเปลี่ยนผ้าพันแผลใหม่'

 

 

 

    แล้วอากิก็ถอดเสื้อกับกางเกงออก และเปลี่ยนกับเสื้อผ้าที่มีในช่องเก็บของ

 

 

 

    [อลิส:ท่านถอดเสื้อซับใน ท่านถอดกางเกงเก่าๆ ท่านสวมใส่เสื้อเก่าๆ ท่านสวมใส่กางเกงเก่าๆ]

 

 

 

    'อากิ:เสื้อกับกางเกงเปื้อนเลือดหมดเลย แถมเสื้อผ้าสำลองก็หมดแล้วด้วยจะเอาผ้าที่ไหนละเนี่ย'

 

 

 

    แล้วอากิก็หันไปมองที่เสื้อซับในของตัวเองเขาก็เห็นว่าเลือดนั้นมันเปื้อนแค่ด้านหน้า ส่วนด้านหลังนั้นยังสะอาดอยู่ ส่วนกางเกงก็ยอมไปด้วยเลือดแล้ว อากิที่เห็นอย่างนั้นก็กีดเสื้อซับใน และมาเอาพันแผลไว้ก่อน อากิที่ขยับตัวไปมาก็รูสึกเจ็บปวดเพราะแผลที่ยังสมานกันไม่ดี

 

 

 

    "อากิ:โอ้ย"

 

 

 

    แต่ถึงอย่างนั้นอากิก็ยังต้อง ขยับไปมาเพื่อปฐมพยาบาลตัวเอง และในตอนนั้นเองอลิสก็พูดขึ้นมาว่า

 

 

 

    [อลิส:ท่านต้องเปิดใช่งานสกิลต้านทานความเจ็บปวดหรือไม่]

 

 

 

    "อากิ:เปิดเลย"

 

 

 

    [อลิส:เปิดการใช่งานสกิลต้านทานความเจ็บปวด]

 

 

 

    หลังจากที่เปิดใช่งานสกิลต้านทานความเจ็บปวด อาการเจ็บปวดของอากิก็ทุเลาลง

 

 

 

    "อากิ:เฮ้อ~ แบบนี้ค่อยดีขึ้นหน่อย"

 

 

 

    แล้วอยู่ดีๆ ในตอนนั้นเองก็มีความคิด ความคิดหนึ่งแลนเข้ามาในหัวของอากิ

 

 

 

    'อากิ:เดี่ยวนะ เมื่อกี้อลิสแนะนำให้ใช่สกิลใช่ไหม... แต่ถ้าเราให้อลิสใช่สกิลให้เลยละ! ต้องถามดู'

 

 

 

    "อากิ:นี่อลิส"

 

 

 

    [อลิส:ค่ะ?]

 

 

 

    "อากิ:จะเป็นไปได้ไหม ถ้าให้เธอใช่สกิลเองเลยโดยที่ไม่ต้องมาถามฉันนะ แบบถ้าฉันจะขว้างกริชเธอก็ใช่สกิลพวกขว้างหรือเล็งให้เลยนะ"

 

 

 

    [อลิส:....]

 

 

 

    "อากิ:ได้ไหม"

 

 

 

    [อลิส:.... ได้คะแต่ท่านต้องให้อนุญาตก่อนค่ะ]

 

 

 

    "อากิ:โอเค งั้นฉันอนุญาต"

 

 

 

    [อลิส:เนื่องด้วยผู้ใช้อนุญาตให้ระบบจัดการกับสกิล ต่อไปนี้ระบบจะมีสิทธิ์ในการเปิดใช่สกิลเองด้วยไม่ต้องได้รับคำอนุญาตจากผู้ใช่

 

 

 

    เปิดการใช่งานสกิลรักษาตัวเองโดยธรรมชาติ]

 

 

 

    หลังจากนั้นอากิก็เดินไปดูที่หีบสมบัติอีกครั้ง เขาก็เห็นดาบยาวที่ส่องแสงอ่อนๆกับคริสตัลมานาที่ยังเหลือยู่ในกล่อง อากิเลยหยิบของพวกนั้นใสช่องเก็บของ

 

 

 

    [อลิส:ท่านได้รับดาบเหล็กยาวแรงค์ Normal I ท่านได้รับมานาคริสตัลแรงค์ C 3 อัน]

 

 

 

    พออากิเก็บเข้าช่องเก็บและเห็นชื่อดาบ อากิก็รีบเอาดาบออกมาดูทันที

 

 

 

    "อากิ:ไอ้ดาบเหล็กที่ส่องแสงอ่อนๆนี้คืออะไรเนี่ย"

 

 

 

    [อลิส:ท่านต้องตรวจสอบดาบหรือไม่]

 

 

 

    "อากิ:ตรวจสอบ? ไม่ใช่ดูข้อมูลเหรอ"

 

 

 

    [อลิส:มันเป็นดาบที่มีแรงค์คะ ท่านต้องตรวจสอบมันก่อนถึงรู้ข้อมูลค่ะ]

 

 

 

    "อากิ:แรงค์ที่ว่านี้คือไอ้ Normal นี้เหรอ"

 

 

 

    [อลิส:ใช่ค่ะ]

 

 

 

    'อากิ:ถ้ามี Normal แปลว่าต้องพวกที่สูงๆกว่านี้ใช่ไหม ลองถามอลิสดูดีกว่า'

 

 

 

    "อากิ:นี่อลิสไอ้ดาบนี้มันขึ้นว่า Normal ใช่ไหม แปลว่ายังมีระดับที่สูงกว่านี้อีกใช่ป่ะ"

 

 

 

    [อลิส:มีค่ะ]

 

 

 

    "อากิ:งั้นบอกมาได้ไหม"

 

 

 

    [อลิส:... ได้ค่ะ] 

 

 

 

    "อากิ:งั้นบอกมาเลย"

 

 

 

    [อลิส:แรงค์ของไอเทมมีดังนี้ Normal > Rare > Epic/Magic > Mystic/Legendary และมีแรงค์พิเศษต่อจากท้ายพวกนี้ด้วยคือ Unique item และแรงค์ต่างๆก็จะมีเอฟเฟคพิเศษเสริมมาด้วยคะ อย่างเช่นแรงค์ Normal จะมีเอฟเฟคแค่ 1 อย่าง แรงค์ Rare 2 อย่าง แต่ถ้ามี unique item ต่อท้ายจะมีการเพิ่มเอฟเฟคมาอีก แต่จะสุ่มว่าจะมีเอฟเฟคได้ตั้งแต่ 1-7 ค่ะ]

 

 

 

    "อากิ:โอ้ รายละเอียดมันก็เยอะเหมือนกันนะ"

 

 

 

    [อลิส:ถ้าคิดว่านี้เยอะแล้ว แต่ดิฉันขอบอกว่ายังมีข้อมูลอีก ท่านต้องการดูข้อมูลหรือไหมค่ะ]

 

 

 

     'อากิ:ยังมีอีกเหรอ? จะฟังดีไหมเนี่ย... ไหนๆก็พูดมาละฟังให้หมดครั้งเดียวเลยดีกว่า'

 

 

 

    "อากิ:งั้นบอกมาเลย"

 

 

 

    [อลิส:ข้อมูลอีกส่วนคือ I ที่ต่อจาก Normal ท่านเห็นไหมค่ะ]

 

 

 

    "อากิ:เห็น มันคืออะไรเหรอ?"

 

 

 

    [อลิส:มันคือระดับของความสามารถของเอฟเฟคคะ มี I II III IV V VI VII VIII IX X ยิ่งมีค่านี้มากเท่าไรเอฟเฟคยิ่งทรงพลังขึ้นคะ แต่สามารถอัพเกรดได้กับช่างตีเหล็กเท่านั้นค่ะ]

 

 

 

    "อากิ:โอเค ฉันเข้าใจแล้ว แปลว่าดาบที่เรามีตอนนี้มีเอฟเฟล 1 อย่างและเป็น ขั้น 1 ใช่ไหม"

 

 

 

    [อลิส:ใช่ค่ะ]

 

 

 

    "อากิ:แล้วฉันจะดูข้อมูลของดาบยังไง"

 

 

 

    [อลิส:ท่านต้องตรวจสอบดาบเล่มนี้ให้ค่าการตรวจสอบให้ถึง 100% คะ ตอนนี้ท่านตรวจสอบได้ค่าตรวจสอบ 50% แล้วค่ะ]

 

 

 

    "อากิ:ทำไมถึง 50% แล้วละฉันยังไม่ได้ดูมันเลยนะ"

 

 

 

    [อลิส:10% ได้จากการดูผ่านๆคะ 20 ได้จากการที่ท่านรู้จักแรงค์ของอาวุธคะ อีก 20% ได้จากที่ท่านรู้ระดับขั้นของเอฟเฟคของดาบค่ะ]

 

 

 

    "อากิ:อ้อ ฉันเข้าใจแล้ว แต่อีก 50 % นี่ต้องทำไงละ"

 

 

 

    [อลิส:ท่านต้องดูดาบให้ละเอียดๆค่ะ]

 

 

 

    "อากิ:โอเค"

 

 

 

    แล้วอากิทำการตรวจสอบดาบเล่มนี้ ดูตั้งแต่ปลายดาบ

 

 

 

    "อากิ:ดาบนี้มันคมเหมือนกันนะ มันยาวเท่าไรเนี่ย"

 

 

 

    [อลิส:ตัวดาบยาว 70 cm ส่วนด้ามดาบยาว 30 cm ค่ะ]

 

 

 

    "อากิ:ตัวดาบยาว 80 cm ด้ามยาว 30 cm ดาบเล่มนี้มันยาวเกิน 1 เมตรเลยเหรอ"

 

 

 

    'อากิ:ดาบนี้มันไปอยู่ในกล่องได้ไงวะ... ชังมันเถอะอะไรก็เกิดขึ้นได้แหละ'

 

 

 

    [อลิส:ค่าการตรวจสอบเพิ่มขึ้น 60%]

 

 

 

    'อากิ:อ้อ เข้าใจแล้วแค่เราต้องทำความเข้าใจกับดาบนี้เอง งั้นไปดูส่วนอื่นๆกัน'

 

 

 

    แล้วอากิก็ดูต่อ พอดูไปดูมาอากิก็อากิก็เห็นว่าลักษณะดาบมันเหมือนกางเคนเลย ด้วยความสงสัยอากิเลยถามอลิสดู

 

 

 

    "อากิ:นี่อลิส ไอ้ดาบนี้มันคือดาบอะไรเหรอ แบบชื่อประเภทดาบนะ"

 

 

 

    [อลิส:มันคือ Longsword ค่ะ]

 

 

 

    "อากิ:Longsword งั้นเหรอ"

 

 

 

    [อลิส:ค่าการตรวจสอบเพิ่มขึ้น 70%]

 

 

 

     'อากิ:แค่อยากรู้ว่ามันเรียกว่าอะไรเอง แต่ค่าตรวจสอบขึ้นเฉย.. แต่แบบนี้ก็ดีเหมือนกันเราได้รู้และก็ค่าตรวจสอบเพิ่มด้วย ดูต่อดีกว่า'

 

 

 

    แล้วอาก็มาดูตรงด้ามดาบก็ไม่เห็นมีอะไรพิเศษ แต่พออากิไปดูตรงก้นดาบเขาก็เห็นว่ามันคริสตัลมานาติดอยู่ตรงก้นดาบ

 

 

 

    "อากิ:คริสตัลมานาที่ติดอยู่นี้คืออะไร?"

 

 

 

    [อลิส:น่าจะเป็นคริสตัลมานาที่ให้พลังให้กับเอฟเฟคของดาบนะค่ะ]

 

 

 

    "อากิ:อ้อ แล้วเราต้องเปลี่ยนป่ะ"

 

 

 

    [อลิส:ไม่ทราบค่ะ]

 

 

 

    "อากิ:โอเค ไม่รู้ไม่เป็นไรใช่ไปเรื่อยๆเดี๋ยวก็รู้เอง"

 

 

 

    [อลิส:ค่าการตรวจสอบถึง 80% ท่านสามารถกดประเมินได้แล้ว จะกดประเมินเลยหรือไม่]

 

 

 

    'อากิ:80% ก็กดประเมินได้เหรอ จะประเมินเลยดีไหมนะ... เอาก็เอาวะตั้ง 80%'

 

 

 

    "อากิ:ประเมินเลย"

 

 

 

    [อลิส:ทำการประเมิน.... การประเมินล้มเหลว ค่าการตรวจสอบลดลงเหลือ 50%]

 

 

 

    "อากิ:เอ้า! ตั้ง 80% ล้มเหลวได้ไง"

 

 

 

    [อลิส:เหมือนว่าจะขาดข้อมูลส่วนที่สำคัญที่สุดไปคะ การประเมินเลยล้มเหลว]

 

 

 

    "อากิ:แล้วฉันต้องทำไงให้ค่าตรวจสอบเท่าเดิมละ ดูอันที่เคยดูไปก่อนหน้านี่เหรอ"

 

 

 

    [อลิส:ใช่คะ ท่านแค่ต้องทำเหมือนเดิมเพื่อให้มันไปถึง 80% เหมือนเดิมและหาอีก 10% หรือ 20% สุดท้ายค่ะ]

 

 

 

    "อากิ:โอเค"

 

 

 

    แล้วอากิก็ตรวจสอบดาบจนค่าการตรวจสอบกลับมา 80% เหมือนเดิม

 

 

 

    'อากิ:ไหนดูสิฉันขาดตรงไหนไป'

 

 

 

    แล้วอากิก็นั้งจ้องดาบนั้นอย่างละเอียด พออากิหาไปหามาอากิก็เจอเข้ากับตัวอักษรแปลกๆ ตรงกางเขนของดาบ

 

 

 

    "อากิ:อลิสนี้คืออะไรเหรอ"

 

 

 

    [อลิส:ดิฉันขอตรวจสอบก่อนนะคะ.... มันคืออักษรรูนค่ะ]

 

 

 

    "อากิ:อักษรรูน? มันคืออะไร"

 

 

 

    [อลิส:ค่าการตรวจสอบเพิ่มขึ้น 90% ดิฉันก็ไม่รู้คะ เพราะไม่มีข้อมูลของรูนในฐานดาต้าค่ะ]

 

 

 

    'อากิ:ขนาดอลิสยังไม่รู้เราก็คงไม่มีปัญญารู้หรอก ไปหาอีก 10% ดีกว่า'

 

 

 

    แล้วอากิก็หาอีก 10% สุดท้ายไปอีก 30 นาทีแต่อากิก็ไม่เจออะไรเลย จนอลิสพูดขึ้นมาว่า

 

 

 

    [อลิส:ดิฉันว่า 10% สุดท้ายนั้นคือให้อ่านรูนนั้นคะ แต่เราอ่านไม่ออก ประเมินเลยดีไหมค่ะ]

 

 

 

    'อากิ:มีความเป็นไปได้ เราหามาทุกซอกทุกมุมของดาบแล้วยังไม่เจออะไรเลย.. งั้นประเมินเลยดีกว่า'

 

 

 

    "อากิ:... โอเคประเมินเลย"

 

 

 

    [อลิส:ทำการประเมินดาบ..... การประเมินเสร็จสิน ท่านได้รับดาบยาวแห่งการลงทัน เอฟเฟคประจำดาบเมื่อใช่ดาบนี้โจมตีศัตรูมีโอกาส 4% ที่จะทำให้ศัตรูตาบอด 1 วิ]

 

 

 

    "อากิ:ไม่น่าละดาบนี้มันส่องแสงอ่อนๆ เพราะมันมีเอฟเฟคทำให้ตาบอดนี้เอง"

 

 

 

    [อลิส:มันไม่เป็นแบบนั้นเสมอนะคะ บางครั้งการที่มันส่องแสงหรือเรืองแสง มันไม่ได้บงบอกว่ามันมีเอฟเฟคอะไรนะคะ มันแค่เป็นเอฟเฟคที่บงบอกว่าอาวุธนี้มันมีเอฟเฟคค่ะ]

 

 

 

    "อากิ:อ้อแบบนี้เอง"

 

 

 

    'อากิ:แล้วจะเอาไงต่อดี.. กลับห้องพักเลยดีไหม.. งั้นกลับเลยดีกว่า'

 

 

 

    แล้วอากิก็กำลังจะเดินออกจากห้อง แต่ตอนนั้นเองห้างตาของอากิก็หันไปเห็นกล่อง อากิที่เห็นกล่องก็นึกบ้างอย่างขึ้นมาได้

 

 

 

    'อากิ:เดี่ยวนะกล่องนั้น! ถ้าเราเอาของใส่กล่องละเก็บกล่องเข้าช่องเก็บของมันจะประหยัดช่องเก็บของขึ้นไหมนะ'

 

 

 

    แล้วอากิก็เดินไปที่กล่องและก็เอาคริสตัลมานา 1 อันใส่ไปในกล่องและก็ลองเก็บกล่องดู ซึ่งมันก็สามารถเก็บได้ แต่อากิก็ยังไม่หยุด อากิได้เอากล่องออกมาอีกครั้งและก็เปิดกล่องดู อากิก็เห็นว่ามานาคริสตัลยังอยู่เหมือนเดิม

 

 

 

    "อากิ:555555"

 

 

 

    [อลิส:ว้าวขนาดเรื่องนี้ดิฉันยังคิดไม่ถึงเลยนะคะ]

 

 

 

    "อากิ:ฉันก็คิดแค่จะลองเฉยๆ แต่ไม่ได้คิดว่ามันจะทำได้จริงๆหรอก แต่พอมันทำได้แบบนี้ก็คงใช่แหละ"

 

 

 

    แล้วอากิก็เปิดช่องเก็บของขึ้นมาแล้วก็เอาคริสตัลมานาทั้งหมดลงไปในกล่อง แต่เหมือนอากิจะเห็นของบางอย่างที่อยู่ในช่องเก็บของ

 

 

 

    "อากิ:ฉันลืมปลอกแขนนี้ไปเลยนะเนี่ย งั้นสวมใส่เลย"

 

 

 

    [อลิส:ท่านสวมใส่ปลอกแขนหนัง +1 ARMOR]

 

 

 

    อากิดูของอื่นๆแล้ว แต่ก็ไม่มีของน่าใส่กล่องแล้ว อากิก็เก็บกล่องและก็เดินไปที่ประตูและก็ค่อยๆเปิดประตูและออกไป พอออกมาอากิก็เห็นว่าศพของพวกเก็บลินหายไปแล้ว แต่สิ่งที่ทำให้อากิต้องตกใจก็คืออาวุธที่อากิขว้างใส่พวกก็อบลินก็หายไปเหมือนกัน

 

 

 

    "อากิ:เอ้า! อาวุธฉันละ! ศพก็อบลินด้วย! หายหมดเลย"

 

 

 

    [อลิส:น่าจะโดนสไลม์ย่อยไปแล้วนะค่ะ]

 

 

 

    "อากิ:ศพโดนย่อยไปแล้ว แต่อาวุธละ"

 

 

 

    [อลิส:อาวุธก็โดนย่อยได้คะ แต่จะใช่เวลาประมาณ 4-5 ชั่วโมงคะ ซึ่งท่านก็หลับไปตั้ง 8 ชั่วโมงโดนย่อยก็ไม่แปลกค่ะ]

 

 

 

    "อากิ:ฉันหลับไปนานขนาดนั้นเลยเหรอ"

 

 

 

    [อลิส:ใช่ค่ะ]

 

 

 

    'อากิ:ที่ฉันหลับนานน่าจะเพราะเสียเลือดเยอะแน่ๆ เสียดายกริชไว้ขว้างจัง'

 

 

 

    [อลิส:ท่านอากิคะ อย่าลืมขวดนะคะ ขวดนั้นเอาไปใส่น้ำไว้กินได้ค่ะ]

 

 

 

    "อากิ:อ้อใช่ ฉันลืมไปเลย"

 

 

 

    แล้วอากิก็กลับเข้าไปเอาขวด พอเก็บใส่กล่องแล้วเขาก็ออกมาจากห้องและก็เดินกลับไปที่ห้องพักของตัวเอง และระหว่างทางกลับอากิก็เจอก็อบลิน 3 ตัว อากิเลยเดินเข้าไปหาพวกมันเพื่อที่จะไปลองดาบใหม่

 

 

 

    "อากิ:พอดีเลยลองอาวุธสักหน่อยสิ"

 

 

 

    "ก็อบลิน:กี้!!"

 

 

 

    พอก็อบลินทั้ง 3 ตัวมันเห็นอากิมันก็ร้องออกมาและก็พากันวิ่งหน้ากระดานเข้ามาหาอากิ อากิที่เห็นอย่างนั้นก็เอาดาบออกมาและก็พุ่งเข้าไปหาพวกมันเหมือนกัน พอถึงระยะที่อากิคาดไว้ อากิก็ฟันดาบกว้าดไปดาบหน้าตัวเอง

 

 

 

    [อลิส:ใช่งานสกิลฟัน]

 

 

 

    ด้วยความที่ดาบมันยาวมันก็ตัดก็อบลินตั้ง 3 ตัวขาดครึ่งไปในดาบเดี่ยว

 

 

 

    "ก็อบลิน:กี้?"

 

 

 

    "ก็อบลิน:อ็ากกกก~~~"

 

 

 

    "ก็อบลิน:กี้!!!~~~~"

 

 

 

    ก็อบลินตั้งสามตัวที่โดนตัดครึ่งไปก็ร้องด้วยความเจ็บปวด ก่อนที่จะตายไป

 

 

 

    'อากิ:ดาบมันคมกว่าที่คิดอีกนะเนี่ย ตัดก็อบลินขาดแบบง่ายๆเลย'

 

 

 

    [อลิส:ท่านสังหารก็อบลินเลเวล 1 2 ตัวได้รับEXP 30]

 

 

 

    "ก็อบลิน:กี้!!!~~~"

 

 

 

    'อากิ:ก็อบลินตัวนี้ตายยากจังเว้ย ตัวอื่นก็ตายไปหมดละ ต้องซ้ำใช้ไหมเนี่ย'

 

 

 

    แล้วอากิก็ยกดาบขึ้นและก็ฟันแนวตั้งลงไปที่หัวของเจ้าก็อบลิน เจ้าก็อบลินที่โดนฟันหัวแบะไปก็ตายในทันที

 

 

 

    [อลิส:ท่านสังหารก็อบลินเลเวล 4 ได้รับEXP 30]

 

 

 

    "อากิ:ไม่น่าละโดนฟันขาดครึ่งไปละไม่ยอมตาย มันเวล 4 นี่เอง"

 

 

 

    แล้วอากิก็ไปเก็บของกับมานาคริสตัลของก็อบลิน

 

 

 

    [อลิส:ท่านได้รับกริช 3 อัน ท่านได้รับมานาคริสตัลแรงค์ F 3 อัน]

 

 

 

    "อากิ:เอากริชใส่ช่องคีย์ลัดเลย"

 

 

 

    [อลิส:นำกริช 3 อันเข้าช่องคีย์ลัด]

 

 

 

    แล้วอากิก็เดินต่อไปเรื่อยๆ อีกเขาก็เจอเข้ากับสไลม์ 1 ตัวข้างหน้า อากิเอาคบเพลิงออกมาและก็ขว้างใส่เจ้าสไลม์

 

 

 

    [อลิส:เปิดการใช้งานสกิลสมาธิ ใช้งานสกิลเล็งเป้า ใช้งานสกิลขว้าง] 

 

 

 

    ซึ่งก็โดนเข้าไปที่มันเต็มๆ เจ้าสไลม์หลังจากที่ตายก็กลายเป็นวุ่นสไลม์ทันที

 

 

 

    [อลิส:ท่านสังหารสไลม์เลเวล 1 ได้รับEXP 3 ปิดการใช้งานสกิลสมาธิ]

 

 

 

    แล้วอากิก็เดินไปเก็บวุ่นสไลม์และก็ออกเดิมทางต่อ

 

 

 

    [อลิส:ท่านได้รับวุ่นสไลม์ 1 อัน]

 

 

 

    และหลังจากที่อากิเจอเจ้าสไลม์ไปล่าสุด อากิก็ไม่เจอกับตัวอะไรอีกเลยจนกลับมาถึงห้องพัก พอเดินมาถึงห้องพักอากิก็เปิดประตูและเข้าไปทันที พอเข้ามาอากิก็เดินไปที่เตียงและก็ปล่อยตัวลงไปที่เตียง

 

 

 

    "อากิ:เห้อ~ ในที่สุดก็ได้พักสักที"

 

 

 

    แล้วอากิก็นอนอยู่บนเตียงไปทั้งแบบนั่น ก่อนที่อากิจะหลับอลิสก็พูดขึ้นมาว่า

 

 

 

    [อลิส:ค่าความหิวเหลือต่ำ ค่าความกระหายเหลือต่ำ โปรดเพิ่มค่าเหล่านี้ก่อนนอน]

 

 

 

    "อากิ:จะลุกขึ้นไปกินเดี๋ยวนี้แหละ"

 

 

 

    แล้วอากิก็เอาวุ่นสไลม์ออกมา 2 ก้อนและก็กินมัน

 

 

 

    [อลิส:ท่านรับประท่านวุ่นสไลม์ 2 ก้อนได้รับค่าความหิว 40 ท่านได้รับค่าความกระหาย 10 สกิลดูดซับทำงานท่านได้รับมานาจากวุ่นสไลม์ 20]

 

 

 

    "อากิ:แล้วน้ำนี่จะไปเอาจากไหนละ"

 

 

 

    [อลิส:ก็เอาจากที่ใช่อาบนั้นแหละคะ มันสามารถเอามาดื่มได้ค่ะ]

 

 

 

    "อากิ:โอเค กินได้ก็กินได้"

 

 

 

    แล้วอากิก็เดินไปในห้องน้ำและก็เปิดน้ำและเอาใส่ขวดมากิน

 

 

 

    [อลิส:ท่านดื่มน้ำเพิ่มค่าความกระหาย 20]

 

 

 

    'อากิ:กินหมดขวดได้ 20 เองเหรอ แบบก็ต้องกินอีก 2-3 ขวดเลยมั้ง'

 

 

 

    แล้วอากิก็กินน้ำไปอีก 2-3 ขวด

 

 

 

    [อลิส:ท่านดื่มน้ำค่าความกระหายเพิ่มขึ้น 60 ท่านได้รับน้ำใส่ขวด 1 อัน]

 

 

 

    พอกินน้ำเสร็จอากิก็จะเดินออกจากห้องน้ำ

 

 

 

    'อากิ:... ไหนๆก็เข้ามาทั้งทีละ อาบน้ำทำธุระส่วนตัวด้วยดีกว่า'

 

 

 

    อากิที่คิดได้อย่างนั้นก็กลับเข้าไปอาบน้ำ อากิทั้งอาบน้ำซักผ้าและทำธุระส่วนในครั้งเดี่ยว พอทำทุกอย่างเสร็จอากิก็ออกจากห้องน้ำ เอาผ้าไปตากและก็ขึ้นเตียงไปนอน

 

 

 

    'อากิ:ถึงจะไม่ง่วงแต่ก็ขอนอนพักเหนื่อยหน่อยดีกว่า'

 

 

 

    "อากิ:ขอนอนสัก 1-2 ชั่วโมงนะอลิสฝากปลุกด้วย ราตรีสวัสดิ์อลิส"

 

 

 

    [อลิส:ได้ค่ะ]

 

 

 

 

 

 

 

 

 

     ข้อมูลตอนท้ายเรื่องขอเสนอ

 

    ข้อมูลเพิ่มเติมของเหล่าสไลม์ สไลม์ส่วนนั้นใหญ่จะชอบย่อยพวกเนื้อหรือสิ่งของต่างๆที่ย่อยได้ง่าย โดยจะใช่เวลาในการย่อยคือ 10 นาทีจนถึง 2 ชั่วโมงแล้วแต่ขนาดสิ่งที่มันย่อย แต่สไลม์ก็สามารถย่อยพวกอนินทรีย์ได้เหมือนกัน แต่มันจะใช่เวลาในการย่อยนานมากๆโดยที่เวลาที่ใช่ในการย่อยคือ 4-6 ชั่วโมงแล้วแต่สิ่งที่มันย่อย

 

 

 

 

 

 

 

              จากผู้แต่ง

 

    ตอนนี้ก็เป็นตอนสั้นๆแก้ขัดไปก่อน หลังจากที่ผมหายดีแล้วผมจะกลับมาทำตอนยาวต่อ ซึ่งก็น่าจะเร็วๆนี้เพราะอาการผมดีขึ้นมากแล้ว เหลือแค่อาการปวดกล้ามเนื้อบริเวณที่โดนต่อยเท่านั้น จะรีบกลับมาเขียนให้ทุกคนอ่านต่อนะคัฟ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

คุณคิดยังไงกับนิยายเรื่องนี้

* สามารถกรอกแบบสำรวจโดยไม่ต้องเป็นสมาชิกก็ได้ครับ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา