Tsundere หมดกัน สาวน่ารักของฉัน

     แน่นอนว่าหนุ่มสาวหลายๆคนเป็นเหมือนผมวันนี้ วันที่มีคนที่ตนเองต้องการให้อยู่เดินเที่ยว คุยกัน ดูหนังกันเป็นพิเศษอยู่ข้างๆ เหมือนผมในตอนนี้ และมันจะทำให้เราใจเต้นรัว และมีความสุข การที่ผมพูดแบบไม่ใช่ว่าผมชอบคุณชิราอิชิหรอกนะ แต่ก็หวังไว้ว่าจะให้เธอออกเที่ยวซักครั้ง เพราะดูจากการพูดคุยแล้ว เธอไม่เคยออกเที่ยวหรือออกข้างนอกกับเพื่อนบ้างเลยไงล่ะ อย่างน้อย ขอซักครั้งก่อนที่จะไปทำการบ้านปิดเทอมหน้าร้อนที่ปวดหัวและรบกวนเวลาชะมัด

"นี่ชูกิมะคุง ชอบหนังแนวไหนหรอ ไปถึงจะได้เลือกถูก"คุณชิราอิชิเอ่ยปากถามระหว่างที่กำลังเดินออกจากรถไฟ

"อ่ะ...เอ่อ ผม จะแบบไหนก็ดูได้หมดแหละ ฮะๆ คุณชิราอิชิต้องการดูแบบไหนหรอ"

ฮึ้ยย ประโยคที่คุณชิราอิชิเอ่ยมา ฉันต้องการถามก่อนแท้ๆ แต่ดันถามมาแบบนี้ ฉันก็ตอบไม่ถูกน่ะสิ

และแล้วก็ถึงเวลาหนังฉาย ไม่อยากเชื่อเลย หนังที่คุณชิราอิชิจะเลือกเป็น...

'อร้าย อย่าเข้ามานะ ไอ้ปีศาจค้างคาว!!'

{ค้างคาวเลือดสาดกับสาวอสูรร้าย}

หนังสยองเลือดสาดแบบนี้ คุณชิราอิชิเลือกมาเนี่ยนะ เมื่อออกจากโรงมา สีหน้าของผม แทบดูไม่ได้ คนอื่นก็เช้นกันกับผม แต่คุณชิราอิชิเหมือจะดูเฉยๆมาก และยังหันมาถามผมอีก

"เป็นไงบ้างชุกิมะคุง ฉันน่ะ รู้สึกว่า นางเอกสวยและเท่ชะมัดเลยนะชุกิมะคุง"

"เอ่อ....ฮะๆ ก็สนุกนะครับ5555"

"ใช่ม่า ไม่เสียน้องชายที่แนะนำมา...อืมม"

จู่ๆคุณชิราอิชิก็ก้มหน้าพร้อมทำสีหน้าเหนื่อยใจ จากอารมณ์ดีๆแท้ๆ เป็นอะไรไปน่ะ

"เอ่อ คุณชิราอิชิ...ครับ เป็นอะไรไปหรอครับ อากาศร้อนเกินหรอ(ก็พอดีนี่นา)"

"อ่อ เปล่าหรอกค่ะ ตัวฉันน่ะ ไม่ค่อยจะมีเพื่อนเท่าไหร่ แถมคนทั่วไปในระดับชั้นค่อนข้างตีตัวออกห่างในช่วงนี้น่ะค่ะ"

"เอ๋?"ฉันรู้สึกว่า เปิดเทอมมาเธอมีเพื่อน 2 คน แต่พักหลังท่าจะไมทค่อยเห็นอยู่ด้วยกัน เธอเมื่อตอนเปิดเทอมใหม่ๆ หลายๆคนค่อนข้างคุยกับเธอและทักทายเธอมาก (แอบมองไม่ใช่อะไรหรอก)

"เหมือนมีคนพูดๆกันน่ะค่ะ ว่าฉัน ตีสองหน้า ทำตัวให้ดูอ่อนแอเกินไป ฉันน่ะไม่ค่อยสนใจเรื่องที่คนอื่นทำเท่าไหร่ เพราะฉันน่ะไม่ำด้เก่งถึงขะ้นทำแบบนั้นได้ ฉันน่ะทำอะไรไม่ค่อยเป็น แต่ฉันน่ะกำลังพยายาม ทำให้เข้ากับคนอื่นได้ เพราะงั้น ฉะนเลยถามน้องชาย ว่าเรื่องไหน ที่แตกต่างจากความใสๆ ความละเอียดอ่อนน่ะค่ะ..."

