น้องสาวที่น่ารักของผม

ขณะที่มาถึง ณ ที่หมาย
พี่แก้เชือกให้ฉันพร้อมกับเอาแอปเปิ้ลออกจากปากพอพี่เอาออกให้ปุบฉันก็
ยากะ:(รีบวิ่งไปที่อื่นแล้วก็..)อ้วกกก
(ผู้เขียน:"เอ้า เอ้อ เอ้าให้เต้มที่เลย มีเท่าไรเอาออกมาให้หมดเอ้า ตึบบบบ )(ไม่สามารถบรรนยายต่อได้เนื่องจากผู้เขีอนโดนถีบ)
กอร์น:"เฮ้อออ ไม่อยากเชื่อเลย"
ยากะ:"ไม่อยากเชื่ออะไร"
กอร์น:"ก็เป็นคนทำอาชีพประมงแท้ๆแต่ดันเมาเรือ"
ยากะ:"เชอะ"
หลังจากที่ทำภารกิจเสร็จสินก็(หมายถึงอ้วกนั้นแหละ)ช่วยกันหาที่พักกัน
คิรัวร์:"นี่แล้วจะเอาห้องพักกี่ห้องดีละ"
กอร์น:"สาม"พี่ฉันรีบยกมือขึ้น
คิรัวร์:"อือ งั้นก็ได้"คิรัวร์ตอบพร้อมกับเดินไปบอกพนักงาน
คุราปีก้า:"งั้นเราคิดกันดีกว่าว่าพรุ้งนี้จะไปไหนดี"
ยากะ:"ไปเดินชื้อของ"(ฉันออกความคิดเห็นก่อนใคร)
กอร์น:"ฉันก็เห็นด้วย"
ทุกคน:"งั้นพวกนายสองคนไปกันเองเหอะ"(พวกนั้นตอบพร้อมกัน)
คิรัวร์:"นี่ ฉันจองห้องพักให้แล้วน่า อะนี่กุญแจ"
กอร์นอยู่ห้องเดียวกับคิรัวร์
คุราปีก้าอยู่ห้องเดียวกับเลโอลีโอ
ส่วนฉันอยู่คนเดียว
ยากะ:("ชิ รู้อยู่แล้วละว่าพี่นะกะจะให้ฉันนอนคนเดียว แต่พี่ลืมไรไปบางอย่างนะ)
โปรดติตามตอนต่อไป
ผู้เขียน:"ใกล้จะถึงตอนเข้มข้นเข้าไปทุกทีแล้วช่วยติดตามอ่านกันด้วยนะคะ(ไม่มีใครเข้ามาอ่านเลยน้อยใจจัง)