Busylove the series [ รักวุ่นวาย เดอะซีรีย์ ]

8.5

เขียนโดย นาย_หน้าหวาน

วันที่ 21 กันยายน พ.ศ. 2560 เวลา 00.38 น.

  7 chapter
  4 วิจารณ์
  8,344 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 23 กันยายน พ.ศ. 2560 15.08 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

4) ความวุ่นวายที่เริ่มก่อตัว

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
บรรยากาศภายในโรงอาหารของโรงเรียนตอนนี้เต็มไปด้วยความวุ่นวาย แม้ว่าจะมีแค่นักเรียนระดับชั้นม.ปลาย ร้านอาหารนับสิบร้านเต็มไปด้วยนักเรียนผู้โหยหิว รวมถึงกลุ่มสาวน้อยหน้าใส ม.4/3
 
"บอกแล้ว!ให้รีบลงมาๆ แง...ไข่พะโล้ต้องหมดก่อนถึงคิวฉันแน่" อันอันทำหน้าเซ็งเมื่อมองความยาวของแถวร้านโปรดร้านประจำ
"อันอัน กระปุกขอโทษนะที่ช้า ;~;"
"เอาไงหล่ะทีนี้ หาที่นั่งก่อนมั้ย" มินนี่พลางชี้นิ้วไปที่โต๊ะว่างด้านในสุดโรงอาหาร
"เอากระเป๋ามาเดี๋ยว เซริกับมินนี่ไปจองที่ให้นะ"ข้าวฟางส่งกระเป๋าให้เซริ ส่วนกระปุกกับอันอันก็ยื่นกระเป๋าให้มินนี่
"แล้วสองคนจะทานไร เดี๋ยวสั่งไปให้"
"ข้าวผัดกุ้ง!" ทั้งสองคนพูดพร้อมกันอย่างรู้กัน เป็นเซริที่พลักให้มินนี่เดินไปไวๆ
 
"อันอัน! ข้าวฟาง! กระปุก! ทำไมลงมาไม่รอกันเลยย่ะ" เสียงหวานของเฟย์เอ่ยขึ้นอย่างงอนๆ โดยมีเกียร์เดินตามมาห่างๆ
"ปล่อยฉันนั่งทำงานกับอิตาเด็กใหม่จอมกวนสองคนได้ไง ฮึก"
"กระปุกก็นึกว่าเฟย์สนิทกับคุณเกียร์ซะอีก 555+"
"ใช่ๆก็เห็นกัดกันทั้งคาบ ก็เลยไม่อยากกวน เนอะข้าวฟาง" อันอันแซว
"ใช่ๆ ฮิ้วววว"ข้าวฟางเสริม
 
อะแฮม!
"อะไรกันหรอ" เกียร์เดินเข้ามายืนประกบเฟย์จากด้านหลังทำให้หน้าของเธอชนเข้ากับแผงอกกว้างอย่างจัง
"โอ้ย จะตามกวนฉันทั้งวันเลยรึไง!"
"ไม่ได้ตามเธอ อย่าหลงตัวเองให้มาก : P"
"นาย =^="
"พอๆ ทั้งคู่เลย"กระปุกเข้าไปแทรกกลางระหว่างทั้งคู่ ก่อนจะดันให้เฟย์ไปอยู่ด้านหน้าแถว
"ฉันจะประสาทกิน คนอะไรโครตกวนประสาท ไม่เกินวันพรุ่งนี้ฉันต้องไมเกรนขึ้นแน่ๆ"
 

ผ่านไปเกือบสิบนาทีทั้งหมดก็ถือจานข้าวของตัวเองไปโต๊ะที่มินนี่กับเซริจองอยู่
 
"นี่มันที่ประจำของพวกพี่ ลุกขึ้นไปนั่งที่อื่นด้วยครับ"
"อะไร ตอนเรามานั่งพวกพี่ก็ไม่ได้นั่งอยู่นิคะ"
 
แก็งหน้าใสที่ถือข้าวมาก็เห็นเป็น เซริยืนเถียงกับกลุ่มชายร่างสูงสามคน
 
"ไอ้กันต์ มึงจะมายืนทะเลาะกับน้องเขาทำไมเนี่ย กูหิว"
"ก็มันที่เรานั่งป่าววะ ไม่นั่งนี่มึงจะยืนกินกันหรอครับ"
กันต์ชี้ไปที่สาวลูกครึ่งก่อนจะทำหน้างอแงเหมือนเด็ก
 
"มีไรกันหรอคะ ?" กระปุกกับพวกที่พึ่งมาถึงเอ่ยถาม
 
"ไม่มีไร เพื่อนพี่มันหวงที่นั่งประจำมันหน่ะ แฮ่ๆ น้องเฟย์กินข้าวให้อร่อยนะค้าบ"เซโร่ยิ้มร่าให้เฟย์แล้วพยายามลากกันต์ออกมาจากตรงนั้น
"ฝากไว้ก่อนนะยัยเด็กแสบ!"กันต์ยังหันมาคาดโทษเซริก่อนจะโดนเซโร่ลากไปสงบอารมณ์
"ขอโทษ" จู่ๆชายหน้านิ่งก็พูดขึ้น
"ขอโทษแทนเพื่อนด้วย ที่มันเสียมารยาท" ใบหน้าเรียบนิ่งพูดจริงจัง ประกอบเสียงหล่อนั้น ทำให้ละลายจนโกรธไม่ลง 
 
