ยามิกับโรงเรียนนักฆ่า

"เอาล่ะโรงเรียนนี้จะแบ่งเป็นสามห้อง คือห้อง1ห้องsและaเป็นห้องสำหรับนักฆ่า ที่คาดว่าน่าจะเก่งที่สุดในโรงเรียนแล้ว ห้อง2 ห้องbเป็นห้องสำหรับนักฆ่าระดับกลาง และห้องcสำหรับนักฆ่ามือใหม่ และก็ก่อนที่จะพาเธอไปเข้าห้องเรียน ฉันก็ต้องพาเธอไปสอบเลือกระดับก่อนหวังว่าคงเข้าใจที่พูดนะ" คุณคุรุมิอธิบายไปแลถพาฉันเดินไปเรื่อยๆ และระหว่างทางก็มีผู้หญิงคนหนึ่งกำลังเดินมาหา ตอนแรกก็ไม่ค่อยเชื่อสายตาตัวเองเท่าไร ก็พอเห็นใกล้ๆก็รู้ทันทีว่คนคนนั้นคือ  สาวยันเดเระในตำนานกาไซ ยูโนะ! ซึ่งแต่นอนว่าเหตุการณ์ในครั้งนี้ทำให้ฉันติดสตั้นทันที
"หวัดดีคะ คุณคุรุมิ แล้วเด็กคนนี้..เด็กใหม่เหรอ?"คุณยูโนะยิ้มให้ฉันเล่นเอาภาพสาวยันในหัวลุดออกไปทันที
"น่ะ...นัทสึกิ ยามิ อายุ15คะ"ฉันพูดด้วยน้ำเสียงติดขัด
"อ่อ ยามิจังสินะจ้ะ รับนี่ไปสิ"คุณยูโนะพูดพร้อมกับยื่นโยโย่สีชมพูอันหนึ่งให้ ฉันจึงรับไว้โดยไม่พูดอะไร
"ฉันชื่อกาไซ ยูโนะอายุ15เหมือนกัน เป็นนักฆ่าเกรด a ยินดีที่ได้รู้จักนะ แล้วก็ถึงโยโย่นั้นจะเป็นแค่รุ่นทดลองแต่มันก็ใช่ได้เหมือนกัน ไปเรียนก่อนนะ"คุณยูโนะพูดแล้ววิ่งจากไปทันที 
"เอาล่ะ ไปกันต่อเถอะ"คุณคุรุมิพูดขึ้นพร้อมกับเดินนำหน้าไป ฉันจึงเดินตามเข้าไปเรือยๆ จนเจอกับเด็กผู้หญิงผมสีดำที่มองไม่เห็นดวงตาวิ่งมา
"หวัดดีคะ นั้นเพื่อนใหม่เหรอ"เด็กคนนั้นพูดพร้อมกับยิ้มออกมา
"ซึนาโกะเธอไม่ควรจะโดดเรียนแล้วมาเดินเล่นนะ"คุณคุรุมิพูดด้วยสีหน้าไม่พอใจ
"ไม่เป็นไรหรอกคะ คาบเดียวเองคิๆๆ"ซึนาโกะพูดพร้อมกับหัวเราะออกมา
"เธอคงไม่อยากเห็นฉันโกรธใช่ไหม"คุณคุรุมิพูดขึ้น แล้วฉันก็เห็นรังสีสีดำที่แผ่ออกมาจากร่างกายของคุณคุรุมิ เล่นเอาฉันรู้สึกสยองขวัญและเสียวสันหลัววูบ วาบเลยล่ะ
"น่ะ... หนูขอโทษคะ"ซึนาโกะพูดแล้วรีบวิ่งไปทันที ท่าทางเธอคงกลัวน่าดู แต่ไม่บอกว่ากลัวอะไรก็คงจะรู้อยู่ล่ะนะ
"เอาล่ะ รีบเดินต่อเถอะ"คุณคุรุมิหันมายิ้มให้แล้วเดินต่อ รังศีเมื่อกี้หายไปแล้ว.. 
แล้วไม่นานก็มาถึงสถานที่สอบ ที่นั้นคือสนามยิงปืนขนาดใหญ่
"กฎก็คือ ให้ยิงให้ได้ทั้งหมด5เป่า โดยใช้กระสุนได้แค่10นัดเท่านั้น สรุปง่ายๆก็คือ ให้ใช่ได้แค่เป่าละ2นัดเท่านั้น"คุณคุรุมิอธิบาย
"เอาล่ะ เริ่มได้" แล้วคุณคุรุมิก็เป่านกวีดให้สัญญาณ ทำให้ฉันต้องยิงเป่าทั้ง5นั้น สิ่แรกที่คิดคือยิ่งไม่โดนแน่ๆ แต่ฉันกลับยิงได้หมดในเวลาอันรวดเร็วโดยที่ยังเหลือลูกกระสุนอีก5นัด
"อืม... เก่งดีนิ แต่ว่าเธอน่ะยังมีความกลัวแฝงอยู่ในแววตาอยู่ ซึ่งความกลัวเป็นสิ่งต้องห้ามสำหรับนักฆ่า สรุปคือ เธอต้องอยู่ห้องcนะจ้ะ"คุณคุรุมิพูดขึ้นก่อนจะลูบหัวฉันเบาๆแล้วพาฉันไปแนะนำตัวที่ห้องเรียน
"เอาล่ะทุกคน ก่อนเราจะเรียนกันเรามาทำความรู้จักกับเพื่อนใหม่ก่อน เด็กคนนี้คือ นัทสึกิ ยามิ อายุ15จ้ะ"คุณคุรุมิพูดขึ้นก่อนที่ทุกคนจะพากันส่งเสียงเฮฮาเมื่อมีเพื่อใหม่
"โห...!คนๆนั้นอายุ15แต่เตี้ยกว่าเด็ก10ขวบอีกแฮะ"เสียงใครหลายๆคนเริ่มดังขึ้น
"ทุกคนเงียบก่อน เรายังไม่ได้ตอนรับเพื่อนเลยนะ"คุณคุรุมิพูดขึ้นแล้วทุกคนก็พร้อมใจกันปาอาวุธและของมีคมออกมาหน้าห้อง ฉันใหฉันหมอบหลบแทบไม่ทัน แต่ก็หลบอาวุธทุกอย่างได้โดยไม่บาดเจ็บ
"อะไรกันคะเนีย มันอันตรายนะคะ"ฉันพูดด้วยสีหน้าและน้ำเสียงตกใจทั้ๆที่ยังหมอบอยู่
"555หลบเก่งดีนิเธอ"คุณคุรุมิพูดพร้อมกับหัวเราะ
"มันไม่ขำเลยนะคะ"ฉันพูดพร้อมกับค่อยๆลุกขึ้นมา
"ไม่เป็นไรน่า ใหม่ๆก็งี้แหละเดี่ยวก็ชินเอง ข้างซึนาโกะมีที่วางอยู่นะ ไปนั้งสิ ชั่วโมงเรียนแรกของเธอกำลังจะเริ่มแล้วนะ"คุณคุรุมิกลั้นขำ
แล้วฉันก็รีบไปนั้งเรียน พร้อมกับความคิดที่ว่า "วันแรกยังโดนขนาดนี้ วันต่อไปจะโดนอะไรบ้างล่ะเนีย"
"ยามิ แล้วก็ฉันใส่บัตรพร้อมแตมให้ร้อยแตมแล้ว เอาไว้ใช่แลกของต่างๆน่ะ ส่วนวิธีการใช้ฉันใส่ไว้ในกระเป๋าพร้อมกับบัตรแล้วนะ"คุณคุรุมิพูดขึ้นก่อนคาบเรียนแรกในโรงเรียนนักฆ่าจะเร่มขึ้นอย่างจริงจัง