พ่ายรักพรางหัวใจ

“กินยานี่ซะ วันละเม็ดทุกวันอย่าให้ขาด”

เหมือนถูกจับโยนเข้าไปในห้องแช่แข็งที่มีอุณหภูมิติดลบจนร่างบางรู้สึกหนาวเย็นยะเยือกไปถึงขั้วหัวใจ จนทุกส่วนในร่างกายนั้นแข็งทื่อแทบขยับเขยื้อนไม่ได้เมื่อแผงยาเม็ดสีขาวเล็กๆถูกโยนลงมาตรงหน้าด้วยฝีมือของดาเนียล เอริสากลั้นใจสูดเอาอากาศเข้าไปในร่างกายให้มากที่สุด ก่อนเพ่งสายตามองมันอย่างยากลำบากเพราะตอนนี้หยาดน้ำตานั้นคลอขังบดบังทุกสิ่ง พยายามรวบรวมความกล้าหาญอยู่พักใหญ่กว่าที่หญิงสาวจะบังคับมือสั่นเทาให้เอื้อมไปหยิบมันมาถือเอาไว้ได้

‘ยาคุมกำเนิด!’

แม้จะไม่เคยจับต้องหรือใช้มันแต่สัญชาตญาณก็ร้องบอกว่ามันคือยาคุมกำเนิด ยาที่จะช่วยทำลายล้างความผิดพลาดอันเกิดจากความสัมพันธ์ที่ไม่ต้องการให้หมดไป ยาที่ช่วยยืนยันและย้ำเตือนว่าเธอเป็นเพียงแค่นักโทษไร้ค่าคนหนึ่งในสายตาของดาเนียลเท่านั้น ไม่ต้องมีคำพูดไม่ต้องบอก เอริสาก็รู้ดีว่านายใหญ่ของตระกูลกริมเมอร์ไม่ต้องการมีภาระผูกพันกับคนต่ำต้อยที่น่ารังเกียจอย่างเธอ

‘คุณชายไม่ต้องการให้เราท้อง’

“ต้องกินตอนนี้เลยไหมคะ”

“น้ำวางอยู่ตรงหัวเตียง”

เจ็บ! เจ็บเหลือเกิน เจ็บจนร่างกายของเธอนั้นแทบแหลกสลาย คำยืนยันจากปากของดาเนียลไม่มีอะไรให้แปรความหมายเป็นอย่างอื่นได้เลย ที่ดาเนียลยอมสมสู่กับคนอย่างเธอคงเพียงเพราะต้องการลงโทษและปลดปล่อยความต้องการตามธรรมชาติของกายหนุ่มเท่านั้น ไม่มีความรู้สึกใดๆมากกว่านี้ ไม่มี!