Prohibited Lover เมื่อรัก...เป็นสิ่งต้องห้าม

    กริ๊ง...กริ๊ง...
    "อะ...อือ =_=" ฉันบิดตัวไปมาก่อนที่จะลุกไปกดหยุดนาฬิกาปลุกในโทรศัพท์ฉัน
    แสงแดดและเงาอ่อนๆถูกสาดส่องมาในห้องของฉันมางหน้าต่าง ฉันว่ามันเป็นบรรยากาศที่ดีไม่น้อยเลย แอร์เย็นๆ ฉ่ำๆสบายยยย~ ถ้ามองออกไปนอกหน้าต่างก็จะเห็นทะเลและทราย เห็นบ้านพักคนอื่นๆ เห็นคนที่ออกมาเดินยามเช้า วิวทุกอย่าง มันดีมาก
    บ้านฉันอยู่ติดทะเล...ดีไหมล่ะ! โรงเรียนก็อยู่ไม่ใกล แค่ห่างออกไปประมาณสิบกิโล...
    ก็...ไกลอยู่แหละ ช่างมันเถอะ!
    เออ...ฉันนี่ก็มัวแต่เม้าท์ ลืมลุกไปอาบน้ำเลยแฮะ นี่ก็ตั้งหกโมงครึ่งแล้ว เดี๋ยวไปไม่ทัน ไปอาบน้ำดีกว่า!!!
    ณ โรงเรียน School Of Be Learn
    เอ่อ...มีใครจะพูดบ้างมั้ยว่าชื่อโรงเรียนยาว -_- เรียกสั้นๆว่าโรงเรียน 'บีเลิร์น' ก็แล้วกันเนอะ 
ชื่อพิลึกชะมัดเลย
    "ลูกแพร์" 
    "อ้าว...ว่าไงมิกิ"
    "เธอเห็นเชอร์รี่ป่ะ เห็นว่ารู้จักกันเมื่อวาน"
    "เอ่อ...ไม่อ่ะ ไม่เห็น ฉันพึ่งมาโรงเรียนเอง"
    "หมายถึงเมื่อวาน"
    "อะ...อ๋อ เห็นสิ"
    "ที่ไหน"
    "ตึก A"
    "ยัยนั่นขึ้นไปทำอะไร"
    เฮือก =[]= ถ้าบอกไปแล้วขืนยัยเชอร์รี่รู้ว่าฉันบอกล่ะก็...
    'ยัยโง่! เธอจะบอกไปทำไมฮะ หน้าด้านมาแอบฟังยังไม่พอ ยังจะไปบอกคนนั้นคนนู้นอีก!!!' 
    ...โดนบ่นงี้แหงเลย T^T
    "ไม่รู้สิ ขึ้นไปตึกก็ถล่ม"
    "อ๋อ...งั้นก็แต๊งกิ้วมากนะเว้ยเพื่อน ^_^"
    "จ้า..."
    ตอนพักกลางวัน
    "ลูกแพร์ เมื่อวานเธอได้เอาเรื่องที่ฉันคุยกับเชอร์รี่ไปบอกให้ใครรู้หรือเปล่า" ซีเรนเดินเข้ามาถามฉัน
    "อย่ามายุ่ง"
    "อย่าบอกนะว่าเธอโกรธเรื่องที่ฉัน..."
    "อะไร"
    "เปล่า ช่างมันเถอะ ตอบฉันหน่อยสิ"
    "ยัง"
    "แล้วข่าวนี่มันคืออะไร"
    ซีเรนชูโทรศัพท์มือถือให้ฉันดู ดูเหมือนว่าจะเป็นเว็บนะ แต่ฉันไม่สนใจหรอก สนใจหัวข้อ...
    เฮ้ย! ไหงเป็นงี้อ่ะ โดนยัยเชอร์รี่สวดยับแน่ =[]=
    'แฉ! เชอร์รี่ นางสาวมิรินนันท์ อัครประเสิรฐไพร์บูล ลูกคุณหนูผู้เฉิดฉาย ไปควงผู้ชายธรรมดาอย่างซีเรน นายอัครวัต จันทร์ฐิติพัตร คุยกันอย่างมีลับลมคมใน ดังภาพ'
    ฉันเห็นข้อความและภาพนั่นเต็มๆตา มันเป็นภาพที่เชอร์รี่กำลังจับมือซีเรน 
    ใครปล่อยข่าวนี้กัน แล้วคนที่ปล่อยคนนั้นรู้ได้ยังไง!