นางเอกที่รักกับเจ้าชายสายลม

5.8

เขียนโดย muromaji

วันที่ 29 เมษายน พ.ศ. 2560 เวลา 21.16 น.

  9 ตอน
  0 วิจารณ์
  9,749 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 21 มิถุนายน พ.ศ. 2560 18.24 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

2) เรื่องวุ่น ๆ ของการเรียน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
     ในวันรุ่งขึ้นทางผู้จัดละครก็นำรถตู้มารับที่วัง  เพื่อจะไปเรียนการแสดงซึ่งอยู่แถว ๆ สีลม  และ
เมื่อไปถึงก็พบว่ามีนักแสดงและนักเรียนที่มาเรียนการแสดงอยู่เกือบเต็มห้องก่อนแล้ว  โดยข้างหน้า
ที่นักเรียนนั่งทีเก้าอี้อยู่แค่ 2 ตัวเท่านั้นทำให้ทูลกระหม่อมฟ้าชายรังสิมันต์เดาได้ไม่ยากว่าเก้าอี้อีก
ตัวเป็นของใคร  เมื่อทูลกระหม่อมฟ้าชายรังสิมันต์เดินเข้ามากับผู้จัดละครทุกคนในที่นั้นก็ต่างหันมา
มองและซุบซิบถึงการมาของของผู้ที่เดินมาด้านหลังเพราะไม่มีใครรู้จัก  จนครูผู้สอนการแสดงถวาย
คำนับและกล่าวต้อนรับ
     "กระหม่อมชื่อบานชื่นเพคะ  ได้รับมอบหมายให้ถวายสอนการแสดงทูลกระหม่อมเจ้า
ฟ้ารังสิมันต์  วัฒนากัลยาวดี เพค่ะ"  ทันทีที่ครูบานชื่นพูดจบนักแสดงและนักเรียนทั้งห้องต่างก็
รีบลุกขึ้นถวายการคำนับทันที  ในเวลานั้นเองที่น้องมุกและน้องมายด์เดินเข้ามาพอดี  เนื่องจากทั้ง 2
พึ่งเสร็จจากงาน  ครูบานชื้นจึงแนะนำทุกคนให้ทูลกระหม่อมเจ้าฟ้าชายรังสิมันต์ทราบว่านี่คือนักแสดง
ที่จะร่วมแสดงในเรื่องนี้ด้วย  เสร็จแล้วจึงถวายคำนับทูลกระหม่อมเจ้าฟ้ารังสิมันต์ให้มาประทับนั่งที่
เก้าอี้ที่เตรียมเอาไว้  แต่สิ่งที่ทุกคนไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นเมื่อทูลกระหม่อมเจ้าฟ้ารังสิมันต์เดินมาถึงแถว
หน้าก็นั่งขัดสมาธิทันทีทำให้ทั้งครูและผู้ที่มาเรียนการแสดงถึงกับตกใจ  แต่สิ่งที่ได้รับคือทูล
กระหม่อมเจ้าฟ้าชายรังสิมันต์มอบหน้าทุกคนกับครูแล้วกล่าวขึ้นเรียบ ๆ
     "ตอนนี้ฉันเป็นลูกศิษย์ของครูนะจะให้นั่งเสมอครูได้อย่างไร  ในเมื่อนักแสดงคนอื่นนั่ง
พื้นได้ฉันก็นั่งได้เหมือนกับคนอื่น  ถึงคำนำหน้าฉันจะเป็นเจ้าฟ้าแต่ก็แค่คำนำหน้าเท่านั้น 
อย่างไรลูกศิษย์ก็ต้องให้เกียรติครูผู้สอนวันยังค่ำ  จะนั่งที่เก้าอี้หรือพื้นก็นั่งเหมือนกัน  ขอ
ความกรุณาต่อศิษย์ด้วยนะจ๊ะครู  เพราะครั้งนี้ครั้งแรกที่ต้องมาทำอะไรที่ไม่เคยชินแบบนี้น่ะ
จ๊ะ" เมื่อพูดจบก็เปิดสมุดเพื่อที่จะจดสิ่งที่จำเป็นสำหรับการแสดงในช่วงเช้าจึงเป็นการเรียนในภาค
ทฤษฎีเท่านั้นจนถึงตอนเที่ยงทุกคนก็แยกย้ายไปทานอาหารที่โรงอาหารชั้นล่างของโรงเรียนซึ่งแม่
ครัวเตรียมอาหารให้กับทุกคน ยกเว้นทูลกระหม่อมฟ้าชายรังสิมันต์ที่ครูบานชื่นเชิญเสร็จไปที่ห้อง
รับรองที่มีการเตรียมเอาไว้แล้ว ขณะที่ทุกคนกำลังเดินไปทานอาหารการพูดคุยกันก็เป็นเรื่อง
ธรรมดาหากแต่หัวข้อในวันนี้คือทูลกระหม่อมเจ้าฟ้าชายรังสิมันต์
     "นี่ทูลกระหม่อมเจ้าฟ้าชายทรงไม่ถือพระองค์เลยนะ"  ทีมนักแสดงคนหนึ่งพูดขึ้นขณะ
ถืออาหารมาที่โต๊ะรวมทั้งมุกและมายด์ซึ่งทั้งคู่เคยทำงานกับทีมนักแสดงนี้มาแล้วจึงสนิทกัน
     "ใช่ ใช่ นี้ถ้าเป็นองค์อื่นต้องนั้งเก้าอี้ที่เตรียมไว้หรือไม่ก็วางมาดด้วยซ้ำเพราะเป็นถึง
เชื้อพระวงศ์" นักแสดงอีกคนกล่าวบ้าง
     "แต่พี่ว่าคืนนี้มีคนนอนไม่หลับทั้งคืนแน่ ๆ" พี่เปิ้ลนักแสดงอีกคนที่ร่วมเล่นมาหลายเรื่อง
พูดยิ้มๆก่อนจะตักอาหารเข้าปากเคี้ยวอย่างมีความสุข ผิดกับทุกคนที่มองหน้าพี่เปิ้ลแล้วนึกสงสัย
ว่าใครกันที่จะนอนไม่หลับหรือจะพูดทุกคนที่ได้ร่วมแสดง จนน้อยหน่าทนไม่ไหวจึงถามขึ้นมา
     "ก็จะมีใครน้องจากน้องสาวของเรานะสิ น้องมายด์ไม่เท่าไหร่เพราะเล่นเป็นน้องสาว
แต่น้องมุกนี่สิเล่นเป็นนางเอกแล้วถ้ามีบทเลิฟซีนขึ้นมาจะเป็นยังไงนะ" พี่เปิ้ลพูดจบก็มอง
หน้ามุกและมายด์ ซึ่งทั้งคู่ก็นั่งเอ๋ออยู่อย่างนั้นเพราะพึ่งนึกออก
     "จริงด้วยสิ แต่พี่แซมว่านะถ่ายทำเสร็จแล้วก็ยังคงนอนไม่หลับอยู่ดี" พี่แซมแซวมุก
กับมายด์ด้วยรอยยิ้มอย่างมีเลศนัยจนทำให้มุกกับมายด์ยิ้มอย่างเขินๆเพราะยังดูบทที่จะ
แสดงยังไม่หมด  ทางด้านทูลกระหม่อมเจ้าฟ้าชายรังสิมันต์หลังจากที่ครูบานชื่นนำเสด็จไปห้อง
รับรองแล้วร่วมทานอาหารกับผู้จัดละครกับผู้กำกับก็กล่าวเสียงเรียบ ๆ
     "พรุ่งนี้ไม่ต้องรบกวนทำอย่างนี้ก็ได้นะ  สิจะทานอาหารกับทีมนักแสดงเขาทานที่
ไหนสิก็ทานที่นั่น  เขาทานอะไรสิก็จะทานอย่างนั้น" ทูลกระหม่อมเจ้าฟ้าชายรังสิมันต์เปลี่ยน
สรรพนามตนเองเป็นสิ เพื่อให้ทุกคนเรียกง่าย ๆ แต่ทุกคนกลับเรียกคุณหนูแทน
     ช่วงบ่ายเป็นการเรียนแอดติ่ง ซึ่งในการเรียนครั้งนี้ห้องเรียนต่าง ๆ ถึงกับมาดูเพราะห้องเรียน
ของครูบานชื่นนอกจากจะมีเสียงหัวเราะแล้วยังมีเสียงดุปะปนกันไป ซึ่งทุกคนในโรงเรียนก็ถึงกับ
หน้าถอดสีที่เห็นทูลกระหม่อมเจ้าฟ้าถูกดุโดยเฉพาะผู้จัดละคร  แต่สิ่งที่เห็นคือความเก้ ๆ กัง ๆ
