ถึง:คนที่เคยรัก...

  มนุษย์.....คือตัวฉัน.....และฉันก็คือ.....มนุษย์

 มนุษย์ฉลาดกว่าสัตว์เกือบจะทุกชนิด.....

มนุษย์หลายคนเห็นความรักเป็นสีชมพู.......

และอีกหลายคนเห็นมันเป็นสีเทา.......

ทั้งๆที่ไม่มีใครเห็น......

แต่ก็เลือกที่จะ....ทายว่ามันเป็นสีอะไร......

'ไร้สาระสิ้นดี...'

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

"ศา!!!!"..."ยัยศาาาา"เจ้าของร่างสูงขาวใบหน้าสุดแสนเซ็กซี่เรียกเพื่อนสาวด้วยเสียงแผดแหลมทำเอาคนโดนเรียกสะดุ้งโหยง

"อะไรของแกอะคนจะหลับจะนอน"เสียงหวานเล็กของ'ศา'หรือ'ศกุลตลา'ร้องครวญหลังจากโดนปลุก....สาวเจ้าลุกจากโต๊ะเรียนเพื่อออกไปล้างหน้าใบหน้ารูปไข่เนื้อเนียนขาวผ่องปากจิ้มลิ้มสีกุหลาบผมยาวถึงเอวที่ชายใดเห็นเป็นต้องจับตามอง.....

"ยัยศาเย็นนี้ไปผับกันปะ"'มิวกิ'เพื่อนรักเพียงคนเดียวร้องถามศาทันทีที่เห็นว่าเธอเริ่มหายง่วง

"ไม่เอาอะไม่ชอบเย็นนี้จะอ่านหนังสือสอบ..."คำตอบของเธอทำให้เพื่อนสาวหน้ามุ่ยทันทีเพราะไม่ว่าจะชวนกี่ครั้งเธอก็ไม่เคยจะไปด้วย....

"เออ!"มิวกิตวาดนำ้เสียงไม่พอใจแล้วเดินหนีไปด้วยอาการของคนงอน

เย็นวันนั้น........

"มิวๆแกรู้ยังว่ายัยศามันแอบคบกับพี่แท็ก"...หวาย...ฉายายัยจอมปั้นเรื่องมิวกิอย่างสะใจ'แท็ก'ผู้ชายหน้าตาดีที่มิวกิแอบชอบมานาน..แต่ทั้งๆที่รู้ว่าหวายเป็นจอมปั้นเรื่องแต่เรื่องที่หวายพูดมาก็ทำให้เธออารมณ์เสียไม่น้อย....

"เหลวใหลน่า"มิวกิเธอเลือกที่จะเชื่อใจเพื่อนรัก

"ก็แล้วแต่~~~~~"หวายยิ้มร่าแล้วเดินจากไป......

ปังๆ!!ปังๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!!!!!!!!เสียงปืนดังสนั่นกระจกประตูแตกหักเสียหาย......