อันเดธ ยมทูตฝึกหัด

      ยามเช้าที่อากาศไม่ค่อยสดใสนัก เด็กชายตัวผอมแห้ง หน้าตาซีดเซียว ผมสีดำประกายน้ำเงิน ดวงตาสีน้ำทะเล กำลังนั่งเหม่อลอยอยู่ใต้ต้นพลัม ในสวนของสถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้าแห่งหนึ่ง ในชนบทที่ห่างไกล
      " อันเดธ ! " อาจารย์สาวที่ทำหน้าที่ดูแลเด็กๆในสถานรับเลี้ยงตะโกนเรียกเด็กชายที่กำลังนั่งเหม่ออยู่ใต้ต้นพลัม
      " อันเดธ ! " อาจารย์สาวตะโกนขึ้นอีกครั้ง ด้วยเสียงที่ดังกว่าเดิม เมื่อเธอเห็นว่าเด็กชายยังคงนั่งเหม่อเช่นเดิม
      " ครับ " อันเดธตะโกนตอบ ก่อนที่เขาจะลุกขึ้นยืนช้าๆ แล้วเดินไปหาอาจารย์สาวอย่างไม่รีบร้อน
      " มีจดหมายส่งมาจากศูนย์การศึกษาของผู้วิเศษ ในจดหมายระบุว่า เธอต้องไปเข้าเรียนที่โรงเรียนยมทูต ในวันพรุ่งนี้ รถไฟจะออกตอนเที่ยงคืนวันพรุ่งนี้ " อาจารย์สาวพูดด้วยน้ำเสียงลำบากใจ
       " ผมไม่มีเงิน " อันเดธพูดด้วยน้ำเสียงเลื่อนลอยอันเป็นเอกลักษณ์
       " ทางศูนย์การศึกษาของผู้วิเศษได้ทำการเปิดบัญชี และกู้เงินเพื่อการศึกษาให้เธอแล้ว พรุ่งนี้เช้าจะมีคนมารับเธอไปซื้อของ " อาจารย์สาวพูด พร้อมกับยัดจดหมายใส่มืออันเดธ
       " ครับ " อันเดธพูด ก่อนที่เขาจะเดินกลับไปนั่งอ่านจดหมายที่ใต้ต้นพลัม
       " เด็กคนนั้นใช่ไหม ที่เขาลือกันว่าได้เข้าเรียนที่โรงเรียนยมทูต " แม่บ้านของสถานรับเลี้ยง ที่ยืนแอบอยู่มุมเสา เดินออกมาคุยกับอาจารย์สาว หลังจากที่อันเดธเดินจากไปแล้ว
       " ใช่ค่ะ " อาจารย์สาวพยักหน้า
       " เขาจะกลับมาที่นี่ตอนปิดเทอมใช่ไหม " แม่บ้านถามด้วยน้ำเสียงสั่นๆ
       " ใช่ค่ะ เพราะเขาไม่มีคนมารับเลี้ยง " อาจารย์สาวตอบ ก่อนที่เธอจะถอนหายใจ