ของทูลกระหม่อมเจ้าฟ้า  ที่ทรงทำไม่ได้เรื่องเอาซะเลยแต่ถ้าเป็นครูคนอื่นก็ไม่กล้าที่จะว่ายกเว้น
ครูบานชื่น
     "แหมครูก็อย่าดุสินักเลย ก็มันไม่เคยนี่นา ยิ่งยิ้มด้วยแล้วสิยิ้มได้แค่นี้ล่ะถ้าต้องต้อง
ให้ยิ้มมากกว่านี่ ก็ได้แต่ครูต้องเลี้ยงหมูกะทะพวกเราทุกคนนะครูกล้าป่าว" ทุกครั้งที่ทูล
กระหม่อมเจ้าฟ้าทำอะไรไม่ได้ก็มักจะหาอะไรมาพูดเพื่อให้ครูบานชื่นต้องสายหัวทุกทีกับคำพูด
ที่ทำให้ทุกคนหัวเราะออกมาไม่ว่าจะเป็น หมูกะทะ KFC หรือแม้กระทั่ง MK ก็ตามแต่จะนึกได้
     "เอาล่ะค่ะ ครูว่าลองดูใหม่นะค่ะ เอาเป็นว่าลองนึกถึงนะค่ะว่าเรากำลังพาน้องสาวชม
สวนและกำลังมีความสุขมาก ๆ น้องมายด์อีกครั้งนะลูก" ครูบานชื่นให้แสดงอีกครั้ง แต่ก็
เหมือนเดิมจนพี่เปิ้นพูดดัง ๆ ว่าคุณหนูน่าจะเล่นหนังเรื่องทรานเฟอร์เมอร์หรือไม่ก็อลิซในแดน
มหัศจรรย์มากกว่าเพราะเป็นหุ่นยนต์ได้ เรียกเสียงหัวเราะทุกคนได้อีกครั้ง
     "นี่ดีนะที่ไม่ต้องร้องไห้  ไม่อย่างนั่นครูต้องเตรียมยาหยอดตาไว้หลาย ๆ ขวดหน่อย
นะครู" พูดจบทูลกระหม่อมเจ้าฟ้าก็ทำเดินไปนั่งรวมกลุ่มกับนักแสดงคนอื่นโดยเอาพี่เปิ้ลมา
บังหน้าโดยบอกว่าในที่นี้พี่เปิ้ลอายุมากสุดดูแลน้อง ๆ ในที่นี้ได้อยู่หลังพี่เปิ้ลแล้วอุ่นใจดีครูพูด
อะไรก็โดนพี่เปิ้ลเป็นคนแรก ทำเอาทุกคนในที่นี้หัวเราะได้เรื่อย ๆ กับความเจ้าเร่ของทูลกระหม่อม
เจ้าฟ้าพระองค์นี้  จากตอนแรกที่ทุกคนกลัวว่าการสอนในช่วงบ่ายจะเป็นอย่างไง ถ้าทำผิดจะมีใคร
กล้าดุ กลับเป็นว่าหลายครั้งที่ทำให้ครูบานชื่นต้องสายหัวพร้อมกับยิ้มไปพร้อม ๆ กันจนกระทั้งเลิก
เรียนทุกคนก็แยกย้ายกันกลับพร้อมกับรอบยิ้ม
     "ไปเรียนการแสดงวันเรก เป็นยังไงบ้างพะยะค่ะ" มรุตถามทันทีที่ทูลกระหม่อมเจ้าฟ้าชายรังสิ
มันต์เสด็จลงจากรถที่มาส่งโดยได้บอกกับรถว่าพรุ่งนี้จะไปเองเพราะรู้ที่เรียนแล้ว
     "ก็เหนื่อยดี ฉันว่าทำงานไม่เหนื่อยมากขนาดนี้เลยนะเนี่ย แล้วมีเอกสารอะไรสำคัญ
ไหมฉันขอตัวไปอาบน้ำก่อนแล้วเจอกันที่ห้องทำงานล่ะกัน" พูดจบทูลกระหม่อมเจ้าฟ้าชาย
รังสิมันต์ก็เดินไปห้องทันที มรุตได้แต่ส่ายหัวแล้วก็เดินเข้าไปห้องทำงานเพื่อเตรียมเอกสารขึ้น
ถวายทันที ไม่ว่าจะทรงเหน็ดเหนื่อยแค่ไหนงานก็สำคัญที่สุดนี่จึงเป็นเรื่องปกติที่ทุกคนในที่นี้เห็น
ทูลกระหม่อมของพวกเขาทำแต่งานเพียงอย่างเดียว ทันทีที่ทูลกระหม่อมเจ้าฟ้าชายรังสิมันต์
เสด็จไปถึงห้องทำงาน
     "กระหม่อมว่าถ้าละครออนแอร์เมื่อใหร่จะให้ทุกคนหยุดงานเพื่อจะดูทูลกระหม่อม
