เธอ เขา และรักเรา

7.7

เขียนโดย Sub~Yo

วันที่ 14 มีนาคม พ.ศ. 2560 เวลา 21.37 น.

  14 ตอน
  0 วิจารณ์
  12.45K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 14 มีนาคม พ.ศ. 2560 22.23 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

3) บังเอิญ...ใช่ไหม

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

เริ่มต้นวันใหม่ด้วยความรู้สึกเดิม เมื่อคืนผมยังคงฝันอยู่ครับ ตอนนี้ ความฝันผมเริ่มพัฒนาขึ้น ผมได้มองหน้าเธอ? หน้าผม? โอ้ย..ชักจะงง เอาเป็นว่าจากด้านหลังที่ผมเคยเห็น ตอนนี้ผมได้เห็นหน้าเธอ เอาเป็นว่าก็หน้าผมอะแหละนะ ผมได้เห็นใบหน้านั้นอย่างชัดเจน ผมเริ่มมีความอยากรู้และสงสัยมากขึ้นตลอดเวลาว่า เธอหรือผม เกี่ยวกันยังไง แล้วเธอมาทำอะไรที่นี่ หรือว่ารอใคร หรืออะไรตรงนี้   สิ่งที่ทำให้ผมกับเธอต่างกัน ก็คงเป็น ผมเป็นชาย เธอเป็นหญิง และที่สำคัญตอนนี้ มีคนมาเพิ่มในความฝันของผมด้วยอีกหนึ่งคน ผู้ชายคนนั้นดูเหมือนจะเป็นคนรักของเธอใช่หรือเปล่า? เค้าช่างดูหล่อ เท่ห์ เธอคงมารอเค้า ผมคิดอย่างนั้น แต่ทำไมบรรยากาศช่างดูเศร้าละ เธอและเค้า มีอะไรกันแน่ ...

แต่ตอนนี้ผมคงต้องหยุดคิดเรื่องนี้ไว้ก่อน เพราะผมต้องไปตามนัดที่ได้นัดกับไอ้ปริ้นท์เพื่อนผมไว้ครับ ก่อนที่มันจะบ่นผมอีก ผมต้องไปดูสถานที่ และหาบรรยากาศ ในการเขียนงานบทละคร เลยต้องรีบไปครับ จะได้ดูทั้งแสงและบรรยากาศ ของแต่ละสถานที่เอามาทำงานชิ้นนี้

"ฟลุ๊ค...ฟลุ๊ค ทางนี้ เพื่อน" ไอ้ปริ้นท์เรียกผม 

"มานานยังวะ" ผมถามมัน "ไม่นาน ไปกันเลยไหม หรือมึงจะกินอะไรก่อนไหม"

"ยังไม่หิววะ ไปก่อนเหอะ" "เออๆ ไป"

ผมกับไอ้ปริ้นท์ มาหยุดกันแถวๆ ท่าน้ำวังหลัง ผมชอบนะ บรรยากาศแบบนี้ ดูน้ำในแม่น้ำ ค่อยๆ ไหลไป พวกผมเดินกันมาเรื่อยๆ ผ่านร้านค้าเยอะแยะ 

"หนุ่มๆ หนุ่มนั่นแหละ มานี่หน่อยซิ" ผมกับปริ้นท์มองหน้ากันเลิ่กลั่กพลางทำท่าชี้นิ้วมาที่ตัวเอง "ผมหรือครับ" "ใช่พ่อหนุ่มนั่นแหละ มานี่หน่อย" "เอ่อ ไม่ดีกว่าครับ ผมไม่ค่อยชอบดูดวงเท่าไหร่" ใช่ครับเสียงที่เรียกผมนั้นคือโต๊ะ หมอดูไพ่ยิปซี ซึ่งมีคุณป้านั่งอยู่และเรียกผมนั่นแหละ "มาเถอะ ไม่ต้องกลัว จะดูหรือไม่ดู แม่นหรือไม่แม่น ป้าไม่บังคับไรหรอก อยู่ที่เราศรัทธา" ผมมองหน้าไอ้ปริ้นส์ซึ่งไอ้เพื่อนผมมันชอบลองไง มันจึงบอกว่า "ลองดูดิมึง กูอยากรู้" แล้วทำไมต้องเป็นผมละเนี่ย เห้ออ

ผมเดินไปนั่งที่โต๊ะของป้าคนนั้น โดยที่ไอ้ปริ้นท์ตามมานั่งข้างๆ ป้าแกเริ่มสับไพ่ และให้ผมจับไพ่มาอธิษฐานและตัดแบ่งด้วยมือซ้าย โดยให้ผมอธิษฐานขอเปิดดวง เพื่อให้ไพ่สามารถทำนายดวงของผมได้ (ป้าแกอธิบายแบบนั้นอะนะ) ผมจัดการทำตาม หลังจากนั้นป้าแกก็กางไพ่ และให้ผมหยิบไพ่ขึ้นมา 4ใบ ผมก็ทำตามครับ ตกกระไดพลอยโจรมาแล้วนิ

"อืม พื้นดวงของพ่อหนุ่มนี้ ตอนเล็กๆอาภัพ ไม่ได้อยู่กับพ่อแม่ แต่ยังดีที่มีผู้ใหญ่ที่รักและอุปถัมภ์อยู่ เป็นคนทำอะไร จริงจัง และต้องลงมือทำด้วยตัวเอง จะมีจะจน อยู่ที่มือทั้งนั้น" นั่นคือคำทำนายจากไพ่ 4ใบที่หยิบ หลังจากนั้นป้าแกก็จัดการ สับไพ่ และให้ผมอธิษฐาน อีกครั้ง โดยครั้งนี้ให้อธิษฐานขอเปิดดวงของผมจากนี้และอนาคต จัดไปครับ...อย่าช้า (ครั้งแรกในชีวิตที่ต้องมาทำแบบนี้ T_T)

ขั้นตอนคล้ายๆกันครับ ผมหยิบไพ่ขึ้นมาอีก 4ใบ

"อืม...." เอ่อป้าครับเงียบนานทำไมครับ ผมใจไม่ดี "มีอะไรหรือเปล่าครับป้า" ผมถามออกไป

"ดวงเราอะนะ เอ่อ...แปลก..." ผมเลิกคิ้ว "แปลกยังไงครับ" ป้าแกเงยมามองหน้าผม แล้วก็มองที่ไพ่อีก อย่านะ จะมีอะไรไม่ดีออกไหมเนี่ย ผมถึงไม่อยากดูไงเล่า่ 

"ไพ่ขึ้นว่า เป็นผู้ชาย ดวงผู้หญิง คู่ครองก็ขึ้นมาเป็นผู้ชาย อีกไม่นานนี้ละ จะได้เจอกันละ แม้จะทุลักทุเล แต่เค้าก็จะคอยช่วยเรา ให้ผ่านเรื่องต่างๆไปได้ เป็นคู่แท้ คู่กันมาเก่าก่อน" อึ้งครับอึ้ง คำทำนายอะไรวะเนี่ย ทำเอาผม งง ผมกับไอ้ปริ้นท์มองหน้ากัน

"เอ่อ ป้าครับมีอะไรผิดพลาดหรือเปล่า เพื่อนผมอะนะ ดวงคู่เป็นผู้ชาย มัน แมนทั้งแท่งเลยนะครับ" ไอ้ปริ้นท์ถามออกไป เออดี ถามแทนกูหน่อย กูกำลังอึ้งงง 

"ไม่ผิด ไม่ผิด ไพ่ขึ้นแบบนี้ แต่ไม่ต้องกังวลหรอกนะ ถึงเวลาเราก็รู้เอง ว่าคนนั้นคือใคร"

"แต่ผู่ชายอะนะป้า" ผมถามออกไป

"จะหญิงหรือชาย วัดกันที่อะไร ความแตกต่างทางกายภาพ รูปร่าง หรือแค่คำว่าชาย หรือ หญิง ความรักอะนะ มันไม่สำคัญหรอก จะหญิง จะชาย แค่ถ้าเราเจอแล้ว เราจะรู้ได้เองนะแหละว่า ใช่คนที่เรารอไหม คนที่เราพร้อมจะเดินไปด้วยกันไหม เอาละพ่อหนุ่ม วันนี้คงต้องพอแค่นี้ก่อน ป้าต้องไปละ" ผมมองหน้าป้าอย่าง งงๆ แล้วผมก้อหยิบเงินใส่พานทำบุญให้แกไปนะครับ "ขอบใจๆ นะพ่อหนุ่ม เดี๋ยวเราค่อยเจอกันใหม่ ~~ อ่อ มีอีกเรื่อง ความฝันที่เรามักฝันบ่อยๆ นะ อาจจะเป็นตัวช่วยไขคำตอบก้อได้นะ" นั่นคือคำพูดทิ้งท้ายของป้าแกก่อนจะเดินไป ทิ้งให้ผมคิดวนเวียนในหัว ป้าแกรู้เรื่องความฝันผมเหรอ แล้วรู้ได้ยังไงละ 

ผมกับไอ้ปริ้นท์เดินออกมา โดยที่ไอ้ปริ้นท์เป็นคนพูดกับผมก่อน "หมอดูคู่หมอเดา อย่าคิดมากมึง" นี่คือคำปลอบใจของมึงหรือครับเพื่อน ไม่ใช่มึงหรือครับที่คะยั้นคะยอให้กูไปดูเนี่ย เห้อ...

กึก "โอ๊ย" ผมคงเดินเหม่อเกินไป ทำให้ชนเข้ากับคนที่เดินสวนมา

"ขอโทษครับๆ ผมรีบพูดออกไป"

"ไม่เป็นไรครับ เป็นเสียงผู้ชายตอบผมกลับมา" ผมเงยมองตามเสียงนั้น แต่ผมมองไม่ชัดเพราะไอ้แว่นเวร ดันตกไปไหนไม่รู้ ผมรีบควานหา

"นี่ครับ แว่นคุณใช่ไหม" ผมรับมาแล้วรีบใส่ "ขอบคุณนะครับ"

"ไม่เป็นไรครับ" เราต่างหยุดมองหน้ากัน แล้วเค้าก็เดินไป ผมว่าหน้าเค้าคุ้นๆนะ แต่ผมแค่นึกไม่ออกเท่านั้น ว่าเคยเห็นที่ไหน ???

วันนี้คงเป็นวันที่เหนื่อยอีกวันของผมแน่ๆ หือ หือ หือ อยากจะร้องไห้

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา