ยัยจอมเวทเอาแต่ใจvsสามวุ่นวายแสนน่ารัก

"  สวัสดี แอลฟ่า ฉันชื่อเนลเมอร์ " 

" นายรู้ชื่อฉันได้ไงเนี่ย แล้วนายบอกชื่อนายทำไม "

" ก้อฉันเปนผู้พิทักษ์ของเธอไง ฉันก้อต้องรู้เรื่องของเธอทุกอย่างสิ "

อีตานี่โผล่มาจากไหนอีกเนี่ย แล้วสรุปฉันเปนใคร หรือว่าเปนตัวอะไรกันแน่เนี่ยทำไมถึงต้องมีทั้งคนปกป้อง ต้องมีทั้งผู้พิทักษ์ แล้วทำไมแม่ถึงไม่เคยบอกอะไรฉันเลย โอ้ยปวดหัวจริง!!!!

" แล้วนายฆ่าคนทำไม "

" นั่นมันไม่ใช่คน มันเปนปีศาจปลาที่ปลอมตัวมาเปนมนุษย์ "

" แล้วนายฆ่าเค้าทำไม "

" ถ้าฉันไม่ฆ่ามัน มันก้อจะกินมนุษย์คนอื่นสิ "

ฉันแอบหันไปมองแฟนเชอร์ ทำไมแฟนเชอร์ถึงทำหน้าตาไม่สดใสเหมือนเมื่อกี้เลยนะ ทำไมแฟนเชอร์ถึงเงียบไปล่ะ 

" โอเคร ฉันจะไปถามแม่ให้รู้เรื่อง นี่มันเรื่องอะไรกันแน่ แต่ตอนนี้มันเที่ยงคืนแล้วฉันคงจ้องถามพรุ่งนี้แล้วล่ะ ถ้าแม่รู้ว่ากลับดึกขนาดนี้ฉันตายแน่เลย "

" โอเครงั้นเรากลับบ้านกัน "

แฟนเชอร์หันมาพูดกับฉันอย่างยิ้มๆ แล้วก้อจับมือฉัน ฉันก้อไม่พูดอะไรแฟนเชอร์คงจะเปนห่วงฉันจริงๆล่ะมั้ง 

" เดี๋ยว ๆๆๆ เอามือของนายออกจากแอลฟ่าเดี๋ยวนี้เลย ไอ้ผักเน่า "เนลเมอร์พูดขึ้น

" ฉันไม่ปล่อย นายจะทำไม ห๊ะไอ้หัวถัวงอก "

" ได้งั้นต้องเจอ "

แนลเมอร์ปล่อยหมัดใส่แฟนเชอร์ แฟนเชอร์สวนกลับทันที

~~~ ตุบ ตับ ตุบ ตับ ~~~

" นี่หยุดเดี๋ยวนี้ ทั้งคู่เลย "

ทั้งคู่หันมามองฉันแล้วเงียบ ทั้งคู่ทำหน้าไม่พอใจใส่กัน จะทะเลาะกันทำไมเนี่ยไอ้พวกบ้านี่

" ไม่ต้องทะเลาะกัน จับมือกันให้หมดนี่แหละ "

ทั้งคู่หันมายิ้ม แบบเขินๆให้ฉัน ยิ้มมาพร้อมกันทั้งคู่แบบนี้ฉันก้อเขินเปนเหมือนกันนะ ไอ้พวกบ้านี่ 

ฉันเดินจับมือกลับบ้านกับแฟนเชอร์และเนลเมอร์ ทั้งคู่ไม่พูดอะไรเลยเดินยิ้มๆ แล้วก้อทำหน้าแดงอยู่นั่นแหละ ฉันก้อเหมือนกัน จะหน้าแดงตามพวกนี้ทำไมเนี่ย เปนโรคติดต่อหรือไงเนี่ย

ฉันเดินมาเรื่อยๆจนถึงหลังบ้านของฉัน ต้นไม้ต้นเดิมนั่นแหละ ฉันค่อยๆปีนขึ้นไปบนต้นไม้

ฮึบ ฮึบ ฮึบ ~~~~

แกร๊ก ~~~~

ฉันเปิดหน้าต่างแล้วก้อเข้าไปในห้องของฉัน ฉันยื่นหัวออกมาจากหน้าต่าง ฉันเหนแฟนเชอร์กับเนลเมอร์หันหลังให้กัน ฉันว่าถ้า 2 คนนี้อยู่ข้างล่างด้วยกันคงจะฆ่ากันตายแน่เลย 

" นี่พวกนาย ขึ้นมานอนบนนี้สิ "

ทั้งสองคนหันมาทางฉันแล้วก้อยิ้มแบบเจ้าเล่ใส่ ไอ้พวกนี้มันคิดอะไรอยู่นะเนี่ย หน้าตาน่ากลัวชะมัดเลย 

วิ้ง ~~~~

" เฮ้ยทำไมพวกนายขึ้นมาเร็วจัง "

" ฉันหายตัวมา " เนลเมอร์พูดขึ้น

" หายตัวได้แล้วทำไมนายไม่บอก ให้ฉันปีนขึ้นมาทำไมเนี่ย "

" ก้อเธอไม่ถามฉันก่อน ฉันเลยไม่พูออะไรไง "

" พวกนายนี่กวนตีนฉันจริงๆ พวกนายจะไปนอนตรงไหนก้อไปนะ "

" ฉันจะนอนบนเตียงกับเธอ " แฟนเชอร์พูดขึ้น 

" นี่นายจะบ้าหรอ "

" ฉันก้อจะนอนบนเตียงกับเธอด้วย " เนลเมอร์พูดขึ้น

" ไม่ต้องเรื่องมาก พวกนายไปนอนที่พื้นเลยไป "

" ก้อได้ค๊าบ " ทั้งสองคนพูดแล้วพร้อมกับนอนลง ฉันเดินไปหยิบหมอนและผ้าห่มให้ทั้งสองคน แล้วฉันก้อเดินมานอนที่เตียง

" ฝันดีนะพวกนาย "

" ฝันดีค๊าบ นางฟ้าของผม " เนลเมอร์พูดขึ้น

" ฝันดีค๊าบ นางฟ้าของผม " แฟนเชอร์พูดขึ้นพร้อมกับทำตาขวางใส่เนลเมอร์

" ของฉัน "

" ของฉันต่างหาก "

" นายจะเอาใช่มั้ย "

" นี่หยุดเลย ทั้งสองคนนั้นแหละฉันรำคาญ นอนได้แล้ว "

" เพราะนายแหละ เหนมั้ยแอลฟ่าด่าเลย " แฟนเชอร์พูดขึ้น

" นายนั่นแหละ "

" โอ้ย !!!! ฉันบอกให้นอนไง "

" ค๊าบผม "

ช่วยกันคอมเม้นด้วยนะคร้าๆๆ

ช่วยโหวตกันด้วยคร้า

ถ้าอยากรู้ว่าแอลฟ่าของเราจะลงเอยกับใครต้องคอยติดตามนะคร้า

ขอบคุณคร้า <3