ของพวกเขาแสดงหรือไม่ก็อัดเอาไว้ดูกันเลย" มรุตพูดจบก็วางเอกสารลงบนโต๊ะแล้วรีบเดิน
จากไปเพราะใกล้ได้เวลาฝึกในช่วงเย็น
     วันต่อมาหลังจากทูลกระหม่อมเจ้าฟ้ารังสิมันต์เสร็จกิจแล้วจึงนั่งรถเพื่อไปเรียน โดยเหตุผลที่
ทรงไปเองเพราะระหว่างไปยังสามารถทำงานได้นั่นเองโดยมีมรุตเป็นผู้ติดตาม เมื่อมาถึงมรุตไม่
แปลกใจที่จะเห็นนักเรียนหรือนักแสดงเข้ามาทักทายบ้างไม่ก็เข้ามาถ่ายรูปซึ่งทูลกระหม่อมเจ้าฟ้า
ชายรังสิมันต์ก็ทำตามคำขอนั้น ๆ เพราะมรุตรู้ดีว่าทูลกระหม่อมของตนนั้นมีอุปนิสัยง่าย ๆ สบาย ๆ
ไม่ค่อยชอบอะไรที่เป็นพิธีรีตองยกเว้นงานที่เป็นอย่างทางการ  การเรียนการแสดงเริ่มต้นขึ้นอย่าง
สนุกสนานหลายครั้งที่มีเสียงหัวเราะดังออกมาซึ่งห้องอื่น ๆ ก็เดาได้ไม่ยากว่าใครเป็นคนทำให้หัว
เราะได้จนถึงเวลาพักทานอาหาร  ซึ่งทุกครั้งแม่ครัวของที่นี่จะมีการแบ่งทำอาหารระหว่างอาหารใน
กองถ่ายละครกับนักแสดงที่มาเรียนแต่เนื่องจากมีเปิดละคร 2 เรื่องทำให้กะอาหารพลาดจึงเป็นผล
ให้นักเรียนที่เรียนการแสดงก็ต้องทานข้าวกล่องด้วย  เมื่อผู้จัดละครรู้ถึงหูก็พาไปยืนหน้าซีดกับแม่
ครัวที่โต๊ะอาหารของโรงเรียนจนนักเรียนที่เรียนการแสดงมาถึง
     "แม่ครัวต้องเตรียมอาหารให้ถึง 2 กอง วันนี้เราทานข้าวกล่องก็แล้วกันนะ แต่ถ้าสิไม่
อิ่มขอเบิ้น 2 กล่องนะจ๊ะคุณแม่ครัว" พูดจบก็แจกจ่ายข้าวกล่องให้กับทุกคนในห้องแล้วเดิน
ไปนั่งที่โต๊ะเพื่อนั่งทาน ซึ่งทำเอาทั้งแม่ครัวและผู้จัดละครได้แต่ยืนมองพูดอะไรไม่ออก เพราะไม่
รู้ว่าพูดจริงหรือพูดเล่นจนทูลกระหม่อมเจ้าฟ้าชายต้องพูดย้ำอีกครั้งทุกคนถึงสบายใจ
     1 เดือนแล้วที่ต้องมาเรียนการแสดงซึ่งมุกและมายด์จะไม่ค่อยได้อยู่เนื่องจากทั้งคู่มีงานต่าง ๆ
จนถึงวันกำหนดเปิดกล้องทั้งคู้ก็เครียร์งานเสร็จเพื่องเรื่องที่จะถ่ายทำนั้นเป็นเรื่องที่ถ่ายประเทศ
นอกทั้งหมดซึ่งตอนแรกมีการถกเถียงกันถึงสถานที่ถ่ายทำว่าจะเป็นที่ไหน จนทูลกระหม่อมฟ้า
ชายให้ถ่ายที่ออสเตรีย ส่วนที่พักและสถานที่จะดำเนินการให้ทั้งหมด จนผู้กำกับและผู้จัดละคร
ไม่กล้าที่จะขัดจึงสรุปได้ และแยกย้ายกันกลับเพื่อเตรียมตัวออกเดินทางในวันรุ่งขึ้น
 
 
          ก็จบอีกตอนแล้วนะค่ะ  หากมีอะไรขาดตกบกพร่อง แนะนำได้นะค่ะ
     
    

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
5.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา