ไร้เดียงสา

-

เขียนโดย Ampro

วันที่ 7 พฤษภาคม พ.ศ. 2561 เวลา 16.09 น.

  29 ตอน
  0 วิจารณ์
  22.31K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 7 พฤษภาคม พ.ศ. 2561 16.43 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

27) นางวันทอง

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
          เราใจเต้นรัวๆ !! แม่งโคตรกลัว เราขอให้มันลบ ยังไงมันก็ไม่ลบรูปเรา
 
เราลองไปอ่านคอมเม้นใต้รูปก็มีพวกห้องเราห้องมัน และก็เพื่อนมันที่เราไม่รู้จัก แต่เราดันไปสะดุดคอมเม้นนึง จาก ..... พี่จีน !!!!!
อุ้ย ! นอนด้วยกันด้วยหรอ 
 
เราเดือดคอมเม้นต์นี้มัน มันดูปั่นๆ เรายื่นคอมเม้นนี้ให้เพื่อนเราดู
อีตอแหล !! มะปรางเอ่ยแบบโมโห 
เราอ่านที่ม่อนตอบกลับพี่จีน
 
ป่าวครับ แค่แวะมาดู ....
 
เราโล่งใจไปหน่อย แล้วมะปรางก็เข้ามาตอบพี่จีน
เสือก !! 
น้ำฝนก็มาต่อ : ว่างมาก ?
 
เรารู้สึกขอบใจเพื่อนมากๆ แต่ก็ยังไม่หายกังวล
เราเข้าไปคอมเม้นที่รูปนี้ว่า
เลิกยุ่งกับกูเถอะ ... 
 
ที่คอมเม้นไปแบบนั้นคือกลัวบอสมาก และถ้าบอสเห็นเราก็ยังจะอ้างข้อความนี้ได้ด้วย555
 
เสียงไลน์ดัง บอสจ้า บอสมาแล้ว
บอส : ทำอะไรว่างคุยมั้ย
ขิง : ว่าง โทรมาเลย
บอส : หายป่วยแล้วหรอ
ขิง : ดีขึ้น ซ้อมเสร็จยัง?
บอส : กลับมาบ้านแล้ว
ขิง : ทำไมไวจัง
บอส : ไม่มีอารมณ์
 
เราเริ่มรู้ตัวเลยว่าต้องใช่เรื่องเราแน่ๆ
ขิง : เป็นไรค่ะ
บอส : ตกลงเลือกใคร ?
ขิง : เลือกอะไรบอส  / แล้วบอสก็ไม่ตอบ แต่โทรมาทันที
 
บอส : ว่าไง เลือกยัง (เสียงดุมาก)
ขิง : พูดให้เข้าใจหน่อย
บอส : ไม่น่าจะงงนะ มันชัดเจนขนาดนั้น
ขิง : เรื่องรูปหรอ ถ้าใช่มันไม่มีอะไร เราไม่ได้สนใจอะไร
ขิง : ถ้าทำให้โกรธก็ขอโทษแต่มันไม่มีอะไรจริงๆ ไอ่ม่อนมันก็แกล้งแบบนี้ตลอด
บอส : แต่วันนี้ไม่ได้แกล้งนะ ดูแล้วไม่ใช่แค่แกล้ง
ขิง : ไม่รู้มัน แต่เราไม่มีอะไร
 
เราหันไปมองม่อน ม่อนก็ทำหน้าเศร้าๆ เหมือนผิดหวัง
ม่อนกำลังจะลุกเราดึงมือม่อนไว้ให้นั่งข้างๆเรา ใช่... ตอนนี้เราสับสนเหมือนเลือกใครไม่ได้นั่นแหละ เรายังด่าตัวเองอยู่ในใจเลย มะปรางกับน้ำฝนมองหน้าเรา เรามองพวกมันแล้วยิ้มแหยๆ
 
เราคุยกับบอสไป กับมือม่อนไป เรางงกับตัวเองมาก 
บอส : ถ้าคืดจะคบกันก็ชัดเจนหน่อย
ขิง : ยังไง
บอส : กลับมาเดี๋ยวก็รู้
ขิง : คิดถึงมั้ย (เราทำเป็นอ้อน) 
บอส : น่าจะรู้นะ 
ขิง : งั้นแค่นี้ก่อนนะ อาจารย์เรียกแล้ว (ไม่มีใครเรียกค่ะเราโกหก)
บอส : อย่าทำแบบนี้อีกนะ 
ขิง : ค่ะ บาย
 
เราวางสายปุบมะปรางพูดขึ้นเลย
มะปราง : อะไรของมึงเนี่ย กูงง?
น้ำฝน : สรุป.....
ขิง เราหันไปมองม่อน ที่ทำหน้ารันทดอยู่ เราถามม่อนว่าคืดยังไงกับเรา
ม่อน : กูโคตรรักมึงจริงๆ 
มะปราง ทำหน้านิ่ง มองมาทางเรา เราก็โคตรปวดหัวเลย
น้ำฝน : กูไม่รู้นะ แต่มึงจะทิ้งบอสมันก็ไม่ถูกนะโว่ย
ม่อน : ฝน ถ้าสงสารบอสแล้วมึงไม่สงสารกูบ้างหรอ
ขิง : ขอเวลาหน่อยนะ กูยังเลิกกับบอสไม่ได้
ม่อน : กูรอได้
ม่อนลุกเดินไป เรารู้ว่ามันก็เสียใจ เราก็เสียใจแล้วบอสก็ต้องเสียใจเหมือนกัน
 
มะปราง : มึงเลือกไอ่ม่อนหรอ
เรานิ่งไม่ตอบอะไร มะปรางพูดอีก ไอ่ม่อนก็ดีนะ กูไม่เคยเห็นมันจะสนใจใครนอกจากมึง
น้ำฝน : มึงเลือกอะไรกูก็เข้าใจมึงหมดแหละ อย่าคิดมากเลย
ขิง เราร้องให้ออกมาเลย จากคำพูดของน้ำฝน ....... 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา