กุหลาบเพชร

และแล้วทัพข้าศึกเมืองกุ้ยโจว                  ก็บุกมาปะชิดเมืองในอีกสองวันแต่ด้วยอาวุธสมัยใหม่      ที่เพ่ยอิงและปานตะวันนำมาใช้              ไม่ว่าจะเป็นปืนสั้น      ปืนยาวที่เป็นอาวุธสงครามที่สามารถสังหารศัตรูได้ในระยะไกล           รวมถึงระเบิดที่ปานตะวันสอนวิธีการทำระเบิดมือชนิดขว้าง          รวมถึงสอนวิธีการหลอมปืนใหญ่เอามาใช้     บวกกับแผนการรบที่ร่วมกันคิดของเฟยหลง เฟยหนาน เพ่ยอิงและปานตะวัน                     จึงทำให้ได้รับชัยชนะภายในเวลาอันรวดเร็ว         เพียงแค่สามวันก็สามารถชนะศึกอย่างเบ็ดเสร็จเด็ดขาด             นอกจากศึกในคราวนี้จะชนะเมืองกุ้ยโจวได้แล้ว     โดยไม่เสียกำลังทหารเลยแม้แต่คนเดียว                      และจากศึกในคราวนี้ก็เป็นที่เลื่องลือทั่วไปยังเมืองอื่นๆด้วยว่า                                 ฮ่องเต้เฟยหลง  มีอาวุธสงครามที่มีแสนยานุภาพน่ากลัว                                  ที่สามารถสังหารศัตรูได้คราวละมากๆเป็นอาวุธที่ไม่เคยมีเมืองหรือแคว้นใดใช้หรือเคยเห็นมาก่อน

เมื่อข่าวถูกแพร่สะพัดไปยังเมืองต่างๆ ที่เป็นเมืองขึ้น       ต่างก็ไม่กล้าแข็งข้อหรือคิดเปิดศึกอีก        จึงทำให้เรื่องจบลงไปได้ด้วยดีและจากศึกในครั้งนี้ทำให้เพ่ยอิงและปานตะวันหรือในนามใหม่หลี่หยางซิ่ว และจิวเลี่ยงได้รับความดีความชอบในฐานะผู้ร่วมรบ                     และนำอาวุธร้ายกาจมาเผยแพร่แก่กองทัพรวมถึงช่วยคิดแผนการในการเอาชนะศัตรู                                หลี่หยางซิ่วได้รับความชื่นชมยอมรับจากเหล่าขุนนาง       เพราะไม่เพียงมีสติปัญญาล้ำเลิศแล้วยังมีฝีมือในการรบอีกด้วย     ทั้งที่ร่างกายบอบบางและอายุยังน้อย     แต่กลับเก่งทั้งบู๊ทั้งบุ๋นซึ่งหาได้ยาก ในขณะที่ปานตะวันก็ได้เลื่อนตำแหน่งจากทหารหน้าใหม่            แต่ด้วยความสามารถ ในด้านการรบและการวางแผนเหนือกว่าทหารใหม่ทุกคน           จึงทำให้ได้เลื่อนตำแหน่งเป็นเสนาธิการทหารของเฟยหนาน      

หลังจากสงครามที่วุ่นวายจบลงเพียงแค่สองวัน  ในวังก็เกิดเรื่องยุ่งๆขึ้นอีกเมื่อบรรดาเหล่านางสนม         ที่ตั้งแต่ที่ปรึกษาคนใหม่ของฮ่องเต้เข้ามาอยู่ในวัง ฮ่องเต้ก็ไม่ได้เสด็จไปหาบรรดานางสนมเลย  ทำให้เหล่าสนมที่ส่วนใหญ่ล้วนเป็นบุตรีของขุนนางในราชสำนัก   ร้อนรนจนฟ้องบิดาที่เป็นขุนนางของตัวเองจนทำให้เหล่าบรรดาขุนนางเข้าเฝ้ากราบทูล ขอให้เฟยหลงไปหาบรรดาเหล่านางสนม            ซึ่งเฟยหลงไม่ได้ใส่ใจกับการเรียกร้องของเหล่าขุนนางเลยแม้แต่น้อย    เพราะเมื่อก่อนเดิมทีก็ไม่ได้ให้ความสำคัญกับเหล่านางสนมของตัวเองอยู่แล้ว     และยิ่งเมื่อได้พบเพ่ยอิงเฟยหลงก็ไม่่เคยไปหาสนมคนใดอีกเลยเพราะสำหรับเขาแล้ว นางเดียวที่เขาเห็นความสำคัญและมอบใจให้มีเพียงหญิงสาวจากโลกอื่นอย่างเพ่ยอิงเท่านั้น    แต่ก่อนเฟยหลงแม้จะไม่ได้มีจิตรักใคร่ใยดีเหล่านางสนมคนใด  แต่ก็ไปหาเหล่านางสนมเพื่อไปคลายเครียดและสืบทายาทตามหน้าที่     เพราะไม่ว่าอย่างไรก็ยังได้ชื่อว่าเป็นบุรุษก็ย่อมต้องมีความใคร่ในเรื่องกามารมณ์เป็นเรืื่องธรรมดา แต่น่าแปลกที่พอได้พบกับเพ่ยอิงแม้ว่าเพ่ยอิงจะยังไม่ตกลงปลงใจยอมรับตำแหน่งฮองเฮา          และถวายตัวต่อเฟยหลง แต่เฟยหลงกลับไม่ได้มีความรู้สึกอยากจะไปหาเหล่านางสนมคนใดเพื่อไประบายความใคร่ของตนเลยแม้แต่น้อย เขามีความสุขที่ได้อยู่ใกล้ชิดได้นอนร่วมเตียงเดียวกันแม้ว่าจะยังไม่มีความสัมพันธ์กัน          แต่ก็ไม่ทำให้เฟยหลงรู้สึกอยากจะสนใจหญิงอื่นใด    เพราะตั้งแต่พบกับเพ่ยอิงก็ทำให้เขารู้สึกว่านางสนมของตนเองไร้ค่าจนไม่มีความสนใจใดๆอีก แต่นั่นก็ทำให้เหล่านางสนมที่คาดหวังกับการได้เลื่อนตำแหน่งที่สูงขึ้น การตั้งครรภ์และตำแหน่งฮองเฮาเป็นเดือดเป็นร้อน   จนเหล่าขุนนางพากันคุกเข่ากดดันให้เฟยหลงไปหาเหล่านางสนมบ้าง โดยอ้างว่าเพื่อการสืบทายาท รวมถึงกดดันให้มีการแต่งตั้งฮองเฮาเคียงบัลลังก์ตามกฏมนเฑียรบาล เฟยหลงหัวเสียและหงุดหงิดเป็นอย่างมากที่เหล่าขุนนางวุ่นวายเรื่องส่วนตัวของเขา จะลงโทษก็ไม่ได้เพราะเหล่าขุนนางไม่ได้ทำสิ่งใดผิดและเหตุผลที่กราบทูลก็สมเหตุสมผลจนทำให้รู้สึกถึงความวุ่ยวายที่ก่อตัวขึ้น