ตึก ตัก ตึก ตัก ตึกก ตัก
 
"ไปนะ" เท็นโบกมือเบาๆก่อนจะเดินไป
 
"แก เซริ แกรู้มั้ยกำลังเถียงกับใครอยู่" อันอันเปิดประเด็นหลังจากทุกคนเริ่มจัดการกับอาหารตรงงหน้าตัวเอง
"ใครหรอ พี่คนที่เถียงกับฉัน" เซริถามพร้อมตักข้าวคำโตใส่ปาก
"นี่ไม่รู้จัก จริงๆหรอ พี่กลุ่มนี้ดังและก็ฮอตพอๆกับพี่ๆBlackCrowเลยนะจะบอกให้" อันอันพูดเสร็จก็ทำหน้าตื่นเต้น
"พี่เซโร่ที่กำลังจีบฉันก็อยู่กลุ่มนี้หรอ-//-" เฟย์จู่ๆก็หน้าแดงขึ้นมา
"อย่างเธอมีคนจีบด้วยหรอ ว้าว! โชคร้ายอะไรทำให้พี่เขาหน้ามืดตามัว" เกียร์พูดลอยก่อนจะตักข้าวใส่ปาก
"พูดอย่างงี้อยากกินบาทาพี่ชายฉันแทนข้าวหรอ=_=*" เฟย์เปลี่ยนสีหน้าทันทีที่เกียร์พูด เธอในตอนนี้มือไม้สั่นไปหมดอยากหาอะไรมาฟาดไอ้ผู้ชายสุดกวนนี่สักที เอาให้สลบ หึ หมันไส้!
"เอ่อออ แล้วพี่คนที่ขอโทษแทนเพื่อนเขาชื่ออะไรหรอ" มินนี่ถามขึ้น 
"เขาชื่อพี่เท็น เห็นว่าอยู่ห้องเดียวกับพี่เพียวพี่อาร์"
"แต่ก่อนเคยอยู่กลุ่มเดียวกับพี่เฟย์ด้วยแหละ ข่าวลือบอกว่าพี่เท็นไปข่มขืนแฟนพี่ไกด์ไม่รู้จริงป่าว พอผิดใจกันพี่เขาเลยแยกกลุ่ม"
อันอันตอบ
"เห็นท่าทางก็น่ากลัวแล้ว ข่มขืนแฟนเพื่อนอีกกระปุกกลัว"
 
ณ สระน้ำ
"มากินที่นี้ก็ได้ มึงจะเถียงกับน้องเขาเพื่อไรไอ้กันต์"
"ไม่รู้โว้ย แค่อยากเอาชนะน้องหน้าญี่ปุ่นคนนั้น"
"=~=  มึงกำลังสนใจน้องเขาหรอ"
"พ่อง ไอ้เท็นเมื่อไหร่จะเอาข้าวมาหิวแล้ว"
"มึงไม่ต้องเปลี่ยนเรื่องเลย บอกมา"
"มึงจะเซ้าซี้ทำไมเนี่ย"
"ชอบ? ไม่ชอบ?"
"..."
ตึบ ตึบ ตึบ 
"โห้ววว กว่าจะได้เนอะข้าวกู มึงงไปซื้อร้านไหนมาเนี่ย"
"อย่าบ่น ไม่ปล่อยมึงอดตายก็บุญละ" เท็นเดินมานั่งพร้อมกับข้าวสามกล่อง ขนมและช็อคโกแลตเต็มกระเป๋า
"ให้ทุกวัน จนล้นล็อคเกอร์ กลัวกูไม่อ้วนมั่ง กันต์กูให้กูรู้มึงชอบ"เท็นโยนกระเป๋าเป้ให้กันต์รับอย่างดีใจเพราะนี่คือของโปรดของเขา
 
แดดร้อนแรงตอนเทียงวันถูกบดบังด้วยร่มไม้ขนาดใหญ่ หญิงสาวสีน้ำตาลเป็นประกายสีทองแดงเมื่อกระทบแสงแดดอ่อนที่ลอดผ่านร่มเงา หญิงสาวกำลังขมักขเม่นกับการนั่งปั่นงาน เธอไม่รู้ตัวเองเลยว่าท่าทางของเธอกำลังอยู่ในสายตาเขา
"เจน ฮัลโหลเจน ว่าที่ประธานนักเรียนครับ"
"หือ เอ้ายูตะ"
"ให้ช่วยสอนป่ะ"
"ไม่จำเป็นย่ะ ไปไกลๆเลยอย่ามากวน"
"งั่นขอนั่งตรงนี้นะ"พูดจบยูตะก็วางกระเป๋าและไปนั่งข้างๆเจน
"แลดูว่างเนอะนาย"
"หัวใจผมว่างจะมีใครบ้างจับจอง^^"
"ไปเสี่ยวไกลๆ"
"เขินป่ะ"
"ไร้สาระ"
"..."
ผ่านไปเกือบสิบนาทีหลังจากนั้นที่ยูตะเงียบไปพร้อมใส่หูฟังเปิดเพลงเบาๆ เจนก็ทำงานของตัวเองเสร็จ
 
เป็นเจนที่หันมาสนใจข้างๆที่เงียบไป กับเป็นเธอที่จ้องยูตะบ้าง
"จ้องอะไร"
"ป่าว"
 
° ~° °~ °
 
"หน้าแดงหมดแล้ว5555+"
"ไหน! อย่าพูดมั่วๆนะยูตะ"
เจนพูดพลางหยิบกระจกในกระเป๋ามาส่องใบหน้าตัวเอง
"ไม่เห็นแดงเลย"
 
จุ๊บ!   >///<)
 
"ไหนลองดูใหม่ ถ้ายังไม่แดงจะได้ทำอีก"
"อื้อออ แดงแล้วก็ได้ o//o"
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา