สามหัวใจใต้สายฝน

     
น้ำฝนและสุดเขตอยู่บ้านติดกันและเรียนอยู่มหาวิทยาลัยเดียวกันและทั้ง2คนไปโรงเรียนด้วยกันทุกวันไม่ว่าใครคนใดคนนึงจะป่วยก็คอยมาเยียมตลอด
แต่ปัญหามันไม่ได้อยู่ตรงนั้นเพราะสุดเขตนั้นรักน้ำฝนมาตั้งแต่ประถม
แต่น้ำฝนกับไม่รู้ว่าสุดเขตชอบน้ำฝนมาตลอด แต่น้ำฝนก็เริ่มสงสัยสุเขตก็ตอนเข้ามาหาวิทยาลัย
แต่ก็เอื่อที่เป็นเพื่อนที่พึงรู้จักกันเรื่องรายที่วุ่นวายก็เกิดขึ้น

ตอนที่1 จุดเริ่มต้นของความวุ้นวาย
เนื้อเรื่อง:น้ำฝนและสุดเขตอยู่บ้านติดกันและเรียนอยู่มหาวิทยาลัยเดียวกันและทั้ง2คนไปโรงเรียนด้วยกันทุกวันไม่ว่าใครคนใดคนนึงจะป่วยก็คอยมาเยียมตลอด
แต่ปัญหามันไม่ได้อยู่ตรงนั้นเพราะสุดเขตนั้นรักน้ำฝนมาตั้งแต่ประถม
เช้าวันเปิดเรียน
แม่ของสุดเขต:สุดเขตน้ำฝนมารอแล้วนะลูกยังไม่ตื้นอีกหร่อ
สุดเขต:ตื้นแล้วครับกำลังจะลงไปครับ
น้ำฝน:นี้นายได้เอารมไปด้วยหรือเปล่าเห็นในโทรทัศพ์เขาบอกว่าฝนจะตกนะ
สุดเขต:อะลืมเลยเดียวไปหยิบแปบนะ
และสุดเขตก็ยืนเกาศรีษะอยู่สักพักและรีบวิ่งไปหยิบรมทันที่
น้ำฝน:ตานี้ทำไมเป็นคนขี้ลืมแบบนี้นะ(ความคิด)และถอนหาใจ
สุดเขต:มาแล้วจะ ไปมหาวิทยาลัยกัน
 
ณ มหาวิทยาลัย
ฟ้าใส:หวัดดีจ้า แมมมมวันนี้มาด้วยกันอีกแล้ว
สายใหม่:ใช่ เป็นแฟนกันยังจ้า เป็นแล้วบอกด้วยนะ
ฟ้าใส:จะเป็นได้ไงก็น้ำฝนเขาชอบรุ่นพี่โอมอยู่ไม่ใช่หร่อ
น้ำฝน:ใช่ทีไหนเล่าพี่เขามีแฟนแล้วยะ
ฟ้าใส สายใหม่ :อะจริงอะไม่เห็นรู้เรื่องเลยอะ
เอื่อ:หวัดดีสาวๆกับอีกหนึ่งหนุ่มนี้คุยอะไรกันอยู่หร่อขอคุยด้วยดิ
สุดเขต:โทษที่นะพวกเราจะไปห้องเรียนแล้วบายนะ ชิ
เอื่อ:เออ
สุดเขต:ก็บอกแล้วไงว่าจะไปห้องเรียนแล้วไง เข้าใจ้
น้ำฝน:okงั้นไปกันหมดนี้เลย
ทุกคน:จ้า
ความคิดของสุดเขต:ไอ่เอื้อน่าหมันไส้ชะมัดเลย
 
ในห้องเรียน
ความคิดของสุดเขต:ทำไมไอ้เอื้ออยู่ห้องเดียวกันกับเราและฝนวะน่าโมโหชะมัด
มีรังสีอำมหิตออกมาจากตัวของสุดเขต
ความคิดของน้ำฝน:สุดเขตเป็นอะไรน่าทำไมถึงได้หวงเราจังน่า
อาจารย์:ทุกคนหมดคาบเรียนแล้วนะกลับห้องได้ทุกคน
น้ำฝน:นี้สุดเขตนายต้องการอะไรจากฉันหรือเปล่า
สุดเขต:ไม่มีอะ แล้วทำไมถึงถามเรื่องนี้ละ
น้ำฝน:ก็ไม่รู้อยู่ๆมันก็อยากถามขึ้นมานะ