mask of fetish : หน้ากากแห่งความใคร่

กางเกงในผ้าฝ้ายสีชมพูหวานแหวว ถุงน่องเนื้อหนาสีเนื้อ และชุดว่ายน้ำแบบวันพีชสีส้มสะท้อนแสง วางอยู่บนเตียง พร้อมกับคนใส่ที่ยังคิดไม่ตก ยืนมองอยู่ นี่เขาจะต้องใส่มันจริงๆ เหรอเนี่ย นี่เป็นครั้งแรกที่เขาจะได้ใส่ของเหล่านี้ ถึงแม้ว่าจะเกิดจากการบังคับก็ตาม
ดังนั้น ครูหนุ่มจึงตัดสินใจว่าจะเข้าไปอาบน้ำก่อน เผื่อว่าการตัดสินใจจะง่ายขึ้น ว่าแล้วเขาก็ถอดชุดที่ใส่อยู่ออก และเดินเข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำ เขาปล่อยให้น้ำจากฝักบัวไหลรดร่างกายพร้อมกับครุ่นคิดเรื่องราวที่เกิด ในวันสองวันนี้
 
ไม่นานเสียงฝักบัวก็หยุดลง ชายหนุ่มเปิดประตูห้องน้ำออกมา และก็พบว่า มีแขกที่ไม่ได้รับเชิญ นั่งอยู่บนเตียง
“เฮ้ย เข้ามาได้ยังไงกันคุณ” เขาร้องด้วยความตกใจเมื่อเห็นผู้บุกรุก เข้ามานั่งอยู่บนเตียงของเขา
“เปิดประตูเข้ามาไง คุณไม่ได้ล็อกประตูห้อง”
เขาโกหกแน่นอนเพราะ สนเชคประตูห้องทุกครั้งไม่ว่าเขาจะทำอะไร มันติดเป็นนิสัยมาตั้งแต่เขายังเด็ก
“มีอะไร” คนในผ้าเช็ดตัวพูดด้วยเสียงแข็ง
“เมื่อวานเราตกลงกันว่ายังไง”
“ก็ใส่ชุดที่คุณให้ แล้วไปเจอกันที่ห้องพักคุณไง”
“ใช่ เพียงแต่ว่ามันจะสายเดินไปหน่อยผมเลยแวะมาดูที่นี่ เผื่อว่าจะได้ช่วยอะไรบ้าง” เขาลุกขึ้นจากเตียง
“ไม่ต้องเลย”
ร่างบางถอยกรูด
“โอ๊ย”
อีกฝ่ายเข้ามากระชากผ้าเช็ดตัวสีขาวออกอย่างแรง สองมือที่ผ้าเช็ดตัวหลุดลอยออกไปวกกลับเข้ามาห่อตัวไว้ตามสัญชาตญาณ
เคมองดูคนที่กำลังปิดบังร่างกายไว้อย่างเขินอาย เป็นภาพที่น่าชมสำหรับเขา ความพึงพอใจค่อยๆ เกิดขึ้นทีละน้อย
เขาแกะแขนสองข้างออกด้วยแรงที่มากกว่า และยกขึ้นส่งผลให้อีกฝ่ายอยู่ในสภาพถูกกางแขนออก ฝ่ายที่สู้แรงไม่ได้เบือนหน้าออกอย่างอับอายและไร้ทางสู้
“ยอมแล้ว เจ็บแขน” เขาพูดออกมาเบาๆ
เมื่ออีกฝ่ายได้ยิน ก็ปรากฏรอยยิ้มขึ้นมาบนใบหน้า เขาปล่อยมือทั้งสองข้างออก และเดินไปนั่งบนเตียงที่เดิม
“เอ้า มาใส่ชุดสิ” เขาพูดพร้อมตบลงบนเตียง
“เอ้อ ผมมีข่าวดีและข่าวร้ายจะมาบอกคุณนะ”
อีกฝ่ายเม้มปากแน่น
“โอเค เริ่มจากข่าวร้ายก่อน แต่มันอาจเป็นข่าวดีของคุณ ซึ่งข่าวร้ายคือกางเกงในที่ผมมีเก็บตัวนี้น่าจะเป็นตัวสุดท้ายที่ยังสะอาดดีอยู่ เพราะฉะนั้นนี่เป็นตัวสุดท้ายแล้ว” และเขาก็เผยรอยยิ้มที่กว้างกว่าเดิมขึ้น
“ส่วนข่าวดีคือ พรุ่งนี้ผมจะพาคุณไปซื้อชุดชั้นในและเสื้อผ้าใหม่”
“ดีไหม”
อีกฝ่ายไม่ตอบแต่ฉายแววตาแข็งกร้าว และเดินไปหยิบกางเกงในสีชมพูมาเตรียมใส่
“ผมถามทำไมคุณไม่ตอบ”
เค พุ่งตัวออกจากเตียงด้วยความเร็ว และจับอีกฝ่ายหมุนตัวพร้อมกับเหวี่ยงลงบนเตียง ส่งผลให้อีกฝ่ายร้องออกมาอย่างตกใจและเสียหลักล้มลงบนเตียงของตัวเอง
คนที่เป็นคนเหวี่ยง ขึ้นคร่อมร่างคนที่ยังเปลือยเปล่า หน้าของทั้งสองห่างกันเพียงคืบเดียว
“เวลาผมถาม คุณต้องตอบผมด้วย ไม่งั้นจะเจอแบบนี้”
หน้าของอีกฝ่ายเลื่อนลงไปด้านล่าง สนสัมผัสได้ถึงปลายลิ้นของเขาที่ลากผ่านช่วงลำคอเรื่อยไปจนถึงหน้าอก เขาเอียงซ้ายส่งลิ้นตวัดไปบนพื้นที่ที่นูนออกมา และสีเข้มกว่า ส่งผลให้ร่างบางเกิดการสั่นไหว เสียงร้องหลุดออกจากปากอีกฝ่ายอย่างควบคุมไม่ได้
“อะ อืออ”
ลิ้นยังคงไม่หยุดทำงาน เขาแวบไปด้านซ้ายที ขวาที และลากลิ้นต่ำลงไปเรื่อยๆ
“วันนี้เป็นบทเรียนที่หนึ่ง ที่คุณต้องเรียนรู้ว่าถ้าเกิดยังคงดื้อ มันจะเกิดเหตุการณ์นี้กับคุณ” ลิ้นที่กำลังลากผ่านร่างกาย ตวัดเข้าไปเกี่ยวกับส่วนที่บอบบางที่สุดในร่างกาย และถูกดูดเข้าไปในปากของอีกฝ่ายอย่างไม่ทันตั้งตัว
“ไม่นะ ไม่ อ๊า”
ความรู้สึกอุ่นวาบและรัดแน่นเกิดขึ้นอย่างทันทีทันอีก เขาขยับปากอย่างชำนาญ และส่งแรงดูดเป็นละลอก ส่งผลให้อีกฝ่ายถึงกับสติแทบหลุดลอย ครูหนุ่มยกมือทั้งสองข้างขึ้นไปจับที่หัว ราวกับว่าความรู้สึกด้านล่างส่งขึ้นไปยังสมองโดยตรง ขาทั้งสองชี้ออกอย่างไร้ทิศทาง และเกร็งแข็ง
เขาเกร็งเพื่อสะกดความรู้สึกอันยากที่จะต้านทานเอาไว้ ไม่ให้มันควบคุมไปทั้งร่าง แต่เมื่อมันมาจนถึงขีดสุด เขาก็หยุดการเกร็งเพื่อที่จะได้รวบรวมพละกำลังขึ้นมาใหม่ และจังหวะนั้น อีกฝ่ายก็เร่งการตวัดลิ้น และแรงดูดเป็นระลอกที่ถี่และแรงกว่าเดิมขึ้น ทำให้การต้านทานถูกทำลายลงอย่างราบคาบ
ร่างบางนอนอย่างไม่ขัดขืน และเจ้าของร่างส่งเสียงครางออกมาอย่างควบคุมไม่ได้
เมื่อได้โอกาสดังนี้ มิสเตอร์เครู้ว่าเกมนี้เขากลายเป็นผู้ชนะแล้ว เขาจึงเริ่มทำการบรรเลงบทเรียนให้ครูหนุ่มคนนี้ได้รู้เสียที เขาเริ่มส่งกำลังดูดให้มากขึ้นเป็นระลอก เพิ่มความเร็วและแรง จนอีกฝ่ายร้องดังมากขึ้น ตัวเกร็งไปจนทุกส่วน เมื่อจังหวะการชักกระตุกเข้ามาถึงเขากลับผ่อนจังหวะ ให้กลายมาเป็นเนิบนาบและต่อเนื่องแทน
มิสเตอร์เคใช้วิธีการนี้วนไปเรื่อยๆ จากหนึ่งรอบ เป็นสองรอบ สามรอบ และเมื่อเข้ารอบที่ห้า ในตอนที่เขาเร่งเครื่องจนจะถึงเส้นชัยนั้นเอง เขาเตรียมที่จะผ่อนเครื่องอีกครั้ง แต่อีกฝ่ายชิงพูดขึ้นมาก่อน
“ได้โปรดล่ะครับ ขอเถอะ ยอมแล้วยอมทุกอย่างเลย”
“ได้โปรดทนไม่ไหวแล้ว”
“อา อ๊ะ”
แต่เขายิ้ม และกลับหยุด ถอนปากออกมาเสียดื้อๆ เสียงครางหยุดลงทันที
ภายใต้หน้าที่เด็กก่ำ และเสียงหอบหายใจ เจ้าของร่างมีทั้งแววตาอับอาย เสียดาย และอารมณ์ค้างค้าเกิดขึ้นผสมกันไปหมด เพราะถึงขนาดร้องขอขนาดนี้ แต่อีกฝ่ายกลับจงใจปล่อยเขาทิ้งไว้กลางทาง
มิสเตอร์เค ยิ้มอย่างภาคภูมิใจในผลงาน พร้อมทั้งหยิบกางเกงในขึ้นมา
“มา เดียวผมจะแต่งตัวให้ที่รักเอง”
เขาสอดขาใส่ช่องขาทั้งสองข้างของกางเกงใน และดึงมันขึ้นจนสุด เนื้อผ้าฝ้ายสีชมพูบดเบียดอยู่กับอาวุธลับที่ยังตื่นตัวอยู่ มิสเตอร์เคจุ๊บเข้าไปเบาๆ บริเวณนี้
“นี่สิซื่อตรงกว่าเจ้าของอีก” เขาพูดพร้อมยิ้ม ส่งผลให้คนที่โดนว่าหน้าแดงขึ้นไปอีก
“ขนาดนี้ ผมว่าต้องแอบไปจัดการตัวเองก่อนแน่นอน เพราะฉะนั้น”
เขาหยิบที่ล็อกออกมา และดึงกางเกงในลง
“นั่นมันอะไรน่ะ”
“เป็นของที่จะทำให้คุณกลายเป็นเด็กดี”
“ยะ อย่า” อีกฝ่ายร้องห้ามพร้อมจะขยับหนี แต่คนที่ไวกว่ากลับเป็นคนคุมเกมไว้อย่างเบ็ดเสร็จ เขาจับติ่งเนื้ออย่างชำนาญ และยัดมันลงไปในวงพลาสติกสุดโคน สร้างความจุกเสียดให้เกิดขึ้น
“เมื่อวานผมวัดขนาดไว้แล้ว กำลังดีเลยอันนี้”
เขายัดส่วนติ่งเนื้อลงในกรอบพลาสติกที่เป็นรูปร่างคล้ายกันและประกบพลาสติกทั้งสองอันเข้าประกบกัน และเอาแม่กุญแจขนาดเล็กขึ้นมาล็อกทันทีทันใด
คลิ๊ก! เสียงแห่งการสิ้นอิสรภาพดังขึ้น
เขาดึงกางเกงในขึ้นไว้ที่เดิม ส่วนอีกฝ่ายเหมือนจะนิ่งไปแล้ว มิสเตอร์เคนำถุงน่องมาสวมให้อีกฝ่ายอย่างง่ายดาย เพราะเจ้าของร่างนั้นแทบไม่มีอาการขัดขืนปรากฏให้เห็น
“เอ้า แยกขาออกหน่อย”
อีกฝ่ายทำตาม มิสเตอร์เคจึงดึงถุงน่องขึ้น อย่างแนบสนิทพอดี
“สุดท้ายแล้ว”
เขาหยิบชุดว่ายน้ำขึ้นมาและสวมลงไปบนตัวของอีกฝ่าย ชุดว่ายน้ำที่ไม่เคยผ่านการใช้งานมีความยืดหยุ่นเล็กน้อย แต่ด้วยความใหม่ของชุดจึงทำให้มันรัดแนบแน่นติดไปกับร่างกาย
“น่ารักมาก” เขาพูดชมเพราะตบมือเปาะแปะ อีกฝ่ายนั่งเม้มปากด้วยความอับอาย และไม่ได้มองมาทางเขาแม้แต่น้อย
“ไหน ยืนขึ้นหน่อย หมุนตัวให้ผมดูชัดๆ หน่อยสิครับ”
สนลุกขึ้นยืนแต่โดยดี และหมุนหนึ่งรอบอย่างไร้วิญญาณ
“ดีมากๆ ทีนี้คุณจะใส่ชุดอะไรทับด้านนอกก็แล้วแต่ แต่อย่าบางมากเกินไปล่ะครับ สีสันสดใสของมันจะมองเห็นได้อย่างชัดเจนเลยทีเดียว”
“ผมรอวันที่จะได้เห็นคุณใส่ชุดนี้ไปสอนนักเรียนเสียจริง”
“ไม่มีทาง” คนพูดทำตาโตด้วยความแข็งกร้าว แสดงทีท่าไม่ยอม
มิสเตอร์เคหัวเราะออกมา
“แน่นอน ถ้าคุณชนะในเกมนี้ ยังมีเวลาอีกทั้งวัน และอีก หกวันข้างหน้า ถ้าคุณชนะ คุณก็กลับไปใช้ชีวิตตามปกติสุข แต่ถ้าคุณแพ้ หรือยอมแพ้เอง ปลายทางของอนาคตมันก็จะเป็นแบบนั้นนั่นแหละ คุณก็จะกลายเป็นของผมอย่างสมบูรณ์แม้กระทั่งความสุขในชีวิต ถ้าผมไม่อนุญาตคุณก็ไม่สามารถมีมันได้”
“เช่นตอนนี้ ต่อให้คุณอยากเสร็จขนาดไหน แต่ถ้าผมไม่ให้คุณก็ต้องอดทน เข้าห้องน้ำไปยืนฉี่ก็ไม่ได้ด้วย เพราะระหว่างที่ผมยังกุมอำนาจในตัวคุณ สิ่งที่คุณทำได้ก็คือ ต้องนั่งฉี่แบบผู้หญิงไปจนกว่าผมจะปลดปล่อยคุณ”
“เข้าใจนะ”
เขายกกุญแจขึ้นมาโชว์
“เหลืออีก 6 วัน สู้ๆ นะครับที่รัก” เขาหอมแก้มอีกฝ่ายไปหนึ่งฟอด และเดินออกห้องไป
สน ลูบรอยเปียกบนแก้มออกอย่างขยะแขยง ไม่แม้แต่จะสำรวจตัวเอง เขาไม่อยากจะมองเห็นตัวเองในสภาพนี้ จึงรีบไปคว้าเสื้อกล้ามมาสวม ใส่เสื้อเชิ้ตแขนยาว กางเกงขายาว และถุงเท้า
โทรศัพท์ของเขาดังขึ้น เป็นรูปภาพของผู้หญิงหน้าตาน่ารักที่ยืนคู่อยู่กับเขา เขาได้แต่มองมันส่งเสียงร้องอยู่แบบนั้น จนกระทั่งมันเงียบหายไปเอง
มันดังขึ้นมาอีกสองหรือสามครั้งซึ่งเขาก็ไม่ได้สนใจที่จะรับ และตัดสินใจทิ้งมันเอาไว้ที่ห้อง พร้อมเดินออกมา
ชุดว่ายน้ำที่รัดติดลำตัวและสัมผัสของถุงน่องที่เสียดสีกับชุดที่สวมทับ คอยย้ำเตือนเขาเสมอถึงสิ่งที่กำลังเกิดขึ้น เขาตัดพ้อในใจน้อยๆ ก่อนที่จะล็อกประตูห้องจากด้านนอก
เหลือเวลาอีก 6 วัน แต่เขาจะผ่านวันนี้ไปได้อย่างไรกันนะ