"อ่อ ครับ ผมเข้าใจคุณนะ คุณชิราอิชิน่ะ ไม่จำเป็นต้องเปลี่ยนมากมายหรอก คุณเป็นตัวของคุณนั่นแหละดีที่สุดแล้วครับ"

"ชุกิมะคุง..."

"อย่างน้อยมีผมคนนึงนะครับที่เข้าใจคุณ"

.

.

.

.

.

เอ่อ...นี่ฉันพูดอะไรผิดไปไหมเนี้ย คุณชิราอิชิเงียบไปซักพักหลังจากพูดแบบนั้นออกไป ทำให้คุณชิราอิชิท้อใจกว่าเดิมหรือเปล่านะ และแล้วคุณชิราอิชิก็เงยหน้ามองผม พร้อมรอยยิ้มอันแสนหวาน จนแทบทำผมละลายไปมาก ไม่อยากเชื่อ รอยยิ้มของคุณชิราอิชิจะอ่อนหวานอะไรขนาดนี้

"ขอบคุณนะ ชุกิมะคุง"

"อ่ะ....เอ่อ...มะ...ไม่เป็นไรครับ /// ///"

"อะ...ชุกิมะคุง เป็นอะไรไปคะ หน้าแดงเชียว ไม่สบายหรอคะ?"

เธอเอาหน้ามือมาประกบกับหน้าผากผม ทั้งๆที่คุณชิราอิชิตัวเล็กกว่าผมมาก แต่เธอก็พยายามยื่นมือมา มันทำให้ผมใจเต้นวูบวาบและเขินกว่าเดิมด้วยซ้ำ เฮ้ๆ นี่ฉันจะชอบคุณชิราอิชิซะแล้วหรอเนี้ย

"เอ๋ ตัวไม่ร้อนนี่คะ"

"เอ่อ ช่างผมเถอะ เราไปที่ต่อไปดีกว่านะครับ"

"อื้ม ได้สิ"

และแล้ว ทั้งวันนั้น เราก็ได้เที่ยวกันอย่าวสนุกสนาน ในการเที่ยวนั้น มันทำให้ผมได้เห็นอีกกลายมุมของคุณชิราอิชิมาก ซึ่งทำให้เราสองคนอาจจะสนิทกันขึ้นเมื่อยาวเปิดเทอม

~หน้าสถานี~

"วันนี้สนุกมากเลยค่ะ ขอบคุณนะคะชุกิมะคุง"

"อื้ม ยินดีครับ"

"ไว้คราวหน้า ไปสนุกกันอีกนะคะ ขอตัวก่อนนะคะ"

"ครับ เดี๋ยวผมจะอีเมลไปคุยด้วยนะครับ"

"ได้สิคะ5555"

และเราสองคนก็แยกทางต่างคนต่างกลับบ้าน ในววันนี้ สามารถช่วยเยียวยาอาการเบื่อจากเมื่อวานที่ไปเจอพี่สาวของชูทายะ ในระหว่างปิดเทอม เราสองคนก็มีอีเมลหากันบ้างบางครั้งเวลาว่าง คุณชิราอิชิบอกว่า ต้องไปเที่ยวฤดูร้อนกับครอบครัวที่บ้านเกิดของพ่อ ซึ่งจะได้อีเมลน้อยจากเดิมเล็กน้อย แต่ผมไม่มีปัญหาหรอก แค่ได้คุยก็สุขใจแล้วแหละนะ คนอื่นๆจะเป็นเหมือนผมไหมนะ

Kanata Sara