CHESS:พลิกกระดานเทพ

    อากิที่ตื่นขึ้นมาหลังจากที่ภาพตัดตอนที่พยามจะช่วยกันจากตัวเรืองแสงสีฟ้า
 
    "อากิ:โอ็ย! ทำไมมันปวดหัวขนาดนี้เนี่ย"
 
    อากิที่กำลังปวดและก้มหน้าอยู่ก็สังเกตเห็นพื้นแปลกๆ หลังจากที่เห็นพื้นเขาก็เงยหน้าขึ้นมาและก็เริ่มมองรอบๆตัวเอง
 
    "อากิ:เดี๋ยวนะ! ที่นี่ที่ไหน แล้วไอ้กันที่กูจับตัวมันไว้ละ มันหายไปไหนแล้ว"
 
    อากิเริ่มที่จะสังเกตุรอบๆตัวอีกครั้งอย่างตั้งใจ และสิ่งที่เห็นคือทางเดินสีเหลี่ยมเป็นทางยาว ที่ทำมาจากก้อนดินเหนียวอัดที่ทำเป็นรูปทรงสีเหลียมที่มีรูปร่างไม่เท่ากัน ทั้ง บน ล้าง ซ้าย ขวา มันล้วนทำมาจากดินเหนียวอัดทั้งหมด พร้อมกับมีคบเพลิงที่ติดเป็นระยะๆ
 
    "อากิ:ที่นี้มันคืออะไรกัน ทำไมมีแต่ทางเดินเป็นอุโมงค์ตรง แถมทำมาจากก้อนดินเหนียวอัดทั้งหมดเลย"
 
    อากิที่กำลังสงสัยและยืนงงกับสถานะการนี้อยู่ ก็คิดทบทวนกับตัวเองอยู่เป็นเวลานานจนตัดสินใจได้ว่า
 
    'อากิ:จะเอาไงดีหว่า จะอยู่กับที่รอคนมาช่วยหรือเดินไปเรื่อยๆดี...'
 
    "อากิ:มีแต่ต้องเดินหน้าต่อสินะ"
 
    อากิที่คิดได้อย่างนั้นได้ก็หยิบเอาคบเพลิงที่ติดอยู่กับกำแพงใกล้ๆตัวเอง และเดินออกสำรวจไปเรื่อยๆ จนในที่สุดเขาก็เจออย่างอื่นนอกจากทางตรง และสิ่งที่เจอคือ 4 แยกอากิที่ไม่รู้ว่าจะไปทางไหนก็เลยตะโกนออกไป เพราะอาจจะมีคนได้ยินและมาหาอากิก็เป็นได้
 
    !"อากิ:โห้ยยยย~~~ มีใครมีอยู่ไหม อยู่ไหม อยู่ไหม อยู่ไหม"!
 
    'อากิ:หวังว่าจะมีคนได้ยินบ้างนะ' 
 
    อากิที่ไม่รู้ว่าจะไปทางไหนก็กำลังจะสุ้มทางไป แต่อยู่ๆนั้นอากิก็เหมือนที่จะได้ยินเสียง เสียงของอะไรบ้างอย่างที่มาจากทางแยก ซึ่งอากิก็หาว่าเสียงมาจากทางไหนจนอากิต้องตั้งใจฟังจนรู้ว่าเสียงมาจากทางซ้าย
 
    "???:ดึง ดึง ดึง"
 
    "อากิ:หืม? เสียงอะไรนะ เหมือนมันจะมาจากทางซ้ายนะ เอาไงดี... งั้นยืนรออยู่ตรงนี้ละกัน"
 
    อากิยืนรออยู่ตรงที่ 4 แยก จนในที่สุดเจ้าของเสียงนั้น ก็มาหยุดอยู่ตรงหน้าของอากิ และสิ่งที่อากิเห็นคือก้อนอะไรสักอย่างที่ขยับได้ มันมีลักษณะเป็นเหมือนวุ่นก้อนเขียวๆใสๆพร้อมกับมีอะไรกลมๆที่ลอยอยู่ตรงกลางและสั้นไหวไปมาเล็กน้อย
 
    'อากิ:อืม~ มันคุ้นๆแฮะเหมือนเคยเห็นอยู่ที่ไหนน่า...'
 
    ในตอนที่อากิกำลังคิดว่ามันคืออะไรอยู่ เจ้าสิ่งนั้นมันก็เข้าค่อยๆกระดึ๊บเข้ามาหาอากิอยู่ทีละนิด ทีละนิด โดยที่อากิไม่ได้สนใจมันเลยจนมันมาอยู่ใกล้ๆกับขาของอากิ อากิที่คิดออกละว่ามันคือตัวอะไรและพูดออกมา แต่ตอนที่อากิกำลังพูดอยู่นั้นเอง
 
    "อากิ:อ้อ! นึกออกละเหมือนสไลม์ในเก อ้าก!!!!"
 
    ในตอนที่อากิกำลังพูดอยู่นั้นเองเจ้าสไลม์มันก็กระโดดมาเกาะที่หน้าแขงของอากิ จนทำให้อากิรู้สึกถึงความเจ็บปวดเหมือนโดนอะไรสักอย่างกัดกร่อน อากิที่รู้สึกเจ็บก็สลัดเจ้าสไลม์นั้นออกจากขาของตัวเองทันที่ด้วยสัญชาตญาณ อากิรีบดูที่แผลของตัวเองทันที พออากิที่เห็นแผลของตัวเองอากิก็เกิดอาการตกใจ พร้อมกับความโกรธ และด้วยความโกรธอากิก็เลือกที่จะเอาคบเพลิงที่ถืออยู่ฟาดไปที่เจ้าสไลม์อย่างไม่ยังคิดด้วยความโกรธ
 
    "อากิ:ตายซะ ตาย ตาย อ็ากกกก!"
 
    อากิที่แน่ใจว่ามันตายแล้วก็หยุดทุบ แต่ยังมีบ้างสิ่งที่ตกอยู่แทนเจ้าสไลม์และสิ่งที่เห็นคือเศษคริสตัลสีฟ้าอ่อนที่ตกอยู่แทนที่สไลม์ อากิที่เห็นก็จะยื่นมือจะไปจับมันเพราะความสงสัย แต่ก็ยังห้ามตัวเองไว้ก่อน และหันมาปฐมพยาบาลให้กับขาตัวเองก่อน โดยที่ฉีกผ้าจากส่วนที่เหลือจากการโดนสไลม์ละลายเอามาทำความสะอาดแผล และชีกผ้าจากขากางเกงอีกข้างมาพันแผลไว้ก่อน
 
    "อากิ:แผลดูไม่ดีเลยแหะแถมยังเจ็บโคตรๆด้วย น่าจะเพราะโดนกัดกร่อนต้องระวังๆเรื่องความสะอาดแล้วละ"
 
    อากินั้งลงและพยามที่จะปฐมพยาบาลตัวเองด้วยความเจ็บปวด อย่างยากลำบากเพราะมีแค่ผ้า และพออากิเอาผ้าไปปิดที่แผลมันก็ทำให้อากินั้น รู้สึกเจ็บปวดยิ่งกว่าเดิมเพราะผ้าไปโดนแผล แต่อากิก็ต้องอดทนปฐมพยาบาลตัวเองให้เสร็จ อากิที่นั้งอดทนกับความเจ็บปวดอยู่อย่างนั้นก็เริ่มมองหาอย่างอื่นมาดึงความสนใจของตัวเองเพื่อลดความเจ็บปวด จนนึกถึงเจ้าคริสตัลสีฟ้าอ่อนที่ตกอยู่ตรงสไลม์ที่จัดการไป อากินั้งมองมันไปอีกสักพักก็ไม่เห็นว่าจะมีอะไรเกิดขึ้น แต่ก็ยังไม่ไว้ใจและยังไม่จับมัน อากิได้นั้งไปอีกสักพักก็ทนกับความเจ็บปวดไม่ไหว อากินั้นจึงเลือกที่จะหยิบมันขึ้นมา
 
    "อากิ:เอาไงเอากันวะ ถึงจะไม่รู้ว่ามันทำอะไรได้ แต่เก็บมาก่อนละกัน ทนความเจ็บปวดนี้ไม่ไหวแล้ว"
 
    อากิยืนมือไปหยิบเศษคริสตัลขึ้นมา ทันทีหลังจากที่หยิบมันขึ้นมาอากิก็เอามันมาว่างไว้บนมือ ทันใดนั้นเองเจ้าเศษคริสตัลมันก็จมลงไปในมือของอากิ
 
    "อากิ:เห้ย เห้ย มันจมลงมือไปแล้ว ทำไงดี ทำไงดี"
 
    ในตอนที่อากิกำลังสับสนวุ่นวายกับตัวเองอยู่นั้นก็มีบ้างอย่างโผล่มากลางอากาศต่อหน้าของอากิ
 
    "อากิ:อะไรอีกเนี่ย"
 
   [ระบบกำลังทำการวิเคราะห์...]
 
      [ระบบวิเคราะห์เสร็จสิ้น]
 
         [ข้อมูลของตัวละคร]              
 
    [ชื่อทาคุมะ อากิ อายุ 20/62.5
    เลเวล 1 (3/10)
 
    HP 99/124
    MP 250/250
    ค่าความหิว 75/100
    ค่าความเหนื่อยล้า 75/100
    อาชีพ ไม่มี
    เผ่าพันธุ์ มนุษย์(100%)
 
    ค่าสเตตัส
    STR 10(+3) 
    AIG 9(+3)
    INT 12(+3)
    MANA 25(+3)
    VIT 6(+3)
    DEX 7(+3)
    LUCK 8(+3)
    พอยที่ยังไม่ได้ใช้ 0
 
    ฉายา 
    (A) NEWผู้ที่ไม่ได้รับเชิญจากหอคอย(⁽ᴬ⁾)
 
    สกิล 
    (M) การดูดซับ(F-⁽ᴹ⁾) 
    (SSS) การแลกเปลี่ยนที่เท่าเทียม(F-⁽ˢˢˢ⁾) 
    (B) NEWแปลภาษา(F-⁽ᴮ⁾)
    (D) ใจเย็น(F⁽ᴰ⁾) 
    (E) NEWปฐมพยาบาลเบื้องต้น(F-⁽ᴱ⁾)
    (F) NEWการทุบ(F-⁽ᶠ⁾) NEWการฟาด(F-⁽ᶠ⁾) NEWต้านทานความเจ็บปวด(F-⁽ᶠ⁾)]
 
    สิ่งที่เด้งมาอยู่ตรงหน้าของอากิก็คือหน้าต่างโฮโลแกรมสีฟ้า ขอบสีน้ำเงินเข้มที่ลอยอยู่ตรงหน้าของอากิ และทันทีที่อากิเห็นก็เกิดอาการตกใจเล็กน้อย แต่อากิก็ตั้งสติและก็เริ่มที่จะอ่านสิ่งต่างๆที่อยู่ในนั้น
 
    "อากิ:อย่างกับอยู่ในเกม"
 
    [ระบบ:ตรวจพบอาการบาดเจ็บสกิลต้านทานความเจ็บปวดทำงาน]
 
    ทันทีที่มีข้อความแจ้งเตือนมาความเจ็บปวดของอากิก็ทุเลาลงทันที
 
    "อากิ:เอะ ความเจ็บมันน้อยลงแล้ว เป็นเพราะเปิดใช่สกิลเมื่อกี้เหรอ"
 
    [ระบบ:ความชำนาญของสกิลต้านทานความเจ็บปวดเพิ่มขึ้นF->F]
 
    ผ่านไปหลายนาทีอาการเจ็บปวดก็น้อยลงจนทำให้อากิสามารถยืนขึ้นได้อีกครั้ง
 
    [ระบบ:ท่านได้รับสกิลรักษาตัวเองตามธรรมชาติ(F-⁽⁻ᶠ⁾)
    เปิดใช่งานสกิลรักตัวเองตามธรรมชาติ]
 
    "อากิ:ได้สกิลใหม่อีกแล้ว"
 
    'อากิ:เหมือนว่าการทำสิ่งต่างๆจะได้สกิลใหม่สินะ แต่ได้มาแบบนี้ไม่คุ้มเลย'
 
    อากิที่ยืนขึ้นมาก็ได้ มองรอบๆและก็สินใจว่าจะเอายังไงต่อ
 
   'อากิ:เอายังไงดีเนี่ย อยู่ตรงนี้ต่อไปต้องไม่ดีแน่ๆ... งั้นเดินตรงไปละกัน เพื่อให้ไกลจากตรงนี้ที่สุด'
 
    อากิเดินตัวพิงกำแพงและพาตัวเองออกไปให้ไกลจาก 4 แยก นี้ให้ไกลที่สุดเท่าที่จะทำได้เพื่อหวังว่าจะไม่ได้เจอเจ้าสไลม์หรือตัวอะไรอีก อากิเดินมาได้ไกลพอตัวเขาก็มานั่งพัก ระหว่างนั้งพักอากิก็ดูหน้าต่างสถานะของตัวเองอีกครั้ง
 
         [ข้อมูลของตัวละคร]              
    [ชื่อทาคุมะ อากิ อายุ 20/62.5
 
    เลเวล 1 (3/10)
    HP 107/124
    MP 227/250
    ค่าความหิว 67/100
    ค่าความเหนื่อยล้า 57/100
    อาชีพ ไม่มี
    เผ่าพันธุ์ มนุษย์(100%)
 
    ค่าสเตตัส
    STR 10(+3) 
    AIG 9(+3)
    INT 12(+3)
    MANA 25(+3)
    VIT 6(+3)
    DEX 7(+3)
    LUCK 8(+3)
    พอยที่ยังไม่ได้ใช้ 0
 
    ฉายา 
    (A)ผู้ที่ไม่ได้รับเชิญจากหอคอย(⁽ᴬ⁾)
 
    สกิล 
    (M) ดูดซับ(F-⁽ᴹ⁾)
    (SSS) การแลกเปลี่ยนที่เท่าเทียม(F-⁽ˢˢˢ⁾) NEWAIของระบบ(M⁽ˢˢˢ⁺⁾)
    (B) แปลภาษา(F-⁽ᴮ⁾)
    (D) ใจเย็น(F⁽ᴰ⁾) 
    (E) ปฐมพยาบาลเบื้องต้น(F-⁽ᴱ⁾)
    (F) การทุบ(F-⁽ᶠ⁾) การฟา(F-⁽ᶠ⁾) ต้านทานเจ็บปวด(F⁽ᶠ⁾) NEWรักษาตัวเองโดยธรรมชาติ(F-⁽ᶠ⁻⁾)]
 
    [ระบบ:แจ้งเตือนย้อนหลัง ท่านได้กำจัดสไลม์เลเวล 1 ได้รับ EXP 3 ท่านได้ดูดซับมานาจากมานาคริสตัลแรงค์ F- ได้รับมานา +1]
 
    "อากิ:ฆ่าสไลม์ได้ 3 EXP เองเหรอได้น้อยจัง"
 
    'อากิ:ก็อย่างว่ามันแค่ก็สไลม์... เอาเป็นว่าลืมที่ผมโดนสไลม์เล่นงานก่อนหน้านี้เถอะ มาดูค่าสเตตัสดีกว่า'
 
    "อากิ:ความแข็งแรง10 ความเร็ว9 ปัญญา12 มานา25 ความอึด6 ไหวพริบ7 และก็โชค8 ก็ดูดีนะ แต่ไอ้ที่วงเล็บที่อยู่หลังละมันคืออะไร"
 
    [ระบบ:ท่านต้องการดูข้อมูลเพิ่มหรือไม่ค่ะ]
 
    ในตอนที่อากิพูดจบก็มีเสียงผู้หญิงดังขึ้นมาในหัวของอากิ จนทำให้อากิตกใจอย่างมาก จนต้องหันมองรอบๆตัว อากิก็ไม่เห็นว่ามีใคร อากิตั้งสติและได้แค่คิดว่าหูฝาดไปเอง
 
    "อากิ:น่าจะหูฝาดไปเองแหละ มันจะมีใครมาพูดกับเราล่ะ"
 
    และในทันใดเองเสียงก็ดังขึ้นมาอีกครั้ง
 
    [ระบบ:นี่คือเสียงของระบบคะ อย่าตื่นตกใจไป]
 
    "อากิ:เห้ย! ไม่ได้หูฝาดจริงด้วย"
 
    [ระบบ:ได้โปรดใจเย็นๆก่อนคะ อย่าตื่นตระหนกไป]
 
    "อากิ:ระ ระบบพูดได้เหรอ"
 
    [ระบบ:ได้ค่ะ]
 
    "อากิ:แล้วทำไมพึ่งมาพูดละ"
 
     [ระบบ:เพราะท่านพึ่งได้รับสกิล AIของระบบมาคะ ทำให้ระบบพึ่งที่จะสามารถตอบโต้กับท่านได้ค่ะ]
 
    อากิทำหน้างงๆเพราะก่อนหน้านี้ เหมือนเขาจะจำได้ว่าไม่เคยว่ามีสกิลนี้ อากิที่สงสัยว่าได้มันมายังไงก็คิด แต่ก็คิดไม่ออกและก็คุ่นคิดอย่างหนักว่าได้มาอย่างไง และนั้นตอนนั้นเองอากิก็นิ่งไป อากินิ่งไปเหมือนสิ่งที่ไม่มีชีวิตที่ว่างเปล่าไปแปปหนึ่ง จนเขาก็กลับมาเป็นปกติและเลิกสนใจว่าได้รับสกิลมาได้ยังไงและเขาก็ได้พูดถามอย่างอื่นกับระบบไปเหมือนว่าก่อนหน้านี้ไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น
 
    "อากิ:แล้วไอ้ที่วงเล็บหลังค่าสเตตัสนี้มาจากไหน"
 
    [ระบบ:... ท่านได้รับเพิ่มมาจากฉายาของท่านค่ะ]
 
    "อากิ:ไอ้ฉายาผู้ที่ไม่ได้รับเชิญจากหอคอยนี้หรอ"
 
    [ระบบ:ถูกต้องค่ะ]
 
    "อากิ:แล้วสามารถดูข้อมูลเพิ่มเติมของฉายานี้ได้ไหม"
 
    [ระบบ:ได้คะ ท่านต้องการดูข้อมูลเพิ่มเติมของฉายา ผู้ที่ไม่ได้รับเชิญจากหอคอยหรือไม่]
 
    "อากิ:ดู"
 
    [ระบบ:ฉายาของผู้ที่ไม่รับเชิญจากหอคอย จะได้รับฉายานี้ก็ต่อเมื่อทำสิ่งพิเศษ ค่าสเตตัสทุกอย่าง +3]
 
    "อากิ:อ่า~ ค่าสเตตัสที่วงเล็บได้มาจากนี้ๆเอง แล้วทำไมข้อมูลเพิ่มเติมของฉายามันสั้นจัง"
 
    [ระบบ:ท่านสามารถรับรู้ได้เท่านี้ค่ะ]
 
    "อากิ:..."
 
    [ระบบ:... ท่านสามารถรับรู้ได้เท่านี้ค่ะ]
 
    "อากิ:ก็ได้ ก็ได้ รู้แค่นั้น ก็รู้แค่นั้น"
 
   อากิเลิกสนใจข้อมูลของฉายาและหันกลับมาอ่านที่หน้าต่างค่าสถานะและไปดูตรงสกิล อากิก็เห็นวงเล็บอีกแล้วด้วยความสงสัยอากิเลยถามระบบไปอีกครั้งว่า
 
    "อากิ:ระบบวงเล็บ 2 อันหลังสกิลนี้คืออะไร"
 
    [ระบบ:วงเล็บที่ 1 คือความชำนาญ วงเล็บที่ 2 คือความหายากคำอธิบายเพิ่มเติม ของระดับความหายากของสกิลและความชำนาญของสกิลมีดังนี้ F->F>E->E>D->D>C->C>B->B A->A>S->S>SS->SS>SSS->SSS>M]
 
    'อากิ:โห้ ระดับโคตรเยอะ แต่เหมือนว่าเราจะมีสกิลสูงๆอยู่นะดูแป๊ป'
 
    "อากิ:แปลว่าฉันมีสกิลหายาก 3 อันและความชำนาญสูงสุด 1 สิน่ะ ละก็ช่วยอธิบายสกิลทั้งหมดทีนะ และก็เป็นที่ละลำดับด้วยได้ไหม"
 
    [ระบบ:รับทราบคะ สกิลการดูดซับ ระบดับความหายาก M ระดับความชำนาญของสกิล F- ความสามารถคือทำให้ท่านสามารถดูดซับมานาคริสตัลได้โดยตรงโดยที่ไม่ต้องไปผ่านขบวนการแปรรูปใดๆทั้งสิ้น และเปลี่ยนมันเป็นมานาของตัวเอง]
 
    "อากิ:อ้อ สกิลนี้สิน่ะที่ทำให้ฉันดูดมานาคริสตัลของเจ้าสไลม์ได้ ละก็ได้ระบบมา"
 
    [ระบบ:สกิลการแลกเปลี่ยนที่เท่าเทียม ระดับความหายากของสกิล SSS ระดับความชำนาญของสกิล F- ความสามารถคือทำให้ท่านสามารถแลกเปลี่ยนค่าสเตตัสอย่างหนึ่งไปเป็นอีกอย่างหนึ่งได้ในอัตราส่วน 5>1]
 
    "อากิ:ถ้างั้นฉันก็ใช่มันคู่กับสกิลการดูดซับได้สิน่ะ ดูดซับมานามาจากสไลม์แล้ว เอามาแลกค่าสเตตัสอย่างอื่นได้ อย่างนี้ฉันก็แข็งแกร่งไปเรื่อยๆสิ 5555555"
 
    อากิที่เห็นว่าสกิลของตัวเองโกงขนาดไหนก็หัวเราะอย่างบ้าคลั่ง เพราะรู้ว่าตัวเองนั้นสามารถแข็งแกร่งได้ขึ้นเรื่อยๆ จากการฆ่าสิ่งต่างๆ
 
    [ระบบ:อะ แฮ้ม ฉันไม่อยากขัดความสุขของท่านหลอกนะคะ แต่ดูอัตราการแลกเปลี่ยนด้วยค่ะ]
 
    อากิที่ได้ยินระบบพูดแบบนั้นรีบไปดูอีกครั้งทันที พอเห็นอัตราการแลกเปลี่ยนเข่าอากิก็แทบทรุด
 
    "อากิ:การแลกเปลี่ยนที่เท่าเทียมยังไงวะ นี้มัน 5 ได้ 1 เองนะเว้ย นี้มันขูดเลือดขูดเนื้อกันชัดๆ"
 
    [ระบบ:แต่ก็ดีกว่าไม่มีนะค่ะ]
 
    "อากิ:ก็ใช่แหละระบบที่มันดีกว่าไม่มี แต่มันก็เยอะไปอยู่ดี"
 
    [ระบบ:เดี๋ยวค่าความชำนาญมันเพิ่มขึ้นเดี๋ยวมันก็ดีขึ้นเองแหละค่ะ]
 
    "อากิ:เออใช่มันมีค่าความชำนาญอยู่นี้หว่า ยังมีความหวังโว็ย!"
 
    [ระบบ:ช่วยอย่าตะโกนด้วยคะ เดี๋ยวก็มีตัวอะไรมาอีกหรอกค่ะ]
 
    อากิที่ได้ยินระบบบอกแบบนั้น เขาก็เอามือปิดปากตัวเองทันที
 
    "อากิ:อุ๋บ"
 
    [ระบบ:งั้นฉันขออธิบายความสามารถของสกิลต่อแล้วนะค่ะ]
 
    "อากิ:ไม่ต้องอธิบายต่อหรอกแค่อ่านก็พอเดาความสามารถออกละ เราออกไปล่าสไลม์กันดีกว่า"
 
    หลังจากที่อากิพูดออกมาอย่างนั้น เขาก็เริ่มออกเดินตามทางเพื่อหาสไลม์ อากิเดินตามทางมาเรื่อยๆประมาณ 10-20 นาที ก็ไม่พบอะไร
 
    "อากิ:สไลม์มันหายไปไหนหมดวะเนี่ย"
 
    [ระบบ:ท่านเพิ่งเดินมาได้ 5 นาทีเองนะคะ จะรีบบ่นไปไหนค่ะ]
 
    "อากิ:เอ้านี้ฉันเพิ่งเดินมาได้แค่ 5 นาทีเองเหรอ"
 
    [ระบบ:ค่ะ]
 
    'อากิ:ใช่เหรอวะ? เราเดินมาได้ 5 นาทีเองเหรอ... ก็น่าจะเป็นแบบนั้นแหละระบบคงไม่หลอกเราหรอกมั้ง'
 
    อากินั้นไม่รู้เลยว่า เขานั้นได้โดนระบบหลอกไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เพราะอากินั้นไม่มีที่ดูเวลาหรือจับเวลา แต่ระบบนัันก็ทำเพื่อเขา อากิที่โดนหลอกก็ได้ออกเดินไปเรื่อยๆและในระหว่างที่เดินเขาก็ถามระบบว่า
 
    "อากิ:จะว่าไปแล้ว เธอจับเวลาได้ด้วยเหรอ"
 
    [ระบบ:ได้ค่ะ]
 
    "อากิ:... ถ้างั้นเธอรู้ไหมว่าตอนนี้เวลาเท่าไรแล้ว"
 
    [ระบบ:13:24 นาทีค่ะ]
 
    "อากิ:เพิ่งบายเองเหรอเนี่ย ฉันจำได้ว่าเรื่องที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้น่าจะประมาณ 8-9 โมงมั้ง ผ่านไปไม่นานเองแฮะ"
 
    [ระบบ:...]
 
    อากิได้เดินไปอีกหลายนาที จนในที่สุดเขาก็พบเข้ากับสไลม์สักที
 
    "อากิ:นั้นไงสไลม์!"
 
    [ระบบ:ตะโกนแบบนั้นจะให้มันรู้สึกตัวเหรอค่ะ]
 
    "อากิ:โทษที"
 
    'อากิ:แต่เดี่ยวนะ ถ้าเราไปใกล้มันแล้วถ้ามันกระโดดใส่เราละจะทำยังไงละ ไม่อยากเจ็บเพราะสไลม์อีกแลัว'
 
    "อากิ:หืม~~~"
 
    [ระบบ:คบเพลิงไงค่ะ]
 
    "อากิ:ก็มีแล้ว แต่จะให้ทำไงละ เดินเข้าทุบมันเหรอ"
 
    [ระบบ:ไม่ได้ให้เดินเข้าไปคะ ให้ขว้างใส่มันต่างหากค่ะ]
 
    "อากิ:เออใช่ ฉันขว้างได้นี้หว่า"
 
    อากิที่ได้คำแนะนำจากระบบเขาก็เดินไปหยิบคบเพลิง และถือไว้ด้วยมือทั้งสองข้าง แล้วก็ขว้างใส่เจ้าสไลม์ไป ขว้างไปครั้งแรกไม่โดนและทำให้เจ้าเจ้าสไลม์รู้สึกด้วย เจ้าสไลม์ที่รู้สึกตัวก็กระโดดมาทางอากิทันที อากิที่เห็นว่าเจ้าสไลม์มันกำลังกระโดดมาก็รีบเอาคบจากมืออีกข้างและขว้างไปอีกครั้งทันที การขว้างครั้งนี้โดนที่ตัวมันเต็มๆ หลังจากเจ้าสไลม์มันโดนคบเพลิงตัวมันก็เกิดอาการสั้นเล็กน้อย แต่ตัวของมันนั้นไม่ได้หายไปแต่ดูเหมือนแกนกลางของมันจะหายไปแทน พร้อมกับเหลือตัวมันที่ดูใสขึ้นมานิดหน่อยไว้
 
    [ระบบ:ท่านได้สังหารสไลม์เลเวล 1 รับ EXP 3]
 
    'อากิ:มันตายแล้วสิน่ะเพราะระบบแจ้งเตือนแล้ว แต่ทำไมร่างของมันถึงไม่หายไปละลองถามระบบดูหน่อยดีกว่า'
 
    "อากิ:ระบบทำไมเจ้าสไลม์ถึงไม่หายไปและดรอปคริสตัลมานาละ ทำไมเหลือร่างของมันไว้แบบนั้น"
 
    [ระบบ:มันอยู่ที่วิธีในการฆ่ามันค่ะ]
 
    "อากิ:วิธีฆ่าสิน่ะ ตอนนี้มี 2 แบบใช่ไหม"
 
    [ระบบ:ใช่คะ ท่านค้นพบ 2 วิธีคือ 1 ทุบมันอย่างรุนแรง 2 โจมตีระยะไกลด้วยแรงที่พอดีและทำลายแกนกลางมันค่ะ]
 
     'อากิ:อืมฆ่าพวกสไลม์ได้ 2 วิธี วิธีแรกได้คริสตัลมานา วิธี 2 ได้ร่างของมัน แล้วร่างมันทำไรได้ไหม... ถามระบบดูดีกว่าเพื่อเป็นของมีประโยชน์'
 
    "อากิ:ระบบร่างของเจ้าสไลดม์มันทำอะไรได้"
 
    [ระบบ:ท่านสามารถรับประทานมันได้ เพื่อฟื้นคืนค่าความหิวได้ค่ะ]
 
    "อากิ:หะ! มันกินได้หรอไอ้ตัวที่ละลายคนได้น่ะๆ"
 
    [ระบบ:ตอนนี้มันไม่ใช่มอนสเตอร์แล้วคะ ตอนนี้มันกลายเป็นแค่วัตถุดิบแล้ว หรือว่าง่ายๆมันหมดพิษสงแล้วค่ะ]
 
    อากิยืนคิดไปแปปหนึ่ง
 
    'อากิ:มันจะกินได้จริงๆหรอ สไลม์เนี่ย... ลองหน่อยก็ได้เพราะยังไงระบบคงไม่หลอกเราหรอกมั้ง?'
 
    อากิที่ไว้ใจระบบเพราะจนถึง ตอนนี้ระบบก็ช่วยอากิมาโดยตลอดทำให้อากิเชื่อใจระบบ อากิก็เดินไปหาร่างเจ้าสไลด์ และหยิบมันขึ้นมา
 
    "อากิ:มันไม่ละลายมือจริงๆแฮะ มันน่าจะกินได้จริงๆใช่ไหม"
 
    [ระบบ:มันสามารถรับประทานได้ค่ะ]
 
    'อากิ:ผมที่เห็นระบบบอกอย่างนั้นก็เชื่อใจระบบ ละลองกัดไปที่ร่างของเจ้าสไลม์
 
    อากิได้ลองกัดไปที่ร่างของเจ้าสไลม์ละสัมผัสแรกที่ได้คือ ความรู้สึกเหมือนวุ่นและเยลลี่ผสมกัน เพราะมันมีทั้งความนิ่มกับความหนุบหนับในเวลาเดียวกัน และพอเคี้ยวมันไปสักแปปก็มีรสหวานอ่อนๆออกมาด้วย
 
    [ระบบ:ท่านได้รับประทานวุ่นสไลม์เพิ่มค่าความหิว 5 สกิลดูดซับทำงาน ดูดซับมานาจากวุ่นสไลม์ได้รับมานา 1 ]
 
    'อากิ:เดี่ยวนะเมื่อกี้ผมได้ยินไม่ผิดใช่ไหม ผมได้รับมานาจากการกินวุ่นสไลม์ใช่ไหม แปลว่าไม่ใช่แค่ว่าดูดซับมานาจากคริสตัลถึงได้มานาแต่กินมันก็ได้...'
 
    อากิที่ได้ยินระบบแจ้งเตือนไปก็นิ่งไปสักพักก่อนที่อากิจะรีบกินอย่างรวดเร็วจนหมด
 
    [ระบบ:ท่านรับประทานวุ่นสไลม์คืนค่าความหิวเพิ่มอีก 15 รวมทั้งหมดเป็น 20 หน่วย สกิลดูดซับทำงาน ได้รับมานาจากวุ่นสไลม์เพิ่มอีก 9 รวมทั้งหมดเป็น 10 มานา]
 
    "อากิ:อืม ดูเหมือนว่าวุ่นสไลม์มันจะให้ค่าความหิวสูงสุดได้แค่ 20 และให้ค่ามานาสูงสุดอยู่ที่ 10 มานาต่อก้อน ได้มานาเยอะกว่ามานาคริสตัล 10 เท่าเลยแฮะอย่างงี้กินมันได้ผลดีกว่าสินะ"
 
    อากิที่ได้รู้อย่างนั้น ก็ได้ออกออกไล่ล่าสไลม์มาเพิ่มอีก
 
    จนสามารถล่าสไลม์มาได้อีก 12 ตัว แต่สามารถกินได้แค่ 5 ตัวที่เหลือดรอปคริสตัลมานาและไอเทมมา สวนไอเทมที่อากิได้ก็คือ กางเกงเก่าๆ⁽ᶠ⁾ และก็ดาบทองแดงขึ้นสนิมขนาดกลาง⁽ᶠ⁾
 
    'อากิ:ชื่อดูไม่น่าใช่เลยแฮะ... แต่ก็ชังเถอะ เพราะน่าจะดีกว่าใช่คบเพลิงละมั้ง'
 
    [ระบบ:แจ้งเตือนย้อนหลัง
    ท่านได้สังหารสไลม์เลเวล 1  12 ตัวได้รับ EXP 36 ท่านเลเวลอัพ 1>3 ท่านได้พอย 6
    ท่านได้รับฉายานักล่าสไลม์(F-⁽ᴱ⁾)ฉายานี้ทำให้ท่านโจมตีเผ่าพันธุ์สไลม์แรงขึ้น 4% และรับเดเมจจากเผ่าสไลม์น้อยลง 4%
    ท่านได้รับประทานวุ่นสไลม์ 5 ก้อนฟื้นคืนค่าความหิว 100 สกิลดูดซับทำงานท่านได้รับมานาจากวุ่นสไลม์ 50 มานา
    ท่านได้รับฉายาใหม่ ตะกละ(F-⁽ᴬ⁺⁾)เพิ่มความจุสูงสุดของค่าความหิวอีก 50%
    ท่านได้ดูดซับคริสตัลมานาแรงค์ F- อีก 7 ได้รับมานา 7 
    สกิลการดูดซับค่าความชำนาญเพิ่มขึ้น F->F ด้วยชำนาญที่เพิ่มขึ้นทำให้มีโอกาสเล็กน้อยมากๆจะได้รับผลประโยชน์เพิ่มเติมจากการดูดซับ
    ท่านได้รับสกิลใหม่ 3 สกิลได้แก่ 
    ขว้างปา(F-⁽ᴱ⁻⁾)เมื่อใช่งานจะทำให้เดเมจจากการขว้างสิ่งของแรงขึ้น 4%
    เล็งเป้า(F-⁽ᴱ⁻⁾)เมื่อเปิดการใช่งานจะทำให้เพิ่มความแมนยำในการโจมระยะไกลทั้งหมดแมนขึ้น 4%
    สมาธิ(F-⁽ᴱ⁻⁾)เมื่อเปิดการใช้งานจะทำให้ผู้ที่ใช่งานสกิลนี้มีสมาธิมากขึ้น 4%]
 
    "อากิ:เด้งมาเยอะเลยแฮะ แต่ดีจังไม่ต้องอ่านเองเพราะมีคนอ่านให้แบบนี้มันดีจริงๆ แต่เหมือนตอนที่ฟังได้ยินบ้างอย่างที่น่าสนใจ ไหนขอดูหน่อยสิ"
 
    แล้วอากิก็เลื่อนอ่านย้อนกลับไปเพื่อดูสิ่งที่เขาสนใจ จนเจอเข้ากับสิ่งนั้น
 
    "อากิ:สกิลดูดซับความชำนาญเพื่อขึ้นทำให้มีโอกาศน้อยมากๆที่จะได้ผลรับประโยชน์มากขึ้น... แบบดีนี้ก็ดีไปเลยสิ แต่มันจะดีกว่านี้อีกถ้ามันไม่ได้บอกว่าโอกาศน้อยมากๆ เฮ้อ"
 
    อากิเข่าทรุดลงกับพื้นพร้อมกับบ่นพึมพำ จนระบบก็พูดขึ้นมาว่า
 
    [ระบบ:หน้าต่างค่าสถานะมีการอัพเดทจะตรวจสอบหรือไม่]
 
    "อากิ:เอาสิ ฉันก็อยากเห็นเหมือนกัน"
 
    อากิพูดด้วยเสียงที่อ่อนล้า
 
    [ระบบ:ทำการเปิดหน้าต่างค่าสถานะ]
 
         [ข้อมูลของตัวละคร]              
    [ชื่อทาคุมะ อากิ อายุ 20/237.5
    เลเวล 3 (12/30)
 
    HP 144/144
    MP 899/950
    ค่าความหิว 149/150
    ค่าความเหนื่อยล้า 21/100
    อาชีพ ไม่มี
    เผ่าพันธุ์ มนุษย์(99%) กลายพันธุ์(1%)
 
    ค่าสเตตัส
    STR 10(+3) 
    AIG 9(+3)
    INT 12(+3)
    MANA 95(+3)
    VIT 6(+3)
    DEX 7(+3)
    LUCK 8(+3)
    พอยที่ยังไม่ได้ใช้ 6
 
    ฉายา
    (A) ผู้ที่ไม่ได้รับเชิญจากหอคอย(⁽ᴬ⁺⁾)
    (B) NEWตะกละ(F-⁽ᴬ⁺⁾)
    (E) NEWนักล่าสไลม์(F-⁽ᴱ⁾)
 
    สกิล 
    (M) การดูดซับ(F⁽ᴹ⁾)
    (SSS) การแลกเปลี่ยนที่เท่าเทียม(F-⁽ˢˢˢ⁾) AIของระบบ(M⁽ˢˢˢ⁺⁾)
    (B) แปลภาษา(F-⁽ᴮ⁾)
    (D) ใจเย็น(F-⁽ᴰ⁾) 
    (E) ปฐมพยาบาลเบื้องต้น(F-⁽ᴱ⁾) NEWขว้างปา(F-⁽ᴱ⁻⁾) NEWเล็งเป้า(F-⁽ᴱ⁻⁾) NEWสมาธิ(F-⁽ᴱ⁻⁾)
    (F) การทุบ(F-⁽ᶠ⁾) การฟาด(F-⁽ᶠ⁾) ต้านทานเจ็บปวด(F⁽ᶠ⁾) รักษาตัวเองโดยธรรมชาติ(F-⁽ᶠ⁻⁾)]
 
    "อากิ:ก็ดูดีเลยแหละ แต่ทำไงต่อละ"
 
    และในตอนนั้นเองระบบก็ให้คำตอบอากิทันที
 
    [ระบบ:แจ้งเตือนค่าความเหนื่อยล้าเหลือน้อย แนะนำให้พักผ่อนก่อนที่ท่านจะสลบ]
 
    "อากิ:งั้นก็ต้องหาที่พักก่อน ไม่งั้นหลับข้างทางมีหวังโดนสไลม์ละลายแน่ๆ ระบบมีที่แนะนำไหม"
 
    [ระบบ:มีคะ ให้ท่านหาประที่ติดอยู่กับกำแพงค่ะ ในที่แบบนั้นท่านสามารถใช่หลับนอนได้คะ]
 
    "อากิ:โอเค ฉันจะลองหาดู"
 
    อากิที่ได้ยินระบบแนะนำมาแบบนั้นก็พยามออกตามหาตามที่บอก อากิได้หาไปประมาณ 10 นาทีจนในที่สุดอากิก็เจอ พออากิเจอเขาก็รีบเดินไปเปิดประตูและเข้าไปทันที พอเข้ามาได้อากิก็ปิดประตู พอปิดประตูระบบก็แจ้งเตือนขึ้นมาว่า
 
    [ระบบ:ค่าความเหนื่อยล่าเหลือ 9 กรุณาพักผ่อน]
 
    "อากิ:โอเคฉันจะไปนอนเดี๋ยวนี้แหละ ฝันดีนะระบบ"
 
    [ระบบ:...]
 
    อากิเดินหาที่เหมาะๆ พอเจอมุมห้องที่ถูกใจอากิก็ไปนอนพักผ่อนทันที Zzzzz
 
       ข้อมูลตอนท้ายเรื่องขอเสนอ สไลม์ สิ่งมีชีวิตที่พบเจอได้ง่ายกว่าก็อบลินเสียอีก แต่ก็จงอย่าดูถูกมันเพราะความหาง่ายละ เพราะไม่งั้นมันจะสร้างความทรงจำดีๆให้กับคุณอย่างแน่นอน แต่พวกมันก็มีประโยชน์มากมายอย่างไม่น่าเชื่อเลยแหละ อย่างเช่นค่อยทำความสะอาดและก็ไล่เก็บกว้าดซากต่างๆและก็ทั้งกินก็ได้ ฟามของที่ดรอปจากมันก็ได้ถึงจะเป็นไอเทมขยะก็เถอะ แต่อย่างน้อยมันดีกว่าที่ไม่มีอะไรเลยใช่ไหมละ?
 
               จากผู้แต่ง
   มีใครอยากลองวุ่นสไลม์บ